Na ruim elf jaar staat Bas Haasnoot zijn plaatsje onder de lat bij Spirit af. Vrijwillig, maar ook weer niet. Knallende hoofdpijn, veroorzaakt door migraine, dwingt de Ouderkerkerker tot deze keuze. “Ik doe even een stap terug.”
Hij liep nooit te koop met zijn probleem, maar doet er nu ook niet geheimzinnig over. Migraine maakt het leven van Haasnoot (29) al een aantal jaren behoorlijk zuur. “Na mijn 25ste zijn de klachten toegenomen”, zegt de logistiek medewerker. “Vooral in het weekend heb ik veel last. Doordeweeks ben ik druk met werk, voetbal en training geven. Migraine komt vaak op op momenten van ontspanning, in het weekeinde dus.”
Een medicijn tegen migraine moet nog worden uitgevonden. “Het zit in de familie, want mijn moeder en mijn broer hebben er ook last van.”
De knallende hoofdpijn op zaterdag probeerde hij te onderdrukken met Ibuprofen. “En twee paracetamolletjes.” Haasnoot liet nooit verstek gaan bij een wedstrijd van Spirit 1, maar daardoor kwam de klap harder aan in het restant van het weekeinde. “Voor mijn vriendin is dat natuurlijk ook niet leuk. Het bepaalt ons leven in grote mate. Door mijn leven anders in te delen hoop ik minder last te hebben.”
Hij realiseert zich dat hij niet stopt op een ‘ideaal’ moment. Een droomseizoen was het, door corona, bepaald niet. “We hebben maar een paar wedstrijden gespeeld. Jammer, maar het is niet anders.” Haasnoot was dit seizoen juist weer verzekerd van een basisplaats, na het vertrek van Max van Herk, die dit seizoen het doel verdedigt van eerstedivisionist FC Dordrecht.
Hij lag even op ramkoers met trainer Richard van Cappellen, die vorig seizoen de voorkeur gaf aan Van Herk. “Ik had een nekblessure gehad en was daarna tweede keus. Daar had ik zwaar de pé in. Ik heb ook een tijdje niet bij de selectie gezeten. Na een half jaar hebben de trainer en ik het uitgepraat en er een streep onder gezet.”
Hij is te veel Spirit-man om boos te blijven. “Deze club is mij heel lief. Daarom heb ik ook nu tijdig aangeven dat ik stop. Ze hebben daardoor de tijd gehad om op zoek te gaan naar een vervanger. Die hebben ze inmiddels in huis.”
Helemaal stoppen doet Haasnoot niet. Hij blijft, op afroep als de nood hoog is, beschikbaar, voor de selectie van de ‘kanaries’. “Het is de bedoeling dat ik één keer per week blijf trainen. Dat moet ook wel, want anders hebben ik en de club er niks aan als ik een keer echt aan de bak moet. Daarnaast blijf ik bij de jeugd de keepers trainen. Daar zitten vaak fantastische talentjes bij. Ik vind het altijd jammer als sommige toch liever gaan voetballen.”
Hij kan bogen op een mooie carrière in Spirit 1, waar hij op zijn zeventiende debuteerde en een jaar later basisspeler was. “Ik ben eenmaal kampioen geworden. Dat was met het elftal van Arian van Herk, Sander Kalkman, Kevin van Vliet en Ruben de Vries. De degradatie van de derde naar de tweede klasse was het dieptepunt. Warry van Wattum was onze trainer, maar de klik ontbrak. Gelukkig zijn we vrij snel via de nacompetitie weer gepromoveerd.”
Klik hier voor meer informatie over vv Spirit
Klik hier voor meer artikelen over vv Spirit