Zondag 26 mei 2019, de kerkklok sloeg 14;30, de tijd was rijp, 26 mei werd wellicht een onvergetelijke dag in de geschiedenisboeken van Unitas’30. De ploeg uit Etten-Leur kon kampioen worden van de tweede klasse maar moest dan wel zien af te rekenen met tegenstander UNO-Animo. “Wat moet de ploeg uit Loon op Zand wel niet gedacht hebben bij de aanvang van de wedstrijd?’’ Toen namelijk de ploegen het veld op kwamen ontstond er iets magisch. Er kon zeker gesproken worden over het befaamde “Leurse sfeertje’’ Pief poef paf, rondom het gehele sportpark en dit alles werd ook nog versterkt door een arsenaal aan fakkels en gejoel van ongeveer 1000 mensen. Iedereen wist het zeker, dit is een van de belangrijkste wedstrijden in de geschiedenis van Unitas’30!
Wedstrijd
De ploegen begonnen tam aan de wedstrijd, waren het dan toch de zenuwen? Niemand durft er een vinger op te leggen. De wedstrijd hunkerde na een goal, de wedstrijd hunkerde na spanning. Toen ging hij daar, zijn bijnaam luidt “Choco’’ zijn echte naam: Matthijs Broos. Ik hou het liever op choco, want hij liet de verdediging van Uno- Animo als smeltchocolade achter. Vervolgens gaf hij een strakke voorzet op Roman Witting, en natuurlijk hij, liet het net voor het eerst bollen. Hij trok zijn shirt uit, en er een verscheen een torso waar de Hulk nog jaloers op is, dat maakt wel even indruk!
Voor de verdediging was het over het algemeen een rustige middag. Ook sluitpost Bjorn heeft hoogstwaarschijnlijk geen roestvlekken op zijn handschoenen zitten van de wedstrijd. Toen Roman Witting het net voor de tweede keer liet bollen, durfde de eerste mensen er al aan te denken, het kampioenschap was wel heel dichtbij nu. De wedstrijd leek af te streven op een 2-0, tot daar de kleine grote man van Unitas’30: Justin Kwee, de 3-0 binnenschoot. Het was zeker, Unitas’30 wint met 3-0, en is kampioen van de tweede klasse.
Feest
Kampioenen- Kampi- Kampioenen, het was een nummer dat meermaals door de kantine gebulderd werd. Een complete extase bij de vereniging en een bomvolle kantine. Toen aanvoerder Jordy Bollaart de schaal aangereikt kreeg hield hij het als Simba van de film Lion King vast, ik hoorde nog net iemand zeggen ‘’hij heeft het toch maar geflikt, die gekke Bollaart! Er worden pluimen uitgedeeld aan trainers, technische staf en alles wat Unitas’30 een warm hart toedraagt. Maar eigenlijk was zondag 26 mei een groot compliment aan het geheel, een compliment aan Unitas’30!
Dat Unitas’30 een feestje kon vieren werd voor iedereen al snel duidelijk, spelers van Beek Vooruit, D.S.E, Uno-Animo en Sprundel stonden allemaal mee te hossen op de muziek van DJ AUKE.
De gehele club zit momenteel in de lift en gaat door dit kampioenschap wederom met stappen vooruit. Toch zijn er op 26 mei ook dingen ernstig achteruit gegaan.. Dan heb ik het natuurlijk over de voorraad aan kratten bier in de kantine. ‘’Poeh, er werd wel aardig vaak geproost op het kampioenschap zeg.’’
Het is de volgende ochtend, de meeste mensen met een zwart-geel hart ontwaken nog maar net. Ik bel Ferdy Barendse op en vraag hem wat de stand van zaken is op de maandagochtend. Zijn antwoord? ‘’Pff, daar moet ik nog even niet aan denken, ik ga weer even terug naar me bedje, houdoe!’’ Het tekent de gezelligheid, alle clubmensen hebben een geweldige dag gehad!
Een snelle conclusie is gemaakt om te zeggen dat het een erg geslaagd feestje was! Een feestje wat past bij de vereniging. Unitas’30 is kwaliteit gemixt met een grote handvol gezelligheid. Unitas’30 is nog steeds hongerig en gaat de aanval in de eerste klasse voortzetten!