Melvin Spruijt (28) begon zelf als speler zijn carrière DVV Fluks, wat later SC Amstelwijck werd. Vanaf de JO13 speelde hij in het nabij gelegen Rijsoord. Dit hield stand tot aan de senioren, waarna hij door school en blessures moest stoppen. Vanuit hier is hij naar eigen zeggen snel het trainersvak ingerold. Hij traint momenteel de JO19-1 van Pelikaan uit Zwijndrecht.
De gediplomeerde trainer met diploma’s UEFA C en B werd aangesteld als assistent-trainer bij Rijsoord. Hij kwam in een tijd dat het eerste elftal er moeilijk voor stond en wel een nieuw en fris bewind kon gebruiken. ‘’Ik kwam naar Rijsoord en toen waren ze net twee keer gedegradeerd. Ze hadden een hele nieuwe selectie en trainer met eigenlijk geen staf om zich heen. Trainer Gijs Zwaan vroeg of het mij niet leuk leek. Hij zei je bent misschien nog een beetje jong, maar je vindt het volgens mij heel leuk en ik wil je daar best in begeleiden.’’
Door de jaren heen heeft Spruijt nu inmiddels zijn ervaring opgedaan en wil dit overbrengen op de jongens van de JO19 om alles uit ze te halen. ‘’Ik ben wel van mening dat het van twee kanten moet komen. De jongens zullen zelf leergierig moeten zijn, gelukkig heb ik die en ze vragen dan ook van ‘hoe vond u het zaterdag?’ en ‘wat kan ik nog beter doen de volgende keer?’. Sommige zijn dan nog wel een beetje stil en terughoudend en de ander wil alles in detail weten.’’
De leergierigheid van de lichting zal natuurlijk wel aangewakkerd moeten worden. Ervoor zorgen dat de selectie iedere week weer 100% inzet van zichzelf vraagt. Spruijt is daarin degene die dit probeert uit iedere speler te halen. ‘’Ik zeg altijd maar, ten minste dat heb ik ook van Gijs geleerd, je bent er nu toch. Of het nu een training of een wedstrijd is. Je kunt net zo goed alles geven, want dan kan je dadelijk met een lekker gevoel naar huis. Ik wil echter de jongens niet onder spanning zetten, want niet iedereen kan er goed mee omgaan. Ook in de coaching naar jongens toe ben ik heel fanatiek.’’
Uit de carrière tot nu toe kunnen al een aantal hoogtepunten gehaald worden. ‘’Met Rijsoord ben ik twee keer kampioen geworden, zowel in de tweede als eerste klasse. In de eerste klasse hebben we dan ook nog drie keer de nacompetitie gehaald. In de tweede klasse waren we ongeslagen kampioen en in de eerste klasse werden we in de laatste speelronde kampioen bij Nieuw-Lekkerland. In de hoofdklasse waren we heel goed begonnen. Met de winterstop stonden we nog vijfde, maar daarna kwam de klap erin en toen zijn we via de nacompetitie gedegradeerd. Dat zijn hoe gek het toch klinkt toch mooie jaren geweest.’’
De laatste twee jaar waren voor Spruijt helaas geen succesjaren. In het laatste seizoen bij Rijsoord gedegradeerd uit de Hoofdklasse en vorig jaar voortijdig VVGZ verlaten vanwege tegenvallende resultaten. Hier heeft hij echter wel van kunnen leren. ‘’Je leert ervan, zowel als trainer als mens. Ik heb ook van allebei de dingen geen spijt.’’
In de tijd dat Spruijt zelf nog voetbalde had hij voor de wedstrijden weleens last van gezonde zenuwen. Ook nu als trainer borrelen deze gevoelens nog op. ‘’Je hebt natuurlijk een plan, maar uiteindelijk moeten de jongens het uitvoeren en dan moet ik het uit handen geven. Ik heb uiteraard alle vertrouwen in de jongens, maar je hebt soms ook te maken met een tegenstander die heel goed is of een wat mindere dag. Aan de zijlijn kun je nog wel wat doen, maar je bent toch overgeleverd aan je spelers.’’
Meer informatie over Pelikaan? Klik hier.
Klik hier voor een ander artikel over Pelikaan.