Home Blog Pagina 75

Middenvelder Joey Valstar jubileert en excelleert bij Honselersdijk

sv Honselersdijk
-
0
Middenvelder Joey Valstar jubileert en excelleert bij Honselersdijk

250 wedstrijden voor Honselersdijk, en dat al op 27-jarige leeftijd. Een status als clublegende, maar niet de leeftijd. Want, waar velen deze aantallen bereiken aan het einde van hun voetballoopbaan, is Valstar pas net begonnen. ,,Het is gewoon heel leuk hier’’

Sinds het seizoen 2016-17 speelt Valstar al voor de club waar hij ook opgroeide. Valstar is een aanvallende middenvelder. Dit seizoen speelt Honselersdijk met twee aanvallende middenvelders, waar hij er een van is. Valstar is te herkennen aan zijn overzicht en balbehandeling. Een echte spelverdeler, die niet snel van de bal te zetten is.,,Ik heb een grote vriendengroep in de selectie. Het zijn geen teamgenoten, maar vrienden. We spelen met alleen maar jongens die uit het dorp komen en dat maakt het gewoon heel erg leuk’’, vertelt de middenvelder. ,,De sfeer in de kleedkamer is geweldig, maar als er serieus gedaan moet worden zijn we dat ook. Er wordt echt wel hard gewerkt op de trainingen en in de wedstrijden geven we alles voor elkaar’’.

Sfeer in de kleedkamer

De sfeer in de kleedkamer en de kantine is de reden dat Valstar zo geniet van het voetballen bij SV Honselersdijk. ,,Bij andere clubs zie je deze gezelligheid een stuk minder. Ik ben in de jeugd naar Westlandia vertrokken, maar daar blijven spelers een minder lang hangen na de wedstrijd’’, aldus Valstar, die de saamhorigheid en de warmte van de club waardeert. ,,Veel mensen uit het dorp zijn bij de club betrokken en dragen de club een warm hart toe. Daar mogen we gewoon heel trots op zijn’’, zegt hij.

Uitstapje

Toen Valstar 16 was, maakte hij een uitstapje naar Westlandia. ,,Ik had het gevoel dat ik stil stond in mijn ontwikkeling en heb uiteindelijk zelf de keuze gemaakt om naar Westlandia te bellen’’, vertelt de jubilaris. Uiteindelijk voetbalde hij drie jaar in het groen en wit. Twee jaar in de A-selectie en een jaar in de B-tjes. ,,Toch besloot ik om terug te keren. Ik had geen uitzicht om het eerste elftal te bereiken en Honselersdijk promoveerde op dat moment naar de tweede klasse. Tom van Veen keerde ook terug, en dat gaf de doorslag voor mij om terug te komen. Het doel was om een stabiele tweedeklasser te worden en te handhaven’’. Valstar vertelt dat zijn ploeg de afgelopen jaren goede stappen heeft gezet. ,,We zijn weer gepromoveerd naar de eerste klasse, en daar zijn we heel trots op. Al een paar jaar hikten we tegen promotie aan, maar het seizoen dat we promoveerden, zaten we in een lekkere flow. In de finale wonnen we met 6-1 van Sparta Amateurs en ik scoorde een mooie goal’’, geniet hij na.

Goed op mijn plek

Inmiddels staat Valstar dus op 250 wedstrijden. Hij werd hiervoor gehuldigd op het veld, vlak voor de thuiswedstrijd tegen Westlandia (za). ,,Ik werd er door overvallen’’, zei Valstar. Nooit miste hij veel wedstrijden door blessures of schorsingen. ,,Ik heb een keer mijn middenvoetsbeentje gebroken, maar verder heb ik nooit veel gemist. Altijd speelde ik voor de club en ik heb nooit echt aanbiedingen gehad om weg te gaan. Dat hoeft ook niet van mij. Uiteindelijk speel ik hier omdat ik het naar mijn zin heb. Het zou leuk zijn als mensen interesse hebben en vinden dat je het goed doet, maar ik zit hier goed op mijn plek’’.

Klik op SV Honselersdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Honselersdijk voor meer informatie over de club.

Rens de Vries van jeugdspeler tot vaste kracht bij VELO

sv Velo
-
0
Rens de Vries van jeugdspeler tot vaste kracht bij VELO

De 21-jarige Rens de Vries is een echte VELO-man. Al zijn hele leven speelt hij bij de club en inmiddels is hij een vaste waarde in het eerste elftal. De jonge centrale verdediger ziet hoe de cirkel rond is: als jeugdspeler keek hij op naar de jongens van het eerste, nu zijn het de jeugdspelers die hém als voorbeeld zien. “Dat is best vet,”

Bij VELO voelt De Vries zich helemaal thuis. “Ik ken hier iedereen. Bijna iedereen die hier komt, komt uit Wateringen. Ik woon op tien minuutjes lopen en loop dus ook vaak naar de training. Dat kan ik bij geen enkele andere club krijgen. Het is ideaal. Ik ben met deze club opgegroeid en keek vroeger altijd naar het eerste. Ook bij de voetbalkampen keek ik op naar de spelers van het eerste elftal. Nu ben ik zelf een van hen en zie ik jonge jongens opkijken naar mij. Dat klinkt gek, maar het is een mooi gevoel en maakt me trots. Dat maakt het cirkeltje wel weer rond”, grapt De Vries. Naast zijn ambities op het veld denkt De Vries ook aan zijn toekomst buiten het voetbal. Hij studeert Sportkunde en wil zijn eigen bedrijf beginnen in sportmanagement. Op het voetbalveld kan hij zijn energie kwijt en dat doet hij met veel plezier bij VELO.

De binding met zijn teamgenoten is sterk. “Ik voetbal al jaren met dezelfde gasten. Lars de Jong, Abel Dries en Ryan Corsuizen bijvoorbeeld. Dat zijn jongens die dezelfde leeftijd als ik hebben en ook buiten het voetbal regelmatig zie. Maar ook met de oudere spelers in de groep heb ik een goede band. Het is echt een hechte groep.”

Van spits naar verdediger

De Vries is van nature een centrale verdediger, maar speelde vorig seizoen een tijdje in de spits. “Dat was wel lachen. Ik ben geen topscorer geworden, maar het ging best prima. Toch ben ik blij dat ik weer achterin sta. Als verdediger ben ik coachend sterk en in de lucht niet te kloppen. Mijn taak is om de laatste linie dicht te houden. Daar liggen meer mijn kwaliteiten dan in het maken van aanvallende loopacties en het maken van doelpunten.”

De Vries blikt terug op zijn eerste minuten in het eerste elftal, die hij maakte hij tegen Vitesse Delft, waar hij in de slotfase mocht invallen. “Dat was een mooi moment. In de periode daarna speelde ik regelmatig met Onder 23 en zat ik weer op de bank bij het eerste. Maar inmiddels heb ik mijn plek veroverd.”

Ambities

Dit seizoen heeft VELO een duidelijk doel: kampioen worden of promoveren. “Dat wil ik echt een keer meemaken. We hebben een goed team en als we hard blijven werken, kunnen we dat bereiken. Soms heb je ook een beetje geluk nodig, maar dat moeten we afdwingen.” Een stap hogerop ziet De Vries wel zitten. “Het zou mooi zijn om ons te meten in de vierde divisie. In de jeugd ben ik wel eens kampioen geworden, maar dat gebeurde niet vaak. Om dat nu op seniorenniveau mee te maken, zou geweldig zijn. We hebben een mooi team en een duidelijke ambitie. Hopelijk kunnen we dat bekronen met een titel of promotie.’’

Klik op VELO Wateringen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VELO wateringen voor meer informatie over de club.

Robin van der Ende geniet net als jeugdvriend Nick van voetballen bij Maasdijk

vv Maasdijk
-
0
Robin van der Ende geniet net als jeugdvriend Nick van voetballen bij Maasdijk

De 35-jarige Robin van der Ende kent een vergelijkbaar verhaal als zijn jeugdvriend Nick van Vliet. Net als zijn voetbalmaat is hij aan het afbouwen bij Maasdijk en geniet hij van zijn laatste jaren als voetballer van een eerste elftal. ,,Aan het begin was het wel wennen’’

Dan heeft Van der Ende het over de grote stap terug uit de topamateurs. ,,Vroeger had ik altijd geweldige spelers om me heen. Iedereen zorgde voor loopacties en manier om zich vrij te lopen, maar hier zat iedereen te wachten op mijn passes. In het verleden, bij clubs als Excelsior Maassluis en Westlandia, gingen jongens veel doen als ik de bal had. Nu moest ik echt wennen aan de bewegingen van de jongens. Ook het niveau van grensrechters en scheidsrechters was schokkend. Ik moest daar heel erg aan wennen. Het niveau van de competitie daarentegen is best leuk. We hebben een grote poule van clubs die dicht bij elkaar zitten en meedoen om de bovenste plekken. Dat maakt het spannend’’.

Jeugdvrienden
Net als zijn jeugdvriend, Nick, heeft Van der Ende een rijke voetbalhistorie. Hij begon op zijn vijfde bij Excelsior Maassluis en kwam op 18-jarige leeftijd bij de A-selectie. Ik voetbalde altijd al bij Excelsior Maassluis en Nick kwam in de D-tjes bij ons voetballen. Later toen ik mijn vriendin ontmoette, werden we nog closer, want mijn vriendin is een goede vriendin van hem’’, vertelt hij. ,,Het is leuk om samen te voetballen bij Maasdijk. Zo lang ik het leuk vind en de tijd heb ga ik nog een jaartje door. Ik hoop dat we samen kunnen stoppen’’. Van der Ende begon als linksbuiten en werd in de senioren getransformeerd tot een linksback. Bij Maasdijk staat hij centraal achterin, waar zijn maat Nick nu op het middenveld staat.

Nieuwe stap
Van der Ende vertrok naar Maasdijk op het dat jongere jongens meer de kans kregen en het drie keer trainen de verdediger tegen ging staan. ,,het was tijd voor een nieuwe stap. Ik wist gelijk dat dit de juiste club was voor mij’’, zegt Van der Ende. Nu speelt hij alweer vier jaar voor Maasdijk. ,,Ik heb het nog altijd goed naar mijn zin. We hebben een leuke groep van jonge jongens maar ook was oudere gasten. De jonge gasten zijn gemotiveerd en willen graag. Wij als oudere mannen proberen die gasten wat bij te brengen. Dat vind ik ook leuk om te doen. Onze trainer is ook heel erg bezig met het kijken van beelden en manier van spelen. We kunnen op velen verschillende manieren spelen en kunnen onze tactieken aanpassen. Ik probeer hierin ook mee te denken met de trainer’’, aldus Van der Ende.

Nacompetitie
Dit seizoen doet Maasdijk opnieuw goed mee in de competitie. ,,Ik heb goede hoop dat we de nacompetitie gaan halen. Naaldwijk kunnen we niet meer inhalen, denk ik. Maar ik hoop dat er wat mogelijk is via de nacompetitie. We willen ons graag meten met de derde klasse en ik denk dat we dat ook aankunnen, maar dan moeten we wel zorgen dat we uit de vierde klasse komen’’, weet Van der Ende.

Klik op VV Maasdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Maasdijk voor meer informatie over de club.

Richard Grootscholten: ”’Westlandia is een uitlaatklep”

rkvv Westlandia
-
0
Richard Grootscholten: ”’Westlandia is een uitlaatklep”

De 60-jarige Richard Grootscholten hoeven we ondertussen niet meer voor te stellen. Als Hoofd Voetbalbeleid van Westlandia probeert hij samen met de rest van het bestuur de club vooruit te helpen. ”Iedereen heeft wel zo’n club waar hij of zij veel aan te danken heeft, voor mij is dat Westlandia”.

,,Laat ik voorop stellen dat de vraag vooral vanuit de club kwam’’, begint Grootscholten. ,,De vraag was of ik me wat nadrukkelijker bezig kon houden met de club. Dat wilde ik doen, want ik had er tijd voor en ik ben vrij om deze rol in te vullen. Ik heb veel aan Westlandia te danken en doe dit niet vanuit zakelijk oogpunt, maar simpelweg om wat terug te doen’’. De ervaren voetbaltrainer spreekt vol lof over de club waar hij opgroeide en veel leerde. ,,Iedereen heeft wel zo’n club waar hij of zij veel aan te danken heeft, voor mij is dat Westlandia. Ik heb hier vrienden gemaakt en ik ben hier gevormd. Terug gaan naar de club op trainingsavonden en wedstrijddagen is voor mij een uitje en een uitlaatklep van de lange dagen. Dan eet ik lekker met mijn gezin en ga ik daarna op de fiets naar de club. Ik kijk alle trainingen van de onder acht tot het eerste elftal. Ik spreek met mensen af, zie hoe trainers en ouders met situaties omgaan en zie veel jonge jongens voetballen. Zo’n avondje Westlandia voelt voor mij totaal niet als werken.

De tijd is veranderd

Voor Grootscholten lagen een aantal grote vraagstukken over de clubcultuur klaar. Het is duidelijk dat een voetbalclub een andere plek aanhoudt in de maatschappij dan vroeger. Grootscholten vertelt: ,,Vroeger was het logisch dat je op zaterdag de hele dag op de club was. Nu heeft de jeugd meer keuzes, zoals festivals en terrasjes. Andere dingen worden belangrijker dan het voetbal. Je moet je als club aanpassen aan de tijd van nu’’, aldus het Hoofd Voetbalbeleid van Westlandia. De club uit het Westland had vroeger een grote aanhang en op het hoogste niveau kwamen er zo’n twee tot twee en een half duizend mensen kijken bij grote wedstrijden. ,,Die tijd is ook wel veranderd”, zegt Grootscholten. ,,Mensen laten het voetbal vaker vallen. Daar is heel veel goed aan, maar ook af en toe jammer. De jongeren tussen de 18 en de 30 werden vaak pas wakker als wij moesten voetballen op de zondag. Vroeger ging de kroeg dicht om half 1 en kon je bij het zondagvoetbal gaan kijken. Dat gebeurt nu niet meer en mede om die reden zijn we ook verhuisd naar de zaterdag. Gelukkig mogen we af en toe nog op zondag spelen tegen een ploeg met het zelfde beleid als wij”.

Westlandia heeft de toekomst

Grootscholten is blij met de grote jeugdopleiding van Westlandia. ,,We beschikken over veel mogelijkheden. We hebben ook de florerende zaterdagploeg toegevoegd aan ons lijntje in de opleiding. Jongens die nog niet klaar zijn voor de vierde divisie kunnen zich ontwikkelen op de zaterdag in de tweede klasse. We willen steeds meer jongens af kunnen leveren aan het eerste elftal. Als wij op een hoger niveau dan nu willen spelen, met veel jongens van de eigen jeugdopleiding, moeten we daar tijd en energie in steken. Dat heeft tijd nodig en dus moeten we geduld hebben. We zijn een goede opleidingsclub en dat willen we blijven. Dan moet er een hoger niveau uit komen als ze doorstromen. Op deze manier geven we jongens langer de tijd om zich te ontwikkelen’’. Volgens Grootscholten ziet de toekomst van Westlandia er rooskleurig uit. ,,De toekomst is geweldig. Er liggen plannen om de accommodatie te veranderen en we hebben een mooi bestuur met mensen die een voetbalhart voor de club hebben. We hebben heel veel vrijwilligers die veel aandacht en moeite in deze mooie club stoppen’’.

Klik op RKVV Westlandia voor de laatste artikelen over de club.
Klik op RKKV Westlandia voor meer informatie over de club.

Doelman Joey Boom vindt spelplezier en ontwikkeling bij Lyra

vv Lyra
-
0
Doelman Joey Boom vindt spelplezier en ontwikkeling bij Lyra

De 22-jarige Joey Boom voetbalt al drie seizoenen met veel plezier bij Lyra. In de derde klasse kan de jonge doelman zich ontwikkelen en een hoop wedstrijden in de senioren spelen. „Ik zit hier goed op mijn plek”.

De talentvolle keeper speelde lange tijd bij Westlandia, waar hij hoopte eerste doelman te worden. Tot en met de onder 21 speelde hij voor de Groen-witten, maar uiteindelijk zat een plek als eerste doelman had hij niet. Hij was trainer van een jeugdteam en voelde zich thuis bij Westlandia, maar zijn ambitie om eerste keeper te zijn en zich te ontwikkelen kregen de voorrang.

Bij Lyra heeft Boom het goed naar zijn zin. „Ik zit hier echt op mijn plek”, zegt de lange doelverdediger. „Als keeper maakt het niet gek veel uit op welk niveau je keept. Zo lang je maar de ballen pakt en jezelf op je zwakke punten kan verbeteren”. De punten die hij vooral noemt verbeteren zijn het mee in zijn linie kunnen. Hij wil het team zo veel mogelijk helpen met zijn tegenaanval en ook de coaching op het veld hoort daar volgens hem bij. „Mijn coaching”, zegt Boom, „moet echt een stap omhoog. Door goed te communiceren op het veld, zet je een volgende stap in je ontwikkeling”. En dat doet hij voorlopig goed bij VV Lyra.

Klik op vv Lyra voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Lyra voor meer informatie over de club.

Steyn de Bruijn over stage bij Prins Group en spelen voor SV Honselersdijk

sv Honselersdijk
-
0
Steyn de Bruijn over stage bij Prins Group en spelen voor SV Honselersdijk

SV Honselersdijk en Prins Group BV kennen een goede samenwerking. Veel spelers uit de selectie-elftallen van de voetbalclub werken voor de BV en doen dat met veel plezier. Steyn de Bruijn is daar één van. De jonge buitenspeler én stagiair vertelt in dit interview meer over zichzelf.

Wat kun je ons vertellen over jezelf als voetballer?

Ik ben een speler uit het eerste elftal, 21 jaar en kom uit het dorp. Als voetballer heb ik veel dreiging naar voren, maak ik graag een actie en zoek ik de ruimte achter de verdediging op. Zowel in de een op een of in de combinatie ben ik sterk. Dit seizoen maak ik veel minuten en heb ik pas twee wedstrijden gemist door een blessure. Ik ben goed hersteld, dus speel sinds een aantal weken weer alles mee’’.

Wat betekent het voor jou om uit te komen voor Honselersdijk 1?

Dat is nog steeds een droom. Ik ben blij dat ik iedere week kan spelen voor deze club. Als jeugdspelertje keek ik altijd al op naar de gasten uit het eerste elftal, en om daar nu zelf een van te zijn geeft me een heel trots gevoel. Iedere week weer. Ik mocht al op mijn zeventiende in de basis komen van het eerste. Er was toen een tekort aan aanvallers in de selectie, dus werd ik vroeg doorgeschoven. Het plan was om me te ontwikkelen in de selectie, maar mijn spel beviel de trainer goed. De basisplek die ik toen kreeg heb ik nooit meer weggegeven, waardoor ik al op jonge leeftijd veel ervaring in de senioren heb. Op jonge leeftijd heb ik al meer dan 120 wedstrijden gespeeld. Het went wel, maar het is nog steeds mooi. Al vier jaar lang speel ik in het eerste, en het is zo leuk omdat het altijd gezellig is op de vereniging. Iedereen kent elkaar en komt je aanmoedigen. Dat geeft extra motivatie om gas te geven tijdens de wedstrijden’’.

Heb je nooit gedacht aan voetballen voor een andere club?

Ik heb wel aanbiedingen gehad, maar heb toch altijd besloten om hier te blijven. Zelf vind ik het hier ontzettend gezellig en daarom presteer ik hier ook goed. Ik ken hier iedereen goed, en zij mij. Ik heb hier mijn ambities. De grootste ambitie is om kampioen te worden. Ik denk dat wij thuis horen in de eerste klasse en uit moeten spreken dat we voor promotie willen gaan. Daar hoop ik een mooie bijdrage aan te leveren’’.

Dan over je stage bij Prins Group, heb je het daar naar je zin?

Ja, zeker. Ik studeer Ondernemersschap en Retailmanagement aan de Hogeschool van Rotterdam. Deze stage sluit hier goed bij aan. In het Westland heb je veel kassen en tuinen, hierdoor trok het mij aan om iets in deze branche te doen. Prins Group is een leuk bedrijf met veel bekenden uit de selectie. De connectie met het bedrijf was er al, dus het is mooi dat ik me ook kon toevoegen aan dit bedrijf. Ik ben nu bezig met mijn stageopdracht van school. Ik ondersteun de salesafdeling met verkopen en ik leer veel over het werkveld. Hoe communiceer ik met de salesmedewerkers? Wat houdt de kassenbouw in? Allemaal kennis die ik op doe bij Prins Group. Wat ik later ga doen weet ik nog niet, maar ik heb het hier in ieder geval goed naar mijn zin’’.

Klik op SV Honselersdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Honselersdijk voor meer informatie over de club.

Voetbalschool Kick is gericht op jonge voetbaltalenten in de regio

vv Verburch
-
0
Voetbalschool Kick is gericht op jonge voetbaltalenten in de regio

De 28-jarige Roy de Geus maakt furore met Voetbalschool Kick. De voetbalschool, gericht op jonge voetbaltalenten in de regio, draait op volle toeren. De Geus begon in kleine groepjes van vijf, en groeide uit tot een waar bedrijf met meerdere trainers. Maak in dit interview kennis met Roy en zijn voetbalschool.

Wat houdt de voetbalschool in?

“Ik ben met de voetbalschool begonnen in 2017 bij SV Loosduinen. Toen nog in hele kleine groepjes van vijf jongens. Op een gegeven moment ben ik een samenwerking met Verburch en KMD aangegaan. De ene keer geef ik een voetbalkamp bij Verburch, en het andere moment bij KMD. Tegenwoordig geef ik ook techniektrainingen bij Westlandia. De hoofdlocatie is Verburch, daar geven we alle trainingen. De voetbaltainingen zijn op de zondag. De privétrainingen en de small group-trainingen geven we bij Verburch gedurende de rest van de week. De trainingen zijn voor de jongens en meiden van zes tot en met veertien jaar. Bij Westlandia geef ik techniektrainingen van een half uur, dat is dan bijvoorbeeld in plaats van een normale teamtraining. Dit is samengevat wat de voetbalschool inhoudt”.

Wat vind je het leukst aan het geven van de trainingen?

“Ik vind het geweldig om te zien als een jonge voetballer een training volgt en vervolgens met een glimlach van het veld stapt. Je ziet dat de jongens echt mee bezig zijn en vragen stellen. Ze komen naar de trainingen om zich echt beter te worden. Het is mooi het gevoel van vooruitgang in kleine groepjes, puur voor de lol. Nu heb je steeds meer coaches, het is mijn full-time baan geworden en dat is iets waar ik heel trots op ben”.

Maar naast Voetbalschool Kick, heb jij ook ambities in het trainersvak, toch?

“Ja, zeker. Ik wil het hoogst haalbare bereiken. Ik ben trainer bij Westlandia onder zeventien en dat gaat hartstikke goed. Vorig seizoen ben ik kampioen geworden met onder veertien in de vierde divisie en wonnen we de beker. Zelf heb ik nooit op heel hoog niveau gespeeld, want ik wilde me richten op het trainerschap. Bij Sparta Rotterdam en ADO Den Haag heb ik de jongste jeugd getraind, en uiteindelijk wil ik richting de senioren. Er zit voor mij een verschil in de voetbalschool en mijn trainerscarrière. Het trainen van jonge talenten vind ik geweldig om te doen, maar er zit een onderscheid tussen de voetbalschool en mijn werkzaamheden als trainer. Ik heb al ervaring als eerste elftaltrainer, want toen SV Loosduinen zonder trainer zat, heb ik dat even overgenomen en daarna geassisteerd. Mijn doel is om hoofdtrainer van Westlandia te worden. Dat zou wel heel mooi zijn”.

Wat is voor jou het grootste verschil tussen jonge en oude voetballers?

“Het grootste verschil is dat jongere spelers alles klakkeloos aannemen. Dat maakt het makkelijker, maar ook minder uitdagend. De senioren gaan eerder in verweer of discussie, wat ook goed is. Je moet bij oudere voetballers met een goed plan en verhaal komen om ze voor je te winnen”.

Klik op vv Verburch voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Verburch voor meer informatie over de club.

Deniz Pamuk moest lang wachten, maar is eindelijk eerste keeper van VELO

sv Velo
-
0
Deniz Pamuk moest lang wachten, maar is eindelijk eerste keeper van VELO

De 27-jarige doelman van VELO was jarenlang tweede doelman van zijn jeugdclub. Hij stond zelfs op het punt om te vertrekken, maar had opeens uitzicht op een plek als eerste doelman. ,,Ik werd getest op mijn geduld. Dat ik nu eerste keeper ben, maakt me trots’’.

Pamuk is een echte VELO-man. Sinds zijn vijfde loopt hij al rond op het sportpark in Wateringen en de club is voor hem meer dan alleen een plek om te voetballen. “VELO betekent heel veel voor mij, het voelt als een tweede huis,” vertelt Pamuk. “Mijn familie is nauw verbonden met de club: mijn opa kwam er al, mijn oom speelde jarenlang in het eerste, en mijn moeder en tantes hebben gehandbald bij VELO. Mijn vader heeft zelf niet gevoetbald, maar hij is er wel elke week. Dat iedereen komt kijken bij mijn wedstrijden is geweldig en geeft me extra motivatie om te presteren.

Clubgevoel

Dat diepe clubgevoel maakt zijn rol als eerste keeper extra speciaal. Toch duurde het even voordat Pamuk zijn kans kreeg onder de lat bij het eerste elftal. “Twee seizoenen geleden had ik het gevoel dat ik ergens anders eerste keeper moest worden, omdat ik bij VELO die kans niet zag. Ik ben toen verder gaan kijken en had zelfs een overeenkomst bij een andere club. Maar uiteindelijk begon het toch te kriebelen. Toen duidelijk werd dat enkele jongens VELO zouden verlaten, waaronder de eerste keeper, heb ik besloten om te blijven.” Pamuk kreeg sinds dat seizoen de kans onder de lat, en heeft deze plek niet meer weggegeven.

Vaste sluitpost

Sinds vorig seizoen is Pamuk de vaste sluitpost van VELO, en die rol bevalt hem uitstekend. “Mijn ambities liggen echt bij VELO. We willen samen op zo hoog mogelijk niveau voetballen. We doen het nu al een paar jaar goed, maar het zou fantastisch zijn om met dit team een niveautje hoger te spelen. Qua beleid is dit voor VELO een goed niveau om op te blijven presteren, maar het zou mooi zijn om die volgende stap te zetten. Ik heb geen idee of we het aankunnen en toch wil ik mezelf weleens testen in de vierde divisie’’.

Pamuk is vastberaden om met VELO te strijden voor promotie. “We moeten er volle bak voor gaan. Dit seizoen loopt het lekker en we willen zoveel mogelijk punten pakken. We hebben een goede verdediging en ik voel me sterk in mijn rol als keeper”. Er zijn volgens Pamuk ook veel wedstrijden waar hij maar een aantal keer in actie hoeft te komen. Zijn kwaliteiten liggen vooral in het aansturen van de defensie. “Ik heb een leidende rol achterin. Ik ben vocaal heel aanwezig, het hele sportpark kan mij horen. Ik zorg ervoor dat alles goed staat en dat we als team georganiseerd blijven. Soms krijg ik in een wedstrijd weinig te doen, maar als dat ene moment komt, moet ik er staan en dat doe ik. Ik hoef geen man van de wedstrijd te worden. Het belangrijkste voor mij is dat we wedstrijden winnen. Als we dat doen, zonder dat ik maar één redding hoef te verrichten, zou ik daar voor tekenen.”

Na jaren geduld te hebben gehad, voelt Pamuk zich trots dat hij nu het doel van VELO verdedigt. “Als vijfjarig jongetje stond ik langs de lijn te kijken naar het eerste elftal, hopend dat ik daar ooit zou staan. Nu is dat werkelijkheid geworden. Het betekent heel veel voor me. Ik kijk met veel plezier naar de rest van het seizoen en hoop dat we samen mooie dingen kunnen bereiken.”

Klik op VELO Wateringen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VELO wateringen voor meer informatie over de club.

Bas droomt mede dankzij FC ‘s-Gravenzande weer van voetballen met vrienden.

fc s Gravenzande
-
0
Bas droomt mede dankzij FC ‘s-Gravenzande weer van voetballen met vrienden.

Vijf jaar geleden was de toen pas negen jaar oude Bas betrokken bij een auto-ongeluk, sinds die dag was voetballen alleen nog maar een wens. Zijn vader, Jan van den Ende, vertelt hoe zijn oudste zoon, Jan, en de FC ‘s-Gravenzande zich heeft ingezet om de wens van zijn zoon te verwezenlijken. ,,We zijn trotse ouders en dankbaar voor alle hulp”.

Na het ongeluk, veel onderzoeken en een tijd revalideren was uiteindelijk duidelijk dat Bas twee nieuwe sportheupen nodig had. Voor de operatie was veel geld nodig. Bas wilde graag zelf meedenken hoe hij hierin kon bijdragen.  Om dit geld bij elkaar te verzamelen heeft zijn broer Jan een geweldige actie opgezet samen met zijn werkgever. Jan werkt in een bakkerij en besloot om cakes te verkopen en het geld dat hij daarmee verdiende te stoppen in de operatiekosten van zijn broertje Bas. Samen met zijn andere broers en zus verkochten ze wekenlang cakes in de bakkerij en op de voetbalclub. Met deze actie hebben de kinderen van Jan en Esther meer dan de helft van het geld opgehaald dat nodig was voor de operatie.

Ook de club FC ‘s-Gravenzande heeft meegeholpen aan de inzamelingsactie. Fernando Bollenboom heeft een doneerpagina opgezet, waar ook een flink bedrag mee is opgehaald. Daarnaast had het eerste elftal een aanvoerdersband geveild in de businessclub, waar ook een paar honderd euro mee werd opgehaald. Deze inzamelingsacties hebben er aan bijgedragen dat ,,We zijn de club er erg dankbaar voor. Het gaat ons niet om het geld, dat had er hoe dan ook gekomen, maar, het is geweldig om te zien dat er zoveel mensen opstaan om je te helpen zodra er zoiets heftigs gebeurt. De club is prestatiegericht, maar als dit gebeurt zijn ze ontzettend behulpzaam’’.

Dromen van voetbal

Bas en zijn ouders kozen ervoor om de operatie van de twee nieuwe sportheupen in België te doen. ,,Nederland voert dit type operatie niet uit. We hopen dat Bas weer op het voetbalveld kan staan over een tijdje’’, zegt zijn moeder, die ook vertelt dat de operatie in België goed is verlopen. ,,De dokters waren tevreden. Ze vinden dat Bas best mobiel is. Tot nu toe heeft Bas veel naar zijn eigen lichaam geluisterd, maar nu is het belangrijk dat hij de grens echt opzoekt. Zijn lichaam is een beetje in een houding gaan staan waar hij zo min mogelijk pijn heeft. In België zeggen ze dat hij nu echt zelf aan de slag moet en de pijn op moet zoeken. Hij wil vorderingen maken, dus hij zal wel moeten”, aldus Jan, die vertelt dat Bas het ook mentaal zwaar heeft gehad. ,,Wanneer zijn vrienden dingen doen op het schoolplein of door de gangen rennen, baalt Bas dat hij niet mee kon doen’’, zegt Jan. ,,Hij heeft veel tegenslagen gehad en moet veel zelfstandig doen. Hij zal er hoe dan ook veel van leren’’. Hij loopt twee keer per week bij Fysio Twan van Meerten, tevens aanvoerder van het eerste elftal, om sterker te worden. Of het echt mogelijk is dat Bas weer kan voetballen, durf ik niet te zeggen en ik wil ook geen valse beloftes doen aan Bas, maar natuurlijk gunnen we hem echt alles. Hij weet hoe we erin staan en zo staat hij er ook in’’. Net als zijn andere broers en zus voetbalde hij voor zijn ongeluk bij FC ‘s-Gravenzande. Zijn oudste broer, Jan, voetbalt in de 017-3. Zijn jongere broertje Guus in de 014-1, Olivier in de 012-1 en zijn zusje Marije in de MO11-2. Bas zou naar de 016 gaan, het team waar zijn maatjes nu in zitten. ,,Het is zijn droom om weer bij dat team aan te sluiten’’.

Klik op FC ‘s-Gravenzande voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC ‘s-Gravenzande voor meer informatie over de club.

Maasdijk 80 jaar: ,,Een hele mooie vereniging’’

vv Maasdijk
-
0
Maasdijk 80 jaar: ,,Een hele mooie vereniging’’

In 1945 werd de voetbalvereniging opgericht. Vlak na de oorlog, in een druivenkas, door een groep jongens. Erelid, en tevens langst én oudste lid, Rien Mostert, vertelt alles over de historie van zijn Maasdijk. 

Op 20 juni bestaat VV Maasdijk 80 jaar. De Maasdijkers spelen sinds 2020 in de vierde klasse, hebben in het verleden wel in de derde klasse gespeeld, maar hoger dan dat kwam de vereniging nooit. Samen met een erelid en de organisatie van het jubileumfeest blikken we terug op de afgelopen 80 jaar en kijken we vooruit op het feest van deze zomer.

Opgericht in een druivenkas
Rien is 88 jaar, ouder dan de club zelf dus. Geboren op dezelfde dag als de oprichting van de club, 20 juni. Rien werd lid in 1948 en is dus bijna zijn hele leven lang lid van de voetbalvereniging. In een druivenkas is de vereniging opgezet door een groep jongens. Het was allemaal heel primitief. Tekorten aan ballen, schoenen en kleding, maar ze lieten het lukken. ,,Het was natuurlijk vlak na de oorlog, dus het was nogal rommelig. Dat gaat nu een stuk beter’’, vertelt Rien. Als oudste en langste lid van de vereniging speelt Rien een grote rol binnen de vereniging. Iedereen is met hem bekend en hij met hen. Rien kreeg zelfs zijn eigen plein in 2024, wat hem ontroerde.

Vertegenwoordiger eerste elftal
Erelid Rien is nog altijd ontzettend nauw betrokken bij Maasdijk. Eerst als jonge voetballer, later als secretaris, lid van de supportersvereniging en later als vertegenwoordiger van het eerste elftal. In 2000 stopte hij met een bestuursfunctie, maar tegenwoordig is hij bij iedere uit- en thuiswedstrijd als vertegenwoordiger van Maasdijk. ,,Ik was nooit zo’n goede voetballer. Een keer mocht ik als wissel bij het eerste elftal zitten, maar invallen deed ik nooit. Ik hoefde me van de trainer niet eens om te kleden’’, grapt Rien.

Een belangrijke verandering in de geschiedenis van Maasdijk was de verhuizing in 1965. Maasdijk trok naar de Kruisweg, en beschikte over vier velden, in plaats van één. ,,Dat was wel heel ingrijpend’’, zegt Rien. ,,Vroeger waren we lid van de Haagse bond, en we speelden een prominente rol daarin. Totdat we naar de KNVB gingen. Maar verder dan de derde klas zijn we nooit gekomen”.

Tegen Feyenoord
,,We hebben ontelbare hoogtepunten gekend. Diverse kampioenschappen blijven mij bij. Maar vooral de jubileumwedstrijden tegen Feyenoord waren geweldig. Toen wij veertig jaar bestonden in 1985, speelden we een oefenpotje tegen het grote Feyenoord. Ook met het vijftigjaar bestaan in 95′ speelden we tegen de Rotterdammers. Dat waren geweldige momenten. Er kwamen maar liefst 3500 man op deze wedstrijden af’’. En dat terwijl Maasdijk maar 400 inwoners heeft. ,,Een ander hoogtepunt was de halve finale voor de beker tegen SHO. Dat was in 1970 en op neutraal terrein in S’Gravenzande kwamen er meer dan vier duizend mensen kijken bij de wedstrijd. Helaas verloren we met 4-2. SHO ging naar de finale’’.

Maasdijk leeft
Maasdijk leeft in het dorp volgens Rien. ,,Iedereen die gaat voetballen komt bij Maasdijk. Het is een echte gezinsclub geworden. Een hele mooie vereniging. Waar voetbal vroeger echt een mannensport was, is het nu voor iedereen. We hebben ook dameselftallen en alles komt samen. De dames trainen bijvoorbeeld op donderdag, en dat is heel gezellig in de kantine’’. In juni bestaat Maasdijk dus 80 jaar. ,,Dat wordt een heel groot feest. Maasdijk heeft meer leden dan inwoners van het dorp. Ik denk dat iedereen er op af komt. Ik denk dat het wel duidelijk wordt gevierd’’.

Jubileumfeest
Joëlle de Zeeuw heeft het programma van het jubileumfeest geregeld en vertelt ons meer over de viering. ,,De vrijdag staat volledig in het teken van de jeugd. Op deze dag kan de jeugd feest vieren en leuke dingen doen op de vereniging. De zaterdag is voor de senioren. Dit is op vrijdag 20 en zaterdag 21 juni. De club zal duidelijk worden gehuldigd voor het 80-jarige bestaan’’, aldus de organisator.

Klik op VV Maasdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Maasdijk voor meer informatie over de club.

1...747576...1.410Pagina 75 van 1.410

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.