Daniël Vrijman is de centrale verdediger van een leuk vriendenteam dat voetbalt bij ASWH. Hij begon op zijn 13e met voetballen bij BVV Barendrecht. Na nog een uitstapje bij ZVV Pelikaan is hij samen met zijn team nu gesetteld bij ASWH in het vijfde elftal. Hij vertelt over dit bijzondere team.
Daniël Vrijman is 24 jaar en woonachtig in Barendrecht. Hij is de drijvende kracht van ASWH 5 uit Hendrik Ido Ambacht. Hij vervult in deze ploeg namelijk maar liefst drie rollen. Zo is hij voor dit team speler, aanvoerder en ook nog eens elftalleider. Bij deze laatste functie komt natuurlijk een hoop kijken, zo is hij als eindverantwoordelijke goed voor een aantal cruciale zaken. “Ik onderhoud het contact met de club en andere teams, daarnaast zorg ik ervoor dat ons team kan blijven trainen en in deze coronatijd ook oefenwedstrijden kan spelen.” Dit kan veel van iemand vragen, zo vertelt de verdediger: “Regelmatig worden er de dag voor de wedstrijd nog spelers afgemeld, waardoor ik dan nog druk ben met het completeren van het elftal voor de wedstrijd.”
De huidige ploeg is het resultaat van jarenlange wisselingen in spelers. Vrijman speelde in de JO19-3 van BVV Barendrecht en dit team moest naar de senioren, toen is het gehele team doorgeschoven en werd dit het 18e elftal van de club. Na een jaar kwamen hij en zijn broer met een bijzonder eigen initiatief. “Samen met mijn broer hadden we ondertussen een vriendengroep in de kerk waar we altijd op de maandagavonden mee voetbalden op een stenen veldje. Het idee ontstond om met de jongeren van de kerk een eigen voetbalteam op te richten en daar zochten we toen een vereniging voor.”
Ze kwamen bij ZVV Pelikaan terecht, al was de start nog een beetje stroef vertelt de verdediger. “Hier begonnen we dramatisch, omdat we ook jongens in het team hadden die nog niet eerder op voetbal hadden gezeten. Na verloop van tijd kwamen er wat wisselingen in het elftal, waarbij we afscheid van sommige spelers namen en voetballers van de club erbij haalden.” Vrijman kijkt terug op vier mooie jaren bij deze Zwijndrechtse voetbalvereniging. Toch was het tijd voor vernieuwing, zo ze vertrokken naar ASWH. “Deze vereniging had wat betere faciliteiten en we voelden ons hier meer thuis omdat er meerdere spelers een verleden bij ASWH hadden.” Tot de lockdown begon stonden ze met dit team bovenaan in de vierde klasse.
Wat dit team uniek maakt is dat ze van alles wat hebben vertelt Vrijman. “We hebben spijkerharde verdedigers die een kaart durven te pakken, maar we hebben ook creatieve spelers die zomaar uit het niets een splijtende steekpass kunnen geven.” Al is dat niet het enige: “Iedereen wordt geaccepteerd in het team en niemand wordt buitengesloten. Dat maakt ons team uniek”. Hij vertelt dat dit team niet bekend staat om zijn positiespel, maar in de omschakeling dodelijk is met sterke counters. Naast het voetbaltechnische vindt dit elftal een goede sfeer met een grapje tussendoor ook belangrijk. “We zijn een team dat serieus traint, maar dat er ook van houdt om elkaar voor de gek te houden. De sfeer is ook altijd goed, ondanks dat we altijd willen winnen.”
Het hoogtepunt van dit team stamt uit het seizoen 2018/2019. Zij bereikten toen de halve finale in het bekertoernooi. “Dit was een mooi seizoen waarbij we derde zijn geëindigd, we toonden toen karakter door als poulewinnaar door te gaan en meerdere teams opzij te zetten.” Als dieptepunt blikt Vrijman weer terug op de stroeve seizoensstart bij ZVV Pelikaan. “We stonden stijf onderaan en verloren zo goed als elke wedstrijd. Uiteindelijk wonnen we nog een paar potjes (om eerlijk te zijn, vooral omdat twee keer onze tegenstander niet kwam opdagen), waardoor we alsnog ergens onderaan de middenmoot eindigden.”
In de trainingen van dit team heeft iedereen altijd heel veel lol claimt Vrijman. Na de warming-up worden meteen de hesjes uitgedeeld voor de partij. Ergens tussen de warming-up en het begin van de partij arriveert teamgenoot Matthew ook op de training. Conditietrainingen worden maar heel af en toe gedaan. “Onze twee centrale middenvelders ‘Lord Buffel’ Kas en Danny lopen namelijk tijdens de wedstrijden voldoende meters om het gebrek aan loopvermogen bij de rest van het elftal (uitschieters zijn Quincy en Jonathan) te camoufleren.” Vaste prik bij de trainingen is het voor -en achteraf ouwehoeren en elkaar voor van alles en nog wat uitmaken. “Denk hierbij aan de panna’s die tijdens de partijspel zijn uitgedeeld” Dit heeft gelukkig nog nooit tot escalaties geleid, al zegt de verdediger wel: “Met onze ‘stokers’ Quincy en Danny houd ik soms mijn hart vast.”.
Op de vraag wie de koning van de derde helft is zegt Vrijman het volgende: “We hebben maar weinig echte drinkers. Als we dan toch een prins pils moeten aanwijzen, dan is het Niels. Hij heeft gelukkig in het studentenleven al veel vlieguren gemaakt op dat gebied, dus hij hoeft er niet eens zijn best voor te doen.”.
Aan het doen leuke activiteiten is er bij dit team geen gebrek. “Als het even kan staat de barbecue bij Niels of Tim aan en wordt er de hele avond vlees gegeten. Vegetariërs hebben we niet. Die zouden we overigens ook niet willen.” Ook op dit vlak is er een absolute uitblinker. “De grootste vreetmachine? Dat is Jonathan.” Het team heeft helaas al een tijd geen gezamenlijke activiteit kunnen beleven. “De laatste keer was voor de coronacrisis, dit was een etentje bij de Beren. Uiteraard vanwege de bekende aanbieding waarbij onbeperkte hoeveelheden spareribs kunnen worden gegeten.” De centrale verdediger betreurt dat het zo’n lange tijd geleden is maar houdt goede moed. “We kijken alweer uit naar de eerstvolgende barbecue!”
Klik hier voor meer artikelen over ASWH.
Meer informatie over ASWH? Klik hier.
