Home Blog Pagina 88

RBC wint topper van WNC en loopt verder uit

0

RBC heeft de eerste competitiewedstrijd na de winterstop weten te winnen en deelde meteen een dreun uit aan de huidig nummer twee WNC. In het Atik Stadion stond het bij rust 3-0, werd het daarna nog even spannend toen de bezoekers terugkwamen tot 3-2, maar uiteindelijk trok RBC aan het langste eind met een 5-2 overwinning.

Er waren geen wijzigingen aangebracht in het elftal ten opzichte van vorige week toen er met 0-6 werd gewonnen op bezoek bij Hoeven. RBC opende sterk. Tom de Bonte kreeg twee grote kansen. Het eerste was een schot en werd gestopt in de korte hoek. Niet veel later kon hij vrijstaand inkoppen, maar zijn inzet ging voorlangs.

Daarvoor was Moustafa Mohammad ook al dichtbij toen hij naar binnen trok en de bal in de korte hoek wilde schieten. Zijn schot ging voorlangs. Het was uiteindelijk wel RBC’s aanvalsleider De Bonte die de score opende. Na een mooie aanval wist De Bonte via een intikker de 1-0 op het scorebord te krijgen. Een kwartier later verdubbelde de score toen Jens Wirix – een bal die losgelaten werd door de WNC-doelman na een kiezelhard schot van Rhomar Boudzra – binnen schoot. Daarna schoot Mohammad twee minuten later zichzelf op het bord door in de verre hoek de 3-0 te maken.

RBC leek op rozen te zitten, maar zag na een kwartier in de tweede helft WNC weer dichterbij kruipen toen het ineens 3-2 stond. WNC gaf meer pressing naar voren en RBC had moeite om onder de druk uit te komen. Een voorzet vanaf links werd aangenomen in het centrum en afgewerkt, 3-1. Even later was het ook 3-2 toen uit een corner de tweede treffer van de bezoekers genoteerd kon worden. RBC was echter snel weer bij de les toen Jens Wirix andermaal raak schoot na een goede aanval via Mohammad. De ingevallen Randy Elst kwam daarna voor de keeper, maar zijn schot ging voorlangs. Jens Wirix had meer geluk en maakte in de blessuretijd zijn hattrick compleet, 5-2. Klik hier voor een samenvatting van de wedstrijd. Voor een nabeschouwing met trainer-coach Mark Klippel klik je hier.

Door de overwinning is het gat met WNC gegroeid naar veertien punten. Almkerk kwam eerder deze dag in actie en verloor thuis van SV TOP met 1-3. Morgen komen Emplina en SC ’t Zand in actie tegen elkaar. Beiden kunnen nog over WNC heen, waardoor het gat naar de nummer twee verkleind kan worden naar twaalf punten. Volgende week reist RBC af naar Oosterhout als het de degens kruist met TSC.

Klik op RBC Roosendaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RBC Roosendaal voor meer informatie over de club.

 

Succesvolle instroom JO8 bij de Noormannen

In de schijnwerpers van het recente succes van de JO8-afdeling bij de Noormannen, delen de trotse trainers hun inzichten en geheimen over hoe ze een overweldigende toename van nieuwe jeugdleden hebben verwelkomd en betrokken. Deze positieve ontwikkeling brengt niet alleen de club, maar ook de trainers veel vreugde en voldoening. 

“Elke training is het een genot om zoveel jonge spelertjes enthousiast te zien voetballen,” zegt een van de trainers. “We streven ernaar een omgeving te creëren waarin plezier en ontwikkeling hand in hand gaan”, aldus Mark Riemens en Nicky Holmes. (De huidige trainers van de JO8)

Factoren voor succes

De trainers wijzen op een combinatie van factoren die hebben bijgedragen aan deze groei. Positieve begeleiding bij de mini’s, gevarieerde activiteiten zoals beachgames en gasttrainingen voor scholen, en bovenal het plezier dat de huidige spelers ervaren en delen met hun vriendjes, hebben allemaal bijgedragen aan het aantrekken van nieuw talent.

Ondanks dat de standen niet officieel worden bijgehouden, benadrukken de trainers de succeservaringen van de nieuwe jeugdleden. “In de afgelopen seizoenen hebben we alles gewonnen in de 3e fase van vorig seizoen en de 1e fase van het huidige seizoen, wat voor de spelers voelde als een kampioenschap.”

Welkom in de club

Om nieuwe spelers snel thuis te laten voelen binnen het team en de club, benadrukken de trainers het belang van persoonlijke aandacht. “We betrekken ze bij de groep, laten ze op hun gemak voelen en benadrukken de positieve punten,” voegen de trainers toe.

De trainers introduceren een gevarieerde trainingsaanpak, variërend van techniektraining tot afwerken op doel, altijd afgesloten met een leuke partij. Ze streven ernaar om plezier en motivatie hoog te houden door diverse oefeningen aan te bieden.

Kernwaarden binnen het team

Respect en waardering staan centraal binnen het team. Na elke wedstrijd worden handen geschud, tegenstanders bedankt en pesten wordt niet getolereerd. Het creëren van een positieve en respectvolle sfeer is van groot belang.

De visie van de trainers richt zich op het aanleren van voetbaltechnische vaardigheden op individueel niveau, waarbij spelplezier altijd voorop staat. Concentratie tijdens oefeningen wordt verwacht, maar er is altijd ruimte voor een grap en een dolletje.

Toekomstige doelen en ambities

Met een blik op de toekomst hopen de trainers alle spelers een leuke en leerzame tijd te bieden. Voetbaltechnische ontwikkeling staat hoog op de agenda, waarbij de trainers streven naar het beste uit elke speler te halen.

In het hart van de JO8 bij de Noormannen lijkt het geheime recept te liggen in het creëren van een positieve en inclusieve omgeving waarin plezier en ontwikkeling samensmelten, waardoor niet alleen voetballers worden gevormd, maar ook vriendschappen en blijvende herinneringen ontstaan.

Klik op De Noormannen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Noormannen voor meer informatie over de club.

Wedstrijdverslag Lyra-Victoria’04

In De Lier kwam sc Victoria’04 sterk uit de startblokken en vond in Lyra een goed
verdedigende ploeg, die waar mogelijk de aanval zicht in de omschakeling.

In de gelijk opgaande eerste helft profiteerde de thuisclub na 10 minuten spelen van een
misverstand in de defensie van Victoria’04 om doeltreffend uit te halen: 1-0.
Victoria’04 liet zich niet het kaas van het brood eten en begon aan een offensief. Lars
de Visser zag zijn schot rakelings over het doel van Lyra gaan.

In de 20ste minuut maakte zijn broer Jur wel de gelijkmaker voor Victoria’04, die met een prachtig afstandsschot de doelman van Lyra kansloos liet: 1-1. Voor beide doelen ontstonden nog wel enkele mogelijkheden, maar doelpunten werden niet gescoord.

In de tweede helft bleek de warme thee Lyra goed te hebben gedaan. De thuisclub
pakte het initiatief en wist de aanvalsacties van Victoria’04 telkens vroegtijdig af te
stoppen. Naarmate de wedstrijd vorderde bleek Victoria’04 niet bij machte om het tij
te doen keren en kreeg nauwelijks nog kansen.

In de slotfase pakte Lyra de volle winst. Bij weer een aanval op het doel van Victoria’04 viel er ruimte achter de laatste linie, waardoor de spits van Lyra alle ruimte kreeg om doeltreffend uit te halen: 2-1. In de resterende tijd hield de thuisclub het slot op de deur. De Vlaardingse formatie droop teleurgesteld af naar de thuishaven.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

 

Honkvaste Roderick Gielisse: ‘Ik heb niet de behoefte om ergens anders rond te snuffelen’

Roderick Gielisse heeft al ruim 200 duels achter zijn naam staan voor Rijnsburgse Boys. En dat maakt hem best trots. “Ik vind het een mooi aantal, zeker omdat er ook coronajaren tussen zitten. Ik ben een tijdje geleden in het zonnetje gezet door de club”, zegt de 33-jarige middenvelder van de tweede divisionist. “Niet veel jongens kunnen zeggen dat ze zoveel wedstrijden gespeeld hebben bij één club. Eigenlijk is het best snel gegaan.”

De 33-jarige Gielisse is inmiddels bezig aan zijn negende seizoen op sportpark Middelmors. “De sfeer bepaalt hoe lang je bij een club blijft. Daar heb ik bij Rijnsburgse Boys nooit over te klagen gehad. We hebben al jaren een leuke groep. Met Rijnsburgse jongens, Haagse gasten, Amsterdammers, soms Rotterdammers. Ik vind dat leuk, die mix. Daarnaast ben ik redelijk honkvast. Als ik het ergens naar mijn zin heb, en dat is bij Rijnsburgse Boys het geval, heb ik niet de behoefte om ergens anders rond te snuffelen.”

Tien jaar

In 2015 maakte Gielisse – voormalig speler van ADO Den Haag, FC Dordrecht en Sparta – bewust de keuze om het betaald voetbal achter zich te laten en te kiezen voor Rijnsburgse Boys. “Als profvoetballer heb je zo’n tien jaar om genoeg geld binnen te harken, maar dan moet je wel in de eredivisie spelen. Als je daar speelt verdien je leuk, is het ook met het oog op de toekomst aantrekkelijk, maar in de Keuken Kampioen Divisie verdien je gewoon echt weinig. Zeker onderin de competitie niet. Dat heeft eigenlijk geen zin.”

Maatschappelijke carrière

“Ik heb leuke jaren gehad, bij ADO Den Haag, FC Dordrecht en ook in de eerste maanden bij Sparta, tot Gert Kruys kwam, maar als je rond je 24ste niet serieus doorgebroken bent, niet een volwaardig eredivisiespeler bent, wat moet je dan doen? Doorgaan en na je dertigste een maatschappelijke carrière oppakken? Dan heb je een enorme achterstand. Daar gaat het vaak mis voor oud-profvoetballers, door een gebrek aan begeleiding. Ik ben rond die leeftijd meer en bewuster gaan nadenken over een leven naast voetbal. Een maatschappelijke carrière, met voetballen op amateurniveau en met een vleugje professionaliteit. Voor mij veel aantrekkelijker.”

Inmiddels werkt Gielisse al acht jaar in de Rotterdamse haven. Tussen mensen die het hart op de tong hebben. “Ik ben accountmanager in de technische detachering. Een leuke baan. Ik moet heel veel slap ouwehoeren, dat kan ik best aardig, ha ha. In mijn vakgebied praat je heel veel, met heel verschillende mensen, het is relatiebeheer. Je lult over koetjes en kalfjes, voetbal, politiek, ga zo maar door. Ik vind dat heerlijk.”

Rechtsback

Als jonge profvoetballer was Gielisse een rechtsback, inmiddels staat hij bij Rijnsburgse Boys op het middenveld en is hij reserve-aanvoerder. “Ook in mijn eerste periode hier stond ik rechtsback. Daarna kwam ik rechts centraal te staan, tot het eerste coronaseizoen eigenlijk. Henk Wisman besloot me toen op het middenveld te zetten. Dat bevalt prima. Het is heel anders voetballen natuurlijk, maar wel beter voor een speler van 33. Voetbal verandert, het spel wordt steeds sneller. Met backs die opkomen, een hele kant bestrijken. Heen en weer vliegen. Heen ging voor mij nog wel, maar terug werd steeds lastiger”, lacht hij.

Op het middenveld is Gielisse een belangrijke schakel voor Rijnsburgse Boys, dat vorig seizoen lang uitzicht had op de titel in de tweede divisie. “Het komt meer aan op voetballend vermogen. Ik doe veel op inzicht, want heel eerlijk, je wordt toch wat trager. De trainers die ik heb gehad nemen me zoals ik ben. Ik word niet op de snelste nummer tien gezet van de tegenstander, maar meer op een controlerende middenvelder.”

Het mislopen van het kampioenschap in de tweede divisie vorig seizoen met Rijnsburgse Boys doet Gielisse nog steeds pijn. In de voorlaatste competitiewedstrijd bij Jong FC Volendam (4-3) vergooide de hoofdmacht een unieke kans. Katwijk pakte de titel, Rijnsburgse Boys werd tweede, voor AFC uit Amsterdam. “Super pijnlijk”, zucht Gielisse. “Daar kan ik kort over zijn. Dat heeft iedereen zo ervaren op de club. Het was hét moment om de titel te pakken, zo voelde het, nu of nooit. Eigenlijk zat vorig seizoen alles mee. Een goede selectie, heel weinig blessures, en we wonnen zelfs de slechte wedstrijden.”

5-2-3

“Maar toen kwam die wedstrijd tegen Jong FC Volendam. We gingen ineens wat anders doen. De trainer, Henk Wisman, heeft het echt fantastisch gedaan, maar in die wedstrijd wilde hij 5-2-3 spelen in plaats van het vertrouwde 4-3-3. Op de training liep dat al niet lekker en in de wedstrijd stonden we na een kwartier met 2-0 achter. Er ontstonden overal gaten op het middenveld. Het werd toen echt zo’n alles-of-niets wedstrijd, maar uiteindelijk verspeelden we daar onze titelkansen.”

Een klap die nog wel even nadreunde in Rijnsburg. “Het was een unieke kans op het ultieme. Om de beste amateurclub van Nederland te worden. Ik ben een verkapte Rijnsburger geworden, was toen 32 jaar, hoe vaak komt dit nog voor? Rijnsburgse Boys heeft een prima begroting, we horen echt in de top-7 denk ik, maar er zijn clubs met meer mogelijkheden. Dat zie je dit seizoen. Het zit dit jaar niet allemaal mee. Wel blessures, en veel ook. Geen vastigheid meer, met als gevolg dat onze nieuwe trainer, Martijn Lagendijk, ontslagen wordt.”

Exit trainer

Over dat besluit om na een paar maanden afscheid te nemen van Lagendijk is Gielisse duidelijk. “Ik was het daar niet mee eens. Daar verras ik niemand mee hoor, dat weten ze op de club ook. Henk Wisman had 180 jaar ervaring in het trainersvak, Lagendijk met zijn 43 jaar niet. Het was een bewuste keuze van Rijnsburgse Boys om met een jonge technische staf aan de slag te gaan. Dan moet je meer geduld hebben of hem meer begeleiden. Maar ja, dat vind ik, en ik bepaal niet.”

Toegevoegde waarde

Met zijn 33 jaar zit Gielisse in de herfst van zijn carrière, maar aan stoppen denkt de middenvelder nog niet. “Het is heel simpel: als ik nog iets toevoeg aan het team en fit blijf, ga ik door. Ik speel vrijwel alles. Dat een jonge speler mijn plek een keer over gaat nemen is duidelijk, maar ik ben nu nog van toegevoegde waarde. Ik blijf ook na mijn carrière sowieso actief in de voetballerij. Of dat als trainer is weet ik niet. Vraag het me over vijf jaar nog maar een keer!”

Klik op Rijnsburgse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Rijnsburgse Boys voor meer informatie over de club.

 

Alexander van Vliet: ‘Iedereen doet mee bij SJC’

0

Alexander van Vliet is Hoofd Opleidingen bij het Noordwijkse SJC. “We zijn met deze club met iets moois bezig voor de jeugd, we timmeren écht aan de weg.”

Trots vertelt Van Vliet over de jeugdopleiding van SJC waar jongens én meisjes al vanaf 4 jaar kunnen starten bij de Ukkies en over de pilot die de club in januari start met de Toppers, jongens en meisjes van 6 jaar. Zij gaan samen een World League-competitie spelen doormiddel van onderlinge wedstrijden. “Na een succesvolle pilot zullen we gaandeweg 2024 de World League verder vormgeven met bijvoorbeeld eigen tenues per team voor de kinderen.”

Certificaten

Van Vliet wil dat de jeugd geniet van hun tijd bij SJC. “Kinderen moeten SJC altijd blijven herinneren. Aan de jeugd gaan we certificaten overhandigen. Ook daar starten we mee. Per leeftijdscategorie een certificaat, voor de kinderen van 4 tot en met 6 jaar. In een certificaat staat wat ze geleerd hebben in dat jaar. Op die manier zet je een goede en mooie opleiding neer én kinderen kunnen trots laten zien wat ze bereikt hebben. Onze jeugdopleiding wordt zo steeds herkenbaarder en we hopen natuurlijk dat kinderen daardoor ook een leven lang verbonden blijven aan SJC.”

Faciliteiten

Want ook Van Vliet weet dat kinderen steeds meer keuzes hebben en andere interesses krijgen als ze naar de middelbare school gaan. “Dat houden wij ook niet tegen, maar we kunnen wel de faciliteiten bieden om het iedereen zo goed mogelijk naar hun zin te maken. Iedereen moet zich bij SJC fijn en prettig voelen. Ieder kind telt, en iedereen doet mee zeggen we altijd. Dat is ook zo.”

Dat SJC op het juiste spoor zit, blijkt ook wel uit het aantal jeugdleden. “We zijn de 600 jeugdleden inmiddels ruim gepasseerd. We timmeren echt aan de weg. SJC is een warm bad, een familieclub. Kinderen spelen voor hun plezier bij SJC, met vriendjes en vriendinnetjes, maar we spelen ook prestatief tot en met zelfs divisievoetbal. Dat is een eyecatcher, de kers op de taart.”

Van Vliet volgde twaalf maanden lang de cursus Hoofd Opleiding (HO) bij de KNVB. “Ik ben ontzettend blij dat ik dat gedaan heb. Na ruim 30 jaar actief te zijn als trainer zocht ik een nieuwe uitdaging. De cursus heeft mij handvatten en nieuwe inzichten gegeven die ik goed kan toepassen in mijn nieuwe functie binnen SJC.”

Energie

“Ik heb een fulltime job naast mijn functie als Hoofd Opleiding bij SJC, maar ik krijg enorm veel energie van alle nieuwe ontwikkelingen binnen de SJC Jeugdopleiding. En we willen nog zoveel meer om stappen te maken met de jeugdopleiding. We willen onder andere een voetbalacademie opzetten met techniektrainingen, een plan maken voor de doorstroming van de bovenbouw naar de senioren en we willen bijvoorbeeld gaan werken met videoanalyse. Alles om deze mooie club nog verder te helpen.”

Klik op SJC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SJC voor meer informatie over de club.

Frank van Beuningen gaat voor duurzame club

Na een interim-periode van Jeroen Nagtegaal presenteerde BVV Barendrecht in november de opvolger van Martin Seltenrijch. Frank van Beuningen koestert de vele vrijwilligers en wil ook de ambities van de club van sportpark De Bongerd kracht bijzetten.

Van Beuningen is deze zaterdag al vroeg op Barendrecht te vinden. Om negen uur staat hij bij jeugdwedstrijden langs de lijn. “Ik vind dat echt genieten”, zegt de voormalig diplomaat, die overal in de wereld op Nederlandse ambassades en consulaten werkte. “Ik vind het geweldig hoe de club draait. We hebben negen velden, bijna honderd teams. Ze moeten allemaal trainers en leiders hebben. Op zaterdag zie je dat, met een kantine en keuken vol met vrijwilligers, allemaal tot volle wasdom komen.”

Hij vertoefde voor zijn werk voor Buitenlandse Zaken veel in verre oorden, maar BVV Barendrecht bleef overal waar hij zat in zijn hart. En als hij terug was na een opdracht, wist hij niet hoe snel hij naar De Bongerd moest komen. “Ik heb regelmatig wedstrijden gezien van het eerste, tweede en onder 23-elftal.”

Zijn uitzendingen naar het buitenland beletten hem echter om zich structureel aan de club te verbinden. “Toen mijn zoon en dochter jong waren en voetbalden bij Barendrecht heb ik hand- en spandiensten verleent en tal van bestuursfuncties bekleed”, vertelt Van Beuningen, die lid was van de toernooi- en jeugdcommissie.

“Ik had al een paar jaar geleden met de club gesproken om Martijn Seltenrijch als voorzitter op te volgen, maar op dat moment hadden ze mij nodig in Sydney. Vanuit de andere kant van de wereld voorzitter van een dynamische club zijn, leek mij geen handig plan.”

Barendrecht, zo weet de inmiddels gepensioneerde Van Beuningen (67), verdient de grootst mogelijke en volle aandacht. “Het is indrukwekkend wat er is opgebouwd de afgelopen dertig, veertig jaar. Er staat een organisatie van meer dan vierhonderd vrijwilligers. Natuurlijk gaat er wel iets fout, maar dat is overal zo. Als ik zoals vandaag op de club loop, zie ik vooral vrolijke gezichten. Zo hoort het ook te zijn. Als club moet je op de eerste plaats zorgen voor een veilige en vertrouwde omgeving.”

Van Beuningen weet ook dat er van hem het één en ander wordt verwacht. De club heeft ambities op sportief vlak, maar zeker ook buiten het veld. De verouderde accommodatie moet vervangen worden. “We spelen nu in de derde divisie, maar we willen graag weer terug naar de tweede divisie”, ontvouwt Van Beuningen de sportieve ambities. “En dat doen we bij voorkeur met een elftal met een deel zelf opgeleide spelers.

Dat zorgt weer voor de ambitie om onze jeugdopleiding zodanig te verbeteren dat er nog meer doorstroming komt. Een andere ambitie is dat we met de vrouwen zo hoog mogelijk willen spelen. Daarin hebben we inmiddels al belangrijke stappen kunnen zetten.”

Barendrecht is ook volop bezig een plan te ontwikkelen om de accommodatie aan de eisen van de huidige tijd aan te passen. “We gaan voor nieuwbouw”, is Van Beuningen duidelijk. “Daar zijn momenteel onze inspanningen ook op gericht.

Mocht die nieuwbouw financieel niet haalbaar zijn, dan zou renovatie een alternatief zijn.” De eerste schetsen van een omvangrijk nieuwbouwplan gaan al rond. “De huidige hoofdtribune met zes kleedkamers blijven staan en daarom heen willen we het nieuwe clubgebouw vouwen met kleedkamers, kantine en de andere ruimten. Het is een forse investering, maar met hulp van de gemeente, subsidies van het rijk en eigen financiële middelen hopen we eruit te kunnen komen. Het zou heel mooi zijn als we ergens in 2026, als we ons honderdjarig jubileum vieren, ons nieuwe clubgebouw kunnen openen.”

Klik op BVV Barendrecht voor de laatste artikelen over de club.
Klik op BVV Barendrecht voor meer informatie over de club.

 

Vrouwenteam Pernis gaat voor herstart

Het enthousiasme druipt er vanaf en de vrouwen van VV Pernis willen dan ook niets liever dan hun team nieuw in te blazen. Pernis 2.0 is het doel, jong en oud is welkom om het team te komen versterken.

Danique Koerts is één van de herintredende voetbalsters bij de dorpsclub. “We willen weer heel graag aan de competitie gaan meedoen. Een aantal meiden van ons is wat ouder, maar we het missen het allemaal vreselijk”, zegt ze.

Koerts was een tijdje uit de roulatie vanwege gezinsuitbreiding en toen ze weer zin had om te gaan voetballen bij de club waar haar vader de voorzittershamer hanteert zag ze tot haar schrik dat haar elftal was opgedoekt. “Je weet hoe dat gaat. Speelsters krijgen andere interesses en dat is versterkt door de coronaperiodes. We hebben jarenlang een team gehad en het is vreselijk jammer dat dat nu verdwenen is.”

Met een aantal jonge meiden en een aantal leeftijdsgenoten maakt Koerts zich alweer een tijdje sterk voor een ‘reset’. “We proberen op allerlei manieren versterking voor ons team te vinden. We hebben alle oud-speelsters al gevraagd en via sociale media proberen we ook aandacht te vragen,”

Inmiddels traint de beperkte selectie al twee keer in de week, op maandag en donderdag. Koerts: “Het gaat ons om de sportiviteit en het samen zijn. Het zou helemaal af zijn als we ook op zaterdag weer aan de competitie kunnen meedoen. De praktijk leert dat we daarvoor minimaal vijftien speelsgters voor nodig hebben.”

Pernis heeft al een meisjes onder twintig. “Het is de bedoeling dat we daar speelsters van afsnoepen. Invallen een keer is prima, maar we willen dat team niet opeten.” Topvoetballers hoeven de nieuwe aanwinsten van Pernis niet te zijn, benadrukt Koerts. “Voetbalervaring is geen vereiste, gezellig zijn wél”, lacht ze. “We hebben speelsters van alle leeftijden. Twee meiden zijn bijvoorbeeld boven de veertig. Leeftijd is geen belemmering voor ons.”

Klik op VV Pernis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Pernis voor meer informatie over de club.

‘Opbrengst veiling gebruiken om clubgebouw van BSM te verduurzamen’

0

BSM vierde in 2023 het 100-jarig bestaan. “Het was een heel geslaagd jaar”, glundert secretaris Bart Vernooij. Inmiddels gaat de blik weer op de toekomst, op de komende 100 jaar. “We willen het aantal leden in ieder geval consolideren,  maar het liefst uitbreiden. BSM heeft geen grote ambities, we willen de gezellige vereniging blijven die we zijn én we willen gezond blijven.”

Voor de voetbalclub uit Bennebroek was 2023 er één om nooit te vergeten. “We hebben zoveel activiteiten georganiseerd, het hele jaar door. Op een manier die past bij BSM. We zijn een gezelligheidsvereniging. Gezinnen lopen hier al vele jaren rond, generatie op generatie. Opa is bestuurslid, zoon speelt bij de veteranen en kleinzoon voetbalt in de jeugd. Dat is bij ons normaal.”

Veiling

Oud-Ajax kwam tijdens Pinksteren op bezoek bij BSM, drie oudere leden werden benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau, we organiseerden een golftoernooi, er werd een klaverjasmarathon georganiseerd van twaalf uur en de club hield een veiling. Zomaar enkele activiteiten die voorbij kwamen in 2023. “Die veiling was wel een hoogtepunt”, vertelt Vernooij. “MKB-ers en sponsoren regelden prijzen die geveild werden. In totaal leverde die dag 19.000 euro op. Het was schitterend. De prijzen varieerden van een wijnpakket tot koken door spelers van het eerste elftal bij de winnaar thuis en van een kaasvoorraad tot een weekje Marbella in een woning die ter beschikking werd gesteld.”

De opbrengst van de veiling wordt door BSM gebruikt om het clubgebouw te verduurzamen. “We gaan de toiletgroepen renoveren of het dak voorzien van zonnepanelen. We willen iets tastbaars, het moet zichtbaar zijn voor onze leden. Dat zorgt ook weer voor nieuw elan.”

Voor iedereen

BSM is er voor iedereen. Dat straalde de club ook uit in het jaar van het 100-jarig bestaan. “Wij wilden 100 jaar BSM niet alleen vieren met onze leden. Ook niet-leden waren welkom. Dus als iemand zijn neefje of nichtje mee wilde nemen, of ouders, was dat prima. We willen dat mensen weten hoe gezellig het is op onze vereniging. Dat ze aan BSM denken als ze willen gaan voetballen of iemand kennen die dat wil.”

BSM zet, zoals veel sportverenigingen dat doen, in op de jeugd. “Als je ziet hoeveel kinderen hier op zaterdag op het complex lopen, dat is ongelofelijk. We hebben ontzettend veel jeugdteams. De grootste uitdaging is om de kinderen te behouden. Dat is soms lastig, als ze 12 jaar zijn of ouder, en naar de middelbare school gaan. We doen er alles aan om ze vast te houden. Een ander doel is om de meisjesafdeling uit te breiden. We hebben vier damesteams. Daar kunnen we nog veel winnen. Dat vliegwiel moet draaien. Als het eenmaal draait, blijft het draaien. Vraag het me over vijf jaar nog maar eens. Hopelijk zijn we er dan in geslaagd.”

Vriendschappen

“Deze club staat bekend om de gezelligheid, de samenhang. Kinderen komen als voetballers binnen, maar doen vriendschappen op voor het leven. Dat zie ik ook bij mijn eigen kinderen. BSM is echt een vriendenclub”, besluit Vernooij.

Klik op BSM voor de laatste artikelen over de club.
Klik op BSM voor meer informatie over de club.

Marc en Luc de Kruijs samen bij Ter Leede, maar hoelang nog?

0

Marc (26) en Luc de Kruijs (22). Twee voetballende broers van Ter Leede. In de zomer van 2022 keerde de oudste van de twee terug bij zijn oude club om samen met zijn vier jaar jongere broer te voetballen. “Dat was een droom van mij”, zegt de linksbuiten. “Luc was altijd onbereikbaar omdat hij in de jeugd van Ajax en Sparta speelde, maar ineens was die mogelijkheid daar.”

Na mooie seizoenen bij Quick Boys en Noordwijk deed Marc een stapje terug om in de derde divisie bij de Sassenheimse club spelen. “Bijzonder”, vinden de broers. “We voetbalden vroeger altijd al op pleintjes, hij met zijn vrienden en ik met die van mij. En nu sinds 1,5 jaar samen in het eerste van Ter Leede. Het begint al een beetje te wennen, maar het blijft ontzettend mooi”, vindt Luc.

“Ik ben een klassieke linksbuiten”, vertelt Marc. “Mannetje opzoeken, buitenom, voorzetje geven en hopen dat de spits er iets mee doet. Luc is meer een middenvelder, een tien, maar hij speelt de laatste tijd wel als hangende rechtsbuiten.” Luc lacht: “We lijken als spelers totaal niet op elkaar. Ik ondersteun meer het middenveld, ben wel gevaarlijk voor het doel, heb overzicht en ben redelijk snel.”

Teamgenoten

Luc leert ondanks de verschillen veel van zijn broer, vertelt hij. “Hij geeft me wel tips. Marc heeft meer ervaring. Als ik tegen een ervaren verdediger speel, geeft hij aan wat ik kan doen. Kleine dingen, details, maar het helpt wel.” Marc: “Of ik probeer hem op te peppen, of we wisselen even van kant als het niet lekker loopt ofzo. Maar goed, in het veld is hij gewoon mijn teamgenoot. Ik help andere spelers ook natuurlijk. Ja, hij is mijn broer, een vriend, maar ook gewoon een teamgenoot. Dat hebben we vanaf het begin gezegd. Als het moet vallen we gewoon tegen elkaar uit.”

Stap maken

De vraag is hoelang Luc en Marc nog samen spelen bij Ter Leede. De voormalig jeugdspeler van Ajax en Sparta wil graag een stap maken. “Richting de tweede divisie”, zegt Luc. “Ik wil kijken wat er voor mij in zit. Het liefst in de Bollenstreek. Grotere clubs, professioneler. Ja, die ambitie heb ik wel. Ook zonder mijn broer.” En hij lacht: “Aan alles komt een keer een eind, toch?”

Keer tien

Marc begrijpt de ambities van zijn jongere broer. “Tuurlijk, dat gun ik hem ook, maar wat voor Luc wel belangrijk is, is dat hij gaat spelen. Hij moet niet ergens op de bank komen te zitten. Dan kan hij beter nog even rijpen bij Ter Leede. Ik promoveerde destijds met Quick Boys naar de tweede divisie. Een fantastisch seizoen. Het was sowieso een enorme stap toen, van het kleine gemoedelijke Ter Leede naar het bijna professionele Quick Boys.” Luc: “Een gigantische grote club, met heel veel fans. Alles wordt daar keer tien beleefd. Een derby met Ter Leede is leuk, maar daar is het bizar. Die ervaring op dat niveau wil ik ook meemaken.”

Luc brak bij Ajax en Sparta nooit door. “In de jeugd van Ajax speelde ik onder meer met de broers Timber, Brobbey en Taylor. Ik zeg niet dat het mijn kansen heeft verpest, maar mijn twee knieoperaties hebben niet geholpen in ieder geval. In totaal was ik er anderhalf jaar uit.” Marc: “Het is voor Luc zo fijn dat hij vorig seizoen voor het eerst volledig fit is gebleven bij Ter Leede. Dat was heel belangrijk voor hem. Gewoon een bevestiging dat je lichaam het doet. Dat had hij wel nodig.”

Jaren geleden zaten Luc en Marc samen in de lappenmand thuis op de bank. “Dat was wel raar”, lacht de oudste. “Ik had toen ook mijn kruisband afgescheurd. Zit je dan, met z’n tweeën op de bank. Dat deed pijn in onze familie joh. We zijn een echte voetbalfamilie en dan liggen de broers languit.”

De ambities van Luc zijn duidelijk, Marc is wat geheimzinniger. “Ik hou het lekker open. Dat heb ik ook tegen Ter Leede gezegd. Ik ga geen plan uitstippelen. Maar wat ik wel wil is iedere zaterdag spelen. Dat is het belangrijkste.”

Klik op VV Ter Leede voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Ter Leede voor meer informatie over de club.

 

 

Videoanalist Martan Schlemper: ‘Je leert spelers veel sneller kennen’

0

De hoofdmacht van Hillegom heeft sinds dit seizoen een videoanalist. Martan Schlemper, 26 jaar pas, kwam afgelopen zomer met hoofdtrainer Thijs Sluiter mee richting eersteklasser Hillegom. “Tijdens mijn opleiding UEFA B heb ik veel met beeldmateriaal gewerkt. Ik heb het eigenlijk geleerd van de videoanalisten van PEC Zwolle, voor de opleiding moest ik een opdracht maken. Sindsdien heb ik het mezelf eigen gemaakt.”

En daar plukt eersteklasser Hillegom nu de vruchten van. De spelers van het eerste elftal wilden graag meer met beelden werken, legt Schlemper uit. “Het is heel leuk, om meerdere aspecten. Het is echt een spiegel voor spelers. Als je geen camerabeelden hebt en een speler heeft een bepaald beeld bij een moment of wedstrijd, wordt het een welles-niets spelletje. Zijn woord tegen jouw woord. Met beelden zijn er geen twijfels over een bepaalde situatie in het veld.”

Schlemper (rechts op foto) houdt de voortgang van het individu en het elftal nauwlettend in de gaten. “Je traint op spelprincipes, patronen. Dat wil je terugzien in wedstrijdbeelden. Je vergelijkt wedstrijden met elkaar. Waarom krijg je in de ene wedstrijd meer kansen dan in een andere wedstrijd en welke kant gaat het op?”

Programma

De spelers van het visitekaartje van Hillegom hebben baat bij de beelden die elke wedstrijd worden gemaakt. “Je ziet de ontwikkeling”, vertelt Schlemper. “Zonder videobeelden zie je dat niet, dan zit het in je hoofd. Ik werk met een programma waarmee we beelden kunnen analyseren, stilzetten, tekenen en highlighten. Ik kan precies zien hoe vaak een speler gepasst heeft bijvoorbeeld. In dat programma kan je clipjes maken, die monteer je aan elkaar, en je maakt er een verhaal of rode draad van.”

Verschil thuis en uit

Die verhalen worden, verklapt Schlemper, vaak positief ingestoken. “Je laat de beelden zien die goed zijn, maar je geeft ook wel aan wat beter kan. Of een speler vertelt dat zelf. Dan analyseert hij wat hij ziet. Waar we ook veel mee bezig zijn, is het verschil tussen thuis- en uitwedstrijden. Vorig seizoen, toen Thijs en ik er nog niet waren, was Hillegom thuis ongeslagen maar uit won de ploeg nooit. Hoe kan dat? Eigenlijk was de conclusie dat het vooral in de hoofden van spelers speelden en weinig met tactiek te maken had. Het gaat dit seizoen wat beter.”

Trainersvak

Schlemper haalt veel voldoening uit zijn werk als videoanalist. “Ik heb zelf psychologie gestudeerd en kreeg dit werk snel onder de knie. Ik denk wel dat het leuk is om een stap te maken als ik die kans krijg, maar eigenlijk liggen mijn ambities in het trainersvak. Ik ben naast videoanalist ook assistent-trainer van Hillegom. In de toekomst wil ik het als hoofdtrainer proberen, maar ik ben nog jong. Ik heb geen haast. En als videoanalist kan je ook stappen maken. Dat is ook een mooie manier om ergens te komen.”

Schlemper vindt het mooi dat hij de spelers van Hillegom door het gebruik van videobeelden sneller leert kennen. “Dat is echt zo. Als je beelden terugkijkt van een wedstrijd, zie je altijd dingen die je tijdens de wedstrijd niet gezien hebt. Dat is heel waardevol, want als trainer neem je 60 procent van een wedstrijd in je op, 40 procent niet. Dat is best veel. Op beelden zie je bijvoorbeeld ook hoe speler zich gedraagt op het veld.”

Dat Hillegom als eersteklasser gebruik maakt van camerabeelden is niet uniek. “Vijf jaar geleden nog wel denk ik, maar tegenwoordig werken de meeste clubs op dit niveau met een camerasysteem. Alleen heeft niet iedereen zo’n opleiding gehad als ik. Het verschil zit hem in het programma waarmee ik werk, waar ik mee monteer. Dat zie je op ons niveau minder. Voor ons is dat een voordeeltje.”

Klik op SV Hillegom voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Hillegom voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.