Vijf seizoenen in de jeugd van RBC Roosendaal, voetballen in Spanje en bij zijn terugkeer kampioen worden met Internos. De afgelopen jaren waren voor Moreno Mertens allesbehalve saai. En de komende maanden wacht alweer een nieuwe uitdaging: de derde klasse.
De nu 28-jarige Mertens had toen, net als ongeveer ieder ander jongetje van zijn leeftijd, eigenlijk maar één droom: profvoetballer worden. Bij de stadionclub uit Roosendaal leek de verdediger goed op weg, maar een faillissement gooide vroegtijdig roet in het eten. “Als je in je hoofd, eindelijk die knop hebt omgezet van ‘het zit er niet meer in’, is het best moeilijk om door te gaan.” Helemaal toen dat moment voor de rechtsback kwam tijdens zijn eindexamenjaar op de middelbare school. “Ik wist niet goed wat ik wilde gaan studeren, ben toen naar Internos gegaan en kwam vervolgens in Spanje terecht.” Via een studiebeurs en taalschool, om het toch nog één keer te proberen. “Je wilt later ook geen spijt krijgen.”
Dubbel gevoel
Mertens speelde tijdens dat avontuur tegen een mooi rijtje Spaanse clubs, bleef hangen voor zijn studie en maakte de meest bijzondere dingen mee. “Het was echt een dorpsclub, ons complex en stadion bestond uit één veld.” Maar na een aantal fraaie herinneringen, kwam ook daar uiteindelijk een einde aan. “Ik was er wel een beetje klaar mee. Het boek van de voetbal gaat een keer dicht, dan moet je realistisch zijn.” Mertens keerde terug naar Nederland, maar niet op een voetbalveld. “Twee jaar lang heb ik niet gevoetbald, tot ik vier seizoenen geleden Rick van Oostende, een oud-teamgenoot, tegenkwam in de sportschool. Of ik het niet leuk vond om weer aan te sluiten.”
De overstap van Internos naar de zaterdag trok de verdediger uiteindelijk over de streep, toch blijft het soms nog even wennen. “Haha, ik mis het leven in Spanje wel hoor. Ik heb het hier en op dit niveau goed naar mijn zin, maar het gevoel is soms een beetje dubbel.” Net als bij het kampioenschap in de vierde klasse, van afgelopen seizoen. “Het verschil in kwaliteit was heel erg groot, steeds spelen tegen ploegen die inzakken of winnen met 10-0 is niet leuk. Eigenlijk waren er met MOC’17 en Steenbergen maar twee tegenstanders waar het echt om ging. Daar leefde je naartoe.”
Meer tegenstand
Toch zag Mertens, in het dagelijks leven werkzaam bij NOC*NSF, dat het tegen de twee grootste concurrenten niet vanzelf ging. “Precies op dat moment, gaven we niet thuis. Dat kwam hard aan. Gelukkig hebben we ons daarna, juist tegen hen, goed herpakt.” Extra knap, zo denkt de inwoner van Etten-Leur. “Mentaal speelde dat best wel een rol in het team. Weinig tegenstand, minder serieus, dan ga je toch sneller afmelden. Dat merk je aan kleine dingetjes.”
Maar uiteindelijk, was er volgens hem maar één ploeg die het kampioenschap het meest verdiende. “Tegen Vrederust gaven we het bijna nog weg, maar ik vond ons afgelopen jaar de beste.” En dus mag Internos zich dit seizoen, gaan bewijzen op een niveautje hoger. In de derde klasse. “Binnen de groep hebben sommige jongens het al over promotie, ik ben zelf wat terughoudender. Vooral heel benieuwd hoe we het gaan doen met meer tegenstand.” Een voorspelling, durft Mertens voorlopig nog niet aan. “Daarvoor ken ik de competitie niet goed genoeg, maar we hebben wel een ploeg met veel kwaliteit.”
Volle bak
Daar maakt hij zelf, als rechtsback, een belangrijk onderdeel van uit. “Een dienende speler, verdedigen is echt mijn ding. Afpakken en de bal naar de goede kleur spelen.” Al blijft hij, ook op dat vlak, zichzelf ontwikkelen en uitdagen. “Ik probeer steeds vaker aanvallend mijn steentje bij te dragen, dat lukt steeds meer, maar kan nog altijd beter.” Wonend op 200 meter van het sportpark, staat Mertens alvast te trappelen. “Echte wedstrijden en er iedere week moeten staan. De spanning om volle bak te moeten gaan!”
Klik op Internos voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Internos voor meer informatie over de club.