Hij speelde een grote rol in de nog maar korte historie van fusieclub SV Hillegom. Jeroen Dedel maakte de opmars van het eerste elftal mee van de derde naar de eerste klasse. Aan het inde van het seizoe nam hij afscheid. “Het was een geweldige tijd, ik heb van elk moment genoten.”

De laatste competitiewedstrijd, thuis tegen Kolping Boys, was hét afzwaaimoment voor Dedel en zijn teamgenoten Niels de Jong en Tom Tebbens. “We maken plaats voor een nieuwe lichting”, stelt hij nuchter vast. “We kunnen Hillegom met een gerust hart achter laten, er is voldoende kwaliteit en talent aanwezig om ook in de komende seizoenen op het niveau van de eerste klasse een rol te kunnen blijven spelen.”

Hij had dit seizoen nog graag heel belangrijk willen zijn, maar het lichaam deed niet wat zijn geest wilde. “Ik ben al sinds april geblesseerd, na de uitwedstrijd tegen Fortuna Wormerveer. Dat is jammer, want je wilt als speler graag belangrijk zijn voor het elftal. Ik heb het afgelopen seizoen meerdere blessures gehad en mede daardoor kon ik niet brengen wat ik eigenlijk zou willen. Als voetballer heb je ritme nodig en als je er dan telkens een paar weken uit ligt, is dat funest voor je wedstrijdritme.”

Hij kijkt echter allerminst in wrok om. Dedel (30) is juist dankbaar voor een mooie carrière. In 2011 verhuisde hij van Concordia naar FC Lisse en na drie jaar op Ter Specke keerde hij bij het inmiddels geboren SV Hillegom terug op het oude nest. In die periode beleefde hij ook zijn mooiste jaren in het blauw en wit van zijn club. “We werden kampioen van de derde klasse, promoveerden via de nacompetitie naar de eerste klasse en deden het ook in het eerste seizoen in de eerste klasse uitstekend. Alles in die periode klopte. Het was het perfecte plaatje, met een vriendenteam dat in het veld voor elkaar door het vuur ging en daarbuiten geweldige tijden met elkaar beleefde.”

Ambitieus als hij was stapte Dedel over naar SJC in Noordwijk waarmee hij promotie bewerkstelligde van de hoofdklasse naar de derde divisie. Na een paar seizoenen keerde hij toch weer terug bij Hillegom. “Hillegom is altijd mijn cluppie geweest”, zegt de aanvaller die op sportpark De Zanderij of aan de flanken of op de ‘tien’ positie speelde. “Ik moest het hebben van mijn explosiviteit en aangezien dat een lastige combinatie is een blessuregevoelig lichaam heb ik dit seizoen minder kunnen betekenen dan dat ik graag had gewild.”

Zijn besluit om na dit seizoen te stoppen maakte hij al vroeg deze jaargang kenbaar bij de club. “Het speelde al een tijdje in mijn hoofd om te stoppen, maar wilde na die door corona onafgebroken seizoenen niet stoppen. Ik was er voor mijn gevoel nog niet klaar mee. Nu is dat anders. Ik wil mijn tijd ook anders gaan besteden, Leuke dingen doen, op vakantie gaan wanneer ik wil, korte uitstapjes maken. Dat kon niet omdat ik moest voetballen.” Hij vervolgt zijn ‘voetballoopbaan’ in de luwte, bij FC Lisse gaat hij spelen in een vriendenelftal. “De herinneringen nemen ze mij niet meer af.”

Klik op SV Hillegom voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Hillegom voor meer informatie over de club.