Robin Dijkman met OVV in de vechtstand

0
128

OVV kijkt in de derde klasse C het degradatiespook in de ogen, maar Robin Dijkman heeft de handdoek nog niet in de ring gegooid. De centrale verdediger staat in de vechtstand. “We moeten er alles aan doen om erin te blijven.”

249967_CPI

Voor OVV wordt het nog een hele klus om degradatie te ontlopen. Voor de Oostvoorners is het zaak om de vrije val waarin zij gekomen zijn, te stoppen. “Het is niet vijf, maar één voor twaalf”, is Dijkman bewust van het gevaar dat op de loer ligt. “We zijn het seizoen nog wel aardig begonnen, maar na de winterstop is het mis gegaan. Goed mis gegaan. Ik denk dat niemand dat van tevoren heeft zien aankomen.”

Een oorzaak is volgens Dijkman (30) wel aan te wijzen. OVV kwam niet bepaald goed uit de winterstop en kampte met veel afwezigen en blessures. “Andere clubs hebben daar ook last van gehad, maar op één of andere manier is bij ons de impact groter. Het is ook niet dat we veel aan kwaliteit hebben ingeboet. We hebben juist een mix van oudere spelers, zoals Pascal van Hulst, Youri Bak, Roland Wagner en ik, en jonge gasten. We hebben genoeg kwaliteit om minimaal in de middenmoot mee te draaien.”

De cijfers spreken echter andere taal. In de eerste vijftien wedstrijden won OVV er maar één, terwijl het gemiddeld maar net meer dan één goal per wedstrijd maakte. “Onze doelpuntenproductie is een groot probleem, zeker als je zelf de goals weggeeft. Een deel is ook pech, Ze zeggen wel eens dat als je bovenaan staat geluk hebt en onderin pech. Dat laatste ondervinden wij zelf nu ook. We verliezen wedstrijden die we normaal hadden gewonnen.”

“Een voorbeeld was de wedstrijd tegen FC Vlotbrug. Bij 2-1 voor schoten we tegen de paal en tegen de lat. En je raadt het al, in plaats van 3-1 werd het 2-2. Tot overmaat kregen we ook nog eens de 2-3 te slikken. Dus geen drie punten, maar helemaal niks.”

Zich bij de situatie neerleggen doet Dijkman niet. Hij weet dat OVV hem nu hard nodig heeft. “Ik loop al een tijdje met een scheurtje in mijn enkelband. Ik wil toch spelen. Ik laat mijn enkel voor elke wedstrijd goed intapen. Ik neem het risico dat de blessure verergerd, maar dat risico vind ik voor OVV wel waard. De dag na de wedstrijd loop ik een beetje mank, maar een dag later heb ik geen last meer. Ik heb dat wel over voor het goede doel.”

Hij ziet ook bij zijn medespelers het besef ontstaan dat het nu het menens is en dat het derdeklasserschap op het spel staat. “Niemand van ons wil degraderen. Degradatievoetbal spelen is ook wennen, want de afgelopen jaren hebben we daar nooit mee te maken gehad. Het vergt een hele andere mindset. Resultaat is nu boven alles verheven.”

Klik op OVV voor het laatste artikel over de club.