Hij genoot een korte profcarrière bij NAC Breda, Excelsior en Haarlem. Nadat een blessure roet in het eten gooide, koos Rogier Veenstra voor een trainerscarrière. De 34-jarige Duivenaar werkte zich op tot trainer van Tweede Divisionist ASWH uit Henrik-Ido-Ambacht. De club die hij aan het einde van het seizoen gaat verlaten. Veenstra hecht veel waarde aan de inhoud van voetbal, maar gezien de situatie is hij vooral een peoplemanager. “Je had mij ook voor een klas kunnen zetten. Ik denk dat dat mij ligt.”

HENRIK-IDO-AMBACHT – Gepassioneerd, gedreven en pedagogisch. Dat zijn woorden waarmee je trainer Rogier Veenstra zou kunnen omschrijven. Op sportpark Schildman traint hij nu al voor het derde seizoen Tweede Divisionist ASWH. Zijn eerste seizoen was een soort leerschool die hem heeft gebracht tot waar hij nu staat. “Ik kwam bij de club in juli 2019, terwijl de club half juni was gepromoveerd. Door mijn late komst had ik niet alles in de hand. Misschien had ik daarin meer initiatief moeten nemen. Of in ieder geval op een andere manier. Ik kwam bij de club en ik dacht: prachtige club, veel gewonnen, rijke historie. Ik voelde dat ik het als veldtrainer ging maken. Als een verdediger niet goed omschakelde, dacht ik ‘ach, komt goed. Na een paar trainingen schakelt hij met speels gemak om’. Dat was naïef van mij. Het was allemaal niet zo makkelijk. Een harde, maar goede les.”

Ondanks het moeilijke eerste jaar van Veenstra, waarin hij met ASWH op de laatste plaats stond tijdens de annulering van het seizoen door COVID-19, kreeg hij het vertrouwen van de club om in het daaropvolgende seizoen op zijn manier een betere prestatie te leveren. Het seizoen verliep uitstekend voor Veenstra en zijn spelers, maar toen was daar de tweede coronagolf. De Tweede Divisie werd wederom stilgelegd. Opvallend genoeg was dit voor Veenstra geen reden voor chagrijn: “Misschien klinkt het gek, maar deze club wordt niet snel geraakt. In het seizoen 2020/21 stonden we er goed voor toen de competitie weer werd geannuleerd, maar wij lagen daar echt niet wakker van. Wij zijn een positieve groep. We namen het mee en bouwden gewoon verder.”

De positieve sfeer bij ASWH heeft ook te maken met de omgang van Veenstra met zijn spelers. Met zijn eigen jeugdigheid sluit hij goed aan op het niveau van de selectie. Hij ziet zichzelf niet boven de groep staan en beseft ook dat zijn spelers door hem niet beter of slechter spelen. Bovendien hanteert hij een aantal pedagogische trucjes waarmee hij het groepsgevoel hooghoudt. Zo hield hij er bij de creatie van zijn selectie rekening mee dat er jongens bij moeten zitten die in moeilijke tijden de moraal hoog kunnen houden. “Een Henrico Drost of een Jesper van den Bosch. Dat zijn jongens die niet bij de pakken neerzitten, die positief blijven en die de andere jongens weer kunnen opzwepen. Dat soort jongens heb je nodig.”

Volgens Veenstra moet je jezelf als trainer niet al te serieus nemen, maar wel proberen een gevoel over te brengen. Volgens hem werkt dat beter dan de best uitgedachte tactieken. “Ik ben zelfs een voorstander van een keer een clicheetje erdoorheen. Een ‘kom op jongens’ of een ‘win een keer die tweede bal’. Dat soort termen brengt in ieder geval een gevoel over. Een aantal jaren geleden praatte ik alleen maar over de speelwijze en de ontwikkeling daarvan. Nu is er een beter evenwicht tussen de inhoud en het managen van een team, denk ik.”

De weg naar een nieuwe voetbalcarrière

De weg die Veenstra aflegde naar ASWH was er een met hoogte– en dieptepunten. Zo maakte hij bij NAC Breda mooie jaren mee. Hij werd onder andere derde in de Eredivisie met de club uit Breda. In de voorbereiding van het seizoen 2009/10 ging het echter mis. Een rugblessure zorgde ervoor dat hij onder het mes moest. Tijdens de operatie werden er zenuwen in zijn benen geraakt, waardoor voetbal voorgoed uit zijn leven dreigde te verdwijnen. “Dat waren een paar ellendige jaren. Maar uiteindelijk raapte ik mezelf op. Ik wilde weer gelukkig zijn en daar wilde ik alles aan doen.”

Hij oriënteerde zich in de laatste fase van zijn revalidatie op een journalistieke carrière. Hij liep mee met de Provinciale Zeeuwse Courant (PZC) en was actief als clubjournalist bij zijn oude liefde, NAC Breda. Toch knaagde er iets. “Die journalistieke periode was echt allemaal heel mooi en leuk om te doen hoor. Ik mocht spelers van NAC interviewen, het clubboekje maken, dat soort werk. Maar ergens zat iets me niet lekker. Ik bleef in mijn hoofd altijd met voetbal bezig.”

Veenstra revalideerde door hard te werken. Wonder boven wonder kreeg hij de kans om weer te voetballen bij VV Hoek. Toen hij merkte dat er weinig toekomst zat op voetbalgebied, besloot hij op advies van zijn ouders voor een trainerscarrière te gaan. Hij begon bij de Onder 17 van VV Kloetinge. Hij werd daarna assistent van trainer Daan Eikenhout bij Zeelandia Middelburg en combineerde dat met het trainerschap bij de Zeeuwse jeugdopleiding JVOZ. Hij voelde zich thuis, stroomde in Middelburg door naar de functie hoofdcoach en zette een volgende stap bij VV GOES. Hij promoveerde van de Hoofdklasse naar de Derde Divisie. Voor Veenstra het moment om zijn comfortzone te verlaten; hij verliet Zeeland en vertrok naar Henrik-Ido-Ambacht.

Ambities

Qua ambities houdt Veenstra een open vizier. Hij heeft aangegeven de deur bij ASWH aan het einde van het seizoen te sluiten maar wil niet ten koste van alles trainer van een betaald voetbalclub worden, ondanks dat hij hier voor open zou staan. “Dan wel in een functie die daadwerkelijk iets toevoegt.” Hij wil belangrijk zijn voor een club. “Een functie bij een betaald voetbalclub is natuurlijk prachtig. Maar wat nou als ik daar de persoon word die de pionnen op de training neerzet en verder alleen maar ja knik? Dat wil ik niet. Het zou mooi zijn om bijvoorbeeld eerst ergens assistent te worden. Om daar al een bepaalde verantwoordelijkheid te kunnen dragen die ik kan gebruiken in een verdere carrière. Ik wil dat mijn mening gehoord wordt. Ik sluit daarom een club uit de Tweede of Derde Divisie ook niet uit. Het gaat mij om het gevoel dat ik krijg bij een club, niet om de status.” (JS)

Willem II

Veenstra kreeg eind september de kans om zijn carrière als trainer een nieuw impuls te geven. Willem Weijs vertrok als trainer van Jong Willem II naar Anderlecht om daar als assistent van Vincent Kompany aan de slag te gaan. Veenstra werd gepolst als mogelijke opvolger, maar moest de club uit Tilburg teleurstellen. Ondanks dat mensen om hem heen Veenstra aanspoorde om de stap te maken, koos hij toch voor een langer verblijf bij ASWH.

Klik hier voor meer artikelen over ASWH.
Klik hier voor meer informatie over ASWH.