Tot zijn eigen spijt, want het liefst had hij dit nog wel even gedaan. Mede door privéomstandigheden en zijn talentvolle zoon stopt hij ermee, en maakt hij tijd voor andere zaken in zijn leven. Wel was het een mooie ervaring van vijf seizoenen. ,,Het totale sfeertje was top, maar ook heel intensief’’.
De 51-jarige teammanager van Unitas is bezig aan zijn laatste seizoen. De afgelopen vijf jaren stonden in het teken van alle randzaken rondom het eerste elftal van Unitas regelen. In de afgelopen vijf jaar maakte hij mooie overwinningen en zelfs een promotie mee. ,,Ik durf wel te zeggen dat de promotie naar de derde divisie mijn grootste hoogtepunt bij Unitas was’’, beschrijft Patrick. Patrick bezoekt nog altijd iedere training en ook de hele zondag staat in het teken van voetbal, want ook bij zondag 3, is Patrick nog actief. In de derde divisie van het Nederlandse amateurvoetbal komt het ook nog weleens voor dat de selectie af moet reizen naar Limburg voor een potje. ,,Dan is echt je hele zondag weg’’, zegt Patrick.
Blauwe maandag
Ooit werd hij gevraagd door de toenmalige voorzitter om deze rol op zich te nemen. Er werd gevraagd of het niks voor hem was om deze functie aan te nemen. Na even overwegen is hij erin gestapt. ,,Ik ben al jarenlang een ‘Unitasser’, dus ik vond het een mooie uitdaging’’, blikt hij terug. Hij doet het graag voor zijn cluppie Unitas, waar hij sinds zijn veertiende zelf heeft gevoetbald. Wel met één uitstapje naar het eerste elftal van Schelluinen. Hij was altijd aanvaller en speelde zelfs nog op een blauwe maandag in het eerste elftal van Unitas. Hij speelde een wedstrijdje of zeven.
De Witte Tjabo
Nu zorgt Patrick voor de kleding, het eten en drinken, de bus, de ontvangst van de tegenstander en nog veel meer. Dat een teammanager onmisbaar is, is wel duidelijk. Al zal Patrick dat niet zo snel over zichzelf zeggen. Naast alle randzaken rond het elftal, is Patrick ook een geweldige sfeermaker in de kleedkamer en in de bus naar uitwedstrijden. ,,Ik zing wel eens een moppie en zorgt altijd wel voor een glimlach in de kleedkamer’’, grapt Patrick. ,,De Witte Tjabo wordt regelmatig gezongen’’, vertelt hij. Dat ik voor sfeer zorg, doe ik niet expres. Dat is gewoon hoe ik ben’’, meent Patrick. Het waren volgens Patrick vijf mooie jaren. ,,Het is de klik met de jongens en de gehele sfeer die het leuk maakt om onderdeel van de selectie te zijn’’.
Al zaten er ook wat negatieve aspecten aan het teammanager schap van Patrick, wat maakt dat Patrick er niet meer mee doorgaat. ,,Het is wel heel intensief’’, heeft hij ervaren. Naast zijn full-time baan in de brandbeveiliging, moet hij ook op vrijdag de boodschappen doen, op zaterdagochtend de broodjes smeren en niet te vergeten de doordeweekse wedstrijden verzorgen die regelmatig aan bod komen. Door de intensiteit van zijn Unitas-bestaan kan hij ook zijn zoontje Sebas weinig zien voetballen. Zijn zoon is een groot Unitas-talent en mocht al debuteren bij de zaterdagselectie. En dat terwijl Sebas pas 16 is. Ook traint hij weleens mee met de derde divisionist, zondag 1. Patrick maakt graag mee hoe zijn zoon zich ontwikkelt en stappen maakt bij Unitas. Vanaf volgend seizoen is dit gelukkig voor hem weer mogelijk.
Unitasbeest
Is Patrick dan helemaal niet meer betrokken bij het eerste elftal van Unitas? Nee hoor, Patrick staat altijd klaar voor de mannen uit de selectie. ,,Ik ben en blijf een ‘Unitasbeest’, dus ze kunnen me altijd bellen. Het belangrijkste is dat ik geen verplichtingen meer heb en tijd kan maken voor andere dingen in mijn leven’’, vertelt hij.
Klik op GVV Unitas voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GVV Unitas voor meer informatie over de club.