Wim Klijnoot (56) is een ondernemende Rotterdammer die zegt waar het op staat. Het was hem bijna gelukt om profvoetballer te worden en heeft nu samen met Geoffrey van der Boor en Hans de Jong de O23 van Unitas opgericht. Klijnoot heeft maar liefst veertien spelers naar de club gehaald.
Toen Wim Klijnoot voor het eerst hoorde over Unitas uit Gorinchem, vroeg hij “Gorinchem? Waar ligt dat in godsnaam?” Hij was zestien jaar en verruilde Feyenoord voor Unitas. “Ik zat in conflict met Feyenoord. We gingen naar een toernooi in China, maar ik mocht niet mee omdat ik plaats moest maken voor vier jongens van buitenaf. Toen dacht ik bekijk het maar. En ik wist dat Pim Verbeek (trainer) me graag bij Unitas wilde hebben. Destijds zat de O19 van Unitas in dezelfde competitie als Feyenoord. De laatste dag van de overschrijvingsperiode reden Pim en ik naar Varkenoord. Daar begonnen ze te stotteren. ‘Ja dat kan zo maar niet’ zeiden ze. Uiteindelijk zei ik ‘je moet gewoon tekenen want ik heb geen contract.’ Dat deden ze. Met dat formulier zijn Pim en ik weer de auto ingestapt en naar Zeist gereden om het vervolgens vlak voor twaalf uur ‘s nachts in de brievenbus te stoppen.”
En zo kwam Wim Klijnoot uit Rotterdam Zuid bij Unitas terecht. “Op de eerste training verstond ik de helft van mijn team niet. Ik kwam uit de stad natuurlijk. Maar ik moet zeggen dat het bij Unitas meteen als een warm bad voelde.” Toch heeft Klijnoot slechts twee seizoenen bij de club gevoetbald. Hij deed geregeld mee bij het eerste team. Daar kon hij als voorstopper aan drieduizend man publiek zijn kwaliteiten tonen. En met succes. Al snel kwam hij op de radar bij PSV, Excelsior en wederom Feyenoord. Hij besloot terug te gaan naar Feyenoord. Na een seizoen in de O19 te hebben gevoetbald, kreeg hij een contract aangeboden. “Een koelkast-contract. Twee keer per jaar zouden ze me 600 gulden geven. Waarschijnlijk was de bedoeling om me te verhuren. Ik wees dat contract af. Ik moest ook nog mijn ouders helpen in de zaak.”
Uit het niets kwam mede-Rotterdammer Frenk Schinkels op het pad van Klijnoot. “Frenkie had een scheidsrechter geslagen en was ‘gevlucht’ naar Oostenrijk. Daar mocht hij nog wel aan de bak, in Nederland niet meer. Hij speelde bij Linz en kwam een weekje trainen in Zeist. Frenkie zei ‘kom mee trainen.’ Dat deed ik en ik zou een contract krijgen. Tijdens de laatste training in Zeist, toen alles al besproken was, stapte ik in een konijnenhol. Ik scheurde m’n kruisband en meniscus af.”
“Dertig jaar later kwam ik voor het eerst weer terug bij Unitas. Met mijn vader ging ik een wedstrijd kijken. De ticketverkopers bij de poort zag ik al kijken van: ‘Is het hem nou of is het hem niet?’ Toen ik eenmaal binnen was, herkende de oude verzorger (Ties van der Schuit) me en binnen no time stond ik met al mijn oude clubgenoten te praten. Ik werd gestrikt om drie maanden de O19 van Unitas te trainen. Dat werd natuurlijk een heel seizoen… We begonnen het seizoen met veertien man en eindigden met 21. Het was belangrijk om die jongens discipline en regels bij te brengen. Op tijd komen, afmelden en rekening met elkaar houden, dat soort dingen.”
Klijnoot, de trainer van het eerste elftal (Hans de Jong) en bestuurslid Geoffrey van der Boor hadden samen het idee om een O23 te creëren. Unitas zag het niet zitten: ‘We hebben daar geen spelers voor. Is dat nou wel handig?’ “Maar als ik dat soort teksten hoor, voel ik me op mijn sterkst,” lacht Klijnoot. “We begonnen met vier spelers van onszelf en hebben uiteindelijk een selectie van achttien spelers gemaakt. We hebben ze overal vandaan geschraapt. Ze moeten nog veel leren, maar ze worden steeds beter. We spelen twee competities dit seizoen. Het doel is om de eerste competitie mee te draaien en in de tweede voor een promotietje te gaan.”
Klik op GVV Unitas voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GVV Unitas voor meer informatie over de club.