Als spelers van amateurclubs tijdens wedstrijden geblesseerd raken is het nog vaak zo dat een natte spons ‘wonderen” verricht. Jaren geleden besloot Johan zich dan ook te bekwamen in de materie rond het behandelen en preventief voorkomen van sportblessures en is sinds 2007 de vaste verzorger van de KMD.
Wateringen: Johan Vogler (66) woont al bijna zijn hele leven in Hoek van Holland. Voetballen werd door de dokter vanwege een voetbalknie afgeraden. Ik ben toen gaan turnen en later gaan judoën op hoog niveau. Toen we trouwden en kinderen kregen ben ik gestopt met sporten. Mijn oudste zoon heeft nog even gevoetbald bij VV Hoek van Holland, maar is vanwege zijn werk al vroeg gestopt. Mijn dochters hebben niks met voetbal. Ik heb mijn hele leven lang gewerkt bij de belastingdienst en sinds anderhalve jaar geniet ik samen met mijn vrouw van mijn pensioen. Het vak van fysiotherapie leek mij echt een leuk vak, maar ik zat goed bij de belastingdienst. Toch ben ik toen op aanraden van mijn collega’s vier jaar lang een opleiding fysiotherapie gaan volgen. Dat was een pittige opleiding maar uiteindelijk had ik wel mijn diploma gehaald. Herman van Dinten was begin 2000 trainer bij VV Hoek van Holland en vond dat er veel blessures waren in zijn selectie en vroeg aan mij of ik verzorger wilde worden. Dat heb ik vervolgens een paar jaar met plezier gedaan. Toen Herman in 2006 vertrok na KMD ben ik met hem mee gegaan. Nu, bijna vijftien jaar later, zit ik nog steeds bij KMD. Ook al moet ik eerlijk toegeven dat ik regelmatig ben gevraagd door andere clubs. Mooi voorbeeld was zondag eerste klasse GDA. Na een goed gesprek in Den Haag hoorde ik dat ze elke winterstop na Gran Canaria gingen, dat was natuurlijk niet verkeerd. Alleen heb ik het niet gedaan, omdat ze toen nog drie keer in de week gingen trainen. HVC’0 heeft ook welleens gevraagd, alleen ben ik dan bang dat ik dan geen dag meer thuis ben. KMD is echt een warme familieclub en dat past super goed bij mij. Johan geeft aan dat KMD enkele jaren geleden bewust gekozen heeft om te investeren in de verzorging van de spelers. ,,De blessurebehandelingen en preventieve behandelingen zorgden ervoor dat de ploeg in de slotfase van wedstrijden vaak conditioneel sterker was en de winst dan vaak alsnog behaald werd. Wat dat laatste betreft is het vreemd dat niet meer verenigingen richting het behandelen en voorkomen van blessures meer durven investeren in de specifieke materialen, Dat is in mijn ogen van groot belang, net als dat een verzorger het EHBO-diploma moeten bezitten.”
Martin de Mooy
Als verzorger is Johan Volger voor de, zoals hij ze noemt, jonge honden van trainer Martin de Mooy ook de man waar ze met hun problemen terecht kunnen als het eens even tegen zit,, In een groep gebeurt gedurende een seizoen natuurlijk altijd wel wat. Het niet eens zijn met een wissel of verwachten dat je in de basis zou starten zijn daarbij maar twee voorbeelden. Dan komt een speler vaak even bij mij langs en dan wordt over dat onderwerp gesproken. Hoogtepunten tijdens deze periode waren niet alleen de kampioenschappen, maar ervoor te zorgen dat de jongens na een zware blessure weer kunnen voetballen. Mooi voorbeeld is Jesse de Waard. Jesse wilde heel graag kijken waar zijn plafond lag en ging voetballen bij Westlandia, mede door blessures werd dat geen succes. Jesse dacht aan stoppen bij Westlandia omdat hij maar niet fit wilden worden. Toen ik dat hoorde ben ik vier weken lang met hem aan de slag gegaan. Uiteindelijk was hij fit en toen Westlandia moest spelen om de prijzen kon hij zijn steentje bijdragen. Dat zijn voor een verzorger bijna nog mooiere momenten dan kampioen worden. Een klein smet tijdens mijn KMD-periode was een paar jaar geleden toen spelers van VELO niet welkom waren bij KMD. Gelukkig hebben we het uiteindelijk uitgepraat. Nog steeds ga ik drie keer per week na KMD om mijn steentje bij te dragen. Sinds een paar jaar doe ik de verzorging bij KMD samen met Aad de Lijster. Het komend seizoen zal hij met KMD in de derde klasse acteren waarvan hij vindt dat die klasse niet het plafond hoeft te zijn. ,,Ik wil natuurlijk niet als een opschepper overkomen, maar ik denk dat als we deze groep de komende jaren bij elkaar houden we zeker nog een duidelijke progressie kunnen maken. Als je alleen al kijkt wat op het gebied van voeding nog te verbeteren valt dan is daar nog veel winst te behalen. Ik merk dat spelers daar steeds bewuster mee omgaan. Een voorzichtige prognose richting het plafond van KMD qua sportieve prestaties durft Johan in eerste instantie echter niet te doen maar uiteindelijk komt hij tot een opzienbarende conclusie. ,,Als de groep bij elkaar blijft, de talentvolle A-junioren, doorgroeien en de faciliteiten op het gebied van blessurebehandelingen zo blijven zoals ze nu zijn dan zou het mij niet verbazen dat wij in de toekomst misschien wel een stabiele tweede klasse kunnen worden.”
Klik hier voor meer informatie over TSC Oosterhout
Voor meer artikelen van TSC klik hier
