Vandaag gaan we in gesprek met Desirée van FC Moerstraten Vrouwen 1. De 27-jarige is begonnen met voetballen op tienjarige leeftijd en werkzaam als financieel analist. Vandaag vertelt ze meer over haar elftal.
Eerst wilden we weten hoe Desirée bij dit team terecht is gekomen. ‘’Qua sport is er nog altijd weinig keuze geweest. Op jonge leeftijd zo’n vijf jaar wilde ik graag sporten. In Moerstraten kon ik kiezen voor of voetbal of biljarten, maar dat zie je een kleuter niet vaak doen. Op die leeftijd waren er weinig meiden van mijn leeftijd die op voetbal zaten. Daarom ben ik eerst gaan tennissen. Een paar jaar later hoorde ik van een vriendinnetje dat zij ging voetballen. Niet veel later heeft zij mij overgehaald om dat ook te gaan doen. Zo ben ik bij Moerstraten terecht gekomen. Er waren toen nog niet veel meidenteams dus wij speelden vooral tegen jongens of gemengde elftallen. De meiden van toentertijd spelen allemaal niet meer bij FC Moerstraten. Er zijn een aantal later bijgekomen die er nog wel zitten. Er is een tijd geweest dat we vijf keer per week voetbalde. Tegenwoordig doen we het rustiger aan en trainen we één keer per week op donderdag en spelen we zondag onze wedstrijden.’’
Ook wilden we weten wat dit team nu zo uniek maakt volgens Desirée. ‘’Ik vind het sowieso mooi en uniek dat we met zo’n kleine club al heel vroeg een damesteam hadden en dat we die nu nog steeds hebben. Er zijn al heel wat wisselingen geweest, maar we weten toch al jarenlang een prima aantal speelster te houden voor de selectie. Gelukkig hoor je bij ons dan ook zelden dat we te weinig speelster hebben, wat wij vanuit andere teams wel regelmatig te horen krijgen. Daarnaast zijn er grote leeftijdsverschillen aanwezig van 15 jaar tot in de dertig. We hebben het allemaal leuk met elkaar, we dansen, waar de ene het wat rustiger aan doet met de ‘moederdans’ staat de ander weer lekker te hakken of (doet een poging tot) twerken.’’
Vervolgens wilden we het met de 27-jarige hebben over verschillende hoogte- en dieptepunten van dit team. ‘’een hoogtepunt was toch echt het kampioenschap van afgelopen seizoen, de eerste keer kampioen worden is toch wel heel speciaal en toen helemaal na de corona seizoenen. Want met name in het eerste corona seizoen was de kans ook aardig groot dat we kampioen zouden worden. Helaas ging dat feest niet door. De wedstrijd en het kampioen feestje zullen we nooit vergeten en ook met het teamweekend hebben we volop nagenoten in onze kampioen shirtjes. Dieptepunten zijn allereerst mijn eerste wedstrijd bij de meiden die we met 0-24 verloren op een dag dat het ontzettend slecht weer was en ik ook nog een aantal keer onderuit werd gehaald in de modder. Het tweede dieptepunt was het afkappen van het eerste corona seizoen waardoor we geen kampioen konden worden.’’
Verder vroegen we naar de trainingen. Hoe zien deze er precies uit? ‘’Ik vind onze trainingen eigenlijk altijd vrij serieus, wel leuk maar ook serieus. Dit vind ik zelf wel fijn en de meesten van ons ook. We komen immers wel om iets aan beweging/tactiek etc. te doen en niet alleen om een lolletje te trappen. We zijn ook allemaal gebrand om in de vierde klasse te blijven voetballen. Ook vinden we een effectieve training belangrijk. Tuurlijk wordt er af en toe wel eens gedold en gekletst, maar ik denk dar we ook vrij goed luisteren. Ook doen we veel diverse oefeningen waardoor het nooit saai wordt. Het conditiegedeelte aan het eind van de training vind ik wel altijd wat minder. ‘’
Daarnaast wilden we weten of er in de loop van tijd verschillende typetjes of kleurrijke figuren zijn ontstaan ‘’We hebben zeker genoeg bijzondere figuren rondlopen. Vivian is de groene kikker keepster en DJ in de kleedkamer. Ilse valt het vaakst in de wedstrijd,
ook als er helemaal geen bal of tegenstander in de buurt is. Marjan (of Marjon) is onze vaste vlagster die met weer en wind langs de lijn staat. Suzanne wordt ook wel sambasuus genoemd, tikkie taka kan haar pakka. Lara is degene die heel de wedstrijd lang de longen uit haar lijf schreeuwt. En Andrea is onze handbal specialist. Dan hebben we Nieki zij haalt altijd rondjes maar vergeet haar pinpas. Ook moet zij nog wel eens uit bed gebeld worden voor een wedstrijd. Renske is onze nieuwe aanwinst met haar altijd hip gekleurde tapejes. Nicky is een Facebook gekkie en Amanda de oma van het team.
Laura is onze babymaker en Sanne de English-speaking expert. Femke is onze iets te snel getinte waardoor wij allemaal melkflessen lijken. Eline en Anne zijn bere snel. Tot slot onze trainer Matthijs die we af en toe nog een beetje moeten temmen langs de lijn.’’
Vervolgens wilden we weten of dit elftal buiten het veld nog leuke activiteiten met elkaar onderneemt. ‘’Elk jaar organiseren wij een teamweekend en ook ieder jaar de welbekende ‘suprise’ rond kerst. Soms blijven we dan ook met zijn allen op (lokale)feestjes waar dan te vinden zijn. Zo zijn we er ook altijd allemaal bij met de dorpsfeesten in Moerstraten, waar een groot aantal van ons ook meedoet aan de playbackshow. Daarnaast zijn de kantine middagen/avonden natuurlijk ook gezellig en die stickers die dan gemaakt worden van iedereen zijn echte pareltjes.’’
Tot slot wilden we het hebben over de sportieve ambities van dit elftal. ‘’In de vierde klasse blijven en natuurlijk zo hoog mogelijk eindigen is de ambities.’’ Antwoordde Desirée. ‘’Ook hopen we dat we nog wat jaartjes mee kunnen (in onze mooie nieuwe tenues). Helaas zijn er geen jeugdteams meer, dus zullen er waarschijnlijk niet veel nieuwe aanwinsten meer bij komen. Hierdoor kan het een opgave worden om nog lang te blijven bestaan als team’’, sluiten de dames af.
Klik op FC Moerstraten voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Moerstraten voor meer informatie over de club.