Robin IJsselstijn, de gemakkelijk scorende aanvaller, probeerde het even bij ASV Arkel maar de twijfel sloeg toe. Hij keert terug naar SVS’65 en kijkt uit naar de samenwerking met Willem Looijen.
Dus keert IJsselstijn terug naar de bijzondere sfeer bij SVS’65. De voetbalclub met slechts één veld en die kleine, maar oergezellige kantine, geleid door Ad en Jannie. De kantine fungeert ook als dorpswinkel als kinderen om snoep verlegen zitten.
Het is een beetje saai en rustig in coronatijd. IJsselstijn: ,,Met Arkel konden wij gelukkig wel doortrainen. Maar het verhaal is bekend. Er is niets om naartoe te werken. Het doel ontbreekt. Ik zou zo graag weer wedstrijdgericht trainen en naar de zaterdagwedstrijd toewerken. Nu ontbreekt de scherpte, daar betrap ik ook mijzelf op. Ik sla wat vaker een training over als ik kan overwerken.”
Zoals heel veel voetballers bij ASV Arkel en SVS’65, heeft ook Robin IJsselstijn zijn roots bij GJS. ,,Ik heb na mijn jeugdopleiding op mijn achttiende voor SVS’65 gekozen. Ik ging eigenlijk met trainer Glenn Calor mee, die van GJS 2 naar SVS’65 verhuisde. Ik ben van die club gaan houden.” Toen IJsselstijn in Spijk aansloot, kwam de club uit een diep dal. Het seizoen ervoor werd slechts één punt bij elkaar gevoetbald.
,,Maar er kwamen destijds betere tijden omdat er naast mij nog een aantal spelers kwam. Ik heb er zeven seizoenen gespeeld. Toen ik wegging stonden wij op plaats drie met nog kans op promotie.” Toch koos IJsselstijn ervoor om te vertrekken. Het twee klassen hoger spelende ASV Arkel lonkte. ,,De berichtjes van die jongens uit Arkel bleven maar komen en toen ben ik met trainer Leon Elands gaan praten. In overleg met hem wilde ik kijken of ik het tweede- klasseniveau aan zou kunnen. Corona hielp aan de situatie niet mee, want de competitie werd alweer snel stilgelegd.”
Bij Arkel kon IJsselstijn de spitspositie vergeten, want die is voor topscorer Corné van Horik. ,,Maar ik zag opties op de flanken. Ik had de pech dat ik een enkelblessure opliep. Ik kwam tot twintig minuten in het bekertoernooi, scoorde één keer en dat was het. Lang heb ik gedacht ook volgend seizoen voor Arkel te spelen. Hopelijk in een vol seizoen mijzelf kunnen bewijzen, maar de twijfel sloeg toe. Wil ik wel een seizoen op mijn tenen lopen, heel hard knokken en mogelijk toch op de bank belanden, terwijl ze bij SVS’65 misschien wel in de top van de vierde klasse gaan meedraaien. En ik durf wel te stellen dat in Spijk voor mij de kans op een basisplaats heel wat groter is. Ik heb daarover uitgebreid met trainer José van der Veen gesproken. Hij is heel positief over mijn terugkeer. Ik verwacht met name veel van de hernieuwde samenwerking met Willem Looijen.”
Er mag van SVS’65 weer wat verwacht worden. De selectie blijft, met het schildersduo Looijen/Westerduin erbij intact en met Robin IJsselstijn komt er scorend vermogen bij.
,,Ik heb heel veel positieve reacties gehad op mijn terugkeer. Bovendien ben ik een fan van het voetbal op kunstgras omdat ik daar zeven jaar op heb gevoetbald.”
Klik hier voor meer informatie over SVS’65
Klik hier voor meer artikelen over SVS’65
