Home Blog Pagina 88

Max de Bruijn is hard nodig bij PPSC

PPSC speelt vooralsnog een bijrol in de vierde klasse en dat is een doorn in het oog van verdediger Max de Bruijn, die niks liever wil dan met zijn ploeg in de top spelen. “We zijn veel beter dan je op basis van onze achtste plaats zou vermoeden.”

De laatste twee wedstrijden voor de winterstop leverde PPSC twee schamele puntjes op. Na een 0-0 tegen Ommoord, passend bij een regenachtig decor, volgde een veel spectaculairder 3-3 gelijkspel tegen IJVV de Zwervers uit Rotterdam. “Die gelijke spelletjes schieten niet op”, zegt De Bruijn met enigszins chagrijnige ondertoon. “De eerste competitiehelft is alles bij elkaar heel teleurstellend verlopen. Na de afgelopen seizoenen hadden we op veel meer gerekend. Hopelijk kunnen we onszelf in het nieuwe jaar verbeteren en wie weet kunnen nog in een periode een succes halen.”

Voor de 28-jarige De Bruijn waren het sowieso op voetbalgebied geen maanden om met groot plezier aan terug te denken. Na vorig seizoen al lang uit de roulatie zijn geweest door een knieblessure kreeg hij in deze jaargang te maken met een kwetsuur aan zijn achillespees. “Na zo’n rampjaar wil je weer lekker voetballen. Het begon met een kleine beetje pijn, maar op een gegeven moment was het niet meer uit te houden”, zegt hij over zijn achillespeesblessure. “Ik heb jammer genoeg heel wat wedstrijden moeten missen. Gelukkig is de blessure nu genezen. Ik ben pijnvrij.”

PPSC kan een fitte De Bruijn goed gebruiken, want in tegenstelling tot andere seizoenen lukt het de Schiedammers niet om zich in de kopgroep van de vierde klasse te mengen. “We hebben echt wel een prima groep”, weet De Bruijn. “We zijn ook vatbaar gebleken voor blessures van bepalende spelers. Niets ten nadele van die jongens die daardoor hebben gespeeld – die hebben naar behoren gepresteerd – maar elk team heeft er last van als het spelers mist.”

De Bruijn is inmiddels al een aantal jaren een gewaardeerde kracht bij ‘PPSC’. Hij begon bij Zwaluwen en was daarna actief in de jeugdafdeling van Excelsior Maassluis. Ook droeg hij nog een periode het shirt van CWO. “Ik kreeg niet veel kansen op speelminuten. Bij PPSC speelden al wat vrienden. Ik ben begonnen als middenvelder, maar al snel verhuist naar de centrum van de verdediging.”

Daar komen zijn kwaliteiten het beste tot hun recht. Hij heeft een prima overzicht, een goede pass en is sterk in de één-tegen-één. Hij moet lachen als de naam van de Oostenrijkse Feyenoorder Gernot Trauner wordt genoemd. “Mijn ploeggenoten noemen me wel eens zo, haha. Heel raar is dat ook weer niet. Ik sta op dezelfde positie en ik lijk ook qua uiterlijk veel op hem. Ik kan en mag me natuurlijk niet spiegelen aan zijn niveau, maar ik zie het vooral als compliment.”

Het slot op de PPSC-deur heeft in het dagelijks leven ook de nodige verantwoordelijkheid. Hij waakt over de waterveiligheid van Nederland. “Ik ben adviseur waterveiligheid. Wij als bedrijf adviseren organisaties als waterschappen over dijken en bodemkwaliteit. We zijn volop bezig met een klimaatadaptieve toekomst.”

Klik op PPSC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op PPSC voor meer informatie over de club.

 

Mitchel den Brinker fixt alles bij Kethel Spaland

Hij zoekt sponsors, praat met potentiële aanwinsten en bemoeit zich met het nieuwe wedstrijdtenue. Mitchel den Brinker (23) neemt als manager van Kethel Spaland veel werk van anderen uit handen.

In de kledingopslagplaats in het clubgebouw van Kethel Spaland haalt Den Brinker het nieuwe shirt van de hoofdmacht uit de kast. “Mooi, hé”, zoekt hij bevestiging. “De kleuren en strepen zijn hetzelfde, maar de accenten zijn net even wat anders. Het is frisser, moderner en oogt gestyleder. Kijk, hier is het oude shirt. Oubollig hé.”

Op het nieuwe shirt prijken ook de namen van nieuwe sponsors. En zelfs op het broekje dat door de spelers van de Schiedamse derdeklasser gedragen wordt is op één van pijpen een logo en naam van een trouwe sponsor te vinden. Den Brinker is zelf de boer op gegaan. “Onze sponsoractiviteiten stonden een beetje op een laag pitje. We hielden het in stand, maar echt nieuwe sponsors werden niet benaderd. We hebben inmiddels enkele nieuwe sponsors kunnen binnenhalen, waardoor we wat extra voor die jongens kunnen doen.”

En dat is in de huidige tijd geen overbodige luxe, waar het elk jaar weer een klus is om een goede selectie samen te stellen. Den Brinker mag dan op papier teammanager zijn, hij bemoeit zich ook met hoe de ploeg er uit komt te zien. “Onze trainer Ben Hoogwerf noemt mij manager en dat is een betere betiteling voor de rol die ik vervul  dan teammanager. Ik leg niet de shirtjes en broekjes neer voor de wedstrijd, ik hou me meer bezig met de zaken om het eerste elftal heen. Zaken die anders op het bordje van een trainer terechtkomen.”

Met zijn 23 jaar zou Den Brinker zelf nog voetballer moeten zijn, maar vanwege een onwillige knie zit zelf spelen er voor de Shell-operator niet meer in. “Het is zoals het is. Ik heb me er al een tijdje geleden bij neergelegd. Deze rol is mij helemaal op mijn lijf geschreven. Ik hou ervan om dingen te fixen.”

Hij was nog maar twintig jaar toen hij onder trainer Rinus Schrijver als manager aan het zondagteam werd toegevoegd. “Dat gebeurde op verzoek van de spelers. Na Rinus kwam Ronald van der Zalm als trainer. Bij hem zijn we kampioen geworden en gepromoveerd naar de tweede klasse.”

In de tweede klasse voetbalde Kethel Spaland echter niet, want al voor de jaarwisseling werd besloten om de zaterdag het vlaggenschip te laten zijn. “Ik heb me daar niet mee bemoeid”. Zegt Den Brinker. “Het was iets van die jongens. Ik denk dat het onvermijdelijk was, omdat veel jongens niet meer op zondag wilden spelen. Uiteraard heb ik wel bij de gesprekken gezeten bij de samenstelling van het nieuwe elftal. Eigenlijk viel dat allemaal goed in elkaar, omdat er op zaterdag gaten vielen.”

Dat hij jong is, is geen nadeel, zegt Den Brinker. “In deze rol heb je een soort brugfunctie tussen spelers en trainer. Omdat ik van dezelfde leeftijd ben als die jongens komen ze wat eerder naar mij toe als ze ergens mee zitten. Tegelijkertijd zorgt dat er ook voor dat de trainers zich vooral concentreren op het voetbal. Ik probeer ervoor te zorgen dat ze zich voornamelijk op het voetbal kunnen concentreren. Als we een teambuildingactiviteit gaan doen zorg ik daar ook voor. Trainingskamp idem dito.”

Klik op vv Kethel Spaland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Kethel Spaland voor meer informatie over de club.

Sven Olofsen is alles in één bij CION 3

Hij heeft het zelf voetballen al jaren geleden afgezworen, maar Sven Olofsen (33) maakt zich bij CION als manusje-van-alles verdienstelijk voor het derde elftal. “We nemen onszelf vooral niet te serieus.”

Olofsen is bij de derde keus van de Vlaardingse club alles in één: hij is materiaalman, teammanager, trainer en coach. “Dat is zo gegroeid”, zegt de altijd goedgehumeurde Vlaardinger. “Ik ben ooit bij dit team begonnen als grensrechter toen we nog het vierde waren. Ik ben in mijn jonge jaren zelf keeper geweest bij VFC en CWO. Bij VFC hebben we in de B al een vriendenelftal opgericht. Daarmee hebben we tot in de senioren gevoetbald. Daarna ben ik er een tijdje tussenuit geweest, maar op een verjaardag kwam ik met jongens te praten die bij CION speelden. Van het één kwam het ander.”

Manusje-van-alles

Na een paar seizoenen promoveerde Olofsen van vlagger naar manusje-van-alles. “Ik heb zelf geen behoefte meer om te voetballen, maar vind het wel leuk om van alles voor die jongens te organiseren. Ik zorg dat voor de wedstrijden de spulletjes klaarliggen, de namen zijn ingevoerd in de sportlinkapp en ik neem met die gasten de opstelling en speelwijze door.”

“Ik hoef die jongens niet te vertellen hoe ze moeten voetballen. Vrijwel allemaal hebben ze een verleden in een selectie-elftal. We hebben ook altijd dezelfde speelwijze: 4-4-2 met een ruit, met de punt naar achteren.”

“Ik doe ook de wissels. We hebben een grote groep van 23, 24 man. Aan het begin van het seizoen zijn er wat jongens van DVO bijgekomen.  Iedereen probeer ik ongeveer evenveel speeltijd te geven, maar als het een spannende wedstrijd is en de punten staan op het spel hebben we wel de afspraak dat de beste jongens erin staan.”

En dat zijn jongens een aardig balletje kunnen trappen bewijst de huidige eerste plaats, al nuanceert Olofsen de prestaties wel. “We spelen maar zevende klasse, hé. Een paar jaar geleden kwamen we nog uit in de zesde klasse, maar door een fout bij de KNZV zijn we per ongeluk een klasse lager ingedeeld. We hebben het maar zo gelaten en dat is wel goed zo, omdat je ook merkt dat we als team ook een dagje ouder worden. We lopen wat minder hard.”

Trainingen

Dat is ook terug te zien aan de trainingsarbeid die door zijn ‘selectie’ wordt verricht. “In de zomer staat het trainingsveld vol, maar dan is het vaak mooi weer”, weet Olofsen. “Nu de herfst is aangebroken is de zin wat minder. Regen, kou, Champions League van Feyenoord, we verzinnen met elkaar wel een goede reden om niet te trainen, haha. Op dit moment ligt het kunstgrasveld op ons complex er uit en dat betekent dat we niet op donderdag, maar op woensdag trainen. Dat is een stuk minder gezellig, want donderdag zijn ook veel andere teams er.”

En gezelligheid is een belangrijk goed voor CION 3. “Er gaan elke zaterdag wel tussen de één en vijf kratjes bier doorheen”, verklapt Olofsen. “Ik stuur de jongens vooraf een tikkie en dan zorg ik dat alles klaar staat na afloop. Een gele is bij ons een half kratje bier, een rode kaart een heel kratje.”

Olofsen is naast manusje-van-alles bij het derde elftal bij CION ook de man achter de jaarlijkse voetbalquiz. “Dat doe ik al zeker een jaar of vijf, zes. Je kan je inschrijven als koppel. In het begin was het nog bescheiden met acht koppels, intussen doen er altijd minimaal twintig mee. Ik maak zelf de vragen, een vriend van me zorgt voor de powerpointpresentatie. Normaal is de quiz altijd in december, maar omdat we nu in de verhuizing zitten, doen we ‘m nu in februari, in het nieuwe clubgebouw dus.”

Klik op CION Vlaardingen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op CION Vlaardingen voor meer informatie over de club.

Zwaluwen versterkt basis bij de jeugd

Aan klein voetbalgrut geen gebrek bij Zwaluwen. Sinds de club in 2021 nieuw leven in de ministars blies, schieten de teams als paddenstoelen uit de grond. Wat Stephane Hertog (46) betreft mag de groei nog even doorgaan. “Het gaat echt super.”

Hertog, vader van twee voetballende zoontjes van tien en zeven jaar, is sinds mei vorig jaar coördinator onderbouw. “Ik had bij de club aangegeven dat ik wat meer wilde doen voor de jeugd”, zegt hij. “Door het wegvallen van twee belangrijke krachten ben ik iets eerder ingestapt dan de bedoeling was. Ik vind het leuk om met mijn voetbalexpertise iets te kunnen betekenen voor Zwaluwen.”

Hertog, die in zijn actieve carrière menig club diende, hoefde zich bij zijn aanstelling niet voor te stellen, want hij was vorig seizoen trainer van de JO10-1. “Het voordeel daarvan was dat ik wist hoe de organisatie was en ook hoe andere trainers denken.”

Aanpassing organisatie

Op basis daarvan besloot Zwaluwen een aanpassing te doen in die organisatie. “Tot dit seizoen had iedere leeftijdsklasse een hoofdtrainer en die was verantwoordelijk voor de trainingen van alle teams in die leeftijdsklasse. Een breed gedeeld gevoel was de druk die daarmee gepaard ging. We hebben in de onderbouw alleen maar vrijwillige trainers, vrijwel allemaal vaders van voetballende kinderen.”

”Daarom hebben we voor dit seizoen gekozen voor een ander model. Voor ieder team hebben we één of twee trainers en die ondersteunen wij met een groepje met het geven van de trainingen. Dat doen we aan de hand van de Rinus-app van de KNVB. Dat werkt prima, ook omdat er beelden vertoond kunnen worden hoe een oefening gegeven kan worden. Daaraan koppelen we onze eigen visie omdat we vinden dat de techniek de basis is. De Rinus-app is prima, maar gaat min of meer uit van het idee dat je leert voetballen dóór te voetballen. Wij voegen daar extra oefeningen bij voor dribbelen en kappen. Wij hebben ook voor ieder kind een bal.”

“Plezier staat voorop, maar we willen wel toonaangevend in de omgeving zijn”, verklapt Hertog. “Ons doel is om in de toekomst in de onderbouw per leeftijdsjaar hoofdklasse te spelen en vanaf de onder 13 en hoger in de divisie.”

Daarbij kan Zwaluwen in elk geval terugvallen op een stevige basis waaraan al tweeënhalf jaar lang intensief is gebouwd. “Sinds Arne Verbraaken en Arne Meerman de schouders eronder hebben gezet is het aantal ministar-teams van vijftien naar zeventig gegroeid. Het resultaat daarvan zie je nu in de JO8. Dat is de eerste lichting van ministars ruim twee jaar geleden.”

“We begonnen het seizoen met vijf teams in de JO8 en voor de tweede fase zijn er nog twee extra teams bijgekomen. Ook bij de JO7 hebben we naast een MO7 inmiddels zeven teams en bij de ministars lopen ook alweer 35 talentjes rond. Het is zaak om op deze manier te blijven groeien de komende jaren. Het zou zonde zijn als de groei remt en afvlakt. Daardoor zou er een omgekeerde piramide komen van leeftijdssamenstelling in de jeugd. Dat willen we voorkomen.”

Klik op vv Zwaluwen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Zwaluwen voor meer informatie over de club.

VELO en SV Honselersdijk delen de punten

0

De belangrijkste vraag voorafgaande aan de wedstrijd was: wel of niet spelen op het hoofdveld. De fa. Vrij had vrijdagmiddag het veld nog extra onder handen genomen en in de laatste uren hadden trouwe vrijwilligers nog de laatste belemmeringen weggewerkt zodat de ervaren scheidsrechter Takacs het groene licht kon geven. En achteraf was dat, zeker voor de teams en de toeschouwers, de juiste beslissing.

SV Honselersdijk begon voortvarend aan deze wedstrijd. Bij een voorzet vanaf links was er niemand voor het doel om af te ronden en bij een corner van spelmaker Tom van Veen zag Nick van der Kraan zijn inzet naast het doel gaan. Na een kwartier de eerste gevaarlijke aanvallen van VELO maar Vince van Egmond zag zijn schot door doelman Quinten van der Helm omgezet in een corner en de kopbal van Mart Dubbeld ging naast het doel. In de 26e minuut ook pech bij Emiel Rours toen zijn vrije trap via de lat over het doel ging.

De Dijkenaren kwamen in de 37e minuut niet onverwacht op voorsprong. Een vrije trap van Tom van Veen werd voor het doel ingekopt door Ricardo van der Zijden waarna de bal via de binnenkant van de 2e paal tot verrassing van de VELO-defensie én doelman Deniz Pamuk in het doel verdween, 0-1. In de laatste vijf minuten van de 1e helft moest doelman Quinten van der Helm zijn klasse tonen bij een voorzet van Benjamin el Amrani (over het doel getikt) en was VELO-doelman Deniz Pamuk de baas over een schot van Tom van Veen.

2e helft

In het begin van de 2e helft kwam het eerste gevaar weer van de bezoekers met een schot van Joey Valstar tot corner verwerkt door VELO-doelman Deniz Pamuk. In de 57e minuut wel succes voor VELO. Bij een ingooi aan de linkerkant kwam de bal via/via voor het doel waarna Irshan Jagbandhan de trekker kon overhalen en de gelijkmaker op het scorebord bracht, 1-1. VELO wilde doordrukken en Emiel Rours zag, na een voorzet van Mart Dubbeld, een kopbal in kansrijke positie naast het doel gaan. Honselersdijk kwam daarna weer in de wedstrijd maar bij enkele gevaarlijke aanvallen wisten Bas van Dommelen, ingevallen voor Benjamin el Amrani, en Ryan Korsuize het gevaar te keren.

Na 70 minuten kwamen Lars de Jong en Abel Dries in het veld voor Irshan Jagbandhan en Emiel Rours. Lars de Jong kreeg uit een voorzet van de opgekomen Mart Dubbeld nog een kans om VELO op voorsprong te zetten maar doelman Quinten van der Helm maakte er een corner van. Na de eerdere wissels haalde Rick Das het eindsignaal ook niet en moest zich nog laten vervangen door Sietse Fidom. De VELO-defensie én doelman Deniz Pamuk wisten in de slotfase succes voor Honselersdijk nog te voorkomen bij gevaarlijke acties van Tom van Veen. Zo bleef het dus 1-1.

Na het laatste fluitsignaal van arbiter Takacs, prima wedstrijd, had SV Honselersdijk misschien wel gehoopt op de drie punten maar als goede buur werd dat ene punt toch wel gegund aan VELO.

As. zaterdag voor VELO geen competitie, wel een oefenwedstrijd tegen De Jodan Boys, ook een 1e klasser. Zaterdag 3 februari staat voor VELO de thuiswedstrijd tegen Voorschoten ’97 op het programma.

Klik op VELO Wateringen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VELO wateringen voor meer informatie over de club.

RBC wint topper van WNC en loopt verder uit

0

RBC heeft de eerste competitiewedstrijd na de winterstop weten te winnen en deelde meteen een dreun uit aan de huidig nummer twee WNC. In het Atik Stadion stond het bij rust 3-0, werd het daarna nog even spannend toen de bezoekers terugkwamen tot 3-2, maar uiteindelijk trok RBC aan het langste eind met een 5-2 overwinning.

Er waren geen wijzigingen aangebracht in het elftal ten opzichte van vorige week toen er met 0-6 werd gewonnen op bezoek bij Hoeven. RBC opende sterk. Tom de Bonte kreeg twee grote kansen. Het eerste was een schot en werd gestopt in de korte hoek. Niet veel later kon hij vrijstaand inkoppen, maar zijn inzet ging voorlangs.

Daarvoor was Moustafa Mohammad ook al dichtbij toen hij naar binnen trok en de bal in de korte hoek wilde schieten. Zijn schot ging voorlangs. Het was uiteindelijk wel RBC’s aanvalsleider De Bonte die de score opende. Na een mooie aanval wist De Bonte via een intikker de 1-0 op het scorebord te krijgen. Een kwartier later verdubbelde de score toen Jens Wirix – een bal die losgelaten werd door de WNC-doelman na een kiezelhard schot van Rhomar Boudzra – binnen schoot. Daarna schoot Mohammad twee minuten later zichzelf op het bord door in de verre hoek de 3-0 te maken.

RBC leek op rozen te zitten, maar zag na een kwartier in de tweede helft WNC weer dichterbij kruipen toen het ineens 3-2 stond. WNC gaf meer pressing naar voren en RBC had moeite om onder de druk uit te komen. Een voorzet vanaf links werd aangenomen in het centrum en afgewerkt, 3-1. Even later was het ook 3-2 toen uit een corner de tweede treffer van de bezoekers genoteerd kon worden. RBC was echter snel weer bij de les toen Jens Wirix andermaal raak schoot na een goede aanval via Mohammad. De ingevallen Randy Elst kwam daarna voor de keeper, maar zijn schot ging voorlangs. Jens Wirix had meer geluk en maakte in de blessuretijd zijn hattrick compleet, 5-2. Klik hier voor een samenvatting van de wedstrijd. Voor een nabeschouwing met trainer-coach Mark Klippel klik je hier.

Door de overwinning is het gat met WNC gegroeid naar veertien punten. Almkerk kwam eerder deze dag in actie en verloor thuis van SV TOP met 1-3. Morgen komen Emplina en SC ’t Zand in actie tegen elkaar. Beiden kunnen nog over WNC heen, waardoor het gat naar de nummer twee verkleind kan worden naar twaalf punten. Volgende week reist RBC af naar Oosterhout als het de degens kruist met TSC.

Klik op RBC Roosendaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RBC Roosendaal voor meer informatie over de club.

 

Succesvolle instroom JO8 bij de Noormannen

In de schijnwerpers van het recente succes van de JO8-afdeling bij de Noormannen, delen de trotse trainers hun inzichten en geheimen over hoe ze een overweldigende toename van nieuwe jeugdleden hebben verwelkomd en betrokken. Deze positieve ontwikkeling brengt niet alleen de club, maar ook de trainers veel vreugde en voldoening. 

“Elke training is het een genot om zoveel jonge spelertjes enthousiast te zien voetballen,” zegt een van de trainers. “We streven ernaar een omgeving te creëren waarin plezier en ontwikkeling hand in hand gaan”, aldus Mark Riemens en Nicky Holmes. (De huidige trainers van de JO8)

Factoren voor succes

De trainers wijzen op een combinatie van factoren die hebben bijgedragen aan deze groei. Positieve begeleiding bij de mini’s, gevarieerde activiteiten zoals beachgames en gasttrainingen voor scholen, en bovenal het plezier dat de huidige spelers ervaren en delen met hun vriendjes, hebben allemaal bijgedragen aan het aantrekken van nieuw talent.

Ondanks dat de standen niet officieel worden bijgehouden, benadrukken de trainers de succeservaringen van de nieuwe jeugdleden. “In de afgelopen seizoenen hebben we alles gewonnen in de 3e fase van vorig seizoen en de 1e fase van het huidige seizoen, wat voor de spelers voelde als een kampioenschap.”

Welkom in de club

Om nieuwe spelers snel thuis te laten voelen binnen het team en de club, benadrukken de trainers het belang van persoonlijke aandacht. “We betrekken ze bij de groep, laten ze op hun gemak voelen en benadrukken de positieve punten,” voegen de trainers toe.

De trainers introduceren een gevarieerde trainingsaanpak, variërend van techniektraining tot afwerken op doel, altijd afgesloten met een leuke partij. Ze streven ernaar om plezier en motivatie hoog te houden door diverse oefeningen aan te bieden.

Kernwaarden binnen het team

Respect en waardering staan centraal binnen het team. Na elke wedstrijd worden handen geschud, tegenstanders bedankt en pesten wordt niet getolereerd. Het creëren van een positieve en respectvolle sfeer is van groot belang.

De visie van de trainers richt zich op het aanleren van voetbaltechnische vaardigheden op individueel niveau, waarbij spelplezier altijd voorop staat. Concentratie tijdens oefeningen wordt verwacht, maar er is altijd ruimte voor een grap en een dolletje.

Toekomstige doelen en ambities

Met een blik op de toekomst hopen de trainers alle spelers een leuke en leerzame tijd te bieden. Voetbaltechnische ontwikkeling staat hoog op de agenda, waarbij de trainers streven naar het beste uit elke speler te halen.

In het hart van de JO8 bij de Noormannen lijkt het geheime recept te liggen in het creëren van een positieve en inclusieve omgeving waarin plezier en ontwikkeling samensmelten, waardoor niet alleen voetballers worden gevormd, maar ook vriendschappen en blijvende herinneringen ontstaan.

Klik op De Noormannen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Noormannen voor meer informatie over de club.

Wedstrijdverslag Lyra-Victoria’04

In De Lier kwam sc Victoria’04 sterk uit de startblokken en vond in Lyra een goed
verdedigende ploeg, die waar mogelijk de aanval zicht in de omschakeling.

In de gelijk opgaande eerste helft profiteerde de thuisclub na 10 minuten spelen van een
misverstand in de defensie van Victoria’04 om doeltreffend uit te halen: 1-0.
Victoria’04 liet zich niet het kaas van het brood eten en begon aan een offensief. Lars
de Visser zag zijn schot rakelings over het doel van Lyra gaan.

In de 20ste minuut maakte zijn broer Jur wel de gelijkmaker voor Victoria’04, die met een prachtig afstandsschot de doelman van Lyra kansloos liet: 1-1. Voor beide doelen ontstonden nog wel enkele mogelijkheden, maar doelpunten werden niet gescoord.

In de tweede helft bleek de warme thee Lyra goed te hebben gedaan. De thuisclub
pakte het initiatief en wist de aanvalsacties van Victoria’04 telkens vroegtijdig af te
stoppen. Naarmate de wedstrijd vorderde bleek Victoria’04 niet bij machte om het tij
te doen keren en kreeg nauwelijks nog kansen.

In de slotfase pakte Lyra de volle winst. Bij weer een aanval op het doel van Victoria’04 viel er ruimte achter de laatste linie, waardoor de spits van Lyra alle ruimte kreeg om doeltreffend uit te halen: 2-1. In de resterende tijd hield de thuisclub het slot op de deur. De Vlaardingse formatie droop teleurgesteld af naar de thuishaven.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

 

Honkvaste Roderick Gielisse: ‘Ik heb niet de behoefte om ergens anders rond te snuffelen’

Roderick Gielisse heeft al ruim 200 duels achter zijn naam staan voor Rijnsburgse Boys. En dat maakt hem best trots. “Ik vind het een mooi aantal, zeker omdat er ook coronajaren tussen zitten. Ik ben een tijdje geleden in het zonnetje gezet door de club”, zegt de 33-jarige middenvelder van de tweede divisionist. “Niet veel jongens kunnen zeggen dat ze zoveel wedstrijden gespeeld hebben bij één club. Eigenlijk is het best snel gegaan.”

De 33-jarige Gielisse is inmiddels bezig aan zijn negende seizoen op sportpark Middelmors. “De sfeer bepaalt hoe lang je bij een club blijft. Daar heb ik bij Rijnsburgse Boys nooit over te klagen gehad. We hebben al jaren een leuke groep. Met Rijnsburgse jongens, Haagse gasten, Amsterdammers, soms Rotterdammers. Ik vind dat leuk, die mix. Daarnaast ben ik redelijk honkvast. Als ik het ergens naar mijn zin heb, en dat is bij Rijnsburgse Boys het geval, heb ik niet de behoefte om ergens anders rond te snuffelen.”

Tien jaar

In 2015 maakte Gielisse – voormalig speler van ADO Den Haag, FC Dordrecht en Sparta – bewust de keuze om het betaald voetbal achter zich te laten en te kiezen voor Rijnsburgse Boys. “Als profvoetballer heb je zo’n tien jaar om genoeg geld binnen te harken, maar dan moet je wel in de eredivisie spelen. Als je daar speelt verdien je leuk, is het ook met het oog op de toekomst aantrekkelijk, maar in de Keuken Kampioen Divisie verdien je gewoon echt weinig. Zeker onderin de competitie niet. Dat heeft eigenlijk geen zin.”

Maatschappelijke carrière

“Ik heb leuke jaren gehad, bij ADO Den Haag, FC Dordrecht en ook in de eerste maanden bij Sparta, tot Gert Kruys kwam, maar als je rond je 24ste niet serieus doorgebroken bent, niet een volwaardig eredivisiespeler bent, wat moet je dan doen? Doorgaan en na je dertigste een maatschappelijke carrière oppakken? Dan heb je een enorme achterstand. Daar gaat het vaak mis voor oud-profvoetballers, door een gebrek aan begeleiding. Ik ben rond die leeftijd meer en bewuster gaan nadenken over een leven naast voetbal. Een maatschappelijke carrière, met voetballen op amateurniveau en met een vleugje professionaliteit. Voor mij veel aantrekkelijker.”

Inmiddels werkt Gielisse al acht jaar in de Rotterdamse haven. Tussen mensen die het hart op de tong hebben. “Ik ben accountmanager in de technische detachering. Een leuke baan. Ik moet heel veel slap ouwehoeren, dat kan ik best aardig, ha ha. In mijn vakgebied praat je heel veel, met heel verschillende mensen, het is relatiebeheer. Je lult over koetjes en kalfjes, voetbal, politiek, ga zo maar door. Ik vind dat heerlijk.”

Rechtsback

Als jonge profvoetballer was Gielisse een rechtsback, inmiddels staat hij bij Rijnsburgse Boys op het middenveld en is hij reserve-aanvoerder. “Ook in mijn eerste periode hier stond ik rechtsback. Daarna kwam ik rechts centraal te staan, tot het eerste coronaseizoen eigenlijk. Henk Wisman besloot me toen op het middenveld te zetten. Dat bevalt prima. Het is heel anders voetballen natuurlijk, maar wel beter voor een speler van 33. Voetbal verandert, het spel wordt steeds sneller. Met backs die opkomen, een hele kant bestrijken. Heen en weer vliegen. Heen ging voor mij nog wel, maar terug werd steeds lastiger”, lacht hij.

Op het middenveld is Gielisse een belangrijke schakel voor Rijnsburgse Boys, dat vorig seizoen lang uitzicht had op de titel in de tweede divisie. “Het komt meer aan op voetballend vermogen. Ik doe veel op inzicht, want heel eerlijk, je wordt toch wat trager. De trainers die ik heb gehad nemen me zoals ik ben. Ik word niet op de snelste nummer tien gezet van de tegenstander, maar meer op een controlerende middenvelder.”

Het mislopen van het kampioenschap in de tweede divisie vorig seizoen met Rijnsburgse Boys doet Gielisse nog steeds pijn. In de voorlaatste competitiewedstrijd bij Jong FC Volendam (4-3) vergooide de hoofdmacht een unieke kans. Katwijk pakte de titel, Rijnsburgse Boys werd tweede, voor AFC uit Amsterdam. “Super pijnlijk”, zucht Gielisse. “Daar kan ik kort over zijn. Dat heeft iedereen zo ervaren op de club. Het was hét moment om de titel te pakken, zo voelde het, nu of nooit. Eigenlijk zat vorig seizoen alles mee. Een goede selectie, heel weinig blessures, en we wonnen zelfs de slechte wedstrijden.”

5-2-3

“Maar toen kwam die wedstrijd tegen Jong FC Volendam. We gingen ineens wat anders doen. De trainer, Henk Wisman, heeft het echt fantastisch gedaan, maar in die wedstrijd wilde hij 5-2-3 spelen in plaats van het vertrouwde 4-3-3. Op de training liep dat al niet lekker en in de wedstrijd stonden we na een kwartier met 2-0 achter. Er ontstonden overal gaten op het middenveld. Het werd toen echt zo’n alles-of-niets wedstrijd, maar uiteindelijk verspeelden we daar onze titelkansen.”

Een klap die nog wel even nadreunde in Rijnsburg. “Het was een unieke kans op het ultieme. Om de beste amateurclub van Nederland te worden. Ik ben een verkapte Rijnsburger geworden, was toen 32 jaar, hoe vaak komt dit nog voor? Rijnsburgse Boys heeft een prima begroting, we horen echt in de top-7 denk ik, maar er zijn clubs met meer mogelijkheden. Dat zie je dit seizoen. Het zit dit jaar niet allemaal mee. Wel blessures, en veel ook. Geen vastigheid meer, met als gevolg dat onze nieuwe trainer, Martijn Lagendijk, ontslagen wordt.”

Exit trainer

Over dat besluit om na een paar maanden afscheid te nemen van Lagendijk is Gielisse duidelijk. “Ik was het daar niet mee eens. Daar verras ik niemand mee hoor, dat weten ze op de club ook. Henk Wisman had 180 jaar ervaring in het trainersvak, Lagendijk met zijn 43 jaar niet. Het was een bewuste keuze van Rijnsburgse Boys om met een jonge technische staf aan de slag te gaan. Dan moet je meer geduld hebben of hem meer begeleiden. Maar ja, dat vind ik, en ik bepaal niet.”

Toegevoegde waarde

Met zijn 33 jaar zit Gielisse in de herfst van zijn carrière, maar aan stoppen denkt de middenvelder nog niet. “Het is heel simpel: als ik nog iets toevoeg aan het team en fit blijf, ga ik door. Ik speel vrijwel alles. Dat een jonge speler mijn plek een keer over gaat nemen is duidelijk, maar ik ben nu nog van toegevoegde waarde. Ik blijf ook na mijn carrière sowieso actief in de voetballerij. Of dat als trainer is weet ik niet. Vraag het me over vijf jaar nog maar een keer!”

Klik op Rijnsburgse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Rijnsburgse Boys voor meer informatie over de club.

 

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.