Home Blog Pagina 70

Neal Kuiper is de Mbappé van NTVV

NTVV
-
0
Neal Kuiper is de Mbappé van NTVV

Kind van de club, topscorer en één van de oudere jongens binnen het team. Van Neal Kuiper wordt bij NTVV veel verwacht. Toch lukt dat met een plek in de onderste regionen van de vijfde klasse, voorlopig nog niet alleraardigst. En dus is er werk aan de winkel. “Ik zou nog wel meer de leiding kunnen pakken.”

Heel gek is dat laatste, gezien zijn leeftijd eigenlijk ook niet. Want wie verwacht dat Kuiper een routinier is van ergens in de dertig, komt bedrogen uit. De doelpuntenmaker van beroep, is zelf ook pas 25. “En ik voel mezelf nog wel iets jonger af en toe, haha! Toch ben ik één van de ouderen. We hebben slechts twee jongens van rond de dertig.” Hun taak is dan ook simpel. “De jonge gasten komen door, die moeten wij een beetje zien op te leiden.” Al is dat niet gemakkelijk, heeft hij inmiddels gemerkt. “Weinig ervaring en veel spelers die studeren. Dan is het lastig om echt iets op te bouwen.”

Derde helft

Ook Kuiper zelf, is vanwege zijn studie Informatica niet altijd aanwezig. “Ik woon in Rotterdam, maar studeer in Leiden. Op dinsdag train ik niet, maar op donderdag ben ik er wel.” Misschien wel mede daardoor, valt de huidige rangschikking een beetje tegen. “We hadden allemaal wel verwacht dat het beter zou gaan.” Helemaal met zijn ervaring. “Wat dat betreft zou ik wel wat meer de leiding kunnen pakken. Ook qua vrijwilligerswerk. Ik moet het toch meer hebben van doelpunten maken.” Wel alleen voor NTVV. “Ik voetbal hier vanaf mijn zesde. In de C’tjes heb ik nog even bij DBGC meegetraind, omdat er bij NTVV misschien geen team zou zijn, maar uiteindelijk ging dat toch door. Daarna ben ik nooit meer ergens anders geweest”, vertelt Kuiper.

“Ook nooit overwogen eigenlijk. Ik heb het hier gewoon goed naar mijn zin.” Waarom? “Dat vraagt mijn moeder ook altijd. Dat is puur NTVV. Mijn vrienden, de mensen. Dat is nou eenmaal heel leuk.” Juist ook als ze in een ander team spelen. “Dan zie je bepaalde jongens van het tweede weer na de wedstrijd. Dat zijn toch je connecties. En natuurlijk is de derde helft altijd gezellig. Ik blijf vaak redelijk lang hangen.” Zelfs als het minder lekker gaat. “NTVV heeft het nooit echt heel goed gedaan, dat scheelt misschien wel iets. Dus dat drukt de pret eigenlijk niet.”

Balletje trappen

Want gezellig, dat is het in Nieuwe-Tonge. “Het spelletje is leuk, maar het blijft wel de laagste klasse. Daarna draait het ook wel om de gezelligheid.” Al willen ze natuurlijk ook presteren. “Onder de vorige trainer moesten we onze verwachtingen uitspreken, toen zeiden we plek vier of vijf. Dan valt dit wel tegen.” Toch houdt Kuiper hoop. “De laatste wedstrijden zit er wel weer strijdlust in, dat was een beetje vergaan. We hebben al een paar keer onnodig verloren, voor ons gevoel.” Tijd om daar iets aan te gaan doen. “Conditioneel kunnen we nog wel stappen maken. Ikzelf ook. En een simpel stukje strijdkracht. Met plezier het veld op.” Vooral dat laatste, is voor hem heel belangrijk. “Het is een simpel spelletje. Lekker buiten met vrienden een balletje trappen. Niet te veel druk.”

Al legt hij zichzelf, die wel een beetje op. “Voor het seizoen heb ik gezegd dat ik er vijftien wil maken. Waarom zou ik nu niet voor twintig gaan? Ik ben al over de helft!” Want als spits of rechtsbuiten, wordt dat tegenwoordig wel een beetje van hem verwacht. “Eigenlijk heb ik overal wel gespeeld. In het tweede stond ik vooral op het middenveld, in de jeugd ben ik zelfs begonnen als ‘back’.” Maar tijden veranderen dus. “Spits vind ik wel het leukste! Vooral omdat daar het moeilijkste voetbal wordt gespeeld, daar moet je nadenken.” Voorlopig gaat hem dat dus goed af. “Ik ben redelijk rap, dat is mijn grootste kwaliteit. Het is altijd hopen op die diepe bal. Een beetje Mbappé op laag niveau, haha.” Al heeft hij nóg meer van zijn voormalig ploeggenoot genoten. “Messi, in zijn tijd bij Barcelona. Ik heb nog geen opvulling voor dat gat gevonden…” Gelukkig hoeven ze zich daar bij NTVV wat hem betreft, geen zorgen om te maken. “Ik ga nooit ergens anders spelen!”

Klik op NTVV voor de laatste artikelen over de club.
Klik op NTVV voor meer informatie over de club.

VoetbalJournaal voorjaar 2024, Breda

VoetbalJournaal
-
0
VoetbalJournaal voorjaar 2024, Breda

‘Ons sportpark lijkt op dat van een BVO’

de Jonge Spartaan
-
0
‘Ons sportpark lijkt op dat van een BVO’

Kleedkamers schoonmaken, de kantinevloer boenen, sponsors binnenhalen en zorgen dat de velden er als een biljartlakentje bijliggen. Je kunt het zo ‘gek’ niet bedenken, of Peter Vervloed doet het. En dus is De Jonge Spartaan voor de vrijwilliger veel meer dan een voetbalclub. “Ik voel heel veel waardering.”

En dat is gezien de tijd die hij erin steekt, maar goed ook. “Ik ben er iedere dag mee bezig. Misschien wel 25 uur per week.” Want als onderdeel van de werkploeg en lid van de sponsorcommissie, doet de 54-jarige Vervloed dus werkelijk van alles. “In 2012 ben ik mee gaan lopen met Wim van Putten. Sindsdien loop ik hier dagelijks rond.” Met een glimlach dus. “Ik heb een heel fijn gevoel bij de club. Als ik iets vraag, dan kan het!”

Complimenten

In zijn geval, is dat soms best een hoop. “Onze werkploeg bestaat uit een man of vijftien. Die stuur ik aan. Op vrijdag rollen we altijd drie uur lang de velden. Maar het is ook beregenen, maatvoering uitzetten, prikken en het contact met de gemeente. Daarnaast houden we natuurlijk ook het complex bij.” Dat terwijl Vervloed van oorsprong geen echte ‘Spartaan’ is. “Ik heb altijd bij NTVV gezeten, tot ik in Middelharnis kwam wonen. Vanaf 2005 ben ik betrokken, als trainer én leider.” Van zijn zoon. Die nu toevalligerwijs in het eerste speelt. “Mijn dochter heeft ook nog even gevoetbald, maar wilde er al snel weer vanaf. Ik ben zelf helemaal gek van het spelletje.” Ook als het gaat om het binnenhalen van sponsoren. “Eén keer in de zeven weken zitten we bij elkaar. Gelukkig hebben we vreselijk veel sponsoren, misschien wel een stuk of 180.”

En daar plukken ze bij De Jonge Spartaan allemaal de vruchten van. “Alles is heel goed geregeld. Niks is te veel. We hebben tractoren en kunnen al acht jaar lang beregenen. Dat hebben we allemaal zelf bekostigd.” En niet voor niks. “We krijgen constant complimenten: ‘Jeetje mina, dat veld is echt geweldig!’ Ons sportpark lijkt op dat van een BVO.” Sterker nog. “Op het trainingsveld, heb ik van die vakken gemaakt. Om in te kunnen trainen. Dat heb ik een keer bij Ajax op De Toekomst gezien. Zoiets vind ik dan leuk om zelf te doen.” Met behulp van een robotbelijner, want ook die hebben ze bij De Jonge Spartaan. “Eén keer per seizoen komen ze dat doen. Alles in de iPad en gaan.”

Hartaanval

Toch is dat alles, voor Vervloed meer dan een leuke hobby. “Met de ‘Vutters’, onze buitenploeg, eten we ook geregeld samen op de club. Even een praatje met mekander maken, over iets anders dan voetbal. Het is ook iets heel sociaals.” Helemaal voor hem. “Op mijn 41ste heb ik een hartaanval gekregen tijdens het hardlopen. Daar heb ik behoorlijk wat schade aan overgehouden. Werken kan ik niet meer, maar het glas is voor mij halfvol. Ik ben meteen gaan kijken wat ik wel kon. Ik moet alleen stress zien te vermijden.” Gelukkig lukt dat laatste, best aardig. “In onze ploeg is alles dubbel bezet. Het is dan wel vrijwillig, maar niks is vrijblijvend. De dingen moeten toch gebeuren.”

Wat Vervloed betreft met liefde. “Als ik ‘s ochtends wakker word, weet ik nog niet wat ik ga doen. Dat is een ongekende luxe. Het beste medicijn, is voor mij om gewoon bezig te zijn.” En bezig, dat is de inwoner van Middelharnis. “Dingen bestellen, de sleutels beheren, kantjes snijden, onkruid wieden of reclameborden schoonmaken. Noem maar op.” Al gaat dat alles, niet vanzelf. “Mijn grootste tegenstander, is het weer. Als het te warm is, moet ik even rust houden. Dan moet het hartje veel harder werken.” Maar zijn ‘formule’ werkt geweldig. “Ik noem dat altijd de ‘keukentafelgesprekken’. Zo is onze groep bij elkaar gekomen. Het wordt breed gedragen. Genoeg mensen willen wat doen.” En dus koesteren ze, wat ze hebben. “Het is een mooie club, die enorm is gegroeid. De Jonge Spartaan is eigenlijk een soort bedrijf. Samen met het bestuur, loopt dat heel lekker.” Zolang Vervloed zich goed voelt, blijft hij het logischerwijs dan ook doen. “Er staat nu niks in de weg om zo door te gaan!”

Klik op De Jonge Spartaan voor de laatste artikelen over de club.
Klik op De Jonge Spartaan voor meer informatie over de club.

Stoop geniet van het spelletje bij DVV’09: ‘Dat gun ik een ander ook’

DVV 09
-
0
Stoop geniet van het spelletje bij DVV’09: ‘Dat gun ik een ander ook’

Lekker voor je ‘cluppie’ bezig zijn en de boel gezellig maken. Dat is precies wat Ilonka Stoop als vrijwilliger bij DVV’09 doet. Want ondanks dat ze zelf onlangs besloot te stoppen met voetballen, is haar liefde voor het spelletje geen moment minder geworden. “Samen zorgen dat mensen met plezier naar de club komen.”

Iets wat ze zelf ondertussen al meer dan dertig jaar doet. “Op mijn 21ste vroegen ze of ik wilde helpen met het clubblad, omdat ik handiger was met de ‘typemachine’. Niet veel later ben ik bij het jeugdbestuur aangesloten. Daar groei je vanzelf in. En het is leuk om te doen!” Net als zelf voetballen, overigens. “Ik ben ooit begonnen bij Dirksland. Toen was ik veertien jaar oud. Een vriendin wilde op voetbal, zo is het balletje gaan rollen. Hebben we zelf meiden gezocht en een team opgericht. Mijn moeder werd leidster en ik heb zelfs nog met haar gevoetbald!”

Oude rugnummer

De inmiddels 52-jarige Stoop maakte vervolgens uitstapjes naar SNS en Melissant, voordat ze opnieuw als speelster bij DVV’09 terechtkwam. “Dat kriebelde toch, voetballen op eigen dorp. In de tussentijd ben ik ook nog moeder geworden, maar acht weken later voetbalde ik weer.” Toch is de ‘laatste vrouw’ en middenvelder, onlangs dus gestopt. “Ik liep al jaren met een brace, had ooit mijn knie verdraaid. Mijn meniscus zat dubbel, die kregen ze niet meer recht.” Sterker nog. “Mijn kruisband bleek ook af. En de hechting van mijn meniscus hield het niet. Lag ik er anderhalf jaar uit.”

Dit seizoen kwam er een einde aan haar tijd bij de Vrouwen 30+, die ze samen met haar schoonzusje had opgericht. “Een tegenstander verdraaide haar knie, dat was foute boel. Toen dacht ik wel bij mezelf: wat als er bij mij ook weer iets gebeurt? Dat risico vond ik te groot.” En dus speelde ze afgelopen november, haar laatste toernooi. “In het oude Dirksland-tenue, met mijn oude rugnummer. Dat was zo mooi!” Een prachtig afscheid, maar natuurlijk niet voor altijd. “Iedereen kent iedereen. En iedereen doet zijn ding. Met z’n allen proberen we het leuk en gezellig te maken.” Als leider, supporter én begeleider van het schoolvoetbal, droeg Stoop de voorbije jaren haar steentje bij. “Je wilt die ‘kids’ leuk leren voetballen en met plezier naar de club laten komen.”

Sociaal bezig

En dus heeft ze het er als wedstrijdsecretaris voor de jeugd, lid van de jeugdcommissie en als coördinator, maar druk mee. “Gelukkig kun je sommige dingen ook vanuit huis doen. Appen en mailen, gaat soms toch makkelijker.” Al is Stoop natuurlijk geregeld, wél op de club. “Op donderdag hang ik altijd de indeling op, zodat iedereen dat weet. En ik ben natuurlijk vaste supporter van het eerste én van het tweede, het team van mijn zoon Mike. Vanaf dat hij bij de F’jes zat, ga ik al met hem mee. Ook als leidster. Dan is het leuk om van al die jongens hun ontwikkeling te zien.”

Genieten, doet Stoop sowieso wel. “Je moet iets doen in je vrije tijd. Ik ben gewoon graag sociaal bezig. Het geeft ook veel voldoening als alles op rolletjes loopt.” Zoals het gametoernooi voor de jeugd of LED-voetbal op de maandagavond. “We hebben een leuke groep vrijwilligers, vol met enthousiaste heren en dames. Vooral dat laatste vind ik heel gezellig.” Haar inzet en dat van man Lex, voormalig voorzitter van Dirksland, wordt dan ook gewaardeerd. “Hij is erelid en ik ben lid van verdienste.” Toch blijft Stoop zelf vooral nuchter. “We proberen het zo goed mogelijk te doen. Sinds vorig seizoen hebben we ook een Hoofd jeugdopleiding, die probeert de jeugd qua structuur steeds meer op poten te zetten.”

En ook op haar, kunnen ze bij DVV’09 voorlopig rekenen. Gewoon op het fietsje. “Je moet wel blijven sporten, hè? Zolang mijn gezondheid het toelaat, blijf ik het doen. Ik kan het gewoon niet laten.” Dus geniet ze nog altijd net zo van het spelletje. “Ik heb het zelf altijd met zoveel liefde, passie en plezier gedaan. Dat gun ik een ander ook!”

Klik op DVV’09 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DVV’09 voor meer informatie over de club.

‘Ik ben echt begaan met die jongens’

MSV Flakkee
-
0
‘Ik ben echt begaan met die jongens’

Voorkomen is altijd beter dan genezen. En dus is dat wat blessures betreft precies wat verzorgster Lisette IJpelaar bij vijfdeklasser Flakkee probeert te doen. Maar stiekem is ze als ‘moeder van de selectie’ veel meer dan dat. “Ik ben echt begaan met die jongens, dat maakt het leuk!”

Ook als ze op vakantie is, begint de 43-jarige IJpelaar te lachen. “Dan mis ik de voetbal en houd ik toch altijd even bij wat ze gedaan hebben.” Want juist dat, maakt het voor haar zo leuk. “Als ik die binding niet had gehad, had ik het ook niet zo lang volgehouden. Het zijn echt allemaal aardige jongens.” Voor het derde seizoen op rij. “In 2019 heb ik mijn diploma Sportmassage gehaald, omdat ik al jarenlang interesse had voor het lichaam, spieren en het medische. Een jaar later kwam dit op mijn pad, toen zochten ze bij het eerste een nieuwe verzorgster.”

Massagetafel

Niet geheel onlogisch, vertelt ze. “Mijn vader komt al sinds jaar en dag bij de club. Dus als klein meisje ging ik iedere zondag mee naar Flakkee.” Toch begonnen haar eigen kinderen ergens anders met voetballen. “We wonen in Achthuizen, dus dan ga je naar FIOS en later Den Bommel. Daarna zochten we een andere vereniging, dan is Flakkee een logische keuze.” Ook voor haarzelf. “Ik heb met mijn diploma ook nog een tijdje wat aan huis gedaan, maar dat was niks. Het is leuk om er op deze manier toch nog wat mee te kunnen doen en zo je kennis bij te houden.” Want haar ‘normale’ werk als officemanager mag dan voornamelijk achter een bureau zijn, bij de voetbal staat ze liever aan een massagetafel.

Ook vanwege de sfeer. “Gemeenschappelijk en gezellig. Ik voel me daar thuis. Van huis uit heb ik Flakkee natuurlijk altijd een fijne club gevonden.” Wanneer komt ze als verzorgster in actie? “Eigenlijk niet tijdens wedstrijden, dan ben ik er vaak niet bij. Vooral omdat ik meer waarde zie in het spelers fit op het veld krijgen.” Bijvoorbeeld door massages te geven bij spierpijn of lichte blessures. “En ik beoordeel of spelers naar de fysio moeten. Soms doe ik oefeningen met ze of geef ik er een aantal mee.” Daarnaast is ze verantwoordelijk voor de warming-up. “Dat is inmiddels een vaste routine geworden, voornamelijk met loopvormen.”

Betrokken

Toch is dat nog lang niet alles. “Ik verzamel ook de kleding die kwijtraakt, leg de spullen klaar en regel andere dingen. Zoals het water.” De moeder van de selectie, wordt ze dan ook gekscherend genoemd. IJpelaar kan er zelf smakelijk om lachen. “Dat voel ik ook wel een beetje zo. Ik ben echt begaan met die jongens. Dat is ook het leukste eraan. Naast ze helpen van blessures af te komen.” Of het organiseren van een trainingskamp. Want ook dat doet IJpelaar. “Vanuit mijn werk, een eigen bedrijf samen met mijn man, ben ik een soort regelneef. Dat vind ik leuk om te doen. Dit seizoen zijn we in de buurt van Barneveld geweest.” Goed voor de teambuilding, vertelt ze. “Het is jammer dat we van onder staan, want iedereen traint echt keihard. Die jongens willen allemaal werken voor elkaar en het is een hechte groep. Dan gun je ze meer punten.”

Ook voor haar eigen fanatisme. “Ik ben wel fanatiek met de resultaten bezig. Nu is het toch steeds een teleurstelling.” Al doet dat aan haar liefde voor het spelletje, gelukkig niks af. “Natuurlijk omdat ik het zelf, bij FIOS, ook heb gedaan. Je doet het met z’n allen. Dat is het mooie van een teamsport. Alleen ben je nu op een andere manier betrokken.” In haar geval dus op dinsdag en donderdag vóór de training. “En bijna altijd op zaterdag voor de wedstrijd. Alleen tijdens niet.” De spelers van Flakkee zijn bij IJpelaar dus in goede handen. “Door middel van bijscholing probeer ik alles bij te houden. Daarvoor moet je ook licentiepunten halen, die staan in mijn hoofd al op de planning.” Want ook volgend seizoen, is ze er gewoon weer bij. “Ik heb het ontzettend naar mijn zin, dus er is geen reden om weg te gaan!”

Klik op MSV & AV Flakkee voor de laatste artikelen over de club.
Klik op MSV & AV Flakkee voor meer informatie over de club.

Breederveld is ook buiten de kleedkamer weer belangrijk

vv Stellendam
-
0
Breederveld is ook buiten de kleedkamer weer belangrijk

Na een dominant kampioenschap in de vierde klasse, knokt Stellendam dit seizoen een niveautje hoger voor wat het waard is. En logischerwijs, valt dat niet altijd mee. Heeft ook routinier Bram Breederveld de afgelopen maanden wel gemerkt. “Een jong team heeft tijd nodig.”

Tijd om te leren én om te wennen, begint de 36-jarige Breederveld te vertellen. “Vooral qua fysieke kracht is het een groot verschil. En kleine foutjes worden afgestraft. Dat is ook een beetje mentaal.” Toch boekte de ploeg onlangs een belangrijke overwinning, op hekkensluiter Alliance. “Daar zaten we wel een beetje tegenaan te hikken. Als je wel goed speelt, maar te weinig punten pakt…”

Jongens helpen

En te weinig punten, heeft Stellendam. Want met een positie die aan het einde van het seizoen nacompetitie voor degradatie betekent, moet de formatie onder leiding van Dennis en Robin Bredius nog flink aan de bak. Niet zo gek, vindt Breederveld. “We hebben een jonge groep, die nog moet leren. Maar dat heeft tijd nodig. Dat merk je in de omschakeling en op het middenveld.” Een gebrek aan ervaring dus, iets waar de verdediger op zijn beurt dan weer voor moet zorgen. Al had hij het, vooral vorig seizoen, ook zelf wel even lastig. “In de voorbereiding brak ik mijn pols. Daarna kwam ik weer terug en ben ik eigenlijk als invaller bij de groep gebleven.”

Inmiddels weer in de basis, blikt Breederveld terug op die periode. “Dat was in eerste instantie best lastig. Zeker op mijn leeftijd. Is het dan klaar en moet je stoppen?” Gelukkig voor zichzelf én Stellendam, deed hij dat uiteindelijk dus niet. “Ik kon op een bepaalde manier toch belangrijk zijn in de kleedkamer. Een beetje die jonge gasten helpen.” Nu, weer helemaal fit, lukt dat natuurlijk nog beter. “Door blessures kwam ik er weer in, daarna heb ik mijn plek vastgehouden.” Als oudste van het team dus. “Dat is eigenlijk wel leuk! Ik speel nu met jongens die ik in de ‘F en E’ nog training heb gegeven. Ze kijken toch een beetje tegen je op. En ik word geaccepteerd. Ook als ik een keer een training over moet slaan. Dat is nooit een probleem.”

Zakelijk zijn

Maar als Breederveld er is, zullen ze dat ook horen, begint hij te lachen. “Het is geen speeltuin, soms worden er andere dingen van je gevraagd. Dan moet je zakelijker zijn, om een overwinning over de streep te trekken. Dat probeer ik er wel in te krijgen.” Want, zo weet de Stellendammer inmiddels: “Voetballend kunnen we leuk mee, doen we zeker niet onder voor 85 procent van de teams. Alleen qua zakelijkheid en fysiek, komen we nog wel tekort. Dat is een extra aandachtspunt.” Helemaal als ze hun doelstelling willen behalen. “Handhaving is ons streven. Ik heb er alle vertrouwen in dat het gaat lukken. Zeker als we niet te veel blessures krijgen…” En dus kijkt Breederveld, het liefste gewoon omhoog. “Zeker met de kwaliteiten die we hebben, moet je positief zijn. Die jongens worden natuurlijk ook steeds ouder.”

Net als hij. “Ik speel vanaf mijn vijfde bij Stellendam. Het is een familie, klein en ons kent ons. Je komt hier een soort van thuis. Iedereen ken je, het is gezellig en altijd druk langs de lijn. Dat is gewoon heel leuk!” Zelfs bij verre uitwedstrijden. “Ook dan gaan er een hoop mee.” Om hem te zien schitteren. Als centrale verdediger. “Vroeger was ik altijd spits. Sinds een jaar of vier, sta ik achterin. Je wordt wat ouder en Arie (Bravenboer) is een veel betere spits.” Van hardwerkende spits, naar leider in het hart van de defensie. “Met mijn ervaring probeer ik nu de boel aan te sturen. Neerzetten, coachen en het ‘zootje’ bij elkaar houden.” Een fijne positie, zo in zijn nadagen. “Lekker om af te bouwen! Tegenstander uitschakelen en sterk zijn in de kopduels.”

Dat lukt hem naar eigen zeggen vrij aardig. “Omdat je zelf spits bent geweest, weet je toch een beetje wat ze gaan doen.” De vraag is nog voor hoelang. “Ik ken Leo (de Geus), onze nieuwe trainer voor volgend jaar, goed. Die heb ik al twee keer gehad. Dus als ik fit blijf, ga ik waarschijnlijk nog een jaartje door!”

Klik op VV Stellendam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Stellendam voor meer informatie over de club.

NSVV morst twee punten tegen Sliedrecht

vv NSVV
-
0
NSVV morst twee punten tegen Sliedrecht

NSVV was de beter voetballende ploeg en had alle kans om net als bijna alle andere teams in deze competitie gewoon drie punten mee te nemen uit Sliedrecht. Tweemaal was er een miskleun aan NSVV-zijde op psychologisch belangrijke momenten en hierdoor kwam Sliedrecht tweemaal op voorsprong.

Net zoveel keer kwam NSVV verdient terug en miste daarna een penalty. Het laatste half uur maakte beide teams er daarna een spektakelstuk voor de neutrale toeschouwer van, maar de vele kansen aan beide zijden werden daarna niet meer benut. De Numansdorpse supporters dropen teleurgesteld in de 2-2 eindstand af.

1e helft

In de eerste helft begon NSVV geweldig. Er was direct een vrij trap van Jasper Huisman die goed terug werd gekopt door Jeroen Voshart en Boyd van Andel zag zijn inzet net door een verdediger naast getikt worden. De daaropvolgende corner kwam bij Mitchel Louwerens, die zijn schot met een mooie krul op de lat zag belanden. NSVV had de bal de eerste twintig minuten en er was geen vuiltje aan de lucht voor NSVV. Het eerste doelpunt van Sliedrecht kwam toch uit de lucht vallen. Een vrije trap werd snel genomen op de diepgaande rechtsback van Sliedrecht. Een NSVV-aanvaller was bij de les en kon de bal onderscheppen.

Waarschijnlijk was de gedachte al bij de vervolgactie, want de bal werd half geraakt en belande precies voor de voeten van de diepgaande rechtsback van Sliedrecht. De NSVV-verdediging was uit positie en de rechtsback legde de bal eenvoudig op de voor het doel geheel vrijstaande Sliedrecht spits Nordin el Hassani. Eenvoudig kon hij Sliedrecht op voorsprong brengen. Sliedrecht tankte vertrouwen uit dit cadeautje en ging beter tegenstand bieden.

Net voor rust kwam er toch gerechtigheid. Mitchel Louwerens draaide een corner zo goed in dat de Sliedrecht keeper alle moeite had om een direct doelpunt te voorkomen. De keeper tikte de corner tegen de lat en in de rebound kon Quinton Burk de bal inkoppen. Snel daarna kwam het rustsignaal. Op een lekker moment had NSVV een gevoelige tik uitgedeeld. NSVV kon weer met een schone lei aan de tweede helft beginnen. De supporters van NSVV hadden er alle vertrouwen in dat de beste ploeg vanzelf zou komen bovendrijven.

2e helft

In de tweede helft begon NSVV met een miscommunicatie tussen rechtsback Lars van der Heiden en keeper Jarmo Hartgers. Beide dachten waarschijnlijk dat de ander de bal wel zou hebben. De derde die er in dit geval mee vandoor ging was Sliedrecht speler Cedric Tokromo. Hij zei dankjewel en tikte de bal langs Jarmo in het doel. Sliedrecht ontving weer een boost en NSVV wilde snel de euforie van Sliedrecht de kop in drukken. Binnen een paar minuten was het weer gelijk. De eerste kans was voor Finn Langerak. Alleen voor keeper Jasper Sprong lukte het niet om hem te verschalken. De mooiste aanval van de middag werd wel benut. Na een mooie combinatie speelde Kjetil Mol de diepgaande Mitchel Louwerens vrij. In het strafschopgebied aangekomen schoof Mitchel de bal langs de keeper en via de binnenkant van de paal in het doel. De stand was weer gelijkgetrokken, 2-2.

Met nog veertig minuten te spelen kon NSVV werken naar de overwinning. Idee op dat moment was dat als NSVV op voorsprong komt het verzet van Sliedrecht wel gebroken zal zijn. Hoe mooi is het dan dat een verdediger van Sliedrecht de fout in gaat en scheidsrechter Killy Mandemakers een strafschop aan NSVV toekent. Aanvoerder Mitchel Louwerens ging achter de bal staan. Zijn inzet was hard, maar naast het doel. Voor Sliedrecht ging de zon weer schijnen en ze kregen er weer zin in.

Het laatste half uur werd een spektakelstuk waar NSVV niet op zat te wachten. NSVV had drie grote kansen, maar Sliedrecht ook. De drie grote kansen voor NSVV was tweemaal een perfect gegeven voorzet van Jasper Huisman. Tweemaal werd vergeten de voorzet te promoveren tot doelpunt. Jeroen Voshart heeft al menig van dergelijke vrije kopkansen erin gekopt, maar vrij bij de tweede paal kopte hij net naast. De tweede keer was het de beurt aan Wessel van Haren. Ook Wessel is de man die je in dergelijke posities wilt krijgen, maar ook Wessel kopte de bal naast.

Laatste grote kans was voor Jeroen Voshart, maar dit had hij zelf niet in de gaten. De verdediging van Sliedrecht miste een voorzet en Jeroen rekende daar niet op. Bij de tweede paal kwam hij er te laat achter dat dit een levensgrote kans was om de bal simpel binnen te tikken.

Na de wedstrijd bleek NSVV wel een plekje gestegen te zijn op de ranglijst, maar dit hadden gewoon drie plekken kunnen zijn als NSVV gewonnen had. Er is natuurlijk niets aan de hand en NSVV heeft alleen niet de mogelijkheid gegrepen om wat meer rust in de klassering richting het einde van het seizoen te creëren. Positieve is dat NSVV onder druk vaak goed voor de dag komt en volgende week er weer eens een thuiswedstrijd op het programma staat. In de ranglijst van alle thuiswedstrijden staat NSVV 3e van boven en in dezelfde ranglijst van alle uitwedstrijden staat NSVV 3e van onderen. De thuiswedstrijd komende zaterdag is tegen BVCB waar uit gelijk tegen gespeeld is. Achterstand op BVCB is slechts 1 punt. Kom allen kijken hoe NSVV met stip gaat stijgen op de ranglijst.

Klik op NSVV voor meer informatie over de club.
Klik op NSVV voor meer artikelen over de club.

Papendrecht klimt naar linkerrijtje na 3e zege op rij

vv Papendrecht
-
0
Papendrecht klimt naar linkerrijtje na 3e zege op rij

Op zaterdag 16 maart speelde Papendrecht uit tegen Brielle. De thuisploeg stond net onder de streep maar had net zoveel verliespunten. In saaie wedstrijd, die pas in de slotfase tot leven kwam, pakte Papendrecht voor de derde keer op rij de volle buit.

De eerste helft was het aanzien nauwelijks waard. Twee ploegen die achteruit hingen, matig voetbal en veel foute passes. Een bal op de paal van Brielle en een bal op de lat van Papendrecht waren de enige noemenswaardige momenten.

Na de rust kabbelde de wedstrijd aanvankelijk rustig verder. In een wat mindere fase van
Papendrecht kwam Brielle enige keren gevaarlijk door. In de 65e minuut leidde dat tot de 1-0. Een voorzet van de rechterkant werd met een bekeken volley afgerond door Jordy Braber.

Na het doelpunt was Papendrecht even van slag maar herpakte zich in het laatste kwart. De gasten drukten Brielle verder naar achter, kregen mogelijkheden en kwamen in de 80e minuut op gelijke hoogte. Na aangeven van Justin Beemsterboer verscheen Lorenzo van Wijk dankzij een geweldige actie alleen voor Brielle keeper Nigel Keehnen en schoof
vervolgens de 1-1 binnen.

Daarna ontbrandde de wedstrijd. Beide ploegen zochten de aanval waardoor aan beide kanten mogelijkheden ontstonden op de voorsprong. Toen in de 88e minuut scheidsrechter Jaggan naar de stip wees, zakte bij de supporters van Papendrecht de moed in de schoenen. Vlak daarvoor had centrale verdediger Cees Baars in een duel op de achterlijn in de ogen van de scheidsrechter een overtreding gemaakt. Routinier Lex van Dommelen wist wel raad met het buitenkansje en jaste de bal in de kruising: 2-1.

Met de moed der wanhoop ging Papendrecht op zoek naar de gelijkmaker. Eén van de
aanvallen eindigde in de zestienmeter waar de bal vervolgens als in een flipperkast voor
diverse voeten terechtkwam zonder dat er een schot op doel volgde. Uiteindelijk was het
invaller Wesley Tilroe die de bal oppikte en na een prima actie de bal achter Nigel Keehnen
schoot. Terwijl de Papendrechtse fans opgelucht ademhaalden en met hun gedachten al bij
een mooi gelijkspel zaten, viel zowaar nog de 2-3.

In één van de laatste aanvallen werd de bal in het strafschopgebied van Brielle gebracht. Na een scrimmage viel de bal voor de voeten van Lorenzo van Wijk die met een verwoestend schot de winnende binnenschoot. Niet veel later floot scheidsrechter Jaggan voor het einde. Een mooie zege waar een gelijkspel misschien terecht was geweest maar dat maakt het niet minder mooi.

Door de overwinning staat Papendrecht nu in het linkerrijtje. De komende twee weken heeft de ploeg geen competitieverplichtingen. Op zaterdag 6 april volgt de uitwedstrijd tegen nummer 2 Spijkenisse.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

 

Wedstrijdverslag MVV’27 – Victoria’04

sc Victoria 04
-
0
Wedstrijdverslag MVV’27 – Victoria’04

Op het hobbelige veld van Sportpark De Commandeur in Maasland werd een pittig
maar sportief duel uitgevochten door twee fanatiek spelende ploegen. Bij Victoria’04 wist MVV’27 met 0-4 de thuisploeg te verslaan. Doch nu bleken de rollen omgekeerd.

Victoria’04 trachtte zich te revancheren tegen een MVV’27, dat een groot aantal
basisspelers noodgedwongen miste. De Vlaardingse formatie koos waar mogelijk de
aanval en in de omschakeling probeerde een risicoloos spelend MVV’27 iets terug te
doen. Beide defensies sloten op tijd, zodat er weinig doelkansen ontstonden. Na een
half uur spelen kreeg Nailey Girigorie de beste mogelijkheid om Victoria’04 op
voorsprong te zetten.

Na een vloeiend lopende aanval schoot hij de bal via een graspolletje van dichtbij precies in de grijpgrage handen van de keeper van MVV’27. Ook de thuisclub bleek niet bij machte een doelpunt te forceren, waardoor de ruststand op 0-0 bleef steken.

De tweede helft gaf hetzelfde spelbeeld te zien: een aanvallend ingesteld Victoria’04 tegen een sterk verdedigend Maaslands collectief. Naarmate de wedstrijd vorderde kreeg Victoria’04 steeds meer vat op het spel van de thuisclub. Het duurde tot de 80ste minuut voordat de score kon worden geopend. Een hoge bal op Nailey Girigorie werd in één tijd met het hoofd verlengd naar Lars Kortleven, die alle gelegenheid kreeg om de bal in het doel te lopen: 0-1.

MVV’27 joeg in de resterende tijd op de gelijkmakende treffer, doch bleek niet bij machte om Victoria’04 van de volle winst af te houden.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

Wim de Jong is de trotse aanvoerder van Nieuw Lekkerland

vv Nieuw Lekkerland
-
0
Wim de Jong is de trotse aanvoerder van Nieuw Lekkerland

Al sinds zijn jeugd droomde Wim de Jong ervan om de groene grasmat te betreden, en bij Nieuw-Lekkerland heeft hij zijn thuis gevonden als aanvoerder. Op 28-jarige leeftijd draagt hij met trots de aanvoerdersband van deze club, waar hij al zeven seizoenen het spel van de Lekkerlanders verdeeld.

,,Toen ik vorig jaar tot aanvoerder werd benoemd, voelde dat als een eer’’, deelt De Jong. Degene die vorig jaar aanvoerder was raakte geblesseerd en De Jong draagt sindsdien de band om zijn arm. Hij deed altijd al zijn ding op het middenveld van Nieuw Lekkerland, maar nu mag hij de band van de club, waar hij al lange tijd speelt, dicht bij zijn hart dragen. Nu is het mijn beurt om zijn ervaring te delen en het team te leiden. ,,Het is een goede groep jongens, waar ik een goede band mee heb’’, verteld de Bergambachter.

Binnen en buiten de lijnen

Met zijn positie op het middenveld neemt Wim de leiding op zich, zowel op als buiten het veld. ,,Ik probeer vaak bezig te zijn met het organiseren van het spel en het coachen van mijn teamgenoten,’’ zegt hij. ,,Communicatie is belangrijk en ik probeer altijd duidelijk en ondersteunend te zijn naar mijn teamgenoten’’. Maar eigenlijk is zijn rol niet veranderd sinds hij aanvoerder is geworden. ,,Ik doe niet anders dan normaal. Binnen het veld zet ik iedereen neer en buiten het veld praat ik met de jongens uit het team, maar dat deed ik al voordat ik aanvoerder werd’’. De 28-jarige De Jong probeert op deze manier te pijlen hoe zijn medespelers uit zijn team zich voelen in de groep en op het veld.

Fanatieke achterban

De Jong’s liefde voor de club Nieuw-Lekkerland gaat verder dan alleen het voetbalveld. Hij prijst de club voor de warme sfeer en fanatieke achterban. Het is meer dan alleen voetbal in Nieuw Lekkerland. ,,De supporters zijn fantastisch en vormen een hechte kern die ons altijd aanmoedigt. Elke zaterdag zijn ze er weer’’, vertelt de Nieuw-Lekkerland-aanvoerder. ,,Ik voetbal hier met veel plezier, omdat de sfeer goed is en we op een mooi niveau spelen’’, zegt hij.

Als geboren en getogen Bergambachter koestert Wim zijn band met zijn geboorteplaats, maar hij vindt ook dat Nieuw-Lekkerland hem goed doet en dat hij daar volledig op zijn plek zit. Bij Jodan Boys, de club waar hij eerder speelde, had hij veel concurrentie. Bij Nieuw Lekkerland word hij gewaardeerd en speelt hij iedere minuut. Ooit hoopt de spelverdeler nog terug te keren naar het dorp waar hij is geboren. ,,Dat zou misschien wel leuk zijn, maar voorlopig zit ik goed bij Nieuw Lekkerland.

Vastberaden

Met grote ambitie blikt De Jong vooruit op het huidige seizoen. ,,We staan voor een uitdaging, maar ik geloof in ons team,’’ zegt hij vastberaden. Nieuw Lekkerland staat op dit moment in de degradatiezone en moet uitkijken voor degradatie. ,,Vorig seizoen maakten we hetzelfde mee. Tot de laatste speeldag was het spannend en uiteindelijk speelden we ons hierin veilig. Ik hoop dat we dat dit jaar nog een keer kunnen doen. Maar dat mag van mij wel wat eerder dan vorig seizoen’’, grapt de middenvelder. Nieuw Lekkerland maakte een sterkte start, maar moet duidelijk vechten voor ieder punt. ,,We moeten iedere wedstrijd weer gas geven. We zijn in gevaar, maar willen er heel graag inblijven’’, ambieert De Jong.

Klik op Nieuw Lekkerland voor meer artikelen over de club.
Klik op Nieuw Lekkerland voor meer informatie over de club.

1...697071...1.324Pagina 70 van 1.324

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.