Home Blog Pagina 75

Davy Mierop maakt de overstap naar De Jonge Spartaan

de Jonge Spartaan
-
0
Davy Mierop maakt de overstap naar De Jonge Spartaan

Stoppen of afbouwen. Dat moest het dit seizoen gaan worden voor Davy Mierop. Het werd dat laatste, bij derdeklasser De Jonge Spartaan. En dus maakte de middenvelder afgelopen zomer de overstap van vierdedivisionist Heerjansdam, naar Middelharnis. Waar hij opnieuw onder een nogal bekend gezicht komt te trainen. “We werken al jaren samen!”

Heel onlogisch is zijn overstap gezien de nieuwe trainer van De Jonge Spartaan dan ook niet. De ploeg staat dit seizoen namelijk onder leiding van Ben Mierop, broer van Davy. “Het was of stoppen, of afbouwen. Toen duidelijk werd dat we hier samen aan de bak konden, had ik niet lang nodig.” Na een succesvolle periode bij onder meer Heerjansdam, zag de 30-jarige Mierop een hernieuwde samenwerking wel zitten. “Als Ben niks had gehad, was ik gestopt.”

Eindstation

Maar zover kwam het voor de inwoner van Hellevoetsluis gelukkig dus niet. “Het is een keer mooi geweest, maar het is geweldig om dit samen met je broer te kunnen doen. Het plezier en de lol die we eraan beleven. En we zijn allebei bloedfanatiek.” Een bijzondere band, vertelt Mierop. “We zijn niet alleen broers, maar ook vrienden. In feite bespreken we alles samen.” Bijna alles dan, lacht hij. “Ik ben gewoon één van de spelers en word in niks voorgetrokken. Daar merk je niets van.” Ook aan zijn fitheid, zal het dit seizoen bij Mierop niet liggen. “Ik ben nog altijd fit, dus dat was voor mij sowieso geen reden om te stoppen.” Iets waar hij gedurende de zomer, hard aan heeft gewerkt. “Ik doe altijd eerst twee of drie weken niks, daarna begin ik weer rustig met hardlopen en zelf trainen op een veldje.” Alles om in ieder geval dit jaar van waarde te kunnen zijn, daarna bekijkt Mierop het weer wel. “Het is een leuk project!” Al moet de controlerende middenvelder even wennen. “Bij Nieuwenhoorn ging ik toen ook van de tweede naar de vierde klasse, nu kom je van de vierde divisie. Daar heb ik persoonlijk geen problemen mee. Het is goed zo.” Na een mooie carrière, Mierop speelde ook nog bij Hellevoetsluis en SC Feyenoord, is De Jonge Spartaan voor hem een fraai eindstation. “Ik heb er in eerste instantie nog een jaartje aan vastgeplakt, daarna zien we het wel!”

Outsider

Met een groep vol ‘toffe gasten’, ziet Mierop het in ieder geval alvast helemaal zitten. “Ik zie DBGC en DVV’09 wel als de favorieten, die zijn verder dan ons, denk ik. Maar hopelijk kunnen we voor een verrassing zorgen en minimaal derde worden.” Een soort outsider dus. “Samen met Klundert, SSS en Prinsenland.” Al bekijkt hij het, zeker met opnieuw een versterkte degradatie, stapje voor stapje. “Eerst veilig zijn, dan naar de top vijf, de top drie en zo door. Uiteraard wil ik kampioen worden, maar of dat reëel is…” Met hem naar alle waarschijnlijkheid op het middenveld. “Vorig jaar moest ik als controlerende middenvelder zorgen voor de balans, dit seizoen weet ik het nog niet.” Want in principe, is Mierop als box-to-box speler multifunctioneel inzetbaar. “Als we de bal hebben, klap ik er ook graag aanvallend overheen.” Alles om minimaal die nacompetitie te kunnen halen. “Als we maar zoveel mogelijk wedstrijden winnen!”

Klik op De Jonge Spartaan voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Jonge Spartaan voor meer informatie over de club.

‘Last man standing’ bij Sliedrecht

vv Sliedrecht
-
0
‘Last man standing’ bij Sliedrecht

Sliedrecht behoorde onder trainer Dennis van der Steen vier jaar lang (van 2018 tot 2022) tot de best presterende en leukst spelende teams in de regio. De stap naar de vierde divisie kon helaas voor de club net niet worden gemaakt door coronaperikelen en twee nacompetities die niet tot het gewenste eindresultaat leiden. Maar Sliedrecht liet in die jaren vaak fraaie en bijzondere dingen zien, met bijvoorbeeld een ongeslagen reeks van 32 bekerduels op rij.

SLIEDRECHT – De afgelopen jaren vertrokken en stopten alle spelers uit dat team stuk voor stuk en ten opzichte van vorig seizoen zijn ook Marciano Simonis, Mike van Kraaij en Tim van Stek er niet meer bij. ,,En dus ben ik als enige speler nog over van dat team van Dennis. Ja, dat is wel even wennen”, zegt rechtsback, aanvoerder en ‘last man standing’ Robby van de Wetering.

,,Het is vooral heel fijn dat vorig seizoen voorbij is. Het was eigenlijk al wonderbaarlijk dat we in 2023 niet degradeerden na een heel seizoen onder de degradatiestreep. Dat was achteraf misschien beter geweest, want vorig seizoen voelde we al heel snel aan welke kant het op zou gaan. Nu beginnen we weer opnieuw, met een groep met veel talentvolle jongens. We zijn lekker bezig om iets nieuws op te bouwen. Ik denk dat we vooral zullen moeten leren om hard en eerlijk naar elkaar te zijn, want alleen dan kunnen we echt stappen maken als team en individueel.”

Teamgenoten
Van de Wetering maakte Coen en Sjoerd van der Waal nog mee als teamgenoten, nu zijn het zijn trainers. ,,In die jaren lag de lat erg hoog. Als je een slechte bal gaf kreeg je dat direct te horen, maar dat kon ook in dat team met veel goede spelers en veel ervaring. Ik merk dat Sjoerd nu een stuk rustiger is geworden. Hij is nog steeds heel fanatiek, maar denkt goed na over hoe hij zijn boodschap over wil brengen. Er zit een duidelijke structuur in de trainingen en op maandagavond kijken we altijd wedstrijdbeelden terug. Dat is voor mij heel leerzaam, dus ik denk voor al die jonge gasten die net komen kijken ook. Sjoerd en Coen willen de club helpen in een periode van transitie, naar een beleid met meer Sliedrechtse jongens. Dat zal even tijd nodig hebben, maar ik denk dat we aan iets moois kunnen bouwen. We zitten in ieder geval in een leuke competitie. We hadden het slechter kunnen het slechter treffen, maar we hoeven gelukkig niet zeven keer naar Zeeland. Ik hoop dat we een rol kunnen spelen in het linkerrijtje, maar het zal even afwachten zijn waar deze ploeg toe in staat is.”

Klik op Sliedrecht voor de laatste artikelen van de club.
Klik op Sliedrecht voor meer informatie over de club.

Gouman ervaart ook Lekkerlands overlevingsinstinct

vv Nieuw Lekkerland
-
0
Gouman ervaart ook Lekkerlands overlevingsinstinct

Fop Gouman loopt toch al een flink tijdje mee als trainer in het (regionale) voetbalwereldje. Toch bereikte hij in het voorbije seizoen iets wat hij tot dan toe nog nooit had gepresteerd met een team: met Nieuw-Lekkerland sloot hij voor het eerst winnend een nacompetitietraject af.

NIEUW-LEKKERLAND – Dat Nieuw-Lekkerland ook dit seizoen in de eerste klasse uitkomt, heeft het nog steeds te danken aan de goede afloop van die bizarre junimiddag in Ridderkerk. Op het terrein van voetbalvereniging Slikkerveer slaagde ‘Lekkerland’ erin om via een krankzinnige wedstrijd, een 3-3 eindstand na 120 beklemmende minuten en een gewonnen strafschoppenreeks het hachje te redden en tegenstander Brielle richting de tweede klasse te duwen.

,,Dit is dus wat ze Lekkerland-eigen noemen. Eigenlijk moet je zoiets niet willen, maar als het zo afloopt als op die zaterdag dan maakt het achteraf eigenlijk geen drol uit’’, relativeert Gouman de gelukzalige uitkomst van enkele maanden geleden.

Als de nood het hoogst is, is de redding nabij is een gezegde dat zijn oorsprong makkelijk in Nieuw-Lekkerland gevonden zou kunnen hebben. Overleven zit de groen-witte brigade in het DNA. Zo heeft Gouman dat ook ervaren. ,,Ik weet nog goed dat ik na het gelijkspel bij Papendrecht heb gezegd dat ik de indruk had dat niet iedereen doordrongen was van hetgeen we met elkaar zouden moeten doen om ons via de nacompetitie in veiligheid te spelen. Maar op het moment dat het echt moet, dan gaat er blijkbaar wat leven bij die gasten. Dat overleven, dat zit blijkbaar in de genen bij Lekkerlanders.’’

Dat kwam allemaal samen in die memorabele ontmoeting met Brielle, dat vlak voor tijd een verlenging afdwong en in dat extra halfuur het pleit leek te beslechten. Een treffer van spits Joran Houweling en een rol van betekenis in de strafschoppenserie van doelman Ronald Vlot lieten de weegschaal naar de Lekkerlandse kant doorslaan. ,,We hebben er echt alles aan gedaan, inclusief het voorbereiden van de strafschoppenreeks zodat we niet achteraf ons moesten verbijten dat we ergens iets hadden laten liggen.’’

Procentje
Voor Gouman persoonlijk was de afloop van het seizoen bovendien een persoonlijk gedenkwaardig moment. ,,Want ik heb nog nooit een nacompetitie winnend afgesloten tot dit moment in Ridderkerk. Met Alblasserdam, Heerjansdam, VVGZ en FC Binnenmaas is het destijds niet gelukt om het winnend af te sluiten. We hebben met Nieuw-Lekkerland laten zien hoe graag we werkelijk eerste klasse willen spelen en dat heeft misschien net dat beslissende procentje verschil gemaakt. Dat zal ook dit seizoen weer nodig zijn in een poule die er niet bepaald zwakker op is geworden. We hebben de spelersgroep redelijk bij elkaar gehouden, al gaan we spelers als Niels Brekelmans (vertrokken naar amateurs Sparta, red.) en Armando Tuur wel missen. Maar als we de lijn van de laatste fase van het afgelopen seizoen kunnen doortrekken dan moet het ons, ondanks de wijzigingen in de selectie, weer lukken om het hoofd boven water te houden.’’

Klik op Nieuw Lekkerland voor meer artikelen over de club.
Klik op Nieuw Lekkerland voor meer informatie over de club.

Vuurwerk vooraf, maar derby RBC – Baronie eindigt in 0-0

RBC
-
0

ROOSENDAAL – Het duel RBC – Baronie werd vooraf aangekondigd als dé derby van West-Brabant.

Het zijn momenteel de twee hoogst spelende verenigingen in de regio die bij elkaar in de competitie zitten. Beide clubs kwamen elkaar jaren geleden al tegen in het betaald voetbal. Beide werden bij de sanering in 1971 teruggezet naar de amateurs. RBC kwam in 1983 weer terug. Baronie bleef (top-)amateur. Tot RBC Roosendaal in 2011 failliet ging en de Roosendalers in de Vijfde klasse opnieuw moesten beginnen. Na enkele decennia stonden beide clubs gisteravond voor het eerst weer tegenover elkaar in een competitieduel. Ditmaal in de Vierde Divisie. Het eindigde zoals het duel begon: 0-0.

Het duel kende een bijzonder aanloop. De supportersgroep RSD West had een reünie en had zich verzameld bij de West-Tribune. De Volta Side had zich opgesteld bij het supportershome. In totaliteit wisten een kleine zestienhonderd mensen het Atik Stadion te vinden. Met veel fakkels werden beide ploegen onthaald. Zo spetterend als vlak voor de wedstrijd, zo tam was het duel. Baronie zette hoog druk op de defensie van RBC en al probeerde de thuisploeg daaruit te voetballen, het was lastig de bal in de ploeg te houden. Spelers stapten op de bal, gaven net een te harde of te zachte pass of speelden de bal net te ver voor zich uit. Het zorgde er voor dat er weinig kansen tot ontwikkeling kwamen. Dit gold zowel voor Baronie als RBC.

In het laatste bedrijf van de eerste helft kreeg RBC nog één grote kans om de score te openen. Yassine Mejres leek de bal voor het intikken na een counter van de Roosendalers, maar hij schoot de bal naast. Even later was er een scrimmage voor het doel van Baronie, maar via een been ging de bal net naast het doel.

In de tweede helft nam RBC het heft wel steeds meer in handen, mede omdat RBC conditioneel een stuk sterker was. Waar spelers van Baronie richting het einde veelal te maken kregen met kramp, had RBC daar geen last van. Maar het had nog wel last van zichzelf. De tandem Jordi Ewanena – Moustafa Mohammad liep beter in de tweede helft. Daar kwam ook de grootste kans van de tweede helft uit. Ewanena gaf een perfecte, lage voorzet aan de inlopende Rhomar Boudzra. Die tikte de bal echter naast. De ingevallen Jelte Pal schoot nog voorlangs na een goede actie over de rechterkant. Baronie kon daar weinig tegenover stellen, buiten een hoog schot van grote afstand die tegen de paal ging.

Klik hier voor een samenvatting van de wedstrijd. Voor een nabeschouwing met trainer-coach Mark Klippel klik je hier.

Net als vorige week kwam RBC niet tot scoren en is het de derde maal deze competitie dat een duel in 0-0 eindigt. RBC blijft voorlopig zevende staan. De rest van de Vierde Divisie speelt vandaag haar wedstrijd, waardoor RBC mogelijk een plaats kan stijgen of zakken.

RBC – Baronie 0-0 (0-0)

Opstelling RBC: Angelo Mathilda; Sander Wirix (Perry Bierkens), Aart Veldhof, Glaucio Ventura Tiago, Jordi Ewanena; Marwin Reuvers, Rhomar Boudzra, Jens Wirix (Cas van den Broek); Gino Stolk (Tom de Bonte), Yassine Mejres (Jelte Pal), Moustafa Mohammad

Scheidsrechter: Y. Kuipers

Klik op RBC Roosendaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RBC Roosendaal voor meer informatie over de club.

‘s-Gravendeel en Zwartewaal spelen gelijk

vv s Gravendeel
-
0

Het is ’s-Gravendeel wederom niet gelukt om winnend van het veld in Zwartewaal te stappen.

In een wat rommelige wedstrijd, waar het venijn in de slotfase te vinden was, had ’s-Gravendeel redelijk wat meer balbezit en lagen er toch wat mogelijkheden.
Al binnen de tien minuten kopte Maurits Kuiper uit een hoekschop de bal maar net naast. Bij Zwartewaal was het Joel Kroon die in de beginfase aan de linkerkant een soort van plaag was voor de ’s-Gravendeelse verdediging. Maar of zijn pogingen werden teniet gedaan, of er was geen medespeler in de buurt om goed af te ronden.

Maar ’s-Gravendeel kreeg genoeg kansen om op voorsprong te komen. Een fantastische steekpass van Koen Colijn op Dustin Zomerhuis moest de betrouwbare doelman Ruben Verhagen aan het werk gezet worden om Zomerhuis van het scoren te houden.
Even later was het Joel Kroon die aan de overzijde in een soort zelfde geval alleen op Ricardo Bakker kon opstomen. Zijn uithaal werd met uiterste inspanning door Maurits Kuiper tot hoekschop verwerkt. En ondanks dat het spel wat meer op de helft van Zwartewaal begaf, vielen er in de eerste helft geen doelpunten.

Vlak na het beginsignaal van de scheidsrechter voor de tweede ronde, een degelijke kans voor ’s-Gravendeel. Koen Colijn zag Levi Vugts aanspeelbaar staan, maar de inzet van de spits, met links, was te zacht om Ruben Verhagen te verrassen.
Er waren vijfenvijftig minuten gespeeld toen arbiter Prins resoluut naar zijn borstzakje greep en direct de rode kaart toonde aan Patrick Peters. Hij vloerde op hardhandige wijze Ryan Aarnoudse die voor de zoveelste keer langs hem spurtte. De gastheren moesten met tien man verder.

Maar wat ’s-Gravendeel ook probeerde met het overtal, het was niet in staat om in deze fase doelman Verhagen in verlegenheid te brengen om de bal uit het net te laten halen. De doelman zelf was met een aantal reddingen heer en meester in en voor zijn doel. Meerder malen liepen ’s-Gravendeelse aanvallen uit tot niets. Was ook te wijten aan het vastlopen in de Zwartewaalse fuik of soms ook uit besluiteloosheid. Zwartewaal kwam maar sporadisch bij het ’s-Gravendeel doel, maar het was wel oppassen natuurlijk. En dat oppassen ging drie minuten voor tijd dus fout bij ’s-Gravendeel. Tim v/d Lijn bracht de gastheren op voorsprong, 1-0.

Weinig tijd voor ’s-Gravendeel om dit nog recht te trekken. Maar zo’n anderhalve minuut na de openingstreffer trok ’s-Gravendeel de stand weer gelijk. Nu wel een fraaie opgezette aanval. Via Ryan Aarnoudse die aflegde op Levi Vugts. Zijn voortzetting van het spel bracht Dejan Bislimi nu wel in staat om te scoren, 1-1.
Niet lang hierna blies Prins voor de laatste maal. En zo wist ’s-Gravendeel voor de derde maal in successie niet te winnen van de ploeg uit de gemeente Voorne aan Zee.
Volgende week een thuiswedstrijd. Tegenstander het door Barry Schipper getrainde OSV Oud – Beijerland. Aanvang 14.30 uur.

Opstelling Zwartewaal:
Ruben Verhagen, Patrick Peters, Jelle Troost, Bart Rollof, Danny v/d Spuij, Rowan van Heijst (Ferry v/d Spuij), Joel Kroon (Gavin van Veen), Jesse Langendoen (Ramon de la Haye), Tim v/d Lijn, Roeland de Bruijne, Jari Tuk (Thierry de Jong)

Opstelling ’s-Gravendeel:
Ricardo Bakker, Daan van Son, Robbie v/d Weg, Luc Rozendaal, Maurits Kuiper, Koen Colijn (71ste Owen de Vos), Job v/d Vorm, Zoey Hoogwerf (64ste Dejan Bislimi), Ryan Aarnoudse, Levi Vugts, Dustin Zomerhuis

Arbiter: MitchellPrins uit Hoogvliet.

Scoreverloop:
88ste 1-0 Tim v/d Lijn
90+1 1-1 Dejan Bislimi

Gele kaarten:
Bart Rollof, Joel Kroon, Ruben Verhagen (Zwartewaal)
Koen Colijn (’s-Gravendeel)

Rode kaart:
Patrick Peters (Zwartewaal)

Verslag : Jeffrey Nathalia
Foto’s : Sandra Barth

Klik op de link voor meer artikelen over vv ’s-Gravendeel
Klik op de link voor meer informatie over vv ’s-Gravendeel 

Nathan Dekker is helemaal terug bij WFB

vv WFB
-
0

Pas op zijn twaalfde gaan voetballen, er een tijdje tussenuit geweest en nu in zijn tweede seizoen terug bij WFB, speler van het eerste. De voetbalcarrière van Nathan Dekker kent een bijzonder verhaal. Maar wel één die toe is aan het volgende hoofdstuk. “Het is wel even wennen bij de senioren.”

Helemaal zo aan het begin van de voorbereiding, vertelt de achttienjarige Dekker. “Het is altijd weer even opstarten, als je net een paar weken vakantie hebt gehad.” Eenmaal opgestart, maakt de jongeling nu dus voor het eerst écht deel uit van de selectie. “Vorig jaar zat ik nog in de JO19, maar heb ik al wel een paar keer meegedaan.” Sterker nog. “Ik heb gescoord bij mijn debuut!” En dus heeft de inwoner van Goedereede wel vertrouwen dat hij de schifting van één en twee straks weet te overleven. “Tot nu toe sta ik steeds in de basis.”

Vrienden
Hoe anders was dat in de jeugd. “Ik ben pas vrij laat begonnen met voetballen, toen ik een jaar of tien was. Geen idee waarom, maar ik zat samen met mijn beste vriend op badminton.” Tot ze ineens het idee kregen, om op voetbal te gaan. Al duurde dat voor Dekker niet lang. “Aan het einde van de JO15 ben ik gestopt, omdat ik door ‘moest’ naar de JO17. Die waren een stuk ouder en ik wilde liever bij mijn eigen team blijven.” Toch had de aanvaller het er na die keuze behoorlijk moeilijk mee. “Mijn vrienden gingen op zaterdag wel steeds voetballen en ik niet…” Vorig seizoen pakte Dekker de draad weer op. “Dit is nu het tweede jaar dat ik weer voetbal en ik heb het hartstikke naar mijn zin!” Ook na zijn overstap vanuit de jeugd. “Het is best wel een groot verschil. Met de JO19 speelden we altijd tegen Rotterdamse teams, dat was leuk. Nu zitten we in de vijfde klasse.” Een heel andere wereld, zo schetst hij. “Nu voetbal je tegen oudere gasten, dat is even wennen. Die zijn toch vaak sterker én sneller.” Al gaat het hem naar eigen zeggen voorlopig goed af. “Vorig seizoen waren ze altijd positief!” Van dat team, is overigens weinig meer over, vertelt Dekker. “Een paar oudere spelers zijn gestopt en jongens uit de JO19 zijn net als ik doorgeschoven. Ook vrienden van mij.” En dat bevalt hem wel. “Het is leuk om met leeftijdsgenoten te spelen. Gasten die ik van vroeger al ken.”

Leuk seizoen
Een jeugdige selectie dus, maar wat kunnen we dit seizoen van WFB verwachten? “De trainers hebben nog niet echt een doelstelling en willen het eerst even aankijken, maar ik zou persoonlijk graag willen promoveren. Dat blijft toch het leukste, gewoon lekker kampioen worden.” Of het na de degradatie van vorig jaar realistisch is, valt nog te bezien. “Als we goed blijven voetballen, maken we een kans. Al blijft het ook nog wennen, met een behoorlijk nieuw team.” Met hem als aanvallende kracht. “Afgelopen seizoen stond ik altijd in de spits, alleen ik kan ook links- of rechtsbuiten spelen. En onlangs stond ik nog ‘op tien’.” Posities die goed bij hem passen, vindt Dekker. “Ik kan veel rennen, over heel het veld, om mee te verdedigen of druk te zetten. Technisch sterk en ik kan goed afwerken.” Toch heeft hij ook nog de nodige verbeterpunten, beseft hij. “Het verdedigen zelf. Als ik dan help meeverdedigen en er komt een tegenstander op me af, vaker de bal afpakken.” Al hoopt de tiener natuurlijk vooral op veel doelpunten. Hoeveel precies? “Minimaal tien. Hoewel dat misschien lastig zal worden. Het hangt natuurlijk ook een beetje af van waar ik straks ga staan.” Als het maar een leuk seizoen wordt, zo is Dekker van mening. “Vorig jaar werd er veel verloren, dus was op een gegeven moment het plezier een beetje weg. Als je wint, heb je dat vanzelf ook meer.” Voorlopig met Dekker, in de kleuren van WFB. “Stel er komt een club uit de buurt, die hoger speelt en waar ze een leuk team hebben, dan zou ik ooit best willen kijken. Maar voor nu heb ik het hier goed naar mijn zin en hoef ik daar niet aan te denken!”

Klik op WFB voor de laatste artikelen over de club.
Klik op WFB voor meer informatie over de club.

Bert Bakker komt nog steeds het liefst bij Den Bommel

vv Den Bommel
-
0

Een uitstervend ras. Tenminste, zo voelt Bert Bakker zich. En na ruim 50 jaar als lid van Den Bommel, is dat ook niet zo gek. Want ook na al die seizoenen, is het veld nog steeds de plek waar hij het allerliefste is. “Ik ben met voetbal geboren, dat laat je niet los.”

Al gebeurde dat voor de 78-jarige Bakker oorspronkelijk bij een andere club. “Ik kom uit Dirksland, dus ik heb daar ook gevoetbald. Tot ik in 1973 ben getrouwd en verhuisd naar Den Bommel.” Van de generatie Dick Advocaat, noemt de goedlachse assistent-trainer van het eerste zichzelf. “Ooit moest ik invallen voor iemand bij het trainen van de jeugd. Zo ben ik er eigenlijk een beetje ingerold.” Naast het zelf voetballen natuurlijk. “Op mijn 50ste heb ik nog een keer meegedaan bij het eerste. Ik heb sowieso lang doorgevoetbald, tot dik in de 40. Bij het tweede en derde.”

Waardering
Maar ook als hoofdtrainer van de selectie, droeg Bakker in al die jaren zijn steentje bij. “In 2001 moest ik de trainer vervangen en heb ik het seizoen afgemaakt. Dat duurde uiteindelijk vier jaar.” Na een uitstapje naar Herkingen, (“Dat waren vier fantastische jaren, bij een superclub”) keerde de inwoner van Den Bommel in 2010 weer terug op het oude nest. “Vroegen ze mij gelijk weer als assistent. En dat doe ik nu nog steeds! Met alle plezier en naar volle tevredenheid.” Want dat het spelletje een special plekje in zijn hart heeft, dat mag duidelijk zijn. “In 2013 overleed mijn vrouw, toen heeft de voetbal mij veel gebracht. Dat houd je overeind.” Het gaat voor Bakker dan ook vooral om de mensen. “Dat sociale houd ik van. Maar dat ligt ook aan de spelers. Die jongens accepteren me. Ieder jaar roep ik dat het mijn laatste seizoen wordt, maar van die gasten mag ik niet stoppen. Op een gegeven moment ben je 78 en sta je nog steeds op dat veld…” Onder meer om geblesseerde spelers te helpen bij het revalideren. “Een bevriende vriend is fysio, die geeft dan een seintje, van dit en dit kun je met ze doen. Dat vind ik hartstikke leuk.” Want, zo vertelt hij. “Het is vooral de omgang met die jongens. Dat is voor mij de drijfveer. Al blijf ik natuurlijk een ‘oude lul’, haha!” Maar wel één in een warm bad. “Het is ook een stukje waardering voor je als mens. Dat maakt voetbal zo mooi, dan heb je het allemaal toch ergens voor gedaan.”

Harde kern
Voor de voormalig middenvelder staat voetbal nog altijd voorop, al zit hij op zaterdag niet meer op de bank, bij wedstrijden van het eerste. “Dat wil ik niet meer. Ik wil ook de vrijheid hebben om een keer ergens anders te gaan kijken, bij andere clubs. Inmiddels lopen natuurlijk overal bekenden.” Doordeweeks doet Bakker daarnaast nog wat klusjes op de club en staat hij tijdens iedere trainingsavond op het veld. “Ik bemoei me verder nergens mee, pas als de trainer mij wat vraagt.” De clubman hoopt dat Den Bommel in die derde klasse nog eens mee kan gaan doen voor promotievoetbal. Zoals hij dat zelf ook ooit eens beleefde als trainer. “We speelden op het terrein van DBGC tegen De Jonge Spartaan en de verliezer moest tegen een club die banden had met de harde kern van Feyenoord. Die hadden de banden van auto’s van onze spelers lek gestoken en dus kwam de politie eraan te pas. Stonden we daar tijdens de rust met agenten in onze kleedkamer. Achteraf hadden we beter niet verder kunnen spelen.” Den Bommel verloor die wedstrijd en besloot de week erna maar niet meer te gaan. “Dat zijn dingen die je niet snel vergeet.” Wie weet komt daar dit seizoen nog wel een mooi hoofdstuk bij. “Het is vooral leuk dat we vijf derby’s hebben. En als we ons handhaven, mogen we denk ik niet mopperen. Dan doen we het goed.” Wordt dit dan echt zijn laatste jaar? “Dat zeg ik iedere keer, maar zolang ik fit blijf… Ik vind het spelletje nog zó leuk en ik doe graag dingen. Wat dat betreft ben ik een tevreden mens, dat ik dit op mijn leeftijd nog kan doen. Dat is toch best uniek.”

Klik op Den Bommel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Den Bommel voor meer informatie over de club.

Sander van Tilborg start als trainer van NTVV

NTVV
-
0

Nadat hij vorig seizoen halverwege instapte en zorgde voor een positieve ommekeer, staat Sander van Tilborg dit jaar vanaf de start bij vijfdeklasser NTVV voor de groep. En als lid van de technische commissie, is dat ook eigenlijk niet zo gek. “Ik had vanaf het begin al gezegd, als we geen geschikte kandidaat vinden, ga ik het gewoon zelf doen.”

En dus is de 52-jarige oefenmeester, vol energie begonnen aan de voorbereiding. “Die vakantieperiode is even lekker, toch is het daarna altijd weer fijn om met die gasten op het veld te staan.” Net zoals hij vorig seizoen dus deed, vanaf maart. “Het was hartstikke mooi om dat een half jaartje te doen. In het verleden had ik al wel jeugdteams getraind, onder meer mijn eigen zoon, maar een eerste selectie was ook wel eens een keer leuk.” Zo leuk, dat Van Tilborg het dit jaar nog een keer doet, vertelt het lid van de TC. “We hebben wel gekeken naar andere opties, de juiste hebben we uiteindelijk niet kunnen vinden. Daarom ben ik het uiteindelijk zelf gaan doen.”

Punten pakken
Toch is de situatie nu, een stuk anders dan pak ‘m beet vijf maanden geleden. “Je kunt vanaf het begin dingen naar je hand zetten, dat is lastiger wanneer je halverwege instapt. Nu kun je het echt samen met de spelers gaan doen.” Wat dat dan is, legt Van Tilborg graag uit. “Iets hoger drukzetten, meer variatie in ons spel en sneller naar voor voetballen. Attractief, maar verzorgd. Dan gaan we als het goed is meer scoren én krijgen we er minder tegen.” Iets wat hem vorig seizoen, ook al een klein beetje is gelukt. “Toen ik het overnam, stonden we laatste. Dan is negende worden, uiteindelijk denk ik wel een realistische plek.” Toch had er volgens Van Tilborg, misschien nog wel meer dan die drie plekken stijging ingezeten. “We hebben zelfs nog meegedaan om de laatste periode.” Van teleurstelling, was er echter allesbehalve sprake. “Het was vooral leuk voor die jongens en het team, dat we punten gingen pakken.” Dat goede gevoel, hoopt hij voor dit seizoen mee te kunnen nemen. “Onze doelstelling is bovenin meedoen, voor minimaal plek vijf of zes. En wellicht een periode, als het kan.” Want reëel, dat blijft Van Tilborg wel. “Er komen ook weer ploegen uit de vierde klasse bij, dus ik verwacht wel een zware competitie. Al krijgen we vooral veel leuke wedstrijden, met al die Flakkeese ploegen. Al die gasten kennen elkaar goed.”

Herkennen
Zaak om te zorgen voor een gedegen voorbereiding, als het aan Van Tilborg ligt. “Tijdens trainingen komen veel elementen van de wedstrijd terug. Zo probeer ik de manier van spelen na te bootsen, zodat spelers het gaan herkennen. Wanneer zetten we druk, dekken we door of bouwen we op? En wat doe je na balverlies.” De trainer, die zichzelf als rustig omschrijft, staat in ieder geval te trappelen. “Het laatste half jaar was hartstikke leuk, hopelijk wordt dit seizoen nog leuker!” Al had het ook zomaar heel anders kunnen zijn, lacht Van Tilborg. “Ik heb op mijn 21ste mijn TC3 gehaald, maar daarna heb ik hem nooit meer gebruikt of laten registreren. Dus in april moest ik nog snel al mijn punten halen.” Qua trainersambities, weet de inwoner van Nieuwe-Tonge het dan ook nog niet. “Eerst maar eens kijken of we dit jaar goed doorkomen!”

Klik op NTVV voor de laatste artikelen over de club.
Klik op NTVV voor meer informatie over de club.

Ron van Neck keert terug bij Herkingen’55

Herkingen 55
-
0
Ron van Neck keert terug bij Herkingen’55

Na een periode van zes jaar, keerde Ron van Neck deze zomer als trainer van vierdeklasser Herkingen’55 terug op bekend terrein. En stiekem, is er sinds die tijd best wel veel veranderd, zo merkt de Rotterdammer. “Het is allemaal weer een stukje professioneler.”

Iets wat hij tijdens de gesprekken in januari al merkte. “Ik kreeg een belletje, dus dacht: praten kan altijd. Op dat moment had ik, nadat ik was gestopt als hoofd jeugdopleiding bij Melissant, net een jaar niks gedaan en begon het eigenlijk wel weer te kriebelen.” En dat werd alleen maar erger, herinnert Van Neck (59) zich. “Binnen anderhalf uur waren we eruit en kwam er opnieuw een samenwerking tot stand.” De oefenmeester heeft wel een verklaring waarom. “Ik snap het gevoel binnen Herkingen’55. Een klein clubje. Dan is het razendknap als je al jaren in die vierde klasse weet te blijven.”

Goed gevoel
De inwoner van Rotterdam-Zuid, Van Neck rijdt iedere wedstrijd en training 50 kilometer op en neer, voelt zich dan ook alweer helemaal thuis bij de club uit Herkingen. “In mijn vorige periode heb ik blijkbaar aardig wat ‘krediet’ opgebouwd, want de mensen zijn blij dat ik weer terug ben.” En hijzelf ook. “In het dagelijks leven werk ik in het onderwijs, training geven is voor mij therapie. Pure ontspanning.” Helemaal met de huidige groep. “Het is een mix met jongens van toen én jonge spelers die zijn doorgegroeid. Gasten die toen nog in de JO15 zaten, moeten we nu verder tot bloei laten komen. Dat is mijn uitdaging.” Bij een club, die Van Neck inmiddels maar al te goed kent. “Het is echt ons kent ons, daarom wilde ik graag terug. Ik heb een goed gevoel bij iedereen. Na 24 jaar als trainer op Flakkee, ben ik ook wel een beetje één van hen.” Het contact is de oefenmeester in al die jaren dan ook blijven houden. “Ook met spelers. Het is een soort familie. Daarom ging ik ook nog regelmatig kijken bij Herkingen’55.” Zijn herstart, bevalt Van Neck voorlopig goed. “De club heeft stappen gezet, is nu weer een stukje professioneler. Met een staf die weet waar het over gaat. Vorige keer moest ik het zelf allemaal een beetje uitzoeken. Nu heb ik twee assistenten.” En dus heeft Van Neck maar weinig om te klagen. “Ik kan er nu gewoon vanuit gaan dat dingen zijn geregeld. Dat heb ik toen ook aangegeven in het gesprek.”

Onverzettelijkheid
Randvoorwaarden in orde, tijd om te gaan presteren. Want daar komen de toeschouwers straks natuurlijk wel voor. “We moeten minimaal zorgen dat we in die vierde klasse blijven, zonder te hoog van de toren te blazen. Ons langzaam in het seizoen knokken, dat zit wel een beetje in het DNA van Herkingen. Die onverzettelijkheid spreekt me aan. Het is moeilijk winnen hier, hoor.” Helemaal als zijn team de stappen gaat maken, die Van Neck voor ogen heeft. “Nóg meer met durf willen voetballen, dat wordt mijn hoofdtaak.” En belangrijk daarbij. “We doen het niet met elf, maar met vijftien of zestien man. Dat gevoel moet gaan leven binnen de club.” Tegelijkertijd, hoopt de oefenmeester het gat tussen één en twee, te kunnen verkleinen. “Als dat lukt, in combinatie met een mooie klassering in de vierde klasse, ben ik tevreden.” Al is hij dat niet snel. “Ik ben een mensenmens, met een groot hart, maar ben wel duidelijk. Als het me niet bevalt, horen ze dat snel genoeg.” Wat dat betreft, is Van Neck in al die jaren niks veranderd. “Op mijn 35ste ben ik bij Stellendam als trainer begonnen, ik ben nog net zo fanatiek. Kan nog altijd slecht tegen mijn verlies.” Zaak om dat dus zo veel mogelijk te voorkomen. “Eerst kijken of het klikt, ook qua energie, en daarna gaan we er samen alles uithalen wat erin zit.” Voor hoelang? De UEFA B-trainer weet het nog niet. “Mijn eerste periode duurde vier jaar, dat gaat hem nu niet meer worden. Ik ga uit van twee seizoenen, daarna zien we het wel. Op mijn 65ste vind ik het straks sowieso wel mooi geweest!”

Klik op Herkingen’55 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Herkingen’55 voor meer informatie over de club.

‘Als dorp en vereniging DBGC zijn we een derdeklasser’

DBGC
-
0
‘Als dorp en vereniging DBGC zijn we een derdeklasser’

Een lange nacompetitie en uiteindelijk toch degraderen. Bij DBGC hadden ze de afgelopen periode wel even nodig, om zowel fysiek als mentaal te kunnen herstellen. Maar met een nieuw seizoen in de derde klasse voor de boeg, kijkt Sonny Noordermeer inmiddels weer positief vooruit. “De vakantie voelde kort, maar het is lekker om weer bezig te zijn.”

Of de bittere nasmaak van de degradatie inmiddels is weggespoeld? Een beetje. “We hebben jaren tweede klasse gespeeld, echt een paar leuke seizoenen gehad, dan is het gewoon jammer dat je nu degradeert.” Ooit gered door corona, leek DBGC zijn abonnement nog wel een paar seizoenen te kunnen verlengen, zo dacht ook Noordermeer (27). “Ik had niet verwacht dat we nu al zouden degraderen, eerder misschien over drie of vier jaar.” Want, zo is de middenvelder ook wel eerlijk. “We hebben veel blessures gehad en dan hebben we al snel een krappe selectie.”

Gemakzucht
Toch was dat niet het enige ‘probleem’, vindt Noordermeer. “Misschien sloop er ook wel een beetje gemakzucht in, van we doen het wel even. De eerste seizoenshelft was mede daardoor behoorlijk slecht.” Na de winterstop, ging dat beter. “Toen zijn we bij elkaar gaan zitten, omdat het toch ook wel een beetje lag aan de instelling en mentaliteit. We moesten er met z’n allen volle bak voor gaan, ook op de training.” Iedereen aanwezig en de neuzen dezelfde kant op. Het resulteerde voor DBGC in een spannend slot van de competitie. “In de laatste wedstrijd moesten we uit naar v.v. Arnemuiden, dat was een rechtstreeks duel voor de nacompetitie en een periode.” Het werd, na een 3-0-nederlaag, dat eerste. Een verlenging van het seizoen, waarin de club uit Oude-Tonge de finale haalde. “Tegen MOC’17 speelden we een goede eerste helft en had iedereen het gevoel dat die goal na rust wel moest gaan vallen. Door de wind bleef een bal hangen en vlogen we er toch uit…” Een uitkomst waar Noordermeer al tijdens het seizoen, stiekem een beetje rekening mee had gehouden. “Voor de winterstop, toen we slechts acht punten hadden, had ik al wel het gevoel dat het lastig ging worden. Helemaal met die versterkte degradatieregeling en een hoop goede ploegen.” De stofzuiger op het middenveld, is dan ook eerlijk. “Ik geloof niet in onterecht degraderen. We hebben een goede groep jongens, maar wel één die te smal is om structureel tweede klasse te kunnen spelen. Daarvoor hebben we ook te lang spelers gemist en niet in onze sterkste elf kunnen spelen.”

Realistisch
Wat verwacht Noordermeer van dit seizoen? “Persoonlijk vind ik dat we voor het kampioenschap moeten gaan. Dat zal niet makkelijk worden, maar ik denk dat het haalbaar is.” Sowieso bekijkt hij de gehele situatie vanaf de zonnige kant. “We spelen vier derby’s, dat zijn altijd leuke wedstrijden om naar uit te kijken. En de afstanden zijn een stuk korter.” Genoeg ingrediënten, om er een mooi jaar van te maken. Zou je zeggen. “We moeten in het veld duidelijkere afspraken maken. Zodat we allemaal hetzelfde doen. Er is te lang onduidelijkheid geweest over bijvoorbeeld het drukzetten. Dan loopt de helft naar voor en de rest naar achter, dan krijg je grote gaten.” Dat zorgde ook aan de bal, voor onrust, vertelt hij. “Daardoor werd het vaak al snel de lange bal, dat maakte het voor onszelf lastig. Hopelijk komen we nu weer meer toe aan opbouwen.” Helemaal richting de toekomst. “Met deze groep horen we thuis in de tweede klasse, maar het is vooral als club heel knap dat we het zolang op dat niveau vol hebben weten te houden. Want als dorp én vereniging, zijn we eigenlijk gewoon een derdeklasser. Zo realistisch moet je zijn.” En Noordermeer kan het weten. “Ik voetbal al heel mijn leven bij DBGC, op mijn zesde ben ik hier begonnen.” Aan een vertrek, denkt de inwoner van Oude-Tonge dan ook niet. “Ons eerste elftal is eigenlijk één grote vriendengroep. Alles om het voetballen heen, vind ik misschien nog wel belangrijker.” Maar vriendschappen of niet, op het veld wil Noordermeer winnen. “Ik vind het heerlijk om een hele wedstrijd achter een ‘nummer 10’ aan te lopen en lekker te irriteren, daar ga ik goed op.” Ook in balbezit, draagt hij zijn steentje bij. “Daar heb ik mezelf afgelopen seizoen wel in ontwikkeld, al zal ik het altijd simpel blijven houden!”

Klik op DBGC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DBGC voor meer informatie over de club

1...747576...1.368Pagina 75 van 1.368

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.