Rick van Loon was twee jaar lang de rechterhand van zijn vader Kees als coach van Uno Animo, maar dit seizoen zijn de rollen omgedraaid. Rick van Loon droomt, mede door de tips van zijn ervaren vader, van een rijke carrière als coach.
Of het wennen was, dat Rick van Loon begin dit seizoen plots de eindverantwoordelijke was en in de pikorde boven zijn vader stond? “Een beetje gek was het natuurlijk wel”, zegt hij met een glimlach. “Maar ik was hier de laatste jaren al langzaam naartoe aan het groeien. Het proces was al een tijdje bezig. Dus helemaal anders was het eigenlijk niet.’’
Van Loon timmert de laatste jaren namelijk aan de weg als coach. “Vorig jaar heb ik aangegeven dat ik het heel leuk vind om assistent te zijn, maar dat ik merkte dat ik de behoefte heb om toe te groeien naar een rol als hoofdtrainer. Daarom heb ik vorig jaar al flink wat verantwoordelijkheden gekregen. Ik deed iedere week het tactische verhaal en de besprekingen richting de wedstrijden. Dat heeft me enorm veel geleerd.”
Dat Van Loon op een dag aan het roer bij Uno Animo zou staan, stond in de sterren geschreven. “Het voetbal is er bij ons thuis met de paplepel ingegoten”, zegt hij. “Ik adem nog steeds voetbal.” Van Loon doorliep alle jeugdteams van de club, maakte op zijn vijftiende zijn debuut in het eerste elftal en speelde vanaf zijn zestiende tot zijn 32ste onafgebroken in het eerste team.
“Op een gegeven moment verloor ik de uitdaging, dus ben ik me gaan richten op het trainersvak. Ik heb diverse jeugdteams onder mijn hoede gehad en twee jaar geleden mijn UEFA B-diploma gehaald. Als assistent van mijn vader kon ik de laatste jaren aan het hoofdtrainersvak ruiken. Ik ben heel blij met de kans die ik heb gekregen om bij deze club mijn eerste stappen als hoofdtrainer te zetten.”
En nog steeds doet hij dat in samenwerking met zijn vader. “Hij vindt het heel leuk om mij te helpen en feedback te geven. Hij heeft al jaren ervaring. Ik vind het prettig om met hem te kunnen sparren over de opstelling of een tegenzet tijdens een wedstrijd. Het is geweldig om een passie te delen met je vader. Hij heeft mij als coach gebracht waar ik nu sta.”
Het vak bevalt Van Loon nog altijd goed. “Ik vind het super leuk. Vorig jaar hebben we met de ploeg een lastig seizoen gedraaid, de beleving bij de spelersgroep was niet voldoende. Voor dit seizoen hebben we met elkaar afgesproken dat we er vol voor zouden gaan en dat gebeurt. Daar krijg ik enorm veel energie van.”
Waar de toekomst van Van Loon ligt, durft hij niet te zeggen. “Ik wil nu eerst eens twee jaar hoofdtrainer bij Uno Animo zijn. Als dat bevalt, kan ik er altijd nog voor kiezen om mijn UEFA A-diploma te halen of om hogerop te gaan. Maar voor nu ben ik heel blij met wat ik hier heb. En als wij over twee jaar nog steeds in de tweede klasse spelen, hebben we gewoon de Champions League gewonnen.”
Klik hier voor meer artikelen over Uno Animo
Klik hier voor meer informatie over Uno Animo
