Een week lang zonder ouders, lekker gek doen en nieuwe vrienden maken. Dat is het ‘JEKA-kamp’ in een notendop. En dat al 50 jaar lang. Sjors de Jongh geniet er, hoe vermoeiend ook, elke editie met volle teugen van. “Het is een gevoel dat maar lastig onder woorden te brengen is.”
Zo halverwege de week, aan de rand van het water, doet de 29-jarige De Jongh zijn verhaal. Met een hoorbaar schorre stem. “De vermoeidheid begint toe te slaan, maar het geeft tegelijkertijd ook zoveel energie.” Mede dankzij de groep, van zo’n 80 kinderen. “Soms liggen ze te slapen, met hun hoofd op tafel, en even later staan ze weer vooraan. Dat is hoe het hier gaat.” En als er iemand is, die dat kan weten, is het De Jongh wel. Ooit begonnen als deelnemer. “Op mijn tiende ging ik voor het eerst mee, vijf jaar achter elkaar. En elf edities geleden, kwam ik bij de begeleiding. Begonnen als keukencrew, twee jaar als leider en inmiddels zes als coördinator.”
VOORBEREIDING
Samen met een stel vrienden. “Eigenlijk hebben wij het als vriendengroep weer overgenomen van een andere vriendengroep.” De organisatie voor deze ene week, gaat het hele jaar door. “In de dagen hierna gaan we evalueren, gezellig in het café. Dan nemen we nog een keer alles door.” Halverwege november begint het proces vervolgens weer opnieuw. “Dan start eigenlijk de serieuze voorbereiding. Over het moment van inschrijven, het inventariseren van de begeleiding. Er gaan altijd zo’n 30-tal leiders mee, daar zit behoorlijk wat tijd in.” Als de inschrijving in het voorjaar eenmaal geopend is en de laatste maanden zijn aangebroken, begint het echt te kriebelen, vertelt De Jongh. “Dan gaan
we aan de slag voor bijvoorbeeld een quiz, de route voor een avondtocht door het bos en andere spellen.” Al elf jaar lang, op dezelfde locatie. “We zitten nu in Loon op Zand, dat is voor ons perfect.” Als kind van de club, is er voor de speler van JEKA 8 eigenlijk niks mooiers. “Ik zit al vanaf mijn zesde bij de club en voetbal inmiddels in een vriendenteam. Een bij elkaar geraapt elftal. Serieus, gezellig en met een paar goede voetballers.”
EEN GEVOEL
Maar vooral buiten het veld is De Jongh dus van onschatbare waarde. “Het is een traditie die hoort bij de club, dat is iets moois. Dat maakt JEKA ook net iets meer dan andere verenigingen. Al 50 jaar lang, die zijn er niet veel, denk ik. Dat moet je voort blijven zetten.” Of zoals ze het zelf altijd zeggen: “JEKA-kamp is de tofste week van het jaar, het is één groot feest.” En dat doet hem, hoe kan het ook anders, zichtbaar goed. “Als je ziet hoe ze het naar hun zin hebben, dat is kippenvel.” Daar doen ze als organisatie, overigens ook alles aan. “De voorbereiding is leuk, omdat je alles tot in de puntjes wilt organiseren. Voetballen, spelletjes, een discoavond en naar de Efteling. Weinig tijd om te vervelen
én om te rusten, haha!” Maar ook dat, geeft eigenlijk niks. “Die kinderen vinden het geweldig. We hebben een jonge begeleidersgroep en doen lekker gek, het is iets speciaals.” En ook na al die edities, blijft het gevoel precies hetzelfde. Dat bleek wel tijdens de reünie, in het kader van het 50-jarig jubileum. “Je hoort allerlei verhalen van vroeger, maar de kern blijft hetzelfde. Aan het begin van de week, ken je misschien twee of drie mensen, aan het einde is het één grote vriendengroep met 120 man. Dan kom je elkaar later in het seizoen tegen op de club en is het: Hey, Sjors!’ Je hebt onderling een bepaalde connectie.” Een speciale band. “Iedereen die een keer is geweest, weet precies waar ik het over heb!”
Klik op JEKA voor de laatste artikelen over de club.
Klik op JEKA voor meer informatie over de club.