Home Blog Pagina 71

Ro van der Linden (73) al 18 jaar teamleider van VV Hardinxveld

In de wereld van amateurvoetbalclubs zoals VV Hardinxveld zijn het niet alleen de spelers op het veld die de aandacht verdienen. Achter elke amateurploeg staat een toegewijde teamleider die zich inzet voor het welzijn en de prestaties van het team. Voor VV Hardinxveld is dat de 73-jarige Ro van der Linden.

Wat maakt het zijn van teamleider zo speciaal voor Ro van der Linden? Voor Ro draait het allemaal om de band die hij met de spelers heeft opgebouwd. Hij geniet ervan om na de wedstrijd samen met de jongens te zitten, te grappen en te dollen. ,,Cynische opmerkingen en gekkigheid met de jongens zijn altijd leuk. Dan hebben we een prettige avond of middag na de trainingen en wedstrijden’’, vertelt Ro. Maar het zijn niet alleen de gezellige momenten die het werk van een teamleider zo waardevol maken. Ro benadrukt ook de blijdschap die hij voelt na een overwinning, wanneer het drankje net iets lekkerder smaakt en de sfeer onderling goed blijft.

Ro heeft een hoge betrokkenheid bij het eerste elftal VV Hardinxveld. ,,Ze zeggen dat je na een tijdje onderdeel van het meubilair wordt, en dat is ook wel een beetje zo’’, grapt Ro. In 2006 begon Ro aan zijn klus aan teamleider. Hij organiseert van alles voor de jongens; van kleding tot bidons. Al is er volgens de ervaren teamleider wel veel veranderd in de tijd dat hij teamleider is. ,,Vroeger waren er eigenlijk twee verenigingen in één. We hadden een zondag- en een zaterdagafdeling. Nu is het één club. Dat was in het begin wat kleiner met alleen een eerste en een tweede elftal, maar nu is het allemaal weer groter. Ook de jongens uit de jeugd zijn anders, al is dat een generatiedingetje, die veranderen ook’’, vertelt Ro.

Kampioenschap 2009

Hij heeft de vereniging zien groeien met kampioenschappen, maar hij kent de ploeg ook in mindere tijden, bij degradaties. ,,De kampioenschappen en promoties via de nacompetities zijn dingen die je niet vergeet. Dat zijn wel de hoogtepunten van mijn tijd als teamleider’’, zegt Ro. In 2009 maakte hij zijn eerste kampioenschap met Hardinxveld mee. ,,Als je iets voor het eerst meemaakt, is dat altijd extra mooi’’, weet de teamleider.

Alle jongens uit de selectie weten niet beter dan dat Ro de teamleider is van het eerste elftal. Ro heeft alle spelers stuk voor stuk zien opgroeien en uit de jeugd door zien breken. ,,Je bouwt een band op met de jongens. Je ziet iedereen drie keer per week en maakt een praatje met ze’’, vertelt hij. Wat niet iedereen bij Hardinxveld zal weten, is dat hij vroeger twintig seizoenen bij Kozakken Boys onder de lat stond. Voordat hij naar Werkendam vertrok, speelde hij wel al bij Hardinxveld, tot zijn achttiende.

De jaren gaan tellen

Maar waarom heeft Ro ervoor gekozen om juist bij VV Hardinxveld actief te zijn? Voor Ro is het antwoord eenvoudig: het is de club waar hij is opgegroeid en waar hij zijn liefde voor voetbal heeft ontwikkeld. Het teamleiderschap bij Hardinxveld houdt hem jong, al vraagt Ro zichzelf iedereen weer af of hij niet moet stoppen. ,,De jaren gaan toch tellen’’, zegt Ro. Maar vooralsnog heeft Ro het ieder jaar weer naar zijn zin bij de vereniging.

Eén groot hoogtepunt ieder jaar is het trainingskamp, dan Ro al sinds 2012 organiseert. ,,Het wordt steeds groter’’, vertelt Ro. Want, waar de jongens vroeger nog in Nederland bleven voor een weekendje weg, gaan ze nu naar het buitenland voor vier á vijf dagen. Maar dat vind Ro alleen maar mooi, want hij gaat zelf uiteraard ook mee. ,,Het zijn voor 90% jongens van de eigen vereniging, dus we weten wel wat voor vlees we in de kuip hebben. Dan durven we zo’n tripje naar het buitenland wel aan.

Klik op VV Hardinxveld voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Hardinxveld voor voor meer informatie over de club.

 

Maarten Vintges op zijn plek als keeperstrainer van De Zwerver

Lange tijd was profvoetballer worden de droom van de Nijmeegse Maarten Vintges. Na de jeugdopleiding van NEC, vervolgde de doelman zijn carrière bij amateurverenigingen als Beuningse Boys, NEC amateurs, Alverna en VVGZ. Nu deelt de ervaren doelverdediger zijn kennis van het keepersvak bij VV De Zwerver. ,,Dat is het leukste wat er is’’.

Hij speelde tot zijn zestiende in de jeugd van NEC. Een aantal lichtingen voor Jasper Cillessen had ook Maarten Vintges de droom om het te schoppen tot het eerste elftal. Deze droom werd geen werkelijkheid. Hij keerde terug op amateurniveau bij de Beuningse Boys, waar hij een aantal jaar in het eerste elftal speelde. Ook speelde hij bij de amateurs van NEC in de hoofdklasse. Via Alverna belandde hij bij VVGZ, want hij verhuisde naar Zwijndrecht. Een vriend van hem was daar actief. ,,Die link was makkelijk gelegd’’, zegt de 40-jarige keeperstrainer. Vier jaar lang speelde hij voor de gelukvogels uit Zwijndrecht, waarna hij op zijn 35e de handschoenen in de kast legde.

Als keeperstrainer is hij ondertussen ook al weer vijf seizoenen actief. Hij deelt zijn kennis graag met de talentvolle keepers van De Zwerver. Maar, voordat hij vorig seizoen aansloot bij De Zwerver, deed hij dat eerst vier jaar bij Dubbeldam uit de vierde klasse. Hier zaten wel een hoop coronajaren tussen. Bij Dubbeldam verloor hij na een aantal jaren de uitdaging en motivatie.

Talentvolle keepers

Die uitdaging voelt hij bij De Zwerver wel. ,,Ik heb het ontzettend naar mijn zin op de Kinderdijk. De faciliteiten zijn beter en het niveau op de trainingen ligt hoger. Het is twee niveaus hoger dan Dubbeldam, wat ook zorgt voor een mooie uitdaging. Bij De Zwerver lopen veel talentvolle keepers rond die graag beter willen worden. Dan is het leuk om ze te helpen en te zien groeien’’, verteld Vintges.

Met doelmannen als Siggy Schutte, Lukas Bijleveld, Angel Kielema en Kevin van Meerkerk heeft Vintges vier leergierige keepers voor zich die stuk voor stuk beter worden en de ambitie hebben om de doelman van het eerste elftal te worden.

Volgens Vintges is het trainen van de keepers bij De Zwerver een mooi vak. Hij legt uit dat de meeste keepers op dit niveau de benodigde kwaliteiten al hebben en hij juist met zijn ervaring de keepers op andere vlakken goed kan helpen. ,,Op dit niveau hoef je keepers niet meer uit te leggen hoe ze moeten vallen of een bal uit de bovenhoek moeten plukken, maar juist hoe ze positioneel beter kunnen staan of hun medespelers beter kunnen coachen. Hier kan ik mijn ei in kwijt’’.

Op zijn 35e stopte hij met het voetballen in een eerste elftal. Maar de binding met een eerste elftal is nog steeds wat hem heel erg blij maakt. ,,De humor in de kleedkamer, het werken op de training en het toewerken naar de zaterdag is het leukste wat er is. Ik train zelfs nog weleens mee met de selectie’’, zegt de liefhebber.

De juiste balans

Ook de doelmannen van De Zwerver sprekend lovend over de keeperstrainer. ,,Voor mij voelde het de eerste dag al het alsof hij al jaren een vriend van me is. Het is een fijne gast en ook in de kleedkamer is het een echte gangmaker’’, zegt VV De Zwerver-doelman Siggy Schutte over zijn leermeester. Hier kan Vintges zich goed in vinden. ,,In de kleedkamer en op trainingskamp is het altijd lachen. Ik ben altijd in voor een dolletje, dat weten de jongens ook’’, verteld hij. ,,Maar’’, voegt hij eraan toe, ,,Zo lang er maar hard gewerkt wordt op de training’’.

Klik op de Zwerver voor de laatste artikelen over de club.
Klik op de Zwerver voor meer informatie over de club.

 

Jan de Bruijn vindt voetbalplezier terug bij VV Ameide

Het voetbalplezier dat hij een tijdje kwijt was, heeft hij weer teruggevonden bij zijn jeugdclub VV Ameide. Na een periode van drie seizoenen bij Kozakken Boys en verschillende try-outs bij verschillende BVO’s  is de 18-jarige linksbuiten weer terug op het oude nest. ,,Ik wil weer lekker voetballen.’’

Lange tijd kon de creatieve buitenspeler, die overigens ook vanuit de spits en de ’10 positie’ uit de voeten kan, niet genieten van het spelletje. Op zijn vijftiende vertrok de 18-jarige buitenspelen vanuit de JO16-1 naar Kozakken Boys en besloot drie jaar laten om terug te keren naar Ameide. ,,Ik ben blij om terug te zijn. Het was een warm welkom’’, vertelt hij.

Stap in de goede richting

,,Het voelde gewoon het beste’’, zegt hij over zijn keuze om weer terug te keren bij VV Ameide. ,,Het is vertrouwd. Ik kende de trainers en de technische commissie dus de link was snel gelegd’’. Na een vierjarige periode bij Kozakken Boys uit Werkendam is De Bruijn terug. Ook liep hij stage bij meerdere BVO’s. ,,Ik moest als 16-jarige jongen meedoen met de onder 21. Dan moet je wel heel goed zijn voor je leeftijd en ik kwam simpelweg wat te kort’’, vertelt de buitenspeler over zijn ervaringen. Door terug te keren bij VV Ameide, dat uitkomt in de vierde klasse E, doet De Bruijn een kleine stap terug, maar is hij blij met deze transfer en voelt het als een stap in de goede richting. ,,Ik wil gewoon lekker voetballen. Uiteindelijk vind ik het een mooie stap om het plezier terug te vinden en het naar mijn zin te hebben op het veld’’.

De eerste seizoenshelft was de overschrijving van De Bruijn nog niet compleet, dus mistte hij veel wedstrijden. Wel speelde hij twee oefenwedstrijden, waarin hij in beide wedstrijden wist te scoren. Voor de winterstop mocht hij nog één keer invallen. Zijn overschrijving was eindelijk voldaan en zo kon hij een half uurtje invallen. ,,Dat was wel weer lekker’’, blikt de flankspeler terug. Na de winterstop bleek dat half uurtje toch fataal te zijn geweest, want hij verrekte zijn hamstring. Maar de fysiek sterke buitenspeler komt er snel bovenop, want twee weken later staat hij alweer op het veld.

Dreiging

In het vervolg van de competitiejaargang hoopt de rechtspoot vooral veel te voetballen en genieten van het spelletje. ,,Ik wil mezelf laten zien bij VV Ameide en belangrijk zijn met veel goals en assist’’, ambieert De Bruijn. Als buitenspeler zorgt hij voor de dreiging vanaf de linkerkant en ook vanuit de spits of als aanvallende middenvelder is de creatieve speler een gevaar voor iedere tegenstander uit de vierde klasse.

In de kleedkamer houdt De Bruijn zich gedeisd. Het is een rustige jongen die vooral zijn voeten laat spreken op het veld. ,,Ik ben natuurlijk ook nog jong en redelijk nieuw in het team, dus ik ben best rustig’’, meent hij. ,,Als je goed speelt gaan mensen je vanzelf waarderen, maar zo werkt het volgens mij overal’’. Wel ligt De Bruijn goed in de groep en is het vooral fijn om weer onderdeel van een team te zijn. ,,Iedereen gaat goed met mij om’’, zegt De Bruijn.

Gevarenzone

Ameide moet dit seizoen oppassen voor degradatie naar de vijfde klasse. Met de nieuwe degradatieregeling zijn er zes ploegen die degraderen. VV Ameide, staat op het moment dat dit geschreven is in de gevarenzone. Wel is de ploeg van Pieter van Zessen al sinds december vorig jaar ongeslagen en weet het de weg omhoog langzaam te vinden.

Klik op VV Ameide voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Ameide voor meer artikelen over de club.

Mike van Kraaij: ,,Ik ben een echte winnaar’’

De 31-jarige Mike van Kraaij is onderdeel van de Sliedrecht Brigade. Een nare blessure hield hem de eerste seizoenshelft aan de kant, maar na de winterstop laat de verdediger weer zien hoe belangrijk hij kan zijn voor het elftal van Sjoerd van der Waal. De nog altijd ambitieuze voetballer neemt ons mee in zijn voetbalreis.

Geboren Culemborger speelde een groot gedeelde van zijn jeugdige voetbaljaren bij Vriendenschaar en maakte daarin één uitstapje naar Feyenoord. Al op jonge leeftijd maakte de verdedigend ingestelde voetballer zijn debuut voor het eerste elftal van Vriendenschaar. Hij maakte een mooie stap naar FC Lienden, maar kwam daar niet verder dan alleen meetrainen met het eerste elftal. Op zijn twintigste besloot Van Kraaij de handdoek in de ring te gooien. Andere dingen gingen zwaarder tellen voor Van Kraaij, want hij kreeg op jonge leeftijd een dochtertje en ging zich richten op een maatschappelijke carrière. Op 22-jarige leeftijd begon het voetballen toch weer te kriebelen en hij sloot zich aan bij VV Tricht. Via zijn oude club Vriendenschaar en een aantal seizoenen bij De Bilt, sloot hij zich aan bij Sliedrecht, waar hij al vier seizoenen lang de opbouw verzorgd.

In het begin van het huidige seizoen liep Van Kraaij een scheurtje op in zijn voorste kruisband, waardoor hij er een aantal maanden uit heeft gelegen. Na de winterstop is hij weer volledig fit geraakt en speelt hij zonder zorgen. Van origine doet hij dat op ‘zes’. Al kan hij zich naar eigen zeggen nog veel verbeteren in het verdedigen. ,,Ik ben geen echte verdediger, al sta ik de laatste tijd wel veel centraal achterin. Daar moet ik mezelf nog steeds in verbeteren, zelfs op mijn leeftijd’’, grapt hij. ,,Ik wil altijd de bal voor me hebben, dus dan is centraal achterin ook goed’’, zegt de Sliedrecht-verdediger.

Winnaarsmentaliteit

,,Mike is de leider en het aanspreekpunt voor het gehele team, met een geweldige winnaarsmentaliteit’’, waren de woorden van Sliedrecht-trainer Sjoerd van der Waal. Het zijn woorden waar Van Kraaij dankbaar voor is én zich goed in kan vinden; ,,Ik heb dat leiderschap wel echt moeten ontwikkelen. De winnaarsmentaliteit heb ik altijd gehad, alleen niet altijd op de juiste manier. Vroeger had ik oudere jongens in mijn team waar ik veel van heb kunnen leren. Nu moet ik deze rol oppakken, aangezien we een hele jonge groep hebben. Ik voel me nu geroepen om op te staan als leider en aanspreekpunt’’.

Want een jonge groep is het. Sliedrecht, uitkomend in de eerste klasse D, staat stijf onderaan en moet vechten voor een plek in de nacompetitie. Van Kraaij houdt vertrouwen en is positief. ,,In deze jonge groep zit heel veel potentie. De jongens uit ons team komen van een ander niveau en je ziet dat ze de potentie hebben om op dit niveau te voetballen, maar dit heeft wel tijd nodig. Onze spelers zijn nog niet zo ver in hun ontwikkeling als dat de spelers van andere clubs uit onze competitie zijn. We verliezen de wedstrijden die we spelen vaak op mannelijkheid en volwassenheid’’, verteld Van Kraaij.

De Baggeraars

Als leider van ‘De Baggeraars’, is Van Kraaij continu bezig met de organisatie. ,,Ik probeer een verlengstuk te zijn van de trainer door de basisprincipes en afspraken erin te slepen’’, verteld de verdediger over zijn speelstijl. Hij is zich ervan bewust dat het belangrijk is om de organisatie te bewaren en je als team vast te houden aan de spelprincipes en speelwijze. ,,Ik wijs mijn medespelers op onze afspraken en stel mijn teamgenoten de vraag of ze snappen wat er van ze wordt gevraagd. In het veld gaat het namelijk allemaal veel sneller dan de magneetjes tijdens de bespreking. Je moet het in het veld écht begrijpen en weten waar je moet staan. Alleen dan kunnen we de degradatie voorkomen’’, weet Van Kraaij.

Klik op Sliedrecht voor de laatste artikelen van de club.
Klik op Sliedrecht voor meer informatie over de club.

Duijzer & Schaap kiezen voor Noordeloos

De eerste selecties van de mannen- én vrouwenafdeling van Noordeloos kennen twee enthousiaste coaches. Hans Duijzer tekent voor een derde seizoen bij de eerste herenselectie en Ron Schaap begint aan een klus bij het eerste vrouwenelftal. In een duo interview maken we kennis met de twee hoofdtrainers.

Hans Duijzer verlengt bij Noordeloos. Nooit had hij de ambitie om hoofdtrainer te worden, maar toch staat hij straks alweer drie jaar voor de groep van het eerste elftal van Noordeloos. ,,Ik sta niet graag in de spotlights’’, bevestigt Duijzer. De hoofdtrainer is gek van het behalen van goede resultaten, al smaakt het biertje na de wedstrijd niet minder lekker als er wordt verloren. ’’Gezelligheid en saamhorigheid zijn in mijn ogen toch belangrijke pijlers voor een goed resultaat”. Dat Duijzer niet graag in de picture staat, is volgens hem zelf een valse bescheidenheid. ,,Ik sta niet graag in de belangstelling. Het is leuk als mensen een praatje komen maken over de wedstrijd of over totaal wat anders, maar daar blijft het dan ook bij’’, vertelt hij.

Op de vraag waarom hij dan toch hoofdtrainer is geworden, heeft hij een duidelijk antwoord. ,,De voorzitter vroeg of ik interesse had om het eerste te trainen en ik zag dat er wel potentieel in deze spelersgroep zat. Ik wil dat de ploeg een systeem speelt waar iedereen in zijn kracht speelt. Dan gaan we resultaten halen en hebben we plezier. Het moet natuurlijk wel leuk blijven’’, benadrukt Duijzer.

,,Hier geniet ik van’’

Eigenlijk voelt Duijzer zich meer op zijn gemak met in een rol in de luwte. Bijvoorbeeld, als trainer van een tweede elftal, wat hij jarenlang bij VVAC deed. Daarna stapte hij in bij de jeugd van Noordeloos. Nu is hij toch alweer drie jaar hoofdtrainer van het eerste elftal en dat doet hij met veel genoegen. ,,De club wil dolgraag met me door en ik heb ook een goed gevoel. De voorzitter ziet ook dat er wat in beweging gekomen is binnen de vereniging. Het is ook heel gezellig en we halen momenteel mooie resultaten. Daarnaast is het leuk om jongens uit de jeugd over te zien komen die ik in het verleden heb getraind, daar geniet ik van’’.

Vrouwenelftal

Ook de vrouwentak van Noordeloos heeft een enthousiaste trainer aan weten te stellen in de persoon van Ron Schaap. Schaap is een ervaren trainer, want al op zijn veertiende begon hij met het trainen van jeugdelftallen. Door een zware blessure, een beenbreuk, kon hij het voetballen op jonge leeftijd wel vergeten. Bij SVW is hij zijn eerste team gaan trainen. Als leergierige tiener is hij aangesloten bij de D’tjes en groeide hij door naar de C’tjes. Op deze manier werkte hij zichzelf omhoog door cursussen en diploma’s te behalen. In 2013 kwam hij voor het eerst in contact met een vrouwenelftal.

In 2017 kwam hij al in contact met Noordeloos over het trainen van het vrouwenelftal, maar beide partijen kwamen er op dat moment niet uit. Via de vrouwen van Barendrecht is hij uiteindelijk toch bij Noordeloos terecht gekomen. ,,Ook door de drukke thuissituatie moest ik besluiten om een stapje terug te doen. Vanaf de winterstop van deze jaargang is Schaap begonnen bij Noordeloos. ,,Er zit muziek in de selectie, dus het bevalt goed’’, zegt hij over zijn eerste maanden als hoofdtrainer. ,,Noordeloos is een leuke, sociale vereniging’’, vindt Schaap. Over zijn meidengroep is hij zoals gezegd ook tevreden. ,,Ik zie dat iedereen leergierig is. De trainingsopkomst is goed en ze ontwikkelen zich goed. Het afgelopen halfjaar hebben ze het moeilijk gehad. Ze degradeerden van de derde naar de vierde klas. Dat kwam ook doordat ze niet echt leiding hebben gehad. Nu maken we stappen en pakken we ook punten’’, vertelt Schaap over de ontwikkeling van zijn meidenelftal’’.

Klik op SV Noordeloos voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Noordeloos voor meer informatie over de club.

Aron van Andel terug in de basis bij Hardinxveld

De verdedigende middenvelder uit de ploeg van Hardinxveld keert dit seizoen na een afwezigheid van drie jaar terug in het elftal. Een ingescheurde achterste kruisband hield hem jaren aan de kant, maar Van Andel verloor de motivatie nooit. ,,Betrokken blijven bij het team is het beste medicijn’’.

,,Aron is een hele belangrijke speler voor ons. Het is waanzinnig om te zien hoe snel hij zich weer in de basis heeft weten te knokken’’, waren de woorden van hoofdtrainer Theo de Boon. ,,Dat is mooi om te horen’’, reageert Van Andel op de positieve woorden van zijn trainer. Zelf is de middenvelder ook blij om weer op het veld te staan, want hij weet ook hoe het anders kan zijn. Hij neemt ons mee in het ontstaan van zijn ‘horrorblessure’.

,,Tijdens de corona periode ging ik potje zaalvoetballen met vrienden, dat deden we wel vaker. Ik ben altijd fanatiek, dat was ik ook dit potje. In de laatste wedstrijd die ik speelde wilde ik een bal binnen houden. Dat mislukte en ik kwam in contact met de muur. Het voelde eigenlijk niet zo pijnlijk en ik kon zelfs nog even doorvoetballen. Maar, al snel werd mijn knie stijf en kreeg ik steken. Ik besloot om er toch even door mijn fysio naar te laten kijken. Het bleek al snel heftiger dan ik dacht. Mijn fysio stuurde me door naar de huisarts en vervolgens naar de orthopeed. Ik had mijn achterste kruisband ingescheurd. De dokter vergeleek het met een autoblessure na een ongeluk en wees op een natuurlijk herstel’’.

Symbolische rentree

Het natuurlijke herstel is er nooit gekomen. Na een halfjaar werken met de fysio merkte Van Andel weinig verbetering. Zijn knie stond stil en kon niet draaien. Een halfjaar na het ontstaan van zijn blessure in augustus 2020 is er in het Erasmus MC een nieuwe MRI-scan gemaakt. Er was geen mogelijkheid op een natuurlijk herstel. Er moest geopereerd worden, maar daar moest de middenvelder een halfjaar op wachten. Uiteindelijk vond de operatie plaats in maart 2022. Precies een jaar later, stond Van Andel weer op het veld met het tweede elftal van Hardinxveld. In de laatste wedstrijd van dat seizoen maakte hij zijn rentree in het eerste elftal. ,,Dat was meer symbolisch, maar het was ook een prachtig moment’’. Nu is hij weer vaste kracht. ,,Het is geweldig om weer elke week op het veld te staan. Ik voel me de laatste wedstrijden pas echt weer 100% fit. In de eerste wedstrijden hield ik nog wel eens in, omdat ik bang was voor een blessure, maar ook dat is helemaal verdwenen. Dat is een lekker gevoel’’, benadrukt Van Andel.

Stofzuiger

Lijnen dichtlopen, ballen afpakken en inleveren bij de goede kleur is zijn grootste kwaliteit. Na al het harde werken kan de stofzuiger op het middenveld elke week weer laten zien hoe belangrijk hij voor zijn ploeg kan zijn. ,,Het was een lange reis, maar ik heb mezelf altijd als onderdeel van het team gezien. In de tijd dat ik uitgeschakeld was, heb ik geprobeerd een rol als assistent-trainer op te pakken. Gelukkig luisterde Theo ook nog weleens naar mij’’, grapt hij. ,,Altijd bij de groep blijven, dichtbij zijn bij de wedstrijden en trainingen, pionnen uitzetten en de derde helft meedoen zijn de beste medicijnen om de motivatie de houden’’, tipt Van Andel.

Er was voor Van Andel ook geen reden om te stoppen, want voetballen bij Hardinxveld is zijn hele leven. Al vanaf kleins af aan speelt de middenvelder bij zijn vereniging. ,,Zelfs de jongens waar ik in de jeugd mee heb gevoetbald, zitten nu in het eerste elftal. Om daar nu nog samen mee te spelen, is fantastisch’’.

Klik op VV Hardinxveld voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Hardinxveld voor voor meer informatie over de club.

Ton Rutteman is onmisbaar voor VV Papendrecht

De 65-jarige Papendrechter volgt altijd zijn hart. Wanneer hij dat doet, komt hij uit bij VV Papendrecht. Het is de fanatieke Ton Rutteman, trainer van zaterdag 3 en het zaalvoetbalteam, accomodatiemanager, onderdeel van de werkploeg, voorzitter van de lagere senioren, waar de zaterdageersteklasser niet meer zonder kan.

,,Ik ben elke dag op de club, dat is toch gezellig’’, begint de enthousiaste vrijwilliger. Het is duidelijk dat verenigingen niet zonder vrijwilligers kunnen en Papendrechter Ton Rutteman is hier het schoolvoorbeeld van. Op maandag maakt hij samen met zijn mede-vrijwilligers de kantine schoon en doet hij met de werkploeg reparaties en andere klusjes. ,,We ruimen vooral de boel op van het afgelopen weekend’’, vertelt Ton. Op de dinsdag is hij druk met gesprekken met nieuwe en huidige sponsoren, want ook hier is hij verantwoordelijk voor. In de middag is het tijd voor een potje klaverjassen. Op woensdag komt ook de biljartclub en komt iedereen bij elkaar, waar hij in de avond aanwezig is bij het zaalvoetbalelftal. Op donderdag is hij ook op de vereniging om klusjes te doen, maar ook zeker om te klaverjassen. In de avond staat de enige trainingsavond van het derde op de planning. Vrijdag doet hij een biertje met alle andere Papendrechters en op zaterdag breekt de grote dag aan. Zondag is af en toe zijn enige vrije dag.

Trainerschap

Trainer zijn vindt hij nog steeds waanzinnig om te doen. Hij is trainer van het derde elftal van Papendrecht, dat uitkomt in de reserve tweede klasse, en van het zaalvoetbalelftal van Papendrecht. Al zitten de mannen uit het derde elftal bij allerlei tweede elftallen in de competitie, wat eigenlijk te hoog is voor de selectie. ,,De jongens uit tweede elftallen zijn meestal op de brommer, die houden we niet bij’’, grapt Ton. Ton, die zelf vroeger ook heeft gevoetbald, vindt het trainerschap leuk. ,,Ik ben ontzettend fanatiek, welk team ik ook coach’’. Ook in de zaal, waar hij zelf vroeger betaald zaalvoetbal heeft gespeeld, is hij fanatiek. Tot zijn 57e deed hij nog mee. Daarna vond hij het mooi geweest en heeft de doelman van beroep zijn keepershandschoenen en voetbalschoenen aan de wilgen gehangen. ,,Op een gegeven moment wordt je te stijf’’, blikt hij terug. Als trainer van het zaalvoetbalelftal is hij al meerdere keren kampioen geworden.

Het zeven tegen zeven-voetbal op Papendrecht wordt ook steeds populairder volgens Ton. Ton is namelijk niet alleen trainer van het derde en het zaalvoetbalelftal, barman, keukenhulp, werkploeger en accomodatiemanager, maar ook voorzitter van het lagere seniorenvoetbal. ,,We zijn bezig met een tweede elftal’’, verteld Ton.

Chef-kok

Vroeger was Ton opgeleid tot kok. In dit vak heeft hij veel geleerd van andere chef-koks. Op zeven- en negendaagse reizen voer hij over de Moezel. Zijn ervaring als kok, komt er nog steeds goed van te pas, want ook in de keuken van VV Papendrecht helpt hij soms een handje. ,,Als het nodig is dan sta ik achter de bar of help ik wat in de keuken’’, bevestigd Ton. Chef-kok is hij daarentegen niet meer. Hij vertelt een anekdote over een herinnering tijdens een zevendaagse bootreis: ,,We waren eens op een lange reis van zeven dagen. Er was altijd één chef die zich helemaal klem dronk. Die heeft weleens een keer een koksmaatje van mij uitgescholden en beledigd toen hij stomdronken was. Toen heb ik hem een er één van langs gegeven. Het waren mijn laatste weken als kok’’, beschrijft Ton.

Na zijn ervaringen als kok, vertrok hij naar de markt bij banketbakkerij Vogel. Vervolgens vertrok hij naar De IJskoning en zijn laatste jaren aan het werk was hij buschauffeur. Totdat hij een TIA kreeg en afgekeurd werd. Ton probeerde nog wel ergens aan de slag te gaan, maar zijn hoofd stond er niet meer naar. Iets waar zijn hoofd wel naar staat, is het werken aan zijn cluppie Papendrecht. ,,Hier staat mijn hoofd wel naar, dit is hartstikke leuk om te doen’’.

,,Je volgt je hartje’’

Ton wordt gelukkig van VV Papendrecht. ,,Het is gewoon een gevoel. Je volgt je hartje en dan kom je uit bij Papendrecht. Veel van mijn vrienden zitten hier, dus dat maakt het ook weer leuk’’, vertelt hij. Vooral de zaterdag is voor Ton een mooie dag in de week voor Ton. Eerst is hij aanwezig bij het derde elftal, om vervolgens te kijken bij het eerste elftal. ,,De derde helft ben ik natuurlijk ook bij, daar ben ik ook heel fanatiek in,’’ glimlacht Ton. Zoals gezegd is hij alleen op zondag af en toe vrij, als de lagere senioren, waar hij overigens ook voorzitter van is, niet spelen. ,,Ook als het regent of heeft geregend ga ik even kijken of er schade is op de club. Dus eigenlijk ben ik elke dag wel op het sportpark’’.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

 

 

RKVV JEKA kleurt oranje in de meivakantie

Het EK 2024 start 14 juni en om al helemaal in de sfeer te komen, verzorgt 4-Skills Soccer Academy de EK 2024 voetbal-en sportdagen in de meivakantie bij RKVV JEKA

 

 

Alle kinderen in de leeftijd 5 t/m 15 jaar kunnen zich voor dit spektakel inschrijven, zowel leden als niet-leden van RKVV JEKA; iedereen is welkom.

 

In de ochtend bereid je je met je eigen land voor via uitdagende trainingen onder leiding van jouw 4-Skills bondscoach. Na de compleet verzorgde lunch is het dan zover!! Na de grote openingsceremonie met vlaggen en volksliederen, start binnen je eigen leeftijdscategorie het grote EK2024 binnen het 4v4 toernooi.

 

Tijdens de EK 2024 sportdagen, maak je kennis met vele andere gave sporten welke in wedstrijdvormen aangeboden zullen worden. Ook hier nemen de landen het tegen elkaar op met de sporten; voetbal, honkbal, hockey, handbal, volleybal, atletiek en dodgeball.

 

Programma:

Maandag 22 april: EK 2024 Sportdag

Woensdag 24 t/m vrijdag 26 april: EK2024 voetbaldagen

 

Maandag 29 t/m woensdag 1 mei: EK2024 voetbaldagen

Donderdag 2 en vrijdag 3 mei: EK2024 sportdagen

 

Klik voor alle informatie en online inschrijving op onderstaande link:

Voetbaldagen meivakantie 2024 | Soccer Academy 4 Skills (4-skills.nl)

 

 

Klik op rkvv JEKA voor de laatste artikelen over de club.
Klik op rkvv JEKA voor meer informatie over de club.

Kijkje achter de schermen bij verbeterplan FC Vlotbrug

In de schaduw van de prestigieuze voetbalverenigingen vv Hellevoetsluis en Nieuwenhoorn, heeft FC Vlotbrug stilletjes gewerkt aan een transformatie. Een transformatie die niet alleen de buitenkant van de club betreft, maar ook de ziel ervan.

Webmaster Gerard van Hulzen leidde ons door het verbeterplan dat niet alleen de infrastructuur van de club opfriste, maar ook een golf van enthousiasme en betrokkenheid teweegbracht onder ouders en vrijwilligers.

Met een nieuw bestuur ontstonden nieuwe plannen, zo begint Van Hulzen zijn verhaal. “We wilden afrekenen met het beeld van FC Vlotbrug als het ‘lelijke eendje’ en tegelijkertijd de ware essentie van een vereniging laten herleven: het samenbrengen van mensen met dezelfde passie.”

Inhoud verbeterplan

Het verbeterplan was een verzameling van alle klusjes en vernieuwingen die de club weer representatief zouden maken. Van het opknappen van de fietsenstalling tot het moderniseren van de website en het jeugdbeleidsplan. Maar het ging niet alleen om het opknappen van de club, benadrukt Van Hulzen. “We wilden ook de betrokkenheid van ouders en vrijwilligers vergroten. En dat is gelukt. Mensen staken elkaar aan en er ontstond een positieve vibe door de hele vereniging.”

De betrokkenheid van ouders bij de uitvoering van het plan was essentieel, legt Van Hulzen uit. “We gaven ouders de mogelijkheid om zich vrijwillig op te geven voor een specifieke klus. En door het enthousiasme over te brengen, meldden zich gelukkig vanzelf nieuwe ouders die ook wilden meehelpen.”

Succes

Het succes van het verbeterplan werd niet alleen gemeten in de opgeknapte infrastructuur van de club, maar vooral in de betrokkenheid van ouders en vrijwilligers. “Het grootste succes is dat ouders nu echt deel uitmaken van het verenigingsleven,” aldus Van Hulzen. “Het is niet meer vanzelfsprekend dat een klein groepje vrijwilligers alles draaiende houdt.”

Maar het werk is nog niet klaar. Van Hulzen deelt zijn toekomstplannen om de positieve vibe binnen de vereniging voort te zetten en verder te versterken. “Het is zaak om vrijwilligers niet alleen voor klusjes te vragen, maar ook enthousiast te maken voor andere taken die essentieel zijn voor de club. En veel communiceren is daarbij cruciaal.”

FC Vlotbrug  bloeit op als nooit tevoren. Met een vernieuwde club en een hernieuwde gemeenschapszin, is de club klaar om haar eigen pad te banen in de wereld van het lokale voetbal.

Klik op FC Vlotbrug voor de laatste artikelen over de club.
Klik op FC Vlotbrug voor meer informatie over de club.

RWB en NEO’25 maken er mooie derby van

Net als eerder in het seizoen speelden RWB en NEO’25 zaterdag 2 maart gelijk. Deze keer werd het, in een drukbezochte vermakelijke derby, 2-2. NEO’25 moest twee keer in de achtervolging om een punt te pakken, en nog meer om ervoor te zorgen dat RWB de punten niet mee naar huis zou nemen.

Door de 2-2 blijft NEO’25 met nog 8 wedstrijden te spelen de koploper en blijft het verschil met RWB 2 punten. Na de wedstrijd waren beide team het erover eens dat met de uitslag 2-2 wel te leven valt. De grote winnaar waren de toeschouwers die genoten hadden van een mooie spannende en intensieve derby.

Al vanaf de aftrap gebeurde er van alles, na een kwartier had NEO’25 al twee keer de paal geraakt en kreeg RWB net buiten de 16 meter een vrije trap. Door de slecht opgestelde muur was het voor specialist Kevin Remie gemakkelijk om de bal in de hoek tegen de touwen te werken. NEO’25 kwam echter alweer snel terug in de wedstrijd doordat scheidsrechter Bert Aartsen tot verrassing van iedereen de bal, na een schouderduw bij de achterlijn, wel heel gemakkelijk op de stip legde.

De door Noah van Caem genomen penalty was onhoudbaar voor keeper Thijs Fleming waardoor de stand met 1-1 weer gelijk was. Na rust was het spelbeeld hetzelfde als voor rust en legden beide ploegen aantrekkelijk voetbal op de mat. Na een uurtje voetballen was het Owen Kogels die attent reageerde op een dieptepass en de bal over de uitkomende keeper Kevin Akkermans wipte.

NEO’25 ging wisselen om meer aanvalskracht in te zetten wat een kwartier voor tijd resultaat opleverde. Een afgeslagen bal kwam net buiten het strafschopgebied voor de voeten van Noah van Caem die de bal in het doel ramde. 10 Minuten voor tijd kwam RWB met 10 man te staan doordat Jon van de Kamp zijn tweede gele kaart kreeg. Verdedigend moest RWB alle zeilen bij zetten maar gaf geen doelpunten meer weg. Even dacht NEO’25 nog de overwinning naar zich toe te trekken, maar op de doellijn stond nog een speler van
NEO’25 buiten spel. Maar goed ook, want het 2-2 gelijk spel was een goede afspiegeling van deze mooie derby.

Volgende week speelt NEO’25 wederom een derby maar dan tegen plaatsgenoot SSC’55. RWB speelt thuis tegen RFC. Er van uit gaande dat RFC dinsdag 5 maart wint van laagvlieger UVV’40 gaat de wedstrijd van zaterdag 9 maart tussen RWB en RFC om wie de tweede periode pakt.

Klik op RWB voor meer informatie over de club.
Klik op RWB voor meer artikelen over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.