Beroepswielrenner, fanatiek voetballer, maar inmiddels toch vooral coach van Hoeven 4. Want als je aan Corné van Rijen vraagt wat hij nou eigenlijk liever deed, is het antwoord van de voormalig ‘Beul van de Heul’ simpel: “Om te doen, vond ik voetbal veel leuker!”
Waarom? De oud-professioneel wielrenner weet het precies. “Wielrennen is individueel, als je vergat om te trappen, werd je gelost. Bij voetbal, kun je je altijd nog een beetje achter het elftal verschuilen.” Want hoewel de 56-jarige Van Rijen de twee sporten dus combineerde, liggen ze praktisch kilometers uit elkaar. “Precies het tegenovergestelde, je gebruikt heel andere spieren. Wielrenners worden bij een triatlon ook altijd laatste, die hebben geen loopvermogen.”
Vriendenelftal Klik hier voor meer artikelen over VV Hoeven.
Zelf had hij dat dus zeker wel. “Sinds mijn zesde ben ik hier lid van de voetbal, op twee of drie jaar na. Toen was ik er even tussenuit, naar Victoria’03. Daar zat ik op school en zaten mijn maten.” Uiteindelijk keerde Van Rijen, die in 1988 beroepsrenner werd, weer terug. “Van oktober of november, tot en met februari, deed ik voetballen. Voor de rest was ik aan het wielrennen.” Nooit bij het eerste, altijd in een lager team. En inmiddels dus al een jaar of twintig bij het vierde. “De saamhorigheid onder mekaar, het is altijd feest en gezellig. Het is echt een vriendenelftal. Vroeger gingen de vrouwen dan mee, waren we laat thuis.” Ook als jeugdtrainer maakte de oud-profwielrenner bij Hoeven de nodige uurtjes, maar zijn liefde voor het fietsen verloor hij nooit. En nog steeds niet. “Ik fiets iedere dag nog minimaal twee uur! Daarnaast wandel ik ook veel.” Dat doet Van Rijen, die ooit zesde werd tijdens wielermonument Parijs-Roubaix, overigens niet voor niks. “Een aantal jaar geleden heb ik een hartoperatie gehad, dus we moeten wel blijven bewegen.”
Wat dat betreft komt zijn fanatisme bij Hoeven 4 goed van pas. “We hebben nu zestien of zeventien man, die hebben bijna allemaal in de selectie gespeeld. Ieder jaar komen er weer een paar bij.” En dat merk je. “Ze hebben een goede basistechniek, dat is een voordeel. Eigenlijk heeft ons team geen zwakke plekken!” Zelfs zonder te trainen. “Met het team zelf niet, maar veel jongens geven ook jeugdtraining, dus die blijven wel bezig. Op donderdag sturen we via WhatsApp de opstelling voor zondag.” Met succes. “Vaak spelen we tegen jonge gasten, die tikken we gewoon weg. We doen mee om het kampioenschap!” Toch is dat van alles, niet het belangrijkste, benadrukt Van Rijen. “In de dug-out is het altijd enorm gezellig en na onze wedstrijd, blijven we hangen bij het eerste.” Hoe graag hij ook zou willen, meedoen gaat helaas niet meer. “Vijf jaar geleden kreeg ik het aan mijn hart, maar op deze manier ben ik toch betrokken. Dit vind ik net zo leuk.” Kleedkamerpraat, een biertje in de kantine en gezelligheid onder elkaar, daar draait het allemaal om. “Een beetje zoals vroeger, verhalen ophalen en ouwe-jongens-krentenbrood. Als je een leuk elftal hebt, komen ze toch wel. Iedereen heeft het naar zijn zin.” Want ondanks dat ze elkaar zo nu en dan belachelijk maken, dat hoort er nu eenmaal bij, doen ze niets liever dan winnen. “We zijn best behoorlijk fanatiek allemaal, dat blijft er toch gewoon in zitten…”
Klik hier voor meer informatie over VV Hoeven.