Hij doorliep de jeugd, speelde in het eerste en zwaait over een paar maanden af als jeugdcoördinator. Pieter van Zielst loopt er al een tijdje rond. En dus doet de voetbalvader alles voor SNS met liefde. “Het gaat erom dat die kinderen plezier hebben en lekker kunnen voetballen.”

Opgegroeid in het dorp, gespeeld in het eerste en nu dus vrijwilliger. Voor de 38-jarige Van Zielst is de cirkel straks wel een beetje rond. “Sinds mijn negende loop ik hier al op het sportpark, op een uitstapje naar Stellendam na.” Training gegeven, wedstrijden gefloten en een gewaardeerde kracht in het eerste. “Ik was een linksbenige verdediger of middenvelder, de laatste jaren vooral centraal achterin. Niet zo snel, maar goed georganiseerd.”

Lekker voetballen
De inwoner van Stad aan ‘t Haringvliet weet dan ook niet beter. “Een jaar of zes geleden ben ik weer begonnen bij ‘de Kabouters’. Ik wilde eigenlijk niet mijn eigen kind training geven, maar als voetbalvader moet je ook niet voor je verantwoordelijkheid weglopen.” Met zijn fanatisme werd Van Zielst een aantal jaar geleden ook onderdeel van de jeugdcommissie. De laatste periode als jeugdcoördinator. “Het is een klein clubje, dus je kent elkaar. Jij hebt de ervaring, wil je erbij? Vroegen ze. Dan doen we dat maar.” Eerlijk en duidelijk, maar vooral met één doel: “Het gaat erom dat die kinderen plezier hebben en lekker kunnen voetballen, daar doe je het voor.” Teams samenstellen, trainers aanstellen en het laatste jaar ook de scheidsrechters regelen. Voor Van Zielst dagelijkse kost. “Scheidsrechters waren makkelijk, er zijn gelukkig veel jongens uit de selectie die een wedstrijdje willen fluiten. En ook de trainers gingen eigenlijk vanzelf. We hebben veel jonge voetballende vaders, dus dat scheelt. En qua teams? Er valt vaak weinig te selecteren.” Toch komt daar na een paar mooie seizoenen, over een aantal maanden een einde aan. “Mijn zoontjes zijn ergens anders gaan voetballen en mijn dochter is gestopt, dan ben je straks toch minder betrokken. Tijd voor iemand anders.”

Continuïteit
Maar dat wil niet zeggen dat Van Zielst er nu met zijn pet naar gooit, integendeel. “Het is qua jeugd best lastig. We hebben nu geen jeugdbeleidsplan, dus dat valt niet mee. Zestien jaar geleden is er wel ooit één geschreven. Onlangs hebben we daar nog over lopen filosoferen, hoe krijg je meer leden? Van het niveau en het geld moeten we het niet hebben.” Toch begint het daar wel. “We willen nieuwe leden niet alleen een plek bieden, maar we willen ze vooral vasthouden.” Benaderen dan maar? “Je zou kunnen zeggen: ‘Ga over het dorp fietsen en trek ze aan hun jasje’, maar dat werkt niet voor de lange termijn. Je hebt continuïteit nodig.” En met een ledentekort, is dat nog niet zo eenvoudig. “Het oudste elftal is nu de JO10, voor een JO13 moeten er nog zes of zeven spelers bij. Die doorstroming, helemaal naar de senioren, is lastig.” Toch ziet Van Zielst zo nu en dan een jeugdspeler terugkeren. “Die weg is vrij makkelijk. Dan komen ze toch graag terug voor ons eerste en de gezelligheid van een dorpsclub.” En de jeugdcoördinator, zelf nog voor ‘de hobby’ actief bij de 35+, kan het weten. “Er is niks mooiers dan voetballen op eigen dorp!”

Klik op SNS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SNS voor meer informatie over de club.