Hij was acht jaar lang doelman bij Telstar. Nu is Wesley Zonneveld begonnen aan zijn eerste volledige seizoen onder de lat bij Rijnsburgse Boys. De 29-jarige keeper wil in de Tweede Divisie gebruik maken van zijn ervaring. “Ik ben vooral altijd heel erg rustig, in elke situatie. Dat probeer ik uit te stralen op de groep.”
RIJNSBURG – Na acht jaar Telstar kwam er in 2019 een einde aan de profcarrière van Zonneveld. “Ik stond bij Telstar regelmatig in de basis, dus dan verwacht je ergens wel dat je een nieuwe profclub gaat vinden. Uiteindelijk blijft dat zo lang uit dat je een keuze moet maken. Scheveningen was er toen als eerste bij.” Na een jaar in de Tweede Divisie bij Scheveningen kreeg de doelman een kans om een stap te zetten: Rijnsburgse Boys klopte op de deur en hij hapte toe. “Toen ik naar Rijnsburgse Boys vertrok, had ik geen opties in het profvoetbal. Als ze er waren geweest, was ik ze waarschijnlijk niet aangegaan. Om voor een minimaal salaris je leven op de kop te gaan gooien, daar had ik niet zo’n zin in. Ik zou het voor één club nog overhebben en dat is Telstar.”
Rustmomenten
De Tweede Divisie dus voor Zonneveld. Met acht jaar ervaring in de Eerste Divisie kan hij als geen ander de verschillen tussen de twee competities typeren. “De Tweede Divisie is veel fysieker. Dat is het grootste verschil. Het is alleen maar rennen, vliegen en beuken. Je hebt weinig rustmomenten in de wedstrijd. Maar qua niveau doen de clubs zeker niet onder voor de teams uit de Eerste Divisie. Wat ik wel lekker vind, is dat ik hier niet per se als topsporter hoef te leven. Bij Telstar had je elke week metingen bijvoorbeeld, dat hoeft hier niet.” Zijn jaren bij Telstar probeert Zonneveld in te zetten bij Rijnsburg. “Mijn ervaring probeer ik over te brengen op de groep. Ik ben vooral altijd heel erg rustig, in elke situatie. Dat probeer ik uit te stralen op de groep. Hoeveel chaos er ook is, ik blijf rustig. Dat is mijn sterke punt.”
Tijdens wedstrijden is Zonneveld continu aan het coachen. “Ik probeer zoveel mogelijk te roepen om iedereen scherp te houden. We hebben een sterke achterste linie die goed op elkaar ingespeeld is. Ik zet iedereen neer op zijn plek en houd ze scherp voor ieder duel. Als het goed is worden ze moe van me, dat betekent dat ze het goed hebben gehoord. In principe kan ik alles zien, dus wat ik zie probeer ik ook te benoemen. Als ze het goed doen, horen ze me ook luid en duidelijk. Ik probeer wel altijd positief te blijven.
Zware blessure
In zijn tijd bij Telstar raakte Zonneveld zwaar geblesseerd aan zijn knie. Wat volgde was anderhalf jaar revalideren. “Dat is niet altijd even leuk. Je ziet al je teamgenoten het veld opgaan. Zelf ga je dan weer de sportschool in. Je mag het veld niet op en dat is vreselijk. Het was niet extreem eenzaam, maar je traint wel altijd alleen. Ik ben sterker geworden van die periode, omdat het mentaal heel zwaar is. Terugkeren na zo’n blessure is onbeschrijflijk. Voorzichtig ben ik nooit geweest. Ik heb ooit een keer een hersenschudding opgelopen. Toen moest ik een week rust houden. Mijn eerste gedachte daarna was meteen volle bak met mijn hoofd overal induiken, voor het geval ik een beetje bang was. Zo stond ik er met mijn knie ook in. Dat zorgde er soms wel voor dat ik na één minuut trainen alweer naar binnen moest, omdat ik té enthousiast was.”
Werken naast het voetbal
Spelen in de Tweede Divisie betekende voor Zonneveld ook dat hij aan de slag moest buiten het veld. “In mijn tijd bij Telstar had ik geen baan, maar nu werk ik gewoon naast het voetballen. Er moet wel brood op de plank komen. Ik werk in de zorg, bij het brandwondencentrum in Beverwijk. Vroeger wilde ik altijd of voetballen of het leger in. Voetballen is enigszins gelukt, het leger helemaal niet. Dit kwam op mijn pad en ik heb het prima naar mijn zin. Andere mensen ondersteunen is iets dat ik goed kan. Zorgen dat andere mensen hun werk goed kunnen doen. Daar komt mijn kwaliteit om altijd rustig te blijven ook van pas. Vooral in de coronatijd was het nogal chaotisch. Ook daarin probeer ik rustig te blijven en over te brengen dat het uiteindelijk allemaal goedkomt.”
Liefde voor het keepen
Zonneveld is een echte liefhebber van zijn vak. “In principe is keepen gewoon vreselijk. Je kan er 26 uit de kruising tikken, maar als je één keer roept en je zit mis, hebben ze het alleen maar over die ene bal. Daarom is het dus eigenlijk niet zo’n prettig vak. Aan de andere kant maakt dat het voor mij juist leuk. Je kunt je geen fouten veroorloven en moet altijd scherp zijn. Die extra druk en spanning zorgen ervoor dat ik het leuk vind om te doen.” De liefde voor het keepen is duidelijk. “In mijn tijd bij Telstar was ik al keeperstrainer bij ADO’20. Toen ik bij Scheveningen voetbalde ben ik gestopt omdat ik er geen tijd meer voor had, maar mijn ambitie is zeker om als keeperstrainer door te gaan na mijn carrière. Het zou leuk zijn om dat in het profvoetbal te doen, maar de tijd zal het leren of dat gaat lukken.”
Telstar bleef hij acht jaar trouw. Als Zonneveld op zijn plek zit, vindt hij het niet nodig te vertrekken. “Als het lichaam blijft meewerken, wil ik nog wel even doorgaan hier. Nog vijf jaar bij Rijnsburgse Boys keepen en dan mijn carrière afsluiten lijkt me echt mooi. Als ik ergens op mijn plek zit, dan zie ik geen reden om te vertrekken. Ik heb het harstikke naar mijn zin hier, dus ik ga niet snel op zoek naar een andere club. Behalve als Telstar op de deur klopt. Dat is de enige club die me zou laten twijfelen.” (CG)
Voor meer informatie over Rijnsburgse Boys klik hier.
Meer artikelen van Rijnsburgse Boys klik hier.