DSE presteerde afgelopen seizoen iets unieks: de EttenLeurenaren kroonden zich tot kampioen van de vierde klasse. Een onverwacht hoogtepunt in de clubhistorie, waar volop van genoten werd. Nu richt het vriendenteam zich op een nieuwe mijlpaal: het debuut in de derde klasse.
De spelers van De Sportvriend Etten 1 hebben hun namen vorig seizoen voor de eeuwigheid in de geschiedenisboeken van de club gegraveerd. Zij kregen het voor elkaar om kampioen te worden in de vierde klasse. “Absoluut onverwacht”, zo stelt Rens Jansen, de 21-jarige laatste man van DSE. “We hadden wel twee versterkingen van Unitas’30 gekregen en ook goede aanvullingen uit de jeugd, maar het kampioenschap zag ik niet direct als een haalbaar doel. Zeker niet toen we bij Emma verloren en zeven verliespunten meer hadden dan zij, halverwege maart. Zij hebben het daarna helemaal weggegeven en wij hebben niks meer laten liggen.”
KIPPENVEL
Hoewel de sfeer in de kleedkamer nog ontspannen was, voelde Jansen toch een rilling door zijn lijf gaan op het moment dat hij het veld betrad, op zondag 19 mei. NSV was de tegenstander en DSE moest winnen om zich tot kampioen van de vierde klasse B te kronen. “Ik zag een groot spandoek hangen, hoorde de luide muziek en het applaus en zag zó veel mensen langs de kant staan, daar kreeg ik wel even kippenvel van. Volgens mij stond er zo vierhonderd man.” DSE leek het in de beginfase ook kwijt, met een 0-1-achterstand als gevolg. “Dan denk je wel even: het zal toch niet?” Jansen en zijn team kantelden de wedstrijd echter binnen een kwartier. “Daarna was de spanning wel weg. In de tweede helft helemaal, toen kon de champagne ontkurkt worden.” DSE won uiteindelijk met 4-1.
Van het feest kan Jansen zich niet heel veel meer herinneren, geeft hij grinnikend toe. “Ik weet dat het super was op het veld, we daarna met de hele vereniging hebben gefeest in de kantine en vervolgens zijn doorgegaan in de stad, maar dat is het dan ook wel zo’n beetje. Het is heel mooi om zoiets met iedereen te vieren, dit kampioenschap was niet alleen voor de selectie, maar voor heel DSE. De dagen daarna zijn we nog doorgegaan, we hebben er een feestweek van gemaakt.”
FAMILIE
Jansen is een voorbeeld van een selectiespeler zoals ze die graag zien bij DSE: opgeleid binnen de club, een jongen van Etten. Hij begint aan zijn derde seizoen als basiskracht op sportpark Hoge Neerstraat. “Ik ken mijn medespelers in de selectie allemaal al zo lang. DSE heeft een geweldige jeugdafdeling en aangevuld met een enkele versterking van buitenaf, staat er een goed team.” DSE is de afgelopen jaren de status van kleinste club van Etten-Leur ontstegen. Toch voelt Jansen dat niet zo. “Het is nog steeds één familie, iedereen kent elkaar hier. Ik heb niet het gevoel dat dit een andere club is dan vijf jaar geleden. We proberen het ook een beetje af te houden, zeker na zo’n kampioenschap krijg je heel wat aanmeldingen van buitenaf. Onze eigen jeugd is goed en moet de kans krijgen.”
Hij heeft een sterke band met het merendeel van de selectie, zowel op als buiten het veld. De jongens waarmee hij zondagmiddag de kleedkamer deelt, staan ook met hem in de kroeg tijdens een stapavond. Het zijn stuk voor stuk vrienden. “Met 70 of 80 procent van de groep ga ik buiten DSE ook om.” Hij ziet er de voordelen van in. “Je kent elkaars kwaliteiten en weet wat iemand juist niet goed kan, daar kun je profi jt uit halen. Met gasten van buitenaf is het iedere keer weer afwachten en heel erg zoeken, iedere speler is uniek. Met deze jongens speel ik al vanaf de jongste jeugd samen. Die band heeft een rol gespeeld in het kampioenschap, dat weet ik wel zeker.”