Kees Spaan (59) is als profvoetballer actief geweest in de eredivisie voor DS’79 uit Dordrecht. Nadat hij zelf een eind heeft gemaakt aan zijn carrière als profvoetballer is hij nog even actief geweest op de amateurvelden. Al snel besloot hij aan de slag te gaan als trainer en heeft hij in deze periode enorm veel successen weten te boeken. Op dit moment is hij bezig aan zijn negende seizoen als Technisch Directeur van Kozakkenboys.
Kees Spaan is bij de Dordtse Bakkers Club (DBC) begonnen als voetballer. De vader van Kees was bij deze club betrokken, dus zodoende is hij hier terecht gekomen. “Het was een hele kleine volksclub. De slechtste speelde met de beste, omdat je in iedere lichting maar één team had. Zelf steeg ik boven de spelers uit en had ik wat meer talent. Ik viel op bij de club en werd toen ook gevraagd door DFC en E.B.O.H..”
“Zelf zag ik een overstap in de jeugd al zitten, omdat ik graag met wat betere voetballers wilde spelen. Echter was mijn vader hier vol op tegen en vond hij dit maar autoritaire clubs. Ik was nog op een jonge leeftijd en dan luister je natuurlijk naar je vader. Ik heb mezelf eigenlijk moeten opleiden bij deze club, omdat er geen professionele trainers waren.”
Ondanks het gebrek aan goede trainers heeft hij het ver weten te schoppen.
Op het moment dat Spaan in het eerste elftal terecht kwam trok hij de aandacht van grote clubs. Clubs als Sparta en DS’79 (nu FC Dordrecht) wilde Spaan graag hebben. Na een aantal gesprekken te hebben gevoerd heeft Kees uiteindelijk gekozen voor DS’79. “Ik was op dat moment nog achttien en had geen rijbewijs. Ook waren de gesprekken enorm positief en heb ik samen met mijn vader de keuze gemaakt om voor DS’79 te gaan spelen.”
Kees Spaan begon bij Jong DS’79 met het maken van minuten. Al na een aantal maanden mocht hij met het eerste mee. “Dit is het begin geweest van een geweldige periode. Als jong ventje dat van een hele lage club kwam mocht ik al snel meedoen met de grote jongens. Volgens mij heb ik mijn debuut gemaakt tegen FC Groningen. Ik weet nog heel goed dat ze mij na 45 minuten konden opvouwen, omdat ik kapot was. De overstap van DBC vijfde klasser naar eredivisionist DS’79 was veel te groot. Van twee keer per week slap trainen naar vier keer per week keihard trainen was enorm zwaar. Tegenwoordig zullen ze daar rekening mee houden, maar dat was in mijn tijd niet. Ondanks ik fysiek sterk gebouwd was heb ik hier veel moeite mee gehad.”
De periode van Spaan bij DS’79 is heel mooi geweest. “Ik heb nog meegemaakt dat het iedere thuiswedstrijd volle bak was. Het hoogtepunt is voor mij het kampioenschap in de eerste divisie geweest. In dit seizoen werd ik ook uitgeroepen tot beste speler van het seizoen bij DS’79. Door dit kampioenschap kwamen we in de eredivisie terecht. In dit seizoen vertrok Johan Cruijf naar Feyenoord en heb ik nog twee jaar tegen hem mogen spelen. Dit soort dingen blijven je altijd bij. Ik kan me deze twee wedstrijden nog heel erg goed herinneren.”
Na zeven jaar bij DS’79 te hebben gespeeld is Kees Spaan vertrokken terwijl hij nog een één jarig contract had. “Het probleem lag bij mezelf en dat besef heb je pas jaren later. Ik heb niet de juiste discipline gehad voor het profvoetbal. In het veld gaf ik alles en had ik een hele goede mentaliteit. Helaas is dit niet voldoende en spelen er veel meer zaken mee om het maximale uit jezelf te kunnen halen. Ik leefde anders dan je als prof zou moeten doen. Dit zorgde voor problemen met trainers en mensen eromheen. Ik ging vaak laat naar bed, kwam te laat op trainingen, sloeg soms een training over en vulde mijn dag heel anders in dan de andere jongens.”
Toch heeft Spaan in de eredivisie gevoetbald waar hij enorm trots op is. “Soms vraag ik mezelf nog wel eens af, hoe is het mogelijk dat ik op dit niveau heb gevoetbald haha. Ik heb een mooie carrière gehad waar ik zeker trots op ben. Of ik er meer uit had kunnen halen weet ik niet. Tuurlijk, als ik fitter aan wedstrijden was begonnen en anders had geleefd was die mogelijkheid aanwezig. Ik dacht altijd maar dat het aan andere lag, maar nu weet ik dat het volledig bij mezelf lag. Spijt heb ik niet zo snel, dus hierover ook niet. Ik ben ook van mening dat ik door mijn levensstijl veel andere dingen heb meegemaakt die anderen niet zullen meemaken.”
Kees Spaan kreeg ook enorm veel last van zijn achillespezen waardoor hij mede door deze redenen er zelf voor heeft gekozen te stoppen als profvoetballer.
Nadat Kees Spaan gestopt was als profvoetballer werd hij opgebeld door Kees den Braven, destijds sponsor van SVW uit Gorinchem. “Hij vroeg mij of ik bij hem wilde voetballen. Ik heb toen een gesprek gehad met hem en hierna besloten daar aan te sluiten. Het eerste jaar zijn we direct kampioen geworden en gepromoveerd van de tweede naar de eerste klasse. We begonnen het nieuwe seizoen erg goed en stonden stijf bovenaan. Helaas ontstonden er wat problemen tussen het bestuur en de hoofdsponsor. Hierdoor viel het uit elkaar. Wij als spelers hadden hier natuurlijk geen invloed op.”
Op het moment dat het misliep bij SVW werd Kees gebeld door Henk Groeneveld van Kozakkenboys. “Tijdens mijn tijd bij SVW speelde wij altijd een toernooi bij Unitas. In de finale moesten wij met SVW tegen Kozakkenboys. Wat mij enorm is bijgebleven van deze wedstrijd was de aanhang van Kozakkenboys. Deze wedstrijd wonnen wij met 4-3 en scoorde ik er twee of drie. Ik ben toen opgevallen en op het moment dat het mis ging bij SVW benaderde ze mij.”
Na goede gesprekken is hij met veel plezier bij Kozakkenboys begonnen.
“Ik ben zeven jaar actief geweest als voetballer van Kozakkenboys. Ik heb in deze periode drie kampioenschappen mee mogen maken. Ik heb hier een hele fijne periode gehad. Twee keer in de week trainen beviel me ook een stuk beter haha. Donderdagen en op de wedstrijddag was het bij ons ook altijd een groot feest in de kantine. Ook hadden we altijd enorm veel aanhang met hele fanatieke supporters. Na zeven hele mooie jaren heb ik aangegeven dat ik het mooi vond geweest.”
Kees is het jaar hierop training gaan geven aan de jeugd van 12-14 jaar. Tijdens dit jaar is hem nog gevraagd bij te springen bij het eerste elftal. “De prestaties werden een stuk minder bij het eerste elftal. Ze hebben mij toen gevraagd weer bij te springen als speler in de selectie. Ik heb toen aangeven dat ik dit wel wilde doen, maar de jongens die ik training gaf hier niet de dupe van mochten worden. Uiteindelijk heeft het bestuur ervoor gezorgd dat door het verplaatsen van een aantal wedstrijden alles ging passen. Dit jaar hebben we met het eerste degradatie weten te ontlopen en ben ik kampioen geworden met de jonge gasten uit de jeugd!”
Na een versnelde cursus voor ex-profs kon Kees Spaan aan de slag als trainer. Zijn eerste klus als hoofdtrainer was bij de club Stadspolders, wat nu GSC heet. “In deze periode heb ik denk ik het meeste geleerd. Bij deze club moest ik met zó veel culturen en nationaliteiten werken. Ik heb hier enorm veel ervaring op kunnen doen. Met z’n alle hebben we er één team van kunnen maken. Na een wedstrijd zaten ze met z’n alle in de kantine, terwijl ze dat daarvoor nooit deden. Het eerste jaar werden we kampioen in de vierde klasse. Het jaar erop gingen we met dezelfde jongens in de derde klasse voetballen en hebben we ons weten te handhaven.”
Na het handhaven wist Kees dat hij het maximale eruit had gehaald en wilde hij graag een nieuwe uitdaging aan gaan.
Nieuw-Lekkerland was de club die volgde. Na een goed gesprek met de voorzitter is hij hier aan de slag gegaan als hoofdtrainer. Spaan heeft hier zeven hele mooie jaren gekend.
“In de periode dat ik hier heb gezeten zijn we eigenlijk van de vierde naar de eerste klasse gegaan. We hebben met de club een enorme opmars gemaakt. We hebben zelfs nog de finale gespeeld voor promotie naar de hoofdklasse. Helaas zat het in deze wedstrijd allemaal niet mee, terwijl wij zeker de betere partij waren. Achteraf vond de club het niet heel erg, omdat het financieel anders erg zwaar zou worden. Dit was mijn afscheidsseizoen, dus stiekem had ik het graag met nog een promotie afgesloten haha.”
Na zijn afscheid bij Nieuw-Lekkerland trok Danny Buijs bij Kees aan de bel. Buijs vroeg hem of hij wilde helpen bij V.V. Alblasserdam. “Ze hadden een trainer nodig bij Alblasserdam. Ik kende Danny op dat moment persoonlijk nog niet. Het was erg rommelig bij Alblasserdam en mede hierom wilde ik het eigenlijk niet doen. Er waren weinig spelers, spelers die wilde vertrekken etc. Danny bleef echter zo standvastig en zei tegen me dat iedereen zou blijven op het moment dat ik als trainer zou worden aangesteld. Ik ben toen toch overstag gegaan en heb aangegeven dat ik hem voor een jaar zou willen helpen.”
Ondanks dat Spaan had aangeven maar één jaar te helpen werden het meerdere jaren.
“Het eerste seizoen werden we kampioen wat niemand verwacht had. Toen dit gebeurde zeiden de mensen; Kees, na dit jaar kan je toch niet zomaar weglopen? Ik heb er toen toch nog een jaar aan vast geplakt. Het scenario van het eerste jaar deed zich toen opnieuw voor. Het tweede seizoen werden we weer kampioen en besloot ik weer om te blijven, omdat ook alle spelers bleven. Het seizoen dat volgde werden we door de KNVB ingedeeld in de hoofdklasse D. Dit was een enorm zware competitie met de grote verenigingen. Uiteindelijk hebben we tot de laatste speeldag meegedaan voor promotie. Dit behaalde we net niet, maar wederom was de club hier niet ontevreden over. Net als bij Nieuw-Lekkerland had dit anders een enorme financiële klus geweest.”
Na drie mooie jaren bij V.V. Alblasserdam is Kees Spaan gestopt als trainer.
“Ik had voor mezelf van te voren al besloten dat ik op mijn vijftigste wilde stoppen als trainer. Men vond dat ik altijd een goede kijk op spelers had, dus leek het mij leuk om te gaan scouten of in een technische commissie aan de slag te gaan. Al snel belde de voorzitter Ad van Wijk van Kozakkenboys mij. In het nieuwe seizoen had Ad een voorwaarde en dat was dat er in het bestuur een technisch directeur werd aangesteld die boven alles staat. Voor deze rol heeft hij mij toen gevraagd en zo ben ik op dit moment al aan mijn negende seizoen bezig.”
“Het eerste seizoen kwamen we in de nacompetitie terecht voor promotie naar de Topklasse. We wonnen de finale met 1-5 van Ter Leede. Dit was het allermooiste jaar dat ik ooit heb meegemaakt. Er werd zo enorm naar gehunkerd!”
Ad van Wijk heeft volgens Kees enorm veel betekent voor de club. “Ik ben Ad enorm dankbaar. Hij heeft mij naar Kozakkenboys terug gehaald en deze prachtige functie gegeven. Ik vind dat deze man mede een grondlegger is geweest voor het succes van de afgelopen jaren. Ik weet nog dat het in de jeugd enorm vaak voor kwam dat het trainingsveld werd afgekeurd en hierdoor de training niet kon doorgaan. Onder hem is er toen voor gezorgd dat er een prachtig kunstgrasveld werd aangelegd.”
Volgens Kees is dit niet het enige waarvoor de club hem dankbaar mag zijn.
“Hiernaast is ook de tribune aan de overzijde opgebouwd. Zelfs spelers van het eerste hebben destijds meegeholpen aan de werkzaamheden hiervan. Ook is er onder zijn leiding ook een buitenschoolse opvang op ons complex gerealiseerd. Verder heeft hij natuurlijk een aandeel gehad in het succes van de club. Hij heeft een enorme sociale meerwaarde gehad en staat altijd achter de club. Kozakkenboys mag trots zijn met een man als Ad van Wijk!”
Klik hier voor meer informatie over Kozakken Boys.
Voor een ander artikel over Kozakken Boys, klik hier.