Thomas van der Wal was al vanaf jonge leeftijd gefascineerd door het mooie spelletje. Na negen jaar trouwe dienst voor DHV heeft hij vorig seizoen de stap gemaakt naar het oude nest Seolto. Thomas van der Wal is 29 jaar en werkt momenteel als psycholoog. “Ik vind het reuze interessant om met bezig te houden met wat mensen drijft en beweegt. Het is ook altijd mijn plan geweest om hier iets mee te doen”. Van der Wal vond het altijd lastig om de juiste functie te vinden waar hij zich het beste in kon vinden.
Vanaf jonge leeftijd is Van der Wal al helemaal gefascineerd door hoe veelzijdig het spelletje is. “Het spelen met je teamgenoten en om samen tot iets te kommen vind ik heerlijk aan teamsport. Ook als er mensen voor je komen kijken vind ik het leuk om er iets van te maken”. Thomas zijn vader komt bijna elke wedstrijd kijken en dat doet hij nu nog steeds en inmiddels is Thomas al 29. “Het sociale aspect aan voetbal vind ik dan ook heel mooi. Het geeft extra energie als je weet dat er mensen voor je aan de zijlijn staan. De adrenaline tijdens een wedstrijd is ongekend”. Van der Wal hoopt in de toekomst ook nog met zijn vrienden vanuit de jeugd in een vriendenteam te gaan spelen.
Rond een jaar of zeven begon Van der Wal met voetballen bij Seolto, omdat al zijn vriendjes daar speelden. “Toen ik in de D1 zat en naar de C1 moest, waren er te weinig spelers voor een C-elftal en moest ik als dispensatie in de D1 blijven of gelijk door naar de B1. Toen ben ik overgestapt naar Virtus. In zijn eerste wedstrijd scoorde hij twee keer en merkte dat het een mooi niveau was. “We hadden in al die jaren een sterk team en deden regelmatig mee in de top van de hoofdklasse. In mijn laatste jaar als junior ben ik als 18-jarige wel ingevallen bij Virtus 1, maar ik heb toen de stap gemaakt naar DHV”.
Bij Virtus was het onduidelijk wat ze met de jeugdspelers van plan waren en dat had Van der Wal geaccepteerd. “Ik werd toen benaderd door DHV, zij hadden een mooi plan en wilden graag dat ik me bij hen deed aansluiten. Het kwam onverwacht, maar ze gaven zoveel vertrouwen dat ik er ben gaan spelen”. Van der Wal heeft negen jaar bij DHV gevoetbald en is vorig seizoen teruggekeerd op het oude nest Seolto. “Helaas is door corona en blessures het nog niet geworden wat ik ervan gehoopt had”.
Van der Wal heeft bij DHV veel mooie jaren gehad waar met veel doelpunten en assist belangrijk kon zijn voor het team. “Bij Seolto heb ik helaas nog niet veel kunnen spelen, maar heb ik vorig jaar in mijn eerste wedstrijd in de basis gelijk kunnen bijdragen aan ons eerste punt dat seizoen”. Voor Seolto was dat een lichtpuntje in het zware seizoen. Voor Van der Wal was het mooi dat hij naar veel wedstrijden op de bank weer een keer wat kon bijdragen binnen de lijnen.
Tijdens Van der Wal zijn jaren bij DHV was zijn doel om een keer de tweede klasse te halen en dat is uiteindelijk niet gelukt. “Hoe ik ook geëindigd ben bij DHV is pijnlijk. We degradeerden naar de vierde klasse in mijn laatste seizoen”. Hoewel Van der Wal zijn vertrek niets met de degradatie te maken had, voelde het wel super pijnlijk om op dat moment weg te gaan. Verder heeft Van der Wal last gehad van een pees-blessure in zijn knie. “Op het moment dat ik weer fit was, zorgde corona ervoor dat we niet meer konden voetballen. Ik heb daarom nog niet alles kunnen laten zien en dat is heel jammer”.
Huidig seizoen is een jaar om snel te vergeten voor Van der Wal. “Ik ben nooit een groot trainingsbeest geweest, maar dat is wel waar het dit seizoen voor het grote deel uit heeft bestaan. Voor het volgende seizoen hoop ik dat we weer normaal competitie kunnen voetballen, maar ik ga er nog niet vanuit”.
Klik hier voor meer artikelen over Seolto.
Meer weten over Seolto? Klik hier.