Angelo Leenderste was de afgelopen vijf seizoenen een niet meer weg te denken vaste waarde op het middenveld van Oranje Wit. Dat vertrouwde gezicht is – met vele andere spelers – deze zomer verdwenen. Sinds begin augustus komt de 22-jarige Dordtenaar uit voor het collegeteam USAO Drovers in Oklahoma.
DORDRECHT – Leendertse heeft Dordrecht verruild voor Chickasha, een plaats van 20.000 inwoners die zich op veertig minuten rijden bevindt van het grote Oklahoma City dat maar liefst 600.000 inwoners telt. Hij hield daarmee woord, nadat hij aan het begin van dit jaar maakte de knoop doorhakte hij zou gaan vertrekken naar de Verenigde Staten. Aan de andere kant van de oceaan is hij begonnen aan een studie business management die hij combineert met voetballen in een collegeteam.
HOE IS DE BEGINPERIODE VERLOPEN?
Toch wel flink wennen. Ik kwam hier begin augustus aan in de wetenschap dat ik hier vier jaar zou blijven zoals mijn planning is. De eerste anderhalve maand heb ik goed verteerd, al was het wel omschakelen qua klimaat.
De trainingen in het warme weer zijn loodzwaar en het voetbal is veel directer dan ik gewend was, maar de coach is erg tevreden. Hij is al 22 jaar succesvol als coach van het mannen- en vrouwenteam van dit college en heeft alles hier opgebouwd.
WAT VERWACHT DE COACH VAN JE?
,,Hij verwacht van mij een leidende rol, omdat hij weet dat ik al veel ervaring heb en een van de oudere spelers ben. Ik speel hier net als in Nederland als aanvallende middenvelder met nummer 10 en heb ook al gescoord. Dus er is niet veel veranderd, haha.’’
HOE ZIEN DE DAGEN ERUIT?
,,Het ritme is totaal anders dan ik gewend was in Nederland. We beginnen in de ochtend om 7 uur al met trainen, waarna om 9 uur de lessen beginnen.
’s Ochtends even rustig wakker worden is er hier dus niet bij, maar ik ben hier ook niet gekomen om te slapen. Ik geniet juist enorm van de sportmentaliteit, de enorme gedrevenheid. We hebben een team met jongens uit zeker tien verschillende landen. In ons team zit maar één Amerikaanse jongen, maar juist omdat iedereen een andere achtergrond heeft klikt het goed op en naast het veld.”
HOE IS HET WESTRIJDRITME?
,,Totaal anders dan ik gewend was. We spelen meestal twee wedstrijden per week, al heb ik nog niet echt een vast ritme kunnen ontdekken in ons speelschema. Ook de competitieopzet en het feit dat de coach mag doorwisselen is een complete nieuwe gewaarwording, maar ik raak er steeds meer aan gewend. Vooral de lange afstanden zijn anders. Begin september hebben we een uitwedstrijd in Houston gespeeld.
Dat is wat anders dan naar Heerjansdam of Sliedrecht: acht uur heen en acht uur terug met de bus. Een flinke reis voor een wedstrijdje natuurlijk, maar ook een mooie manier om veel van dit land te kunnen zien. Oklahoma City is maar een uurtje rijden, dus daar zal ik ook wel regelmatig heen gaan als we eens een vrije dag hebben. Dan hoop ik ook een basketbalwedstrijd van Oklahoma City Thunder mee te pikken.”
HOE VERLOOPT HET CONTACT MET NEDERLAND?
,,Bijna dagelijks zoek ik contact met mijn moeder en vriendin Amber en daarnaast volg ik natuurlijk wat er bij Oranje Wit gebeurt. Het staat in de planning dat ik op 9 december weer een maandje thuis in Dordrecht ben. Daar kijk ik naar uit, maar voorlopig wil ik eerst hier nog drie maanden vlammen en genieten in mijn nieuwe omgeving.’’