Een moeilijke beslissing en één waar hij toch wel even over na moest denken. Maar na een tijdje wikken en wegen, hakte Wesley van Biesen rond de winterstop toch de knoop door. En dus is de doelman van vierdeklasser Dussense Boys, klaar voor zijn voetbalpensioen. “Het is een keer mooi geweest.”
Waarom stoppen? Het is waarschijnlijk de meest gestelde vraag, in de afgelopen maanden. En dus heeft de 30-jarige Van Biesen zijn antwoord inmiddels wel klaar. “Je wordt ouder, er is een kleine op komst en mijn vriendin werkt in de zorg. Dan is het ook lekker om een keer samen vrij te zijn.” Klinkt logisch en simpel, maar dat was het absoluut niet, vertelt hij. Want eenmaal de knoop doorgehakt, begon de inwoner van Dussen toch weer te twijfelen. “Iets daarna werd duidelijk dat Antoine Hoevenaren weer terugkwam, met hem zijn we toch kampioen geworden…”
Geen verplichting
Maar uiteindelijk bleken de minnetjes, toch groter dan de plusjes. “Als je jong bent, is het allemaal leuk. Daarna krijg je een baan, een eigen huis en heb je ‘s avonds minder tijd. En ook minder zin, om weer te gaan trainen.” Helemaal na zeven jaar in het eerste. “Ik ben hier in de F’jes begonnen, dus eigenlijk weet ik ook niet beter.” Genoten van mooie seizoenen, het kampioenschap voor promotie richting de vierde klasse en de nodige gestopte penalty’s in de derby’s met Be Ready, is Van Biesen voldaan. “Of ik het ga missen? Dat weet ik wel zeker! Maar aan de andere kant: het is straks geen verplichting meer. Dat is het vooral. In een lager elftal, móet je niet meer.” Al is dat laatste, nog maar de vraag. “Misschien ga ik dat doen, daar ben ik nog niet over uit.” Waar hij wel over uit is, is zijn liefde voor de vereniging. “Gewoon het eigen, dat dorpse gevoel. Alles is met eigen mensen, met Dussense jongens. Dat maakt het voor mij een heel mooie club.” Extra zonde is het daarom, dat het dit seizoen zo moeizaam draait. Want met een achtste plek, en dus nacompetitie, moeten ze nog altijd vrezen voor degradatie. “De jaren hiervoor, ging het veel beter. Konden we nog azen op periodetitels.” Dat is dan ook precies hetgeen, hij het meeste mist op zijn lijstje. “Dat had ik nog wel een keer mee willen maken, een periode. Tijdens corona stonden we bovenaan, moest er nog een wedstrijd voor vier minuten worden uitgespeeld, dan hadden we hem gehad. Maar dat duel is nooit meer gespeeld…”
Niet nadenken
Van een opwaartse lijn, toch wel even in een neerwaartse spiraal. Van Biesen weet wel hoe het komt. “Anders ingedeeld. In een competitie met zwaardere tegenstanders. Als je dan ook nog te maken krijgt met blessures en schorsingen, ben je niet vaak compleet. Het is eigenlijk een samenhang van die factoren.” Ook het geluk, hadden ze bij Dussense Boys niet echt mee. “Anders had het misschien heel anders gelopen.” Dat deed het dus, ondanks de wat betere resultaten op het einde, uiteindelijk niet. Tot teleurstelling ook van hem. “We hebben als team te veel doelpunten tegen gekregen. Wanneer ik tevreden ben? Als we erin blijven. Dan kan ik het pas goed afsluiten, anders zou het wel een heel zuur einde zijn.” De aanvoerder van de laatste maanden doet er zelf, in ieder geval alles aan. “Ik ben een degelijke keeper, geen uitblinker, maar gewoon niet nadenken en je ding doen.” Misschien wel precies, wat ze in slotfase van de nacompetitie allemaal zouden moeten doen. “We gaan het met vertrouwen tegemoet. En ik vind, als je naar ons complex kijkt, dat straalt vierde klasse uit. Zo’n club hoort niet in de vijfde klasse.” Genoeg motivatie, zou je zeggen. Toch is er één klein dingetje. Een best belangrijk dingetje. “Mijn vriendin staat op het punt van bevallen, dus het zou kunnen dat ik de wedstrijd moet missen…” Mede daarom, begint Van Biesen maar alvast aan zijn dankwoord. Voor keeperstrainer Dian de Ronde in het bijzonder. “Van hem heb ik het meeste geleerd!”
Klik op Dussense Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Dussense Boys voor meer informatie over de club.