Hoewel hij al zo’n vijf seizoenen van de eerste selectie deel uitmaakt, begint Rody van der Linden pas nu zichzelf steeds comfortabeler te voelen bij Steen. Steeds vaker begint hij aan de aftrap en groeit het vertrouwen bij de lichtvoetige aanvaller.

“In de beginjaren schommelde ik eigenlijk constant wat heen en weer tussen het eerste en tweede De laatste paar ben ik wel vast selectielid, maar niet wekelijks basisspeler. De trainers hebben ook verschillende opties in de voorhoede om voor te kiezen en dan is het afhankelijk van speelwijze, de kracht van de tegenstander of de vorm van de spelers zelf waarvoor men kiest. Gelukkig heb ik nu al geregeld de voorkeur gekregen en daardoor voel ik steeds meer vertrouwen. Bij mezelf maar ook vertrouwen van anderen en dat is wel prettig als voetballer.”

Van der Linden speelt als zo’n jaartje of achttien aan de Badhuisweg en heeft het er meer dan goed naar zijn zin. “We hebben een geweldige groep spelers en het klikt onderling enorm goed. Ook met die gasten van het tweede, dus de saamhorigheid is groot. Er is altijd wel reuring hier en op zondagen komt er veel publiek kijken naar onze wedstrijden en dat is wel gaaf natuurlijk.”

En de prestaties van Steen in de derde klasse zijn zeker niet onverdienstelijk te noemen dit seizoen, met een plek in de middenmoot. Toch moeten Van der Linden en zijn ploegmakkers met een schuin oog naar onderen blijven kijken, omdat er twee teams rechtstreeks degraderen en voor drie ploegen het lot van de nacompetitie wacht. “Daar willen we zeer zeker niet bij zitten dus is het voor ons belangrijk om zeker de duels tegen de ploegen onder ons te winnen.”

Zoals tegen Breskens bijvoorbeeld. Daarin was Van der Linden met een schitterend doelpunt erg belangrijk. Ik scoorde vlak nadat een Breskens-verdediger rood kreeg de 2-0 en die zorgde voor een stukje bevrijding. Bij ons als team, maar ook wel bij mezelf. Ik heb die actie in huis alleen moet ik vaker durven om te schieten. Dit keer pakte het goed uit en dan voetbal je wel een stukje lekkerder moet ik zeggen. Al had ik daarvoor misschien nog wel en grotere kans. Het hadden dus eigenlijk twee goals moeten zijn die middag.”

Waar de 26-jarige buitenspeler in het tweede af en toe als diepe spits speelde en in de jeugd ook op de flanken van het middenveld, daar voelt hij zich toch als typische buitenspeler het fijnste. “Ik heb wel snelheid en maakt graag de actie, zowel binnendoor als buitenom. Op trainingen werk ik hard aan mijn tweebenigheid, want dat maakt je voor een verdediger nog onvoorspelbaarder. Daarnaast zorgt het ook dat ik op beide flanken uit de voeten kan en dat vergroot mijn kansen op speeltijd ook natuurlijk. In een selectie met meerdere aanvallers is dat voor een speler dus extra prettig.”

Maar wat moet er nou gebeuren om ervoor te zorgen dat hij niet meer moet afwachten tot bij de bespreking of hij die middag wel in de basis zal starten? “Dan moet ik toch proberen minder bescheiden te zijn denk ik. Meer durf tonen, de actie durven maken én durven om de trekker over te halen. Elke wedstrijd het maximale eruit halen en effectiever zijn qua doelpunten en assists. Ik ben steeds beter op weg daar naartoe in elk geval. Het aantal basisplaatsen groeit dus dat is voor mij een belangrijke graadmeter.”

Nu is het voor iedereen bij Steen primair zaak om derdeklasser te blijven. “Zonder nacompetitie erin blijven is ons absolute doel. Het is een klasse waarin iedereen van elkaar kan winnen of verliezen, dus we gaan nog flink aan de bak moeten. Al zijn we wel op de goede weg.”

Klik op VV Steen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Steen voor meer informatie over de club.