SNS-doelman Van Asperen: fanatisme slijt niet

0
142

Voetbalvereniging SNS heeft met Jan van Asperen (31) een keeper in het doel staan die menig tegenstander angst inboezemt. De 2.03 meter lange sluitpost is bloedfanatiek, kan absoluut niet tegen zijn verlies. Hij heeft dan ook een hart voor Sportclub Nieuwe Stad.

Van Asperen is de tel zelf kwijt: verdedigt hij het doel van SNS nu al 14 of 15 jaar? Hij weet het niet meer. Hij is in ieder geval een ervaren rot tussen de palen, maar nog altijd even fanatiek als tijdens zijn debuut. “Ik kan heel slecht tegen mijn verlies. Als ik van het veld stap, krab ik mezelf regelmatig achter de oren en denk ik: moest dat nou zo?”, vertelt Van Asperen, verwijzend naar de keren dat hij zijn medespelers voorziet van een stevige verbale optater als die een steek laten vallen. “Maar de meeste jongens gaan echt niet beter voetballen nadat je tegen ze hebt staan gillen. Sterker nog, ze worden er waarschijnlijk alleen maar gespannen van.”

En toch kan Van Asperen het niet helpen. Hij kan een nederlaag inmiddels wel beter een plekje geven, maar blijft een gruwelijke hekel houden aan een nulpunter.

Naast zijn rol als keeper in het veld, is hij ook achter de schermen actief voor SNS. Hij zit in de sponsorcommissie. “We zitten in een dorp van 1600 inwoners en de gemeente draait de subsidiekraan steeds verder dicht, de club is dus afhankelijk van sponsoren en vrijwilligers. Heel veel mensen binnen Stad aan ‘t Haringvliet doen wel iets voor SNS, zeker omdat er verder niets meer overgebleven is in ons dorp.”

Hij heeft in het verleden weleens gesproken met andere clubs, maar nooit serieus nagedacht over een vertrek. “Ik rol mijn voordeur uit en ben bij SNS, dat is me ook veel waard.” Het voelt daarnaast echt als zijn club, het zijn z’n vrienden met wie hij voetbalt. En die laat je niet in de steek, ook niet als het even wat minder gaat. SNS hing een tijdje tussen de vierde en derde klasse, maar moet het nu doen met een plekje in de middenmoot van de vierde klasse. “We hebben veel jonge spelers en die moeten wennen aan het seniorenvoetbal. Ik weet zeker dat als deze groep bij elkaar blijft en wat jongens terugkomen van andere verenigingen, wij snel weer een stap omhoog zetten.”

Hopelijk voor Van Asperen lukt dat binnen drie jaar nog. “Op mijn 34ste stop ik, dan is het tijd voor mijn gezin. Ik heb er het volste vertrouwen in dat wij voor die tijd nog eens mee gaan doen om een periodetitel.”