De lach staat in zijn gezicht gegrift. Voor Wim Vaandrager (65) is er leven na zijn pensioen. Bij VV Rijsoord, waar hij sinds twee jaar wedstrijdsecretaris is van de senioren. Na twintig jaar was het tijd voor een ‘carrièreswitch’.
We spreken Vaandrager in de commissiekamer, waar hij in het wedstrijdseizoen ‘zijn ding’ doet. “Ik ontvang hier altijd de scheidsrechters”, zegt Vaandrager. “Vroeger kon het heel druk zijn hier. Tegenstanders, scheidsrechters, eigen trainers, coaches en leiders, ze liepen de deur plat. Het was hét zenuwcentrum.”
Maar sinds de digitale wereld ook het voetbal heeft veroverd en Sportlink alles heeft overgenomen, is het over en uit met het in en uit lopen. Vaandrager denkt nog regelmatig terug aan de nostalgische tijd. “Vooruitgang is goed natuurlijk en veel zaken zijn veel eenvoudiger geworden. Neem het invullen van de wedstrijdformulieren. Dat deed ik vroeger altijd thuis al, om te voorkomen dat er belangrijke feiten werden vergeten, zoals aanvangstijd en dat soort zaken. De verwerking van die formulieren was ook een heel gedoe. Aanvoerders, leiders en scheidsrechters moeten ondertekenen. En nu voer je een paar handelingen uit en klaar is Kees. Nadeel daarvan is je minder contact hebt en als je contact hebt is dat vluchtig.”
Toch heeft Vaandrager nog regelmatig via de telefoon of mail contact met andere wedstrijdsecretarissen. “Pas geleden nog zag ik een collega-wedstrijdsecretaris waarmee ik al twintig jaar bel, app en mail. Het is dan heel vreemd als je iemand in levende lijve ziet.”
Vaandrager kwam bij VV Rijsoord terecht door zijn zoons. “De oudste heeft het twee jaar uitgehouden, die andere heeft heel lang gevoetbald. Hij moest stoppen vanwege blessureleed. Daar heb ik wel mee gezeten, want er is een verschil tussen willen en moeten stoppen.”
Hij was zelf twee jaar als leider actief en werd toen gevraagd om wedstrijdsecretaris bij de jeugd te worden. Het was een job die hij jarenlang met veel plezier vervulde. Twee jaar geleden maakte hij een carrièreswitch. De reden was minder leuk, hij volgde de overleden Lydia van Loon op. “Ik was een beetje uit de kinderen gegroeid”, zegt hij. “In het begin kende ik ze allemaal. Dat is toch anders, omdat je eigen kinderen er ook tussen inlopen. Bij de senioren heb ik het ook weer hartstikke naar mijn zin.”
Prettige bijkomstigheid: hij hoeft zich niet al om half acht of acht uur bij VV Rijsoord te melden. “Ik kan eindelijk uitslapen op zaterdag. De eerste seniorenwedstrijden beginnen meestal aan het begin van de middag, vandaag is het toevallig wat vroeger omdat er een bescheiden programma is.”
Doordeweeks is de voormalig bankman (‘ik heb 44 jaar bij de bank gewerkt’) ook enige uren druk, meestal met het verplaatsen van wedstrijden. “Tijdens corona was het wel wat meer, maar ik moet zeggen dat onze teams het onderling heel goed hebben opgevangen. Als er een team tekort kwam, werd dat door andere teams zonder morren aangevuld. Daar ben ik wel trots op.”
Nu hij gepensioneerd is, heeft hij nog meer tijd voor zijn club gekregen. Twee ochtenden in de week meldt hij zich voor de ‘werkploeg’. “Het terrein moet wel een beetje schoon blijven. Dat gaat niet automatisch. Het is ook nog gezellig met een koppeltje bij elkaar.”
vv Rijsoord voor meer informatie over de club
vv Rijsoord voor meer artikelen over de club