Vandaag gaan we in gesprek met Raymond van Asten. Hij is bestuurslid Technische zaken en aanvoerder van VELO 8. ‘’Ik ben op mijn zesde begonnen bij Vredenburch in Rijswijk en heb daar alle jeugd- en senioren selecties gespeeld. Op mijn 22ste stapte ik over naar VELO.’’ Vandaag vertelt Van Asten meer over zijn elftal.
Dit elftal is rond het jaar 2000 ontstaan. ‘’Na wat akkefietjes in het eerste seizoen, die groep stopte en startte het seizoen een seizoen later alweer door met de nodige aanvullingen. Sinds dit seizoen heeft het elftal bestaan en speelt het nu al meer dan twintig jaar als vriendenteam. Sinds vijf jaar zijn we overgestapt van de zondag naar de zaterdag. Nadat ik op mijn 29ste gestopt was met selectievoetbal. Twee jaar later stopte er wat vrienden van mij ook en sloten wij aan bij het vriendenteam. dit was destijds VELO 5. Die samenvoeging leidde soms nog wel tot wat frictie tussen de nog (te) fanatieke ex-selectiespelers en de mannen die al jaren gewend waren om op dit niveau te spelen. Ooit begonnen als VELO 8, was het team een jaar later zelfs VELO 4, maar we zijn ook het vijfde en zesde elftal geweest.’’
Er zijn nog spelers die er vanaf de oprichting bij zijn. Zij spelen dus al ruim 20 jaar in hetzelfde elftal. ‘’Barry, Dave, Patrick en Daan. Die zitten ook nog vol met verhalen van alle jaren. Vechtpartijen, stakingen, tassen die vergeten zijn en ga zo maar door. Bijna alle spelers die ooit in dit team hebben gespeeld, zitten nog in een app groep. Sommigen komen ook nog eens een wedstrijdje kijken. Wat verder uniek is dat ons team heel actief is binnen VELO. We leveren drie bestuursleden, een TC lid, de coördinator van de VELO Voetbal Academy, diverse sponsoren, drie jeugdtrainers en drie leiders. Bij activiteiten zoals de Season Kick-off draait iedereen een extra bardienst mee voor de vereniging. Zo doen we dat bij VELO!’’
In het seizoen ‘18/’19 zijn de mannen kampioen geworden. Raymond vertelt meer over memorabele momenten met dit team. ‘’Het hoogtepunt is duidelijk het kampioenschap in de vijfde klasse. Een seizoen vol mooie potjes in de Leidse regio en Bollenstreek. We bleven ,vaak na een overwinning, lang hangen in de kantine. Bijvoorbeeld bij UVS en Quick Boys. De kampioenswedstrijd bij ARC, met de Kwibus terug en de laatste kilometer onder begeleiding van een politiemonitor met sirenes voor de kantine van VELO. Er was al een groot feest aan de gang omdat het tweede en derde ook kampioen waren geworden.
Een fantastisch seizoen. De dieptepunten in die twintig jaar zijn dan toch vooral de wedstrijden waarin er meer geschopt en gescholden werd door de tegenstander dan dat er werd gevoetbald met plezier. Dit was voor ons ook een reden om over te stappen van de zondag naar de zaterdagcompetitie. Dan kom je tegen iets meer Westlandse tegenstanders. De Corona tijd was ook een dieptepunt, maar het voordeel ervan was, dat wij twee jaar onze titel ‘’prolongeerden’’, omdat de competitie niet meer werd uitgespeeld. Dat hebben we uitgebreid gevierd.’’
‘’Ons elftal bestaat uit louter kleurrijke figuren’’, vertelt Van Asten. Wij vroegen of hij hier meer over kon vertellen. ‘’Ook in het verleden was het toch wel een bonte verzameling van karakters. Zo was er een keeper die in de rust het team bewierookte met een kan thee, een speler die in de kleedkamer in slaap viel na een korte nacht en nog een ander die bij de warming-up moest kotsen omdat het laatste glaasje alcohol slechts twee uur daarvoor was genuttigd. Ons team wordt de laatste jaren aangevuld met broers, zwagers, buurmannen of collega’s. Ferry komt zelfs twee keer per week vanuit Leiden naar Wateringen, omdat het bij ons zo leuk en gezellig is!’’
De mannen hebben een goede band met elkaar. Daarom vroegen wij of dit team ook buiten het veld leuke activiteiten onderneemt. ‘’Dat zijn er talloze! Een cocktailparty in de kleedkamer van het eerste elftal tijdens hun wedstrijd. Verder hebben we Skivakanties, kerst klaverjassen, onze jaarlijkse stapavond in Den Haag of de maandelijkse thema derde helften, waarbij de kleedkamer werd omgetoverd tot Duitse bierstube of een après ski paleis. Sinds de komst van mijn broer Maurice bij het team, is onze kleedkamer na elke thuiswedstrijd een bruine kroeg, compleet met verlichting en rookmachine! Hij is ook het brein achter ons Instagram account @velowateringen8. We worden ook wel The Hateful Eight genoemd! Afgelopen seizoen sloten we het seizoen af met een ware VELO 8 fan-
dag voor onze vrouwen, vriendinnen, kinderen en andere supporters. We spelen dan eerst onze eigen wedstrijd dan een wedstrijd tegen de kinderen en na afloop een BBQ onder het genot van een zanger en DJ. Toen we winterkampioen werden in 2018, riep een speler, teven hoofdsponsor, dat hij bij een kampioenschap ons allemaal op zijn kosten mee zou nemen naar Krakau. Toen we na de winterstop drie keer wonnen bleef iedereen zijn belofte herhalen. we werden kampioen en hij hield zijn woord. We zijn toen met dertig man een weekendje naar Newcastle geweest op zijn kosten. Dat was een legendarische trip!’’
Tot slot wilden we het over de ambities hebben van dit elftal. ‘’Onze ambitie is om zo lang mogelijk met dit team door te spelen in de gewone KNVB-competitie op een heel veld. Dat is voor ons het echte voetbal’’, sluit Raymond af.
Klik op VELO Wateringen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VELO Wateringen voor meer informatie over de club.