Trainersduo wil verloren terrein ’t Goy dames herwinnen

0
162

,, Eigenlijk zijn we trainers’’, lacht Willen Huiberts. De Houtenaar doelt daarmee op de varia aan taken die hij samen heeft met zijn maatje Ebo Ebens. Het duo gaat samen de complete damesselectie trainen van ’t Goy. We zijn er bijna alle dagen in de week mee bezig’’, vult Ebens aan.

GEER EN GOOR
Sinds 2015 zijn ze actief bij het meisjesvoetbal in ’t Goy. Hun terrein was het meisjesvoetbal en willen nu weer te gaan bouwen aan de dames tak en het verloren terrein herwinnen. ,, Het wordt een jaar van bouwen’’, legt Ebens uit. ,, We moeten weer onderaan beginnen, maar wel met veel plezier’’, vult Huiberts aan.

Het plezier in het spelletje en de omgang onderling hebben de twee hoog in het vaandel staan. ,,We houden van humor en brengen dat over naar de groep. Ze noemen ons ook wel de Geer en Goor van ’t Goy.’’ Uitstapjes, etentjes, trainingskampen in het buitenland, trainen op verschillende locaties, zijn een greep uit de activiteiten die de dames enthousiast houden.

TAXICHAUFFEUR
Veel dames komen uit Houten, want het dorp ’t Goy met ongeveer 700 inwoners kan onmogelijk hofleverancier zijn op Sportpark De Eng. ,,Bij Delta Sports’95 en Houten vallen veel dames buiten de boot en willen toch graag op redelijk niveau voetballen. Zo komen ze bij ons terecht’’, aldus Ebens. Zijn compagnon Huiberts lacht: ,, We waren zelfs taxichauffeur, want we haalden en brachten ze weer met een busje naar Houten. Dat werd gewaardeerd, want het was best een eind fietsen naar hier. Nu niet meer, want de fietspaden zijn inmiddels veiliger geworden. Dat busje gebruiken we nog steeds voor de uitwedstrijden. Dat vinden de meiden leuk. Het brengt saamhorigheid in de ploeg. Vijfenzestig meisjes/dames hebben zij tot hun beschikking. Toch zal voornamelijk de aandacht uitgaan naar het vlaggenschip en de MO-19. Ebens: ,, Maar ook de overige teams zullen we in de gaten houden. We willen over de hele linie alles weten.’’

HANDHAVEN
De twee voelen zich thuis bij ’t Goy. ,, Het is snel je tweede huis. Ik kwam hier voor het eerst en vrijwilliger Ries Hoogland vroeg gelijk of ik koffie wilde. De tweede keer wist hij mijn naam al. Het is een kleine club waar je niet gek moet doen’’, weet Huiberts. Het niveau van damesvoetbal baarde bij hun komst wel zorgen. Ebens blikt terug naar 2015: ,, ’t Goy speelde vroeger altijd op hoog niveau. Het was één de clubs die lang in de tweedeklas vertoefde. Daar is wegens diverse redenen niets meer van over. De meiden hingen er net zoals bij andere verenigingen maar bij.’’ Opbouwen is het toverwoord voor Huiberts: ,, Dit seizoen staat in het teken van handhaving in de derdeklas. Meer zit er niet in. Aan ons zal het niet liggen. Wij zijn aanjagers en moeten hard werken om de meiden te binden door ze een leuke tijd te bieden.’’ Aan het gras zal het niet liggen, want het natuurgras ligt er bij als een biljartlaken. Ebens: ,, Dat is de verdienste van Ries Hoogland. Die woont hier om de hoek. Dat gras is zijn vrouw.