Met een periode op zak en een contractverlenging bij Seolto in de hand, heeft Ricardo van den Bos als trainer van de Zevenbergse vierdeklasser voorlopig maar weinig te klagen. Dus al met al, is hij in zijn eerste jaar best wel tevreden. “Voetballend hebben we enorme stappen gezet.”
En dat leverde dus in ieder geval alvast een toetje op. In de vorm van een periodetitel. “Op voorhand was onze doelstelling om bij de eerste zes te eindigen, zodat we veilig zouden zijn. Alles wat we meer konden pakken, was meegenomen.” Met een voorlopige derde plaats, is dat dus aardig gelukt. “Al was ons doel op een gegeven moment om zo lang mogelijk mee te doen in de titelrace. Dat zit er niet meer in. Het is nu spelen voor een goede klassering richting de nacompetitie. En om in de flow te blijven.”
Controlfreak
In zijn eerste jaar bij de club dus. “Dan is het altijd even zoeken en aftasten, om elkaar te kunnen vinden. De resultaten zijn goed, maar je gaat ook kijken naar het ontwikkelen en verbeteren. Al met al, ben ik wel tevreden.” Zeker over het voetballende gedeelte. “In de manier van spelen die ik voor ogen had, hebben we enorme stappen gezet. Aanvallend, maar toch de controle houden en op balbezit kunnen spelen”, legt de 41-jarige Van den Bos uit. “Als persoon ben ik ook een controlfreak, dat zie je terug in het spel.” Met een goede opbouw en niet al te vaak de lange bal. “Dat is toch veel leuker? En uiteindelijk spelen we voetbal, omdat we het leuk vinden.” Gesteund door het camerasysteem van VEO. “Sinds oktober filmen we onze wedstrijden, zodat we het na afloop aan de hand van beelden kunnen bespreken. Wat hebben we getraind en wat zijn de afspraken voor zaterdag? Nu laat ik spelers ook zelf analyseren, zodat ze met bepaalde momenten komen.” Want ruimte voor verbetering, is er natuurlijk altijd. “Meer rust aan de bal, beter positie kiezen en van daaruit blijven lopen en aanspeelbaar zijn. Vooral in de opbouw, is nog de grootste winst te behalen. Verdedigend staan we goed en krijgen we eigenlijk weinig goals tegen.” De voormalig trainer van Baronie O19 en de zaterdagtak, zit bij Seolto dan ook maar wat goed op zijn plek. “Het heeft mijn verwachtingen overtroffen. Na vijf jaar in Breda, was het tijd voor iets anders. Toen ik hier ging praten, sloot het vanaf moment één aan bij wat ik zocht. Ik had er meteen een goed gevoel over.” Mede door zijn eigen achtergrond. “Ik kom oorspronkelijk van Dordrecht en heb altijd bij Wieldrecht gevoetbald. Dat is ook een beetje ons kent ons en heel familiair. Dat is hier ook. Als je ziet wat er bij Seolto wordt georganiseerd en wat de mogelijkheden zijn, daar kunnen nog veel verenigingen wat van leren.”
Aanwezig
En dus was de keuze voor het verlengen van zijn contract, geen moeilijke. “Het is prettig werken en ik zit hier goed. Ik hoef maar in mijn vingers te knippen of het wordt geregeld. En er valt nog veel meer uit deze groep te halen.” Met hem als aanwezige trainer. “Langs de lijn én tijdens de training. Dat is nog wel een verbeterpuntje. Soms heb ik iets te veel emotie, om gericht te kunnen coachen.” Al tekent het ook zijn fanatisme. “Ik probeer mijn spelers echt mee te nemen in de manier van spelen. Daar zoek ik dan de juiste oefeningen bij, zodat ze continu aan staan.” Vaak in overleg. “Dan vraag ik om feedback. Laatst wilden ze graag als afsluiting voor zaterdag nog even een fanatieke partij spelen. Uiteindelijk moet je samen tot iets komen.” Zoals dat ook bij hem vroeger ging, lacht hij. “Ik was een betweter in het veld, heel veel aan het praten. Dat werd niet altijd gewaardeerd door medespelers, die vonden het vaak negatief.” Een liesblessure, bijna tegen een liesbreuk aan, noopte hem op zijn 30ste tot stoppen. “Na die operatie heb ik nog geprobeerd om terug te komen, dat is niet gelukt.” In het coachen heeft de trainer, die in het bezit is van zijn UEFA B, gelukkig dus een nieuwe passie gevonden. “Na mijn verhuizing naar Breda, werd het steeds serieuzer. Dan kom je ook in een andere keuken te kijken. Met mensen bezig zijn, qua ontwikkeling op individueel vlak en als team, is het leukste wat er is. En je leert zelf ook veel, daardoor blijf je jong. Het is een wisselwerking.” Dus barst de inwoner van Breda voorlopig van de ambities. “Ik zou het mooi vinden om ooit als hoofdtrainer terug te keren bij Wieldrecht of werkzaam te zijn in de tweede klasse. Aangezien ik dat zelf altijd heb gespeeld!”
Klik op Seolto voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Seolto voor meer informatie over de club.
