Als Jaapjan Hoogerdijk begint te vertellen over voetballen, kan hij niet stoppen. Zijn passie voor het spelletje is ongekend, zijn enthousiasme bij Spijkenisse is wellicht nog groter. Vandaar dat zijn ‘dubbele’ baan is verklaard.

Hoogerdijk (42) is trainer van de JO16-2 en JO14-4 en dat zijn niet geheel toevallig de teams waar zoons Wessel (15) en Milan (13) furore in maken. “We zitten er als familie helemaal in”, zegt hij met een grote grijns op zijn gezicht. “Ik vind het fantastisch. Ik weet dat er een moment komt dat die jongens zeggen: pap, we willen een keer ook een andere trainer, maar vooralsnog heb ik dat niet gehoord. Ik heb ook nog een dochtertje. Ze is inmiddels zeven, maar toen ze klein was en mijn vrouw moest werken op zaterdag zat ze in de buggy bij de dug-out.”

Praten met Hoogerdijk is praten in anekdotes. Zo beschrijft hij de weg naar het voetbalveld toen zijn zoon Wessel zeven jaar was. “Ik ben een enorme Feyenoord-supporter en helemaal idolaat van voetbal. Ik was dan ook hartstikke blij dat ons eerste kind een jongen was. Ik zag het al helemaal voor me: papa met zoonlief naar het voetbalveld.”

Dat bleek echter minder vanzelfsprekend dan gedacht. “Wessel heeft tot zijn zevende eigenlijk geen buitensporige interesse getoond voor voetbal. Hij had er niet zo veel mee. Totdat hij terugkwam van school waar hij voetbalde met vriendjes. Hij liet zich ontvallen dat hij voetbal ook wel leuk vond. Dat heb ik mij geen tweede keer laten zeggen: ik heb nog dezelfde avond een mail gestuurd naar VV Spijkenisse, mijn oude club. Ik kreeg al snel een reactie en die was teleurstellend: we zitten vol. Maar de club ging wel kijken naar een team extra. In de vakantie kregen we bericht dat het toch gelukt was. Wessel blij, zijn vader nog blijer.”

Hij werd al snel trainer. “Door toedoen van andere ouders. Die jongens hadden een trainer maar die had een drukke baan. Die kwam daardoor vaak wat later op de training. Ik nam het dan over en zetten dan alvast wat pionnen klaar. Na een halve wedstrijd coachen hebben de ouders bij de club aangedrongen om mij trainer te maken.”

Tot de dag van vandaag doet hij dat op zijn manier: met passie, enthousiasme, fanatisme en veel vrolijkheid. “Ik heb snel een klik met die jongens. Vorig seizoen begonnen we in het team met Milan met een mengelmoesje. Er waren negen spelers van het ene team en zeven spelers van het andere team. Ik ben echt een teambuilder. Ik zeg ook altijd: we winnen, maar verliezen ook met elkaar. De keeper kan een fout maken en de spits kan drie kansen missen. Die formule van enthousiasme en hameren op teamspel werkt. Je ziet jongens echt groeien.”

Dat Hoogerdijk een geboren inspirator was, was ook Spijkenisse niet ontgaan. Hij werd benaderd om trainer te worden van een Pre-selectieteam. “Dat is een team tussen de academy en de breedtesport met jongens die potentie hebben. Dat ze mij benaderen vond ik een eer. Ik ben er trots op dat vijf jongens die wij onder onze hoede hebben gehad zijn doorgestroomd naar de academie. Eén jongen speelt zelfs bij PSV.”

Trainer zijn van twee elftallen is een drukke business. “Ik heb een paar jaar op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag training gegeven”, zegt Hoogerdijk. “Maar de afgelopen drie, vier seizoenen heb ik twee trainingen op één dag. Ik ben om half zes op de club en ben half negen klaar. Dat is prima te doen. Ook al omdat ik bij beide elftallen een geweldige staf heb. Tinus Neuschwanger ken ik al van het begin. Op zaterdag is het soms racen, maar het past altijd wel. Maar het komt wel eens voor dat ik om half negen in Ouddorp moet zijn met het ene team, en om half één in Mijnsheerenland.”

Klik op VV Spijkenisse voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Spijkenisse voor meer informatie over de club.