In de jeugd was Leroy Maas al op jonge leeftijd op Sportpark ‘t Sas te vinden. Niet zo vaak als opa en clubicoon Daan Maas, maar hij doorliep er alle jeugdcategorieën en was actief in het eerste. Nadat een verblijf van meer dan tien jaar in Brabant, keerde hij met zijn vriendin en dochtertje terug naar Zeeuws-Vlaanderen. De woonplaats werd Hoek, maar de keus qua voetbalclub was voor Maas simpel. ‘Er was maar één optie en dat was Corn Boys.’
Toen de aanvallende middenvelder tien jaar geleden naar Breda vertrok pendelde hij nog een aantal seizoenen heen en weer om bij Corn Boys te trainen en wedstrijden te spelen. “Maar op een gegeven moment werd dat moeilijker. Het kostte me best wat aan benzine en kostbare tijd. Daarbij had ik ook een periode met vrij veel hamstringblessures. Dat gaf een deuk aan mijn motivatie en ben toen bijna vier jaar helemaal gestopt met voetballen. Tussendoor hadden we ook nog een huis gekocht in Etten-Leur en hebben we een dochtertje gekregen. Dus voetbal heb ik toen bewust ‘geparkeerd’ en de voetbalschoenen opgeborgen.”
Maar inmiddels woont Maas met zijn vriendin en dochtertje van anderhalf in Hoek en begon het ook weer te kriebelen om terug te keren op het voetbalveld. “En dat wilde ik alleen doen bij Corn Boys. Daar ben ik opgegroeid, ken er iedereen en voelt vertrouwd. Dat was bij mijn terugkeer begin dit seizoen ook echt het geval en dat voelde heerlijk. We begonnen goed aan de competitie, al was dat wel vertekend omdat we Aardenburg, HBC’22 en Cadzand troffen qua tegenstanders. Toen leek het ineens heel wat, maar de vijf duels erna tegen de sterkere ploegen wonnen we niet. We moeten vooral realistisch zijn en ervoor zorgen dat we boven de rode streep blijven.”
Daar hadden Maas en zijn ploeggenoten tegen Schoondijke een prima mogelijkheid voor, maar de oranjehemden lieten na om de winst te pakken. “Het was misschien wel de slechtste wedstrijd van onze kant. We hadden een flinke stap kunnen zetten naar overleven in de vierde klasse maar dat hebben we niet gedaan. Het is vaak nog te wisselvallig. De ene week heel goed, de andere door de ondergrens en dan sta je terecht in de gevarenzone. We hebben in mijn ogen zeker een groep die vierde klasse aankan, maar we zullen dan toch het besef moeten hebben dat het niet vanzelf gaat.”
Met de teruggekeerde Maas op het middenrif heeft de ploeg een echte aanjager teruggekregen, maar niet altijd kan de ploeg wekelijks met de sterkste elf aantreden. Logischerwijs is het dan soms ook lastig om constant te presteren. “Dat klopt, maar wekelijks dan het maximale te geven en proberen om zo goed mogelijk voor de dag te komen vanaf minuut één, dat moet je toch kunnen opbrengen? Dat ontbreekt soms en dat heeft ons misschien wel onnodige punten gekost die je op het laatst kunnen opbreken. We staan nu zesde en veilig, maar v.v. Spui zit er kort achter. Het zal tussen ons twee gaan wie in mei net boven of net onder de rode streep staat. Als wij dat dan blijken te zijn, dan hebben we dat volledig aan onszelf te wijten.”
Ondanks dat het qua resultaten nog niet altijd tot hosanna leidt, daar geniet de geboren Sassenaar wel optimaal van zijn terugkeer op het veld bij de vierdeklasser. “Zeker weten! Het is heerlijk om weer te voetballen bij de club waar het begon. Het was aanpoten in alles. Qua conditie, qua balgevoel en qua ritme. Dat kost tijd en begint steeds meer terug te komen. Hopelijk kunnen we handhaven, dat zou de terugkeer helemaal geslaagd maken.”
Klik op Corn Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Corn Boys voor meer informatie over de club.