Aan het einde van dit seizoen komt er een einde aan het huwelijk tussen vierdeklasser SNS en Eelko van der Linde. De trainer én club vinden het na een samenwerking van drie jaar mooi geweest. “De rek is er wel een beetje uit, dat gevoel heb ik…”
En dat gevoel komt niet helemaal uit de lucht vallen, is de 46-jarige Van der Linde eerlijk. “Als voetballer vond ik dat zelf ook: een trainer moet na een jaar of drie weer weg. Dan ben je op elkaar uitgekeken en is het wel genoeg.” Heel lastig was de keuze dan ook niet. “Moet ik dan nu schijnheilig gaan doen en toch blijven? Dit is voor allebei de partijen beter. Een frisse wind, voor club en spelers.” Maar voordat het zover is, wil Van der Linde natuurlijk eerst op een mooie manier afscheid nemen. Van een bijzondere periode uit zijn trainerscarrière. “Ik was hartstikke blij toen SNS een aantal seizoenen geleden contact opnam. Een club die me altijd al aan stond, qua beleving en supporters. De klik was er meteen.”
Lastig Klik op SNS voor de laatste artikelen over de club.
De inwoner van Middelharnis, op dat moment nog trainer van het tweede van DVV’09, had dan ook weinig tijd om na te denken nodig. Maar heel gemakkelijk was zijn start in Stad aan ‘t Haringvliet vervolgens niet. “Het eerste jaar kwam corona en mochten we alleen maar trainen… Dat was soms best wel lastig.” Lastig was ook zijn tweede seizoen, alleen om een heel andere reden. “We begonnen geweldig, stonden volgens mij een tijdje derde, toen kwam de klad erin. Blessures, mensen die moesten werken, afmeldingen.” Dat laatste was sowieso iets waar de hoofdcoach aan moest wennen. “Spelers zeggen steeds makkelijker af, daar heb je als trainer nu eenmaal mee te maken.” Ondanks dat alles, kijkt de oefenmeester met een tevreden gevoel terug op zijn tijd in het zwart met wit. “Eigenlijk is, wat ik had verwacht, allemaal wel uitgekomen. Spelers, bestuur en club, daar heb ik van genoten.” Al blijft Van der Linde, fanatiek als hij is, ook in zijn laatste maanden kritisch. Want met een plek in de onderste regionen van de vierde klasse, vallen de prestaties tegen. “We hebben geprobeerd om er meer voetbal in te krijgen, daardoor ga je soms ook schuiven met poppetjes. Dan zijn resultaten zó belangrijk, nu zit het even tegen.” Toch maakt de trainer zich niet al te veel zorgen. “Het blijft wel echt één groep, na iedere wedstrijd of training. Dat is heel positief.”
En dus blijft Van der Linde vol vertrouwen. “We hopen nu gewoon snel puntjes te pakken, dan wordt de sfeer nóg beter. Uiteindelijk kunnen we dan gewoon nog zevende worden, als iedereen fit en gemotiveerd is.” Al is de situatie misschien zorgelijker, dan hij in eerste instantie wil doen geloven. “We zitten, mede door veel blessures, gewoon krap in de mensen. Mijn assistent en ik, zijn nu spelend lid. Dat zegt genoeg.” Alles om de club op een goede manier achter te laten, want Van der Linde is stiekem een klein beetje van SNS gaan houden. “De warmte, de gemoedelijkheid. Vooral dat laatste is echt een pluspunt. Als je hier iets vraagt, wordt het voor je geregeld. Ik ben gewoon heel blij dat ik deze kans heb gekregen.” Over zijn echte afscheid, wil hij dan ook eigenlijk nog niet al te veel nadenken. “Ik ga vooral de gezelligheid missen. Even een praatje hier of een dolletje daar.” Een gezellige tijd dus, maar ook één waar Van der Linde veel van heeft geleerd. “Ik ben een rustige trainer, misschien soms wel iets té, je moet ook harder kunnen zijn.” Of hij dat streven volgend seizoen ergens in de praktijk kan brengen, is voorlopig nog maar de vraag. “Een jaartje vrij is niet erg. Dan stap ik op het fietsje en ga ik lekker wedstrijdjes kijken in de buurt. Ook bij SNS!”
Klik op SNS voor meer informatie over de club.