Dertien jaar was Shirley van der Ende toen ze voor het eerst training gaf aan een team van Maasdijk. Dertien jaar later doet de inmiddels 26-jarige speelster van het eerste vrouwenteam dat nog steeds. Met ontzettend veel plezier. “Ik heb moeite met stilzitten”, lacht ze. “In series kijken op televisie ben ik niet zo goed. Ik wil bezig zijn.”
Dat laatste is Van der Ende bij Maasdijk zeker. Momenteel is ze hoofdtrainer van MO17, voetbalt ze zelf nog en is Van der Ende ieder jaar betrokken bij het voetbalkamp voor de jeugd van de vereniging. Maar hoe combineert ze het trainerschap op zaterdag met zelf voetballen?
“Dat is soms wel lastig ja. Ik heb het op zaterdag altijd druk. Lekker druk zeg maar. Vaak coach ik eerst het MO17-team en speel ik later op de dag zelf een wedstrijd. Maasdijk is niet zo’n grote club, dus er wordt ook met het plannen van duels wel rekening mee gehouden. Maar het komt ook voor dat ik een uitwedstrijd moet coachen en thuis moet spelen, of andersom. Ah joh, het is gewoon leuk.”
Jongens en meisjes
Van der Ende trainde dus al een groep toen ze zelf een jonge tiener was. “Ik begon met de mini’s. Ontzettend leuk om te doen. Op jonge leeftijd vond ik het al belangrijk om vrijwilligerswerk te doen. Iets te betekenen voor de vereniging. Dat deed ik op die manier en inmiddels heb ik verschillende elftallen onder mijn hoede gehad. Meisjes en jongensteams. Ik ben altijd al sportief geweest en heb ook de opleiding Sport en Bewegen gevolgd.”
Uitstapje naar Sparta
Van der Ende heeft ook een tijdje bij Sparta Rotterdam gebivakkeerd. Een bijzonder uitstapje. “Ik was assistent van het eerste vrouwenteam. Daar kwam ik terecht na twee jaar te hebben geholpen bij de KNVB-voetbalkampen. Via school kreeg ik destijds een uitnodiging, ik hielp mee met trainingen. Daar vertelde iemand mij dat Sparta een assistent zocht en zo is het balletje gaan rollen.”
Lang duurde het avontuur bij Sparta niet voor Van der Ende. “Ik ben graag bezig, maar dat was iets te veel. Veel trainingen, een wedstrijd op zaterdag. En ik trainde toen zelf ook nog de JO15 bij Maasdijk. Als je met Sparta voor een wedstrijd naar Heerenveen moet, ben je de hele dag weg. Dat wilde ik niet. Ook omdat ik zelf graag weer wilde voetballen.”
Respect
Toch heeft Van der Ende geen seconde spijt van haar avontuur bij Sparta. “Helemaal niet, het was een mooie ervaring. Ik heb ook echt respect voor die meiden. Ze komen overal vandaan. Uit Zeeland of Brabant bijvoorbeeld, en dat vier keer in de week, om te trainen en om op zaterdag een wedstrijd te spelen. Ik heb er veel van opgestoken, ook qua trainingsstof. En het was leuk om op woensdagavond met het team op Het Kasteel (stadion van Sparta, red.) te trainen.”
Voetbalkamp
Volgend jaar juni organiseert Maasdijk weer het voetbalkamp voor de jeugd van 7 tot 13 jaar. “Daar kijk ik altijd naar uit. Het wordt mijn tiende jaar. We zijn vaak naar Loon op Zand geweest, maar afgelopen jaar bleven we op de club en hadden we legertenten neergezet. Weet je wat zo leuk is? De scholen in Maasdijk houden rekening met ons voetbalkamp. De kinderen zijn altijd vrij op vrijdag. Dan komen ze naar de club en maken we er een mooi weekend van. De laatste keer liepen we door de kassen, met toestemming uiteraard, en over sloten heen. De kinderen zagen Maasdijk op een heel andere manier. Het is altijd leuk. Met een bonte avond, een silent-disco, levend stratego of een voetbaltoernooi. Echt genieten. Dat doe ik sowieso bij Maasdijk. De club is niet zo groot, dus iedereen kent elkaar. Dat maakt het supergezellig.”
Klik op VV Maasdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Maasdijk voor meer informatie over de club.
