BIERVLIET/HOOFDPLAAT – Hij woont al zijn hele leven in de polder tussen Hoofdplaat en Biervliet. Toen Reinier Thomaes mocht gaan voetballen, viel de keus niet op Hoofdplaat maar koos de middenvelder voor v.v. Biervliet. Inmiddels zijn beide clubs sinds dit seizoen actief als Samenwerkende Senioren Afdeling HBC’22, waar de 18-jarige Thomaes zijn plekje heeft gevonden én veroverd.   

Als jeugdspeler was hij al langer actief in een SJO van beide verenigingen, maar nu zijn ook beide seniorenafdelingen samengevoegd. En dat bevalt de jonge middenvelder uitstekend. “Ik ging naar school in Biervliet en al mijn vrienden daar waren lid bij Biervliet. De keus was voor mij dan ook erg eenvoudig en snel gemaakt. Ik heb daar de gehele jeugd gespeeld en kende vanwege de samenwerking ook al een hoop mensen uit Hoofdplaat. Het is voor mij ook wel handig dat onze boerderij zowat in het midden ligt, dus maakt het me niet zoveel uit waar ik moet trainen en voetballen.”

De eerste seizoenshelft speelde de vierdeklasser zijn thuiswedstrijden in Biervliet, maar na de winterstop is het elftal onder leiding van trainer Steve Kesteleyn actief op Sportpark De Oesterput in Hoofdplaat. “We mogen denk ik sportief gezien zeker niet ontevreden zijn, want je merkt nu dat de spelers steeds meer en beter aan elkaar gewend raken. Ik merk het op trainingen en ook tijdens wedstrijden is dat echt zichtbaar. We doen het als ploeg dan ook helemaal niet onverdienstelijk denk ik met een plek in de middenmoot.”

Thomaes zat tot nu toe twee keer op de bank en kwam als invaller toen het veld in. De rest van de nu gespeelde wedstrijden kreeg de jongeling van zijn trainer een basisplek als centrale middenvelder in een controlerende rol. “Dat is ook wel de plek die het beste past bij mijn kwaliteiten en waar ik ook in de jeugd veelvuldig heb gespeeld. Ik probeer rust te brengen aan de bal en heb we een behoorlijk spelinzicht. Dat is op die plek ook wel nodig. Dankzij de ‘wijze lessen’ van de groep ervaren jongens uit Terneuzen waarmee ik vorig jaar samenspeelde bij Biervliet, heb ik ook geleerd om sneller te handelen. Dat is toch wel een groot verschil ten opzichte van je wedstrijdjes spelen in de jeugd. Nu pluk ik daar de vruchten van en dat is prettig.”

Waar de controleur ook van geniet, dat is het samenspelen met zijn broer Maarten. “Dat is natuurlijk extra leuk om samen met elkaar in het eerste elftal te kunnen spelen. We praten er veel over, steunen elkaar en zijn ook best kritisch. Maar dat is alleen maar goed, want daar worden we als voetballer beter van. Hopelijk kunnen we dit seizoen in het restant ervoor zorgen dat we ons weten te handhaven, het liefst natuurlijk rechtstreeks. De stijgende lijn is zichtbaar, we groeien wekelijks als groep meer en meer naar elkaar toe. Steeds vaker en beter vallen nu de puzzelstukjes in elkaar en dat is een fijne gewaarwording voor iedereen.”

Kijkende naar zijn eigen prestaties in de twee seizoenen dat hij nu als senior actief is, ziet hij ook daarin wel een duidelijke progressie. “In het begin was het aanpoten en moest ik het nog vaak doen met invalbeurten. Sinds dit seizoen krijg ik meestal een basisplek, dus dat zegt me dat ik het in de ogen van de trainer niet onverdienstelijk doe. Toch wil ik als speler blijven groeien en beter worden. Voor de winterstop was het wisselvallig en gelukkig heb ik nu een constanter niveau te pakken. Ik krijg hier volop kansen en dat is prettig. Nu hoop ik alleen nog eens een keertje te scoren. Als dat lukt en we handhaven ons, dan ben ik meer dan tevreden.”

Klik hier voor meer informatie over HBC’22.
Klik hier voor meer artikelen.