Ilja Groen is zijn derde jaar als voorzitter van VDL ingegaan. En wat hem betreft blijft de club, die zichzelf graag omschrijft als familievereniging, zich ontwikkelen. “Maar niets gaat vanzelf, hé.”
Oud en nieuw vierde de 45-jarige Groen met vrouw en dochter over de grens in een aantrekkelijk vakantiepark. Even weg van de hectiek en weg uit de drukte. Want naast voorzitter van VDL is Groen in zijn werkzame leven een druk bezet ondernemer die jaren geleden een succesvol bedrijf, dat in brandveiligheid doet, opzette.
Zijn band met VDL is lang en hecht en daarom ook volgde hij in december 2021 Arie Herlaar op als voorzitter. “Mijn vader Bert heeft jarenlang in het eerste elftal gekeept op de zaterdag en zondag”, vertelt de 45-jarige voorzitter. Zelf heb ik jarenlang bij Spijkenisse gekeept, daar waren wij met onze ouders naar toe verhuisd. Toen we in Maassluis zijn gaan wonen, ben ik gaan voetballen in het vierde elftal. Dat was een bijzonder elftal. Ik weet nog goed dat ik mij voor mijn eerste training meldde op donderdag. Er was niemand. Bleek dat ze dat al jaren niet deden.”
Zijn oom Jan keepte verdedigde na zijn vader ook jarenlang het doel van VDL 1. En ook de nieuwe generatie van de familie voetbalt. “Desiré Groen, die sinds enige tijd in het bestuur zit, is mijn nichtje.”
Voordat hij voorzitter was, kwam Groen al regelmatig op de club. “We zijn al heel wat jaartjes sponsor. Ik kwam regelmatig kijken naar wedstrijden. Toen ze mij vroegen als voorzitter beschouwde ik dat als een eer. Ik zie dat VDL in veel opzichten nog steeds dezelfde club is als pakweg dertig jaar geleden. Vrijwilligers hebben VDL gemaakt zoals we nu zijn. Dat karakter moeten we beschermen en aan de andere kant moeten we ook mee in onze tijd.”
Familiaire club
De uitstraling van een vriendelijke, familiaire club heeft VDL geen windeieren gelegd. Het ledental is gegroeid naar 750. Die schaalvergroting neemt ook uitdagingen met zich mee, zoals Groen het noemt. “Ik ben enorm trots hoe we alles binnen de club met vrijwilligers alles georganiseerd hebben. We zijn ook enorm trots op de grote meisjesafdeling, die volledig is geworteld binnen de clubcultuur. We hebben daarnaast een prachtige accommodatie waar door de onderhoudsploeg het hele jaar hard aan gewerkt wordt.”
Toch leven er ook wensen bij de voorzitter en het bestuur. “We zouden graag ons clubgebouw willen vernieuwen. Een ruimere bar, ruimere keuken. Maar je kan je geld maar één keer uitgeven. Voorlopig liggen de prioriteiten op het voetbal.”
Daarmee doelt hij op de komst van een derde kunstgrasveld. “We hebben nog één veld met natuurgras. Leuk voor mensen die daarvan houden, maar voor ons als club niet praktisch. Om iedereen genoeg trainingsfaciliteiten te geven hebben we een derde kunstgrasveld hard nodig. met al die regen de afgelopen periode kunnen we niet of nauwelijks gebruik maken van dat veld.”
En dan zijn er nog de sportieve wensen. De degradatie naar de vierde klasse van het eerste elftal ligt nog vers in het geheugen. “Totaal onnodig”, beschrijft de voorzitter de degradatie. “We hebben vorig seizoen zó veel blessures gehad… dat was niet normaal meer. We maakten aan het einde nog een geweldige serie met acht overwinningen. We wonnen daarmee de laatste periodetitel nog, maar dat was niks waard doordat we degradeerden. Hoe bizar kan het zijn.”
Hij is echter vol vertrouwen dat VDL 1 snel het verloren terrein goedmaakt. “Alles is er op gericht te promoveren.”
Klik op VDL Maassluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VDL Maassluis voor meer informatie over de club.
