Home Blog Pagina 7

‘Boeimeer is als een goed ingespeeld team’

0

Hoewel hij in eerste instantie niet direct op zoek was naar een rol als voorzitter, bekleedt Jeroen van Rosmalen die functie bij Boeimeer sinds november van vorig jaar wel. En ondanks dat het even wennen was, groeit de Bredanaar er naar eigen zeggen steeds beter in. “Dankzij de fijne samenwerking en de steun van de clubleden, voelt het als een mooie uitdaging.”

Een uitdaging die dankzij penningmeester Rob Zegers op zijn pad kwam. “Zijn persoonlijke benadering zette me aan het denken. Evenals de bewustwording dat er hulp nodig was, omdat de vorige voorzitter besloten had zijn termijn niet meer te verlengen. Waardoor er in feite geen volledig bestuur meer was.” Na even nadenken, besloot Van Rosmalen (46) de handschoen op te pakken. “De sterke verbinding én de gedeelde visie met de overige bestuursleden, gaven mij de energie om vol enthousiasme aan de slag te gaan.” En niet voor niks, vertelt hij. “Het is een kans om bij te dragen aan onze ambities, maar vooral ook plezier in het spel voor iedereen.”

Fundament

Dat terwijl Van Rosmalen zelf als voetballer, nooit het shirt van Boeimeer droeg. “Mijn band met de club is vooral persoonlijk. Twee van mijn drie kinderen voetballen hier én mijn vrouw Danielle is lid van de commissie ‘Sportiviteit en Respect’. Daardoor voel ik mezelf sterk verbonden met deze bijzondere vereniging.” Waar volgens Van Rosmalen sport en plezier samenkomen. “Ik heb zelf nooit gevoetbald. Het is dan ook niet mijn ambitie om mezelf bezig te houden met voetbaltechnische zaken. Daar hebben we genoeg andere mensen met kennis en ervaring voor.” Mede door de sterke onderlinge verbondenheid, bevalt zijn nieuwe rol als voorzitter hem voorlopig goed. “Ik merk dat ik er steeds meer in groei. Er komt veel op me af, maar dankzij de fijne samenwerking binnen het bestuur en de steun van de clubleden, voelt het als een mooie uitdaging.” Eén waar Van Rosmalen eigenlijk nog maar net aan is begonnen. “Op dit moment ben ik vooral bezig met het leren kennen van alle lopende zaken binnen de vereniging en het uitzetten van de koers voor de komende periode.” Hoe ziet de inwoner van de Haagse Beemden dat laatste voor zich? “We willen als club blijven groeien en bloeien, dus is het van belang om een sterk financieel fundament neer te zetten, zodat we niet alleen nu, maar ook in de toekomst een stabiele en gezonde vereniging kunnen blijven.”

Lastige puzzel

Met dank aan de vele vrijwilligers, benadrukt Van Rosmalen. “De eerste paar maanden hebben we goed inzicht gekregen in het werk dat iedere dag door onder meer medewerkers en trainers wordt verricht. Daar wil ik, namens de club, dan ook graag onze grote waardering voor uitspreken. Die mensen staan dag en nacht klaar voor Boeimeer.” Als een goed ingespeeld team, legt Van Rosmalen uit. “Een stevige verdediging, met een financiële basis en een middenveld dat zorgt voor verbinding door lijnen uit te zetten en de juiste passes te geven. Met aanvallers die kansen benutten zodra die voorzet komt. Of het nu gaat om de jongste jeugd, ambitieuze jongvolwassenen, of het eerste elftal, iedereen verdient de ruimte om te groeien, te leren en te genieten van het spelletje.” Al is dat niet makkelijk, heeft ook Van Rosmalen gemerkt. “Eén van de grootste uitdagingen, blijft het vinden en behouden van onze vrijwilligers. Vrijwilligers zijn het kloppende hart van onze vereniging. Daarom willen we ervoor zorgen dat iedereen zich betrokken blijft voelen en een bijdrage kan leveren. Samen de schouders eronder zetten is essentieel om de club verder te laten groeien.” In combinatie met het financiële plaatje. “Met het versoberen van de ondersteuning vanuit de overheid en het oplopen van de kosten vanwege de inflatie, blijft het een lastige puzzel om sport betaalbaar te houden voor iedereen.” In het geval van Boeimeer onder meer als thuisbasis van de jeugdopleiding van NAC Breda en met initiatieven als De Parels van het G-voetbal, Plusvoetbal en de Girls Soccer Academy. “Voetbal mag emotie zijn, zolang we maar op een sportieve en respectvolle manier met elkaar omgaan. Zodat we samen kunnen genieten van al het moois wat onze club te bieden heeft!”

Klik hier voor meer informatie over BSV Boeimeer.
Klik hier voor meer artikelen over BSV Boeimeer.

 

 

Deze talenten uit het Zeeuwse amateurvoetbal zijn veelbelovend

0

Het amateurvoetbal in Zeeland is vaak een kweekvijver voor het professioneel voetbal. Voor sommige spelers is het amateurvoetbal vooral een leuke hobby in het weekend, maar anderen hebben de ambitie om op professioneel vlak door te breken. Flinke inzet is nodig en dat is terug te zien in de prestaties van de Zeeuwse voetballers. Er zijn namelijk genoeg talenten die we veelbelovend vinden en graag in de gaten willen houden.

Talenten uit het Zeeuwse amateurvoetbal

Als we een paar talenten moeten noemen, zouden we onder meer kijken naar Flor de Beleyr, Kevin d’Haens en Dano Lourens. De spelers komen van allerlei clubs, zoals RKVV Koewacht, VV Graauw en VV Kloetinge. We verwachten dat deze spelers het nog ver zullen gaan schoppen in het professioneel voetbal.

Flor de Beleyr

Flor de Beleyr is een speler die we graag in de gaten houden. In 2023 werd er al eens over hem geschreven, toen was hij nog maar zeventien jaar oud. Sinds zijn zestiende speelde hij in het eerste elftal van RKVV Koewacht. De Beleyr is een harde werker, heeft een flink doorzettingsvermogen en weet goed om te gaan met de situatie. Flor is zeker niet de grootste, maar Wesley Sneijder was dat eertijds ook niet, en ook hij werd een groots voetballer. De Beleyr weet zijn lengte te compenseren met zijn technische vaardigheden. In het tweede seizoen bij de senioren wist hij al een basisplaats te veroveren. Zijn vermogen om zich snel aan te passen aan het fysieke spel van de senioren en de enorme ontwikkeling die hij in korte tijd heeft meegemaakt, maakt dat het een veelbelovende speler is.

Kevin d’Haens

Kevin d’Haens is inmiddels 21 jaar uit en maakte de stap van de JO19 naar het eerste elftal van VV Graauw. De middenvelder weet zich te onderscheiden door zijn beslissende rol als invaller. Eén van de meest kenmerkende momenten van zijn voetbalcarrière is de succesvolle derby tegen SDO’63. D’Haens weet de wedstrijden gemakkelijk naar zijn hand te zetten. De afgelopen seizoenen heeft de speler behoorlijk wat meegemaakt met zijn team, maar hij is wel een constante factor die goed weet te presteren. Het zit met Kevin wel goed tussen zijn oren en hij wil iedere keer weer groeien als speler.

Dano Lourens

Wat je op jonge leeftijd al kunt bereiken, heeft Dano Laurens al bewezen. De speler speelde eerder voor Sparta en werd vorig jaar overgenomen door profclub ADO Den Haag. De toen 20-jarige spits werd medisch gekeurd en kreeg een contract voor één seizoen bij de club in Den Haag. Dat terwijl Lourens daar eigenlijk helemaal niet vandaan komt. Hij is begonnen met voetballen in de jeugdopleiding van VV Zeelandia Middelburg. Daarna stapte hij over naar JVOZ. In 2015 kreeg hij voor het eerst te maken met betaald voetbal, toen hij overstapte naar de jeugdopleiding van NAC Breda. Na vijf seizoenen bij De Parel van het Zuiden keerde hij terug naar Zeeland en ging hij spelen voor VV Kloetinge. Daarna werd hij door Sparta naar Rotterdam gehaald. Hij speelde eerst bij de Onder 18-selectie van Sparta, maar ging al snel door naar Jong Sparta. Hij maakte zijn officiële debuut op 13 mei 2023 tegen FC Volendam.  In november 2024 maakte hij zijn eerste goal in het betaald voetbal. Lourens is het schoolvoorbeeld van wat je in korte tijd kunt bereiken, als je er hard voor werkt.

Wedden op amateurvoetbal

Dit zijn de talenten die je zeker in de gaten moet houden, als je wil wedden op transfers naar het profvoetbal. We tippen onder meer Flor de Beleyr en Kevin d’Haens als spelers die binnenkort verkassen naar het betaald voetbal. Je kunt bij het best online casino een weddenschap afsluiten op welke spelers binnenkort een stap verder zullen zetten in hun profcarrière. Bij een dergelijk casino kun je niet alleen wedden op sport, maar ook online gokkasten uitproberen of je geluk beproeven in het live casino.

Het in de gaten houden van de transfermarkt kan een lucratieve manier zijn om geld te verdienen met het wedden op voetbal. Om deze reden kun je kijken naar de jonge talenten in het amateurvoetbal van Zeeland en ben je op deze manier je eigen talen

UVV’40 zoekt naar balans tussen prestatie en plezier

0

De balans vinden tussen het zijn van een vriendenteam en écht willen presteren. Dat is dit seizoen voor vijfdeklasser UVV’40 de grootste uitdaging. Want nadat de ‘Zaterdag 2’ werd doorgeschoven en nu functioneert als eerste elftal, is het ook voor Jules Molenschot nog even wennen. “Het is ieder weekend de vraag wie er zijn.”

Ondanks dat ze het in Ulvenhout weldegelijk serieus nemen, vertelt Molenschot (25). “Als je ziet wat voor spelers we hebben, vind ik de resultaten persoonlijk wel teleurstellend.” Al wordt er niet al te hard getraind, is het voormalig talent van NAC Breda eerlijk. “We trainen één keer in de week. En vaak zijn we dan aan het ‘zestienen’.” Daar is de centrale verdediger zelf, overigens niet vaak bij. “Ik woon in Amsterdam, dus kan er doordeweeks eigenlijk niet zijn.” Ook in het weekend, is het dus altijd even afwachten wie er present zijn. “Dat is iedere wedstrijd weer de vraag.” En een deel van het ‘probleem’, denkt hij. “Als iedereen er altijd zou zijn, stonden we hoger.”

Knop om

Want na vijf jaar als vriendenteam, gaat de ‘Zaterdag 2’ nu dus door het leven als het vlaggenschip van UVV’40. “De club vroeg of we dat zagen zitten. En onder bepaalde voorwaarden, waaronder het spelen op zaterdag, wilden we dat best doen.” Aan kwaliteit, is er dan ook geen gebrek, legt Molenschot uit. “We hebben best wat spelers die vroeger bij een BVO hebben gespeeld of in een standaardteam. In het verleden, wonnen we van ons eigen eerste.” Desondanks, blijft plezier het belangrijkste. “Al zou er wat meer een ‘winning spirit’ mogen zijn. Die knop moet nog wel om. Er alles aan doen om te winnen. Ik ben nog altijd geïrriteerd als dat niet lukt.” Op zoek naar balans én structuur dus. Zoals Molenschot eigenlijk zijn hele voetballeven al gewend is. “Ik ben begonnen bij Baronie, daarna ben ik in de C’tjes naar NAC Breda gegaan. Daar heb ik zelfs nog in de selectie gezeten.” Tot een echte doorbraak kwam het niet en dus keerde hij terug naar de club waar het voor hem begon. Al werd ook dat, een niet al te groot succes. “Bij Baronie raakte ik het plezier, in het serieuze voetbal, een beetje kwijt. Daarom ben ik toen, mede vanwege mijn vrienden, in 2020 naar hier gegaan.” Zelfs, toen hij daardoor op een andere positie kwam te spelen. “Ik begon als linksbuiten bij UVV’40, nu sta ik weer gewoon centraal achterin. Dat is eigenlijk mijn echte positie.”

Haantjes

Met het plezier, zit het dan ook weer goed. Ondanks dat Molenschot doordeweeks dus ergens anders op het veld staat. “Voor mijn werk woon ik in Amsterdam, dus ik voetbal daar. In de Powerleague, vijf tegen vijf. Dat is mijn voetbalmomentje in de week.” Ideaal, is het natuurlijk niet. “Andere jongens zijn er ook niet altijd, waardoor we iedere week in een andere opstelling spelen. Veel doen we tijdens wedstrijden op ervaring én gevoel.” Al gaat dat niet altijd goed, lacht de vastgoedadviseur. “Als het niet loopt, zijn we allemaal haantjes die het beter weten. Op dat soort momenten hebben we behoefte aan een plan.” En de juiste instelling. “We roepen nu dat we écht voor de nacompetitie willen gaan, dat begint wel te leven.” Gelukkig maar, als het aan Molenschot ligt. “Wat mij betreft is het leuk om samen hogerop te gaan. Al blijft het altijd zoeken naar de balans tussen een vriendenteam en willen presteren. Het gat tussen willen promoveren en plezier hebben, is nog te groot. Daar zwemmen we een beetje tussenin.” Ook voor hemzelf, blijft het schakelen. “Ik merk dat ik het heel leuk vind om weer in mijn kracht te spelen, als centrale verdediger. Dan krijg je toch flashbacks naar vroeger en het gevoel dat je hoger zou kunnen voetballen.” Ziet hij dat ooit nog zitten? “Als het iets moois is, zou ik erover nadenken. Maar aan de andere kant, heb ik ook heel bewust de voetbal opzijgezet en gekozen voor het sociale en maatschappelijke.” Aan zijn kwaliteiten op het veld, zal het in ieder geval niet liggen. “Goed aan de bal, opbouwend sterk en snel.” Indribbelen, vastbijten in een tegenstander en keihard in de duels. Zoals in zijn goede tijd bij NAC. Spijt, heeft hij echter niet. “Ik mis vooral de kleedkamer, maar ben tevreden en blij met mijn keuze. Uiteindelijk haalt slechts een klein percentage het profvoetbal. En ik ben behoorlijk bourgondisch aangelegd, wilde van beide werelden wat meemaken.” Een afweging, die Molenschot uiteindelijk dus heeft gemaakt. “Is profvoetballer willen worden het dan waard? Ik heb voor het plezier gekozen!”

Klik op UVV’40 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op UVV’40 voor meer informatie over de club.

‘Tegenstanders snappen niet dat we zo laag staan’

0

Tegenvallende resultaten, een vroegtijdig vertrek van de trainer en een gebroken sleutelbeen. Rivelino Resort beleeft voorlopig een nog niet al te plezierig seizoen als speler van vijfdeklasser Advendo. Toch barst de aanvoerder van het vertrouwen. “Tegenstanders zeggen vaak dat ze niet snappen waarom we zo laag staan.”

Toch is dat na, meer dan de helft van de competitie en amper een handjevol aan overwinningen, wel degelijk het geval. Al kan Resort (33) er zelf ook niet helemaal de vinger op leggen. “Ik snap niet waar het misgaat. We willen allemaal heel graag en zullen elkaar nooit laten vallen. In de winterstop hebben we nog met 25 man getraind.” Vooral dat laatste, is een stap in de goede richting, denkt de routinier. “Door blessures, zijn we nog niet echt compleet geweest.” Excuses, hebben ze bij Advendo nu dan ook niet meer. “Geen vingers meer wijzen en gewoon naar onszelf kijken. Naar wat we beter kunnen doen.”

Respect

Met Resort gelukkig weer op het veld, nadat hij in december zijn sleutelbeen brak. “Dat was pijnlijk! Uiteindelijk ben ik geopereerd en hebben ze er een metalen plaat ingezet.” Precies op tijd hersteld, om met zijn team de weg omhoog in te zetten. “Er zijn maar weinig ploegen die ons weggespeeld hebben, dus hopelijk kunnen we straks een inhaalrace maken als we compleet zijn.” Met het vertrouwen in een mooie tweede seizoenshelft, zit het zoals gezegd wel goed. “Dan kunnen we gewoon nog gaan werken naar de top vijf.” Mede ingegeven door opbeurende woorden van een aantal tegenstanders, vertelt Resort. “Die zeggen vaak dat ze niet snappen waarom we zo laag staan…” Als het aan Resort ligt, kijken ze bij Advendo dan ook vooral naar boven. “We worden steeds meer een team. Nu moeten we gewoon zoveel mogelijk punten halen en dan zien we het wel. Een periode zou mooi zijn.” Met hem sinds vorig seizoen met de band om zijn arm. “Het is een goed gevoel, dat ze mij zien als aanvoerder. Die jongens hebben respect en luisteren ook echt.” En niet voor niks. “Naast het veld doe ik ook een hoop dingen voor de club. Zoals sponsors binnenhalen of praten met de trainers. Ik doe er echt alles voor!” Want fanatiek, is Resort nog steeds. In zijn tweede jaar terug bij de vereniging. “Ik zou hier eigenlijk lager gaan voetballen, maar ik heb nog te veel liefde voor het spelletje.”

Veteraan

Zoals het ooit begon, in de jeugd van Advendo. “Wat dat betreft was het wel een soort terugkomst.” Via onder meer Klundert, JEKA en Unitas’30, schittert Resort nu dus weer op het oude nest. Samen met zijn neef, Felitciano Zschusschen. “Die heeft nog bij FC Twente gevoetbald. Dat soort jongens heb ik echt getriggerd om hierheen te komen.” Waaronder ook zijn andere neefje, Jamile Zschusschen. “Daardoor zijn de drie musketiers eindelijk compleet!” Aan de kwaliteit, kan het bij de club uit Breda dan ook eigenlijk niet liggen, vindt hij. “We hebben echt spelers die mee kunnen in de eerste of tweede klasse.” Iets te klagen, heeft Resort voorlopig dan ook niet. “Ik heb het goed naar mijn zin. Nu alleen de punten nog.” Al is het alleen maar, om de motivatie hoog te houden, vertelt de inwoner van Oosterhout. “Dat is soms best wel moeilijk. We zeggen iedere week dat we beter waren, maar als je dan steeds niet wint…” En dus, moet de snelle linksbuiten voor goals gaan zorgen. “Ik houd van scoren én geloof in mezelf! Iemand met een actie, diepgang en een goed rechterbeen.” De lat, legt hij dan ook hoog. “Iedere wedstrijd probeer ik minimaal één doelpuntje te maken.” Die mentaliteit levert de veteraan, zoals Resort binnen het team gekscherend wordt genoemd, nog altijd de nodige interesse van andere verenigingen op, heeft de aanvaller gemerkt. “Dat had ik eigenlijk niet meer verwacht, op mijn leeftijd. Maar ik heb al zoveel clubs gehad, dat ik van plan ben om lekker hier te blijven. Het project, om met Advendo naar die derde klasse te gaan, moet eerst slagen.” Twijfels, kent Resort in ieder geval niet. “Ik beloof dat we volgend seizoen veel beter zullen presteren. En hopelijk kunnen we dan promoveren!”

Klik op SV Advendo voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Advendo voor meer informatie over de club.

‘Groot compliment richting de spelers en de staf’

0

In het eerste officiële seizoen van de NAC Vrouwen, zijn de Bredanaars allesbehalve een grijze muis in het vrouwenvoetballandschap. Een promotie, een mooie teamontwikkeling en steeds meer waardering en wilskracht zetten de ploeg steeds meer op de kaart.

In de Eerste Divisie B, de competitie waar NAC Vrouwen instroomde in de vrouwenvoetbalpiramide, werd de ploeg van hoofdtrainer Richard Mank ongeslagen kampioen. Eén van de hoogtepunten was misschien wel de eerste officiële wedstrijd in het Rat Verlegh Stadion tegen Jong Feyenoord (0-0). Het Bredase publiek mocht voor het eerst kennismaken met NAC Vrouwen en de duizenden aanwezigen genoten met volle teugen.

Mooi om te zien

Sportief gezien volgde dus een succesvolle reeks, weet ook Manager Vrouwenvoetbal bij NAC, Pia Rijsdijk. “Door een ongeslagen reeks neer te zetten, behaalden we promotie naar een hoger niveau”, vertelt Rijsdijk. “Een knappe prestatie van het team en de begeleidende staf binnen een half jaar tijd.” Twee keer werd er gelijkgespeeld, verder waren er tien zeges te tellen in de eerste seizoenshelft. De promotie naar een niveau hoger, de Eerste Divisie A, legt de Bredase equipe geen windeieren. Sterker nog: ook daar gaat het sportief gezien voor de wind. “Het team is volop in ontwikkeling en ik zie dat er zowel individueel als collectief progressie wordt geboekt”, duidt Rijsdijk. “We hebben nu een aantal wedstrijden gespeeld op dit hogere niveau en het lukt ons ook daar om wedstrijden te winnen. Dat is heel mooi om te zien.”

Heel tevreden

Voor aanvang van de laatste fase van de competitie, staat NAC Vrouwen op een knappe tweede plaats. Mede door een serie van overwinningen op Jong PSV (1-2), Jong Feyenoord (0-5), Jong ADO Den Haag (4-1) en Sparta Rotterdam (2-3), is er een heel stevige basis gelegd. Rijsdijk: “We gaan nog een leuke fase van de competitie tegemoet, daar ben ik van overtuigd.” De oud-prof kan alleen maar tevreden zijn met de opmars en ontwikkeling die NAC Vrouwen momenteel doormaakt. “Ik ben in elk geval heel tevreden over wat de NAC Vrouwen hebben laten zien in zo’n korte tijd. Een groot compliment richting de spelers en de staf. Met elkaar moeten we stappen blijven zetten en ik denk dat we nog mooie dingen kunnen laten zien in de toekomst.”

Klik op NAC Breda voor de laatste artikelen over de club.
Klik op NAC Breda voor meer informatie over de club.

VV Kerkwijk viert 80-jarig bestaan: Een prachtige mijlpaal in de geschiedenis van de club

Dit jaar viert voetbalvereniging VV Kerkwijk een bijzonder jubileum: de club bestaat namelijk 80 jaar. Sinds de oprichting in 1945 heeft de vereniging zich gepositioneerd als een belangrijk onderdeel van de lokale gemeenschap in Kerkwijk, een klein dorp in de regio. Kees Verheij – wedstrijdsecretaris en onderdeel van het bestuur – vertelt ons over hoe VV Kerkwijk deze mijlpaal zal gaan vieren en welke verrichtingen er zullen gebeuren. 

De oprichting van VV Kerkwijk op 1 juni 1945 wordt vaak als officiële startdatum genoemd, maar de geschiedenis gaat verder terug. Voor 1940 bestond er al een voetbalclub onder de naam D.V.O. (Door Vrienden Opgericht), opgericht op 12 juni 1933. Door samenvoeging van de voetbalclubs uit Delwijnen en Bruchem is vv Kerkwijk ontstaan 

Een speciaal opgerichte jubileumcommissie zal allerlei verschillende evenementen organiseren voor alle leeftijden. 

“We trappen af met een algemene receptie, daar zijn alle leden welkom en zullen voormalig trainers, scheidsrechters, alles wat je kan bedenken uitgenodigd worden. Dat zal op vrijdag 13 juni van start gegaan. Dan de 14e daarop komt er een zeskamp en een playbackshow. De maandag daarop zal de klaverjasvereniging bijeenkomen uit het dorp. Die komen dan voor een toernooitje. Vervolgens speelt het eerste elftal op de 17e een wedstrijd tegen het regioteam, op woensdagmiddag is er een clinic voor de jeugd dat geleid word door trainers van FC Den Bosch en voor de rest hebben we nog een pubquiz, feestavond met de nodige artiesten daarbij”, vertelt Verheij. 

De bedoeling was dat er al flink uitgepakt ging worden met het 75-jarige bestaan van Kerkwijk, maar vanwege de corona-periode ging daar helaas een streep door .Vandaar dat we het nu met 80 jaar gaan vieren 

Verheij zelf geeft aan dat het belangrijk was voor Kerkwijk dat ieder lid, jong of oud, betrokken werd bij het 80-jarig bestaan van de club. Mede hierdoor zijn er talloze activiteiten georganiseerd, waardoor iedereen erbij kan horen. “Zeker, dat was de insteek. Dat iedereen van jong en oud een reden heeft om te kunnen komen. We willen het zo breed mogelijk dragen. 

Momenteel komt Kerkwijk uit in de vijfde klasse. Daar bezitten zij de zesde positie. We streven met onze 2 selectieteams bestaande uit voornamelijk inwoners van Kerkwijk, Bruchem, Delwijnen en Nederhemert om een zo goed en zo hoog mogelijk niveau te spelen. Verheij geeft verder duidelijk aan dat de club zeker bij de jeugd symbool staat voor plezier en spelvreugde en dat de sportieve ambities niet altijd de boventoon hoeven te voeren, wat uiteraard niet betekent dat we niet het hoogste willen nastreven .Uiteindelijk wil je altijd winnen. 

“Het belangrijkste is dat de jeugd plezier heeft. Tuurlijk, ze moeten wat leren, maar de club is er uiteindelijk voor iedereen. We hebben geen prestatie-elftallen bij de jeugd, maar we zorgen ervoor dan ook dat de mindere aan voetballen toekomen bij ons, dat is wat we uiteindelijk willen uitdragen.” 

Klik op vv Kerkwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Kerkwijk voor meer informatie over de club.

‘Het was beter om een stapje terug te doen’

0

Na twee moeilijke seizoenen in de Derde Divisie, kwam de degradatie van vorig jaar voor Baronie stiekem misschien wel op een goed moment. Want een niveautje lager, krijgt de ploeg net wat meer tijd om vastigheden te creëren, vertelt middenvelder Bobby Oenen. “We moeten nu gewoon blijven bouwen, dat is het belangrijkste!”

Zonder haast te hebben, legt Oenen (24) uit. “We hadden dit seizoen niet het doel om meteen weer terug naar die Derde Divisie te gaan. Volgend jaar hopen we bovenin mee te kunnen doen!Want progressie, ziet de inwoner van Prinsenbeek genoeg, bij de vierdedivisionist. “De focus ligt nu echt op bouwen. Met nieuwe jongens werken aan het creëren van vastigheden. Dat is na vorig jaar het belangrijkste.” Helemaal nu er ook wat ervaring bij is gekomen. “Het was misschien ook wel beter om een stapje terug te doen. Je merkte dat we vaak tekortkwamen én tot weinig kansen wisten te komen. Dat gaat, vooral voetballend gezien, nu een stuk beter.”

Vastigheden
Al vallen de resultaten een klein beetje tegen, is Oenen eerlijk. “We begonnen goed. Mede door de concurrentie in de groep. Daarna kregen we last van blessures en moesten we gaan schuiven. Na de winterstop, zitten we weer op het juiste spoor!” Toch is een plek in de brede middenmoot, niet helemaal waar ze in Breda op gehoopt hadden. “We willen nu gewoon zoveel mogelijk punten pakken, mooie wedstrijden spelen tegen Dongen en RBC en daarna kijken waar we volgend seizoen staan.” Onder leiding van Ad van Seeters dus. “Vooral in vastigheid én keuzes in het spel, moeten we nog beter worden. Al is dat ook een stukje volwassenheid.” En wellicht jeugdig enthousiasme. “We leveren zoveel energie, dat we daardoor soms onnodige fouten gaan maken.” Dus is er nog genoeg ruimte, om te kunnen groeien, voor het nog altijd jeugdige Baronie. “Het op elkaar inspelen, inslijpen van patronen, maar ook fit blijven.” Dat laatste, geldt voor Oenen misschien wel in het bijzonder. “Dit is bij de senioren pas mijn tweede seizoen zonder blessures.” Vooral een zware kruisbandblessure, wierp hem in het verleden terug in zijn ontwikkeling. “Daarom is het nu extra leuk, om steeds meer de speler te worden zoals ik mezelf zie.” Een creatieve box-to-box middenvelder, zo blijkt. “Technisch, ijverig en iemand met veel strijdlust. Zowel verdedigend als aanvallend.”

Eigen bedrijf
Precies daarom, maakte Oenen twee seizoenen geleden de overstap naar De Blauwe Kei, vertelt hij. “Hiervoor zat ik, vanaf de JO16 tot en met het eerste, bij Hoogstraten. Maar daar zagen ze mij als wingback. Dus ging ik op zoek naar een club waar ik wel op mijn eigen positie kon spelen.” Dat werd Baronie. “Lekker dichtbij en goed te combineren met mijn eigen bedrijf. Voor mij was dat perfect!” Want ook naast het veld, is de voormalig jeugdspeler van Beek Vooruit en NAC Breda, volop actief. “Als intermediair, in de import en export. Daar gaat steeds meer tijd in zitten. Zo moet ik in de zomer soms voor mijn werk naar Indonesië of Nigeria.” Toch heeft Oenen zijn contract bij Baronie voor volgend seizoen al verlengd. “Die combinatie verloopt heel soepel. Daardoor kan mijn bedrijf verder groeien én kan ik op een zo hoog mogelijk niveau blijven voetballen.” En dus kunnen ze in Breda nog wel even genieten van de nummer 6 of 8. “Ik probeer er altijd alles uit te halen.” Net als zijn ‘voorbeeld’ Luka Modrić. “Dat is en blijft een geweldenaar!”

Klik op Baronie voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Baronie voor meer informatie over de club.

90 procent van het eerste komt al uit ons eigen dorp

Derdeklasser Jan van Arckel werd vorig seizoen ongeslagen kampioen met zo’n beetje een hele selectie die bestond uit eigen jeugd. Geen enkel team wist de ploeg uit het hechte dorp te verslaan. Berry Lamers, voorzitter van de jeugdcommissie, vertelt ons over de opmars van de jeugd binnen Jan van Arckel en hoe dat ook nog eventueel verbeterd kan gaan worden. 

 

Lamers, woonachtig en zelf ook voetballer bij Jan van Arckel, startte met een ondernemende gedachte bij de jeugdcommissie van de amateurclub. “Ik heb zelf van mijn 7e tot 28e bij Jan van Arckel gevoetbald. Nadat mijn kinderen er ook zijn gaan voetballen, was ik natuurlijk meer op de club. Van daaruit kwam het verzoek om tot het bestuur te treden omdat er een aantal mensen wilden stoppen. Toen zijn we met z’n drieën benaderd en na een aantal weken vergaderen ben ik voorzitter geworden.” Samen met Jeroen de Groot, Johan Hoskam, Stan van Hemert en Arjan van de Meijden vormt Lamers de jeugdcommissie en zijn zij verantwoordelijk voor het beleid wat Jan van Arckel op het gebied van jeugd hanteert. 

Over het beleid is Lamers bijzonder nuchter. “Dat is heel simpel. Die jongens en meiden moeten vooral gewoon plezier hebben. Totdat zij 14 of 15 zijn, moeten zij plezier maken en zullen ze bij vrienden of vriendinnen voetballen. Momenteel is de jeugd dusdanig dat we nog geen selectieteams kunnen maken. Tot op de dag van vandaag doen we dan ook alles met vrijwilligers, dus we werken niet met betaalde trainers en spelers bij het eerste worden ook niet betaald.” 

Jan van Arckel is daarentegen wel bezig om meer te investeren in de jeugd. De bedoeling is dat er in de komende seizoenen, door middel van betaalde trainers, meer jeugd ontwikkeld gaat worden. “Op dit moment zijn we aan het kijken om een model te vinden waarbij we een dienstverlener kunnen vinden. Daar begint steeds meer beweging in te komen, dus hopelijk krijgen we dan iemand die de trainingen kan komen verzorgen. Het hangt een beetje van de kosten af of dat al aankomend seizoen gaat komen.” 

Over het huidige eerste elftal is Lamers zeer te spreken. Met de enorme aanwas vanuit de eigen jeugd, stemt het de jeugdcommissie van de club logischerwijs zeer tevreden. “Er zitten drie jongens in het eerste die hier niet vandaan komen, maar voor de rest is het gewoon zo dat negentig procent uit de eigen jeugd komt en dat is gewoon hartstikke positief. Het gaat de laatste jaren met het eerste bijzonder goed. Nu is het wel zwaar in de derde klasse, want we spelen tegen degelijke tweedeklassers. De derde klasse past goed bij de club, maar als we volgend jaar vierde moeten spelen dan maakt ons dat niet heel veel uit.” 

Op de vraag waarom Jan van Arckel de derde klasse wist te halen met alleen maar eigen jeugd, geeft Lamers een bescheiden verklaring. “We hebben geluk dat we simpelweg een goede generatie hebben gehad. Daarbij zijn de jongens die van buiten de club zijn gekomen ook goede sterkhouders.” 

Lamers geeft daarbij aan dat over een paar jaar de nieuwe Jan van Arckel-talenten alweer klaargestoomd kunnen worden voor het eerste elftal. “De JO15 doet het momenteel goed. In combinatie met WSV Well hebben zij een team gemaakt dat het in de eerste klasse heel goed doet. Dat is een team om in de gaten te houden.” 

Klik op Jan van Arckel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Jan van Arckel voor meer informatie over de club.

Bavel is nu écht klaar voor de tweede klasse

0

Met een uitschakeling in de finale van de nacompetitie, beleefde Bavel afgelopen seizoen volgens Paul Carton een extra zure degradatie. Maar bij de pakken neerzitten, deed de derdeklasser daardoor niet. Met een koppositie tot gevolg. “We hebben wel wat punten laten liggen, toch mogen we niet klagen.

Al hadden ze bij de dorpsclub aan het begin van het seizoen, ook wel meteen hoog ingezet, vertelt de 25-jarige Carton. “We hadden gehoopt bovenin mee te draaien en eigenlijk was het doel om te promoveren.” Helemaal nu, klinkt dat makkelijker gezegd dan gedaan. “De eerste seizoenshelft wisten we eigenlijk niet zo goed wat we moesten verwachten.” Inmiddels natuurlijk wel. “Veel teams zakken tegen ons in, daar moeten we niet in mee proberen te gaan. Nu moeten wij juist het spel zien te maken, dat is wel een verschil met vorig seizoen.”

Vol aan staan

Ander soort voetbal dus, maar voorlopig lijkt het Bavel goed af te gaan. “In principe scoren we iedere wedstrijd, dat weten we. Alleen krijgen we er ook bijna altijd wel één tegen.” Misschien dat het precies daar, afgelopen jaar wel misging, vertelt Carton. “We haalden een flink aantal punten, gingen uiteindelijk de nacompetitie in en kwamen zelfs in de finale. Op dat moment, hoop je er echt in te blijven. Als je dan verliest, is het wel extra zuur.” Hoe zit het een aantal maanden later, met zijn gevoel? “Ik heb nu wel het idee dat we meer in die tweede klasse te zoeken zouden hebben.” Maar voorlopig, moet Bavel het dus een niveautje lager laten zien. “In deze competitie ligt alles dicht bij elkaar. Sommige clubs hebben al behoorlijk wat punten laten liggen, terwijl we dat misschien niet hadden verwacht. We dachten eigenlijk dat drie of vier bepaalde teams écht bovenin zouden eindigen.” Makkelijker, wordt het daardoor echter niet, legt Carton uit. “Er zitten geen zekerheidjes meer tussen. Je moet iedere week vol aan staan, anders krijgen we het lastig.” Zaak om dat dus te voorkomen. “Met het team hebben we nu afgesproken dat we kampioen willen worden. Vooral omdat we van iedereen kunnen winnen.”

Vriendengroep

Kortom, Bavel is op de goede weg. “We hebben een leuke groep, met weinig veranderingen. Daardoor kennen we elkaar al heel lang.” Ook de manier van spelen, bevalt Carton prima. “Veel aanvallen én drukzetten. Maar ook hoe er getraind wordt of hoe we wedstrijden ingaan.” Waar ze op moeten letten? “Dat de restverdediging in orde is, zodat we niet ineens een counter om de oren krijgen. Daar besteden we veel aandacht aan.” Met het vertrouwen, zit het bij de inwoner van Breda in ieder geval wel goed. “Als we zo doorgaan, moet het goedkomen.” Carton zelf, ziet het dan ook al helemaal voor zich. “De afgelopen paar jaar, schommelen we een beetje tussen de tweede en derde klasse. We zijn nooit echt kansloos gedegradeerd, dus voor mijn gevoel horen we thuis in die tweede klasse. Vorig seizoen, hoefden we ook niet te degraderen. Deze groep is er klaar voor!” En de controlerende middenvelder, kan het weten. “Ik voetbal sinds mijn vijfde bij Bavel en ben nooit weggeweest.” De reden daarvoor is simpel, zo blijkt. “Het is een echte dorpsclub, met veel publiek en iedereen die komt kijken ken je.” Ook binnen het team. “Van sommige jongens heb ik nog training gehad. Dat is natuurlijk wel heel leuk. Het is eigenlijk een soort vriendengroep. Ook buiten de voetbal, zien we elkaar veel.” Alle ingrediënten voor succes, zijn dus aanwezig. Helemaal als Carton op de organisatie in het veld blijft letten. “Ik moet als nummer 6 zorgen dat de rest goed staat. Gaan we wel of niet drukzetten?” Ballen winnen, passlijnen eruit halen en de organisatie bewaken, nu alleen nog scoren, lacht hij. “In de afgelopen twee seizoenen, heb ik geen één doelpunt gemaakt. Dat is wel een verbeterpuntje en een persoonlijk doel.” Helemaal met zijn ‘prima’ linkerbeen. “Daar zit wel een doelpuntje in…” Voorlopig heeft Carton daar, in zijn negende seizoen bij het eerste, nog genoeg tijd voor. “Ik blijf de rest van mijn leven hier voetballen!”

Klik op vv Bavel voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Bavel voor meer informatie over de club.

DSC wilt cultuur bewaken door middel van expositie en het verbeteren van de jeugd: ‘Kerkdriel was altijd het epicentrum van het witte goud’

0

Voetbalclub DSC organiseert samen met het Driels Museum een expositie om de rijke cultuur van de club over te brengen op de jeugd. Het doel is om de geschiedenis en tradities van DSC te bewaren en te delen, zodat de nieuwe generatie zich verbonden voelt met het verleden. Tom de Vaan, lid van het bestuur, vertelt over de expositie en legt ons uit hoe DSC aan de weg timmert als het gaat om jeugdontwikkeling.

Het Driels Museum uit Kerkdriel is een lokaal museum dat de geschiedenis van de regio Kerkdriel en de omgeving van de Bommelerwaard bewaart en tentoonstelt. Het museum richt zich op de rijke cultuurhistorie van Kerkdriel, met bijzondere aandacht voor lokale tradities, ambachten en het dagelijks leven van de inwoners door de eeuwen heen. Het museum biedt een breed scala aan exposities, waaronder historische objecten, foto’s, en het is een belangrijke plek voor het behoud en de promotie van de lokale geschiedenis voor zowel inwoners als bezoekers.

In samenwerking met DSC, zoals het museum dat al eerder deed met andere sportverenigingen, zal er een expositie georganiseerd worden in september. “Het is permanent geopend, dus het wordt een expositie. Het is allemaal met als doel om de betrokkenheid van Kerkdriel te bewaren. Het is hartstikke leuk om dat soort dingen met de club te doen. Zo kunnen we ook een beetje laten zien wat er vroeger geleefd heeft in Kerkdriel”, zo laat De Vaan weten.

Cultuur, uitstraling en het bewaken daarvan heeft altijd hoog in het vaandel gestaan bij DSC. Buiten het feit dat de club uit Kerkdriel in de derde klasse hoge ogen wil gooien, willen zij ook buiten het veld een stukje identiteit en een goede uitstraling met zich meebrengen.

“Ik denk in een dorp en als ik dat mag reflecteren naar onze voetbalclub, dan kan ik wel zeggen dat wij een echte dorpsclub zijn”, benadrukt De Vaan. “Als wij met ons eerste elftal spelen, dan hebben we eigenlijk meer uitsupporters mee dan als we thuis spelen. En dat komt omdat we echt identiteit hebben. Kerkdriel was altijd het epicentrum van het witte goud vanwege de champignonteelt”, voegde hij daaraan toe.

Naast de werkzaamheden buiten het veld, wordt er op het veld hard gewerkt aan de ontwikkeling van de jeugdspelers, om uiteindelijk een stap te maken naar het eerste elftal. “Vroeger stroomden er ongeveer drie, misschien vier spelers door vanuit de JO19 naar het eerste elftal. Nu stroomt gewoon de hele O19 in een keer door.”

In samenwerking met Jan Burg, voormalig jeugdspeler van onder andere FC Den Bosch en PSV, is DSC gestart met meer gediplomeerde trainers aan te stellen speciaal voor de jeugd. De club uit Kerkdriel wilde alle investeringen in de jeugd stoppen, zodat het eerste elftal continu gevoed kan worden met eigen spelers.

“Wanneer jij spelers gaat betalen, werkt dat misschien een aantal jaren. Maar op een gegeven moment stopt de sponsor er een keer mee en dan is in één keer al je geld op. Wij wilden de kwantiteit meer waarborgen en de onderlaag verbreden. We zetten daarbij in op stroomtraining, looptraining en nog veel meer. Ook de keepers worden voorzien van keeperstrainers met BVO-ervaringen.”

Momenteel staat DSC op de negende plaats van de derde klasse in de regio Bommelenwaard. De Vaan heeft aangegeven dat het doel is om bovenin de derde klasse mee te kunnen doen

“Wij willen gewoon top in de derde klasse spelen en dat betekent dat we af en toe misschien zullen promoveren naar de tweede klasse. Maar uiteindelijk willen we bovenin de derde klasse meedoen. En dat kan gewoon met onze eigen jongens”, concludeert De Vaan.

Klik op DSC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DSC voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.