Verre uitwedstrijden en lang in de auto zitten, het zijn dingen waar menig voetballer een hekel aan heeft. Maar niet bij het G-team van De Jonge Spartaan. Want daar is, zo vertelt begeleider René van der Groef, iedere zaterdag een feestje. “Lekker lang op pad samen, het voelt voor mij als een dagje weg!”
En aan dat laatste is geen woord gelogen, zo blijkt als de 58-jarige Van der Groef begint met vertellen. “Het is geweldig wat een plezier de spelers hebben. Net als vroeger, toen je met de jongste jeugd op stap ging.” Maar wel op tijd, te laat komen schept verwarring, lacht hij. “Het omkleden duurt bij sommigen iets langer en we willen ons wel goed voorbereiden op de wedstrijd. Dus zorgen we dat alles altijd goed geregeld is!” Getuige ook het samengestelde team van stafleden. “Chris (van der Weele) is de hoofdcoach, ik ben de assistent en daarnaast hebben we nog acht man begeleiding. Tijdens een training zijn er altijd drie of vier mensen aanwezig.”
Zelfbeeld
Toch, hoe hard ze ook allemaal hun best doen, er blijft maar één echte trainer. “Als ik wat zeg, kijken ze allemaal naar Chris: ‘Klopt dat wel?’ Zoiets blijft mooi.” Donderdagavond trainen, zaterdag spelen. Ook dat is bij De Jonge Spartaan allemaal netjes geregeld. “Het vervoer wordt ‘gesponsord’, dus daar maken we ons nooit zorgen om. Verzamelen bij de Zuidwester, daar wonen veel spelers. Komen ze lopend of op het fietsje naartoe en dan gaan we op pad.” Van der Groef, die zelf heeft gevoetbald bij DES’67 en inmiddels al ruim 30 jaar in Middelharnis woont, zet zich ook als bestuurslid in voor het G-voetbal bij zijn club. “Mijn twee jongens gingen voetballen bij Spartaan, zo ben ik eigenlijk betrokken geraakt. Dan word je trainer en een paar jaar later zit je in het bestuur. Eerst voor de sponsoring, nu voor ‘voetbalzaken breedte’, daar vallen wij met het G-team ook onder.” En dat is te merken. “Het wordt altijd meegenomen in de bestuursvergadering en alle bestuursleden zijn ontzettend betrokken. Er zijn er zelfs een paar die ons in de beginjaren training hebben gegeven.” De begeleider weet als geen ander, hoe belangrijk dat is. “Voor hun zelfbeeld en het vertrouwen. Iedereen moet van voetbal kunnen genieten, dus het hoort gewoon thuis bij onze vereniging.” Al had het niet veel gescheeld, of dat was een aantal seizoenen geleden niet meer zo geweest. “Toen ging het team bijna ter ziele, omdat kaderleden stopten. We zijn toen de ledenlijst afgegaan, om samen met Chris het G-voetbal te kunnen blijven aanbieden.”
Te fanatiek
Die aanpak heeft zijn vruchten afgeworpen, want aan spelers geen gebrek. “We hebben er nu achttien, waarvan twee alleen doen trainen. Op zaterdag nemen we er elf mee.” Voor een wedstrijdje negen tegen negen. Plezier, gezelligheid en een dagje weg. Al is dat niet altijd. “Er is een gevaarlijke trend in het G-voetbal gaande, dat het te fanatiek gaat worden. Het gaat steeds minder om het spel(plezier) en dat is zorgelijk.” Dus benaderde De Jonge Spartaan de KNVB. “Die zijn daar nu druk mee bezig. Er zijn ook richtlijnen, zoals: beide teams scoren altijd, iedereen in hun waarde laten en niet met meer dan vier of vijf doelpunten verschil winnen. Laatst verloren we met 18-1, daar is toch geen lol aan?” Aan de trainingen zal het in ieder geval niet liggen. “Veelal in speelvorm. Pionnen omschieten, dribbelen, voet op de bal en een afsluitend partijtje. Dat soort dingen.” Het enthousiasme spat ervan af. “Zolang als ik dit kan blijven doen, doe ik dit. Ik vind het zó geweldig.” En dat geldt niet alleen voor Van der Groef. “Spelers van de selectie komen ons soms ook training geven, dat vinden ze natuurlijk fantastisch. Andersom, gaan wij dan weer bij het eerste kijken. Dat is toch mooi?” Kortom. “Het kan eigenlijk niet beter!”
Klik op De Jonge Spartaan voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Jonge Spartaan voor meer informatie over de club.