In de steeds groter wordende Spirit-familie hebben Ferry en Brigitte Govers al jaren geleden hun plekje gevonden. Niets is voor het getrouwde stel te veel. “Spirit is een heel warme club.”
Ferry Govers (52) weet nog goed toen hij voor de eerste keer met zijn oudste zoon Mitch binnenstapte op het complex aan de Ouderkerkse Sportlaan. “Het voelde als een warm bad. Het was liefde op het eerste gezicht.”
Mitch ging voetballen bij de F-jes en Spirit kreeg oud-DCV-voetballer Ferry erbij als leider en trainer en Brigitte (50) als fanatiek toeschouwer. Dat hun jongste zoon Dean ook ging voetballen bij de kanaries was ‘logisch’. “Ik ben altijd trainer en leider geweest van het team van mijn jongens”, zegt Ferry. “Dat doe ik nog steeds. Ik ben trainer van Dean die in de JO19-2 speelt. Mitch speelt alweer een paar jaar in de senioren. In Spirit 10. Die hebben heel veel lol met elkaar. Ze noemen zichzelf Spirit 1.0. Op zaterdagavond doen ze altijd het licht uit in de kantine.”
Ferry begon nog ‘rustig’ als trainer en leider, maar ontfermde zich in de loop der jaren over steeds meer zaken. “Ik heb van alles gedaan, van coördinator tot lid van het jeugdbestuur. Ik ben nog steeds coördinator van de bovenbouwteams. Ik vind het prachtig om te doen. Ik krijg vaak te horen dat ik altijd zo positief ben. Zo zit ik ook in elkaar. Ik vind het belangrijk dat iedereen het naar zijn zin heeft op de club. Het maakt mij echt niet uit of iemand in een selectie-elftal speelt of in het vierde team. Ik maak geen onderscheid.”
Was Brigitte in de eerste jaren nog vooral als groot fan van haar jongens te zien – ‘Ik zeg altijd dat mijn drie mannen met een bal geboren zijn’ – op een gegeven moment raakte ook zij in de ban van Spirit. “Ferry helpt ook altijd mee met de toernooien. Ik ben daar ook ingerold. Het voetbalgedeelte laat ik aan anderen over, maar er blijft genoeg over om te regelen.”
Met Kevin en Rowlinka Kriek organiseren Ferry en Brigitte al enige jaren het voetbalkamp van Spirit. “Gelukkig kunnen we dat nu weer houden”, zegt Brigitte. “Van 2 tot en met 6 mei, in Hengelo in Overijssel”, zit de datum in haar hoofd gepind.
Ferry: “We gaan met een groep van maar liefst 55 kinderen in de leeftijd van tien tot en met vijftien jaar.”
“Die jongens zijn altijd meegeweest”, vult Brigitte aan. “Ze zijn nu te oud, maar ze gaan wel mee, in de begeleiding.”
De rolverdeling op het kamp is ook duidelijk. Brigitte: “Ferry en Kevin zorgen voor de voetbalspelletjes, wij, Rowlinka en ik, voor de inwendige mens.”
Ferry: “Het is elke keer een geweldige happening. Na die week zijn we helemaal kapot, maar dat hebben we er graag voor over.”
“Er gaan dit jaar achttien meisjes mee”, vult Brigitte aan. “De club heeft heel veel meisjes erbij gekregen en dat zie je ook terug in het kamp. Een paar jaar geleden gingen er nog maar twee meisjes mee, dat zijn er nu al achttien.”
Brigitte ontfermt zich op toerbeurt op wedstrijddagen als het eerste elftal thuis speelt ook over de pupil van de week. “Ik ontvang de pupil in de bestuurskamer en daar krijgt hij of zij een tenuetje en een bal. Voor de wedstrijd gaan we ook nog even de kleedkamer in en zetten alle spelers hun handtekening op de bal. De eerste helft zit de pupil in de dug-out, daarna gaan we richting kantine voor een patatje of broodje frikandel.”
Klik op VV Spirit voor het laatste artikel van de club.
