Home Blog Pagina 7

Spits van ongeslagen kampioen BZS werd topscorer én zag eigen pupillen doorbreken

BEUSINCHEM – Met 28 doelpunten was Gill van Beurden (23) dit seizoen de gevreesde spits van de ongeslagen kampioen in de vijfde klasse, BZS. Voor Van Beurden een jaar met dubbele glans: hij kroonde zich niet alleen tot topscorer, maar zag ook jeugdspelers die hij zélf trainde doorbreken in het eerste elftal. ‘’Dat is mijn hoogtepunt van het jaar.’’

De Culemborger doorliep de jeugd van Vriendenschaar en maakte op jonge leeftijd zijn debuut in het eerste. Vier jaar geleden stapte hij over naar BZS. “Ik gaf daar al training bij de jeugd, en dat viel makkelijker te combineren met zelf voetballen. BZS speelde toen weliswaar lager, maar ik zag de potentie.”

Het eerste seizoen was pittig. “We degradeerden direct uit de vierde klasse. Het liep gewoon niet – verkeerde mix, te weinig energie. Maar achteraf was dat het begin van iets nieuws. Jongens uit de jeugd kregen de kans, en die basis zie je nu terug.”

Trainer Andries van Mourik bracht rust en richting. “Hij kwam kort voor de bekerwedstrijden, dus in het begin was nog zoeken. Maar hij maakte duidelijke keuzes. We hielden alleen de jongens over die er écht voor wilden gaan. BZS is van oudsher een club waar bier en gezelligheid centraal staan – mooi natuurlijk, maar ik ben daar zelf wat minder fanatiek in. Ik drink niet, ben altijd met het spel bezig. Die serieuzere aanpak lag mij wel.”

Na een seizoen waarin promotie bijna werd afgedwongen via de nacompetitie – alleen Hedel met versterkingen en budget bleek te sterk – was het dit jaar aan BZS. “We wisten bij de winterstop eigenlijk al dat we kampioen gingen worden. Dat haalt wat spanning weg, maar het is ook een luxe. We wonnen bijna alles. Alleen tegen RKKSV lieten we twee punten liggen.”

Toch was het seizoen méér dan doelpunten en overwinningen. Van Beurden trainde jarenlang de JO17 van de club. “Het mooiste moment? Dat jongens die ik als Onder-14 trainde nu in het eerste stonden. Sten, Seth, Sven – geweldige gasten. Een paar andere jongens hebben ook mogen ruiken aan het eerste, maar hebben hun debuut nog niet gemaakt. Dat is toch waarom je jeugdtrainer wordt.”

De cirkel was rond. Na vier jaar vond Van Beurden het dan ook tijd voor een nieuwe uitdaging. ‘’Helaas valt het team na mijn vertrek uit elkaar. Een aantal jongens gaat terug naar andere clubs, sommigen stoppen. De selectie was klein en het aantal spelers net te krap. Dan valt het snel. Maar ik kijk er goed op terug.” Met een glimlach: “Ik heb eruit gehaald wat erin zat.”

Volgend seizoen maakt hij de overstap naar Focus’07, waar hij de JO17-1 onder zijn hoede neemt. “Een enorm talentvolle lichting. Mijn oom traint daar ook en een goede vriend speelt in het eerste. Ik werd al een paar jaar gevraagd, maar toen had ik nog het gevoel dat ik nog niet alles eruit gehaald had. Dat moment is na dit seizoen wel gekomen.”

Klik op BZS voor de laatste artikelen over de club
Klik op BZS voor meer informatie over de club

Najim Haidary: 25-jarige veldheer bij VV Capelle

0

Hij werd geboren in Amsterdam, groeide op in Capelle aan den IJssel en kwam uiteindelijk uit voor het nationale elftal van Afghanistan. De voetbalcarrière van Najim Haidary (25) is er een met hoogte- en dieptepunten, blessures en buitenlandse avonturen, maar vooral met een diepgewortelde passie voor het spel.

Vroege jaren in Nederland

Najim werd geboren in 1999, twee jaar nadat zijn ouders uit Afghanistan waren gevlucht voor het Talibanregime. Tot zijn zesde woonde hij in Amstelveen, waar hij op vierjarige leeftijd begon met voetballen bij RKAVIC. In 2006 verhuisde het gezin naar Capelle aan den IJssel, waar zijn oma alleen woonde sinds het overlijden van zijn opa. Daar sloot hij zich aan bij CVV Zwervers. Zijn talent viel al snel op, en na twee jaar werd hij gescout door Feyenoord, Sparta én Excelsior. Hij koos uiteindelijk voor Excelsior, mede omdat die club met het openbaar vervoer het makkelijkst bereikbaar was voor zijn moeder, die hem altijd vergezelde.

Van jeugdopleiding naar seniorenvoetbal

Bij Excelsior doorliep Najim de volledige jeugdopleiding tot en met Onder 19. Omdat er destijds nog geen Onder 21-elftal bestond, was de stap naar het eerste te groot. Hij koos daarom voor Barendrecht, waar hij zich op 18-jarige leeftijd bij de selectie voegde. Daar kreeg hij echter te maken met een vervelende hamstringblessure, wat zijn ontwikkeling tijdelijk afremde.

Blessures en tegenslag

Via een bekende trainer belandde Najim bij Jong FC Den Bosch. Hij trainde daar met het eerste elftal mee, maar raakte vlak voor de start van het seizoen ernstig geblesseerd. Een stuk kraakbeen van twee centimeter brak af in zijn knieschijf, wat uiteindelijk operatief verholpen moest worden. In de tussentijd werd FC Den Bosch overgenomen door een Amerikaanse investeringsgroep en moesten er spelers vertrekken. Als geblesseerde speler viel Najim buiten de boot, al kon hij wel bij de club blijven revalideren.

Zwerftocht door binnen- en buitenland

Na zijn herstel volgde een periode met veel wisselingen. Hij speelde bij ASWH, vertrok daarna naar Cyprus, keerde terug naar Nederland, en probeerde het opnieuw bij ASWH. Hoewel hij in de voorbereiding indruk maakte als rechtsbuiten, kwam het niet tot een contract. Vervolgens tekende hij bij het Zweedse Ariana FC, maar ook daar gooide een nieuwe knieblessure roet in het eten. Na opnieuw geopereerd te zijn, besloot hij terug te keren naar Nederland. Een korte periode bij Unitas volgde, waarna hij zich aansloot bij VV Capelle, dicht bij huis. “Ik wilde graag stabiliteit. Bij Capelle voel ik me op mijn plek,” zegt hij. De verdediger blijft dan ook volgend seizoen actief op Sportpark ’t Slot en het moet gezegd worden, Najim Haidary speelt als een echte veldheer in de defensie van de ploeg van trainer Kevin Vink.

Het nationale elftal van Afghanistan

Najim’s band met Afghanistan werd concreet toen hij in zijn tijd bij Excelsior werd opgeroepen voor het nationale elftal van Afghanistan. Op zijn verjaardag werd hij meegenomen op trainingskamp in Turkije. “Het niveau was toen vergelijkbaar met de Keuken Kampioen Divisie,” vertelt hij. Bijzonder detail: bij Afghanistan werd hij als links-centraal verdediger ingezet, terwijl hij in Nederland vooral linksback speelde. Inmiddels heeft Najim al twintig interlands gespeeld voor Afghanistan.

Hoewel hij zich weinig herinnert van zijn drie bezoeken aan Afghanistan – de laatste was met het nationale elftal – is de band met zijn geboorteland sterk. “De thuiswedstrijden van Afghanistan worden tegenwoordig in Saoedi-Arabië gespeeld, vanwege de onveilige situatie. Een bekend gezegde in Afghanistan is: ‘We worden geboren in een oorlog, en we sterven in een oorlog.’ Toch houd ik hoop dat het ooit beter wordt.”

Privéleven en toekomst

Inmiddels is Najim getrouwd en woont hij tegenover zijn ouders in Capelle aan den IJssel. Familie betekent veel voor hem. Hij werkt een aantal dagen per week in de tandartsenpraktijk van zijn zus en geeft twee keer per week training bij voetbalschool Football4U. Hoewel zijn focus lang volledig op voetbal lag, heeft hij uiteindelijk wel zijn MBO 4-diploma afgerond.

“Als je in het buitenland geblesseerd raakt, is dat mentaal zwaar. Je gaat veel nadenken – soms te veel,” blikt Najim terug. Toch blijft hij vechten voor zijn carrière, of dat nu op het veld is, of als inspirerend voorbeeld voor jonge voetballers.

Klik op vv Capelle voor meer artikelen over de club.
Klik op vv Capelle voor meer informatie over de club.

Kevin de Geus: Van wilde haren naar vaderlijk rustpunt onder de lat

Kevin de Geus is inmiddels een vertrouwd gezicht onder de lat bij VV Nieuwerkerk. De 32-jarige doelman speelt al vijf seizoenen voor de club en heeft inmiddels een indrukwekkende carrière achter de rug. Toch is er iets wezenlijks veranderd: sinds de geboorte van zijn dochter, anderhalf jaar geleden, is Kevin een stuk rustiger geworden. “Ik wil nog steeds altijd winnen, maar mijn fanatisme is wel wat getemperd,” zegt hij met een glimlach.

Een rijke keepers carrière

Kevin begon zijn voetbalavontuur op 10-jarige leeftijd bij SV Ommoord. Daarvoor haalde hij zijn zwemdiploma’s en deed hij aan judo, maar vanaf het moment dat hij het doel in dook, was hij verkocht aan het keepersvak. Na twee jaar bij Ommoord vertrok hij naar VV Nieuwerkerk, waar hij tot en met de C-junioren speelde.

Zijn talent bleef niet onopgemerkt. Kevin maakte de overstap naar FC Dordrecht en daarna naar Alphense Boys, een amateurclub die met zijn jeugdteams hoger speelde dan sommige profclubs. Vervolgens speelde hij bij Xerxes, waar hij tweede keeper was achter de oud-profs Lex van Haaften en Jesper Hoogendoorn. Daarna volgden Alblasserdam (toen eerste klasse), SVS (waarmee hij promoveerde naar de tweede klasse) en een kort avontuur bij ASWH.

Nieuwerkerk: thuiskomen met ambitie

Na een seizoen bij vrienden bij SVS, notabene als veldspeler, belde Hans Jeroense met de vraag of Kevin naar Nieuwerkerk wilde terugkeren. Dat werd het begin van een stabiele periode, waarin hij uitgroeide tot een vaste waarde. “In mijn eerste jaar promoveerden we direct van de derde naar de tweede klasse. Onder trainer Ron Luijten misten we op een haar na promotie: we verloren de finale van Den Hoorn met 3-1, maar hadden voor rust al 3-0 voor moeten staan,” blikt hij terug.

In diezelfde wedstrijd kreeg Kevin rood voor het hard tegen een tegenstander schieten van de bal – nota bene een directe collega van hem. “Ik werk op een basisschool in Berkel en Rodenrijs als gymdocent en coördinator van de BSO. We hebben het na afloop gelukkig snel uitgepraat. Het was een echte frustratiekaart.”

Jeugdhoogtepunten en profdromen

Als jeugdkeeper bereikte Kevin het hoogste amateurniveau. Hij speelde bij Alphense Boys tegen alle grote BVO’s en maakte deel uit van de KNVB-regioselectie onder 15, als enige speler zónder profclub op zijn naam. Hij liep ook stage bij Feyenoord, Sparta en VVV-Venlo, en speelde uiteindelijk bij FC Dordrecht.

Toch bleef de stap naar het profvoetbal uit. “Vooral mijn lengte zat me in de weg. Ik ben 1,80 meter, wat aan de kleine kant is voor een keeper. Daarnaast had ik er buiten het veld niet alles voor over. In het veld was ik bloedfanatiek, maar qua levensstijl liet ik het soms een beetje lopen. Toen ik eenmaal het stappen had ontdekt, was een carrière als profvoetballer ver weg.”

Nacompetitie in zicht

Dit seizoen doet VV Nieuwerkerk mee om promotie. Tijdens het trainingskamp werd de basis gelegd voor een sterke tweede seizoenshelft. De tweede periodetitel in de tweede klasse C werd binnengehaald en de ploeg plaatste zich voor de nacompetitie. Even lonkte zelfs het kampioenschap, maar een onverwachte nederlaag tegen degradant Koudekerk gooide roet in het eten.

Toekomst: nog één seizoen erbij

Hoewel hij inmiddels 32 is, heeft Kevin besloten er nog een seizoen aan vast te plakken bij Nieuwerkerk. De kennismaking met de nieuwe trainer Raymond Kraaijbeek moet nog komen – de focus ligt nu nog volledig op het slot van dit seizoen. Met zijn ervaring, rust en inmiddels ook een flinke dosis vaderlijke wijsheid, hoopt hij Nieuwerkerk opnieuw richting promotie te helpen.

Klik op vv Nieuwerkerk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Nieuwerkerk voor meer informatie over de club.

CKC bestaat 97 jaar: Van modderveld tot maatschappelijke motor

0

Kralingseveer – Op 4 mei 2025 vierde voetbalvereniging CKC – voluit Capelsche Kralingscheveer Combinatie – haar 97-jarig bestaan. Een bijzondere mijlpaal voor een club die sinds 1928 niet meer weg te denken is uit de Rotterdamse voetbalwereld, en die vol vertrouwen toewerkt naar het eeuwfeest in 2028.

Een club uit nood geboren

De oprichting van CKC vond plaats op 4 mei 1928. In die tijd bestonden er in Kralingseveer nog geen blijvende voetbalverenigingen. Eerdere initiatieven zoals Kralingsche Veer (ontbonden in 1920) en K.V.V. Victoria hielden geen stand. Dat moest anders, vonden de heren Vuyk, Vogelaar en Van den Adel. Tijdens een drukbezochte vergadering met 44 aanwezigen werd de kiem gelegd voor wat CKC zou worden. H.Th. van Beek werd benoemd als eerste voorzitter. De ambitie: een stabiele club bouwen die zou blijven bestaan.

Baggeren voor de zondag

In 1929 kreeg CKC de beschikking over een eigen veld van 85 bij 40 meter. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan: het terrein moest door de leden zelf worden aangelegd, inclusief het dempen van een sloot. In natte seizoenen veranderde het veld in een modderbad. Op zaterdag werd er gebaggerd, zodat er zondag gevoetbald kon worden. De spelers gingen soms druipend van de modder naar huis — of wasten zich in een emmer met slootwater.

Een sociaal fundament

De contributie bedroeg in die jaren vijf cent per week. Een aanzienlijk bedrag in crisistijd. Binnen de club hielpen leden elkaar: wie het kon missen, betaalde meer. Werkloze leden werden vrijgesteld van betaling. Deze solidariteit vormt nog steeds een belangrijk fundament van CKC.

Eerste sportieve successen

Ondanks moeilijke beginjaren kende CKC al snel sportief succes. In 1931 werd de club kampioen in de 3e klasse van de Rotterdamse Voetbalbond. In de jaren daarna promoveerde CKC tot aan de 4e klasse van de KNVB – destijds een indrukwekkende prestatie voor een jonge vereniging.

Oorlogsjaren en overstroming

De Tweede Wereldoorlog liet ook bij CKC diepe sporen na. Hoewel het competitievoetbal grotendeels stilviel, promoveerde de club tijdens de oorlog nog naar de 3e klasse KNVB. In 1944 werd het terrein volledig onder water gezet door de Duitse bezetter, als onderdeel van militaire verdedigingsstrategieën. De kleedkamers werden gevorderd en veel mannen moesten zich melden voor dijkwerk.

Herstel en nieuw begin

Na de bevrijding trof de club haar terrein aan als een modderige vlakte. Dankzij de inzet van leden en vrijwilligers begon een periode van wederopbouw. In 1951 opende CKC een nieuw clubgebouw: het symbool van herstel, saamhorigheid en de veerkracht van de vereniging.

Een clubicoon: Heimen Lagerwaard

Een van CKC’s bekendste oud-spelers is Heimen Lagerwaard. Hij begon zijn voetbalcarrière bij CKC en speelde later meer dan 250 wedstrijden voor Excelsior. In 1953 maakte hij zelfs zijn opwachting bij het Nederlands elftal, waar hij als invaller 20 minuten meespeelde tegen Noorwegen.

Op naar 100 jaar CKC

Vandaag de dag is CKC veel meer dan een voetbalclub. De vereniging is sterk geworteld in de gemeenschap en speelt een belangrijke maatschappelijke rol. Initiatieven zoals Walking Football en de samenwerking met zorginstelling Rijckehove laten zien dat CKC inzet op vitaliteit, verbinding en inclusie. Daarbij staat de club ook bekend om haar sociale karakter – de feesten zijn beroemd in de regio.

Op 4 mei 2028 bestaat CKC precies 100 jaar. De voorbereidingen voor een bijzonder jubileumjaar zijn inmiddels begonnen. Maar eerst: stilstaan bij een trotse geschiedenis van 97 jaar. Van een veld vol bagger tot een club vol maatschappelijke betrokkenheid.

Klik op CKC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op CKC voor meer informatie over de club.

SVS 35+: De oude vossen verliezen wel hun haren, maar niet hun streken

0

Bij elke amateurvoetballer die boven de 30 jaar is, schiet de gedachte om te stoppen met voetballer wel eens door het hoofd. Veel spelers van het derde en vierde elftal van SVS kwamen vorig seizoen voor dit dilemma te staan. Gaan we door of hangen we onze schoenen aan de wilgen? Onder leiding van Aram Koedood en andere spelers besloten zij om in de 35+ categorie te gaan spelen.

Eigenlijk is het op een redelijk natuurlijke manier gegaan. Het team waar ik al heel lang in speel zijn op de zaterdag al zeker een jaar of tien bij elkaar.  We zijn begonnen op de zondag en gingen op een gegeven moment fuseren met het oud eerste elftal. Toen werd SVS een zaterdagclub en zijn we op de zaterdag in een laag seniorenelftal gaan spelen. Die kern van een man of 12 is eigenlijk nog steeds bij elkaar en we probeerde altijd rond de vierde klasse te voetballen.  Elk jaar wordt het natuurlijk lastiger om te blijven voetballen. Je tegenstanders worden steeds jonger en wij steeds ouder. Je vraagt je dan met zijn allen wel af hoelang het nog leuk blijft.  Toch is het lastig om de knoop door te hakken wat te gaan doen in een volgend seizoen. Uiteindelijk zijn we twee keer samengegaan met een jonger team en hadden we ook leuke seizoenen, maar de kwaliteit lag wel behoorlijk uit elkaar. Wij waren eigenlijk jarenlang het derde elftal en het team van Kevin Wijtenberg was altijd het vierde. We kenden elkaar natuurlijk wel en gingen wel met elkaar om, maar ja we speelden in een ander elftal. Zij zaten eigenlijk met hetzelfde dilemma als ons team.

Vorig seizoen, we zaten toen al in de zesde klasse, werden we laatste. We werden aan alle kanten voorbijgelopen door jonge gasten die misschien niet zo goed konden voetballen, maar wel allemaal een conditie als een paard hadden. We zitten allemaal rond de 40, met een aantal jongens van een jaar of 35. We kwamen bij een kantelpunt. Gaan we stoppen met voetbal of gaan we iets nieuws beginnen. Toen het vierde eigenlijk hetzelfde probleem had zijn de oudere gasten uit beide teams samengegaan en hebben we een veteranenteam opgericht. Begin van het seizoen hadden we 26 man!  Dat was in het begin wel enorm wennen aan elkaar. Zoals gezegd kenden we elkaar van de club, maar niet qua voetbal. Dus we zijn met zijn allen uit eten geweest en ik kan wel zeggen na driekwart seizoen dat het de beste keuze ooit die we ooit gemaakt hebben.

Wat is eigenlijk het verschil tussen het gewone seniorenvoetbal en 35+?

Het grootste verschil is dat er bij de 35+ meer technisch wordt gevoetbald en er minder druk wordt gezet. Je krijgt dus meer ruimte om te voetballen. Je speelt wel eens tegen oud-eerste elftalspelers die de 50 jaar al naderen en die kunnen geen sprint meer inzetten, maar tikken kunnen ze wel. De wedstrijden worden niet meer op snelheid beslist, maar met combinatiespel. Daar moesten wel enorm aan wennen in het begin, maar dat gaat steeds beter. Belangrijkste is om lekker simpel te voetballen.

De derde helft

Zoals voor veel recreatieteams is de derde helft ook voor SVS 35+ enorm belangrijk. “We staan erom bekend. Onze snelheid op het veld is misschien minder geworden, maar aan de bar niet”, zegt Aram over de derde helft.

Actief binnen de club

Een aantal spelers van het 35+ team is ook actief bij activiteiten. “SVS heeft met Nicole Buijs en Ingrid den Otter twee dames die fantastische dingen organiseren bij de club. Wij hebben een tijdje terug met een aantal spelers een pub quiz georganiseerd en we organiseren ook de darttoernooien bij SVS. Eén van de spelers is sinds kort jeugdvoorzitter en meerdere jongens verzorgen trainingen bij jeugdteams. Het is heel belangrijk dat je als speler ook iets terug doet voor de club.

Competitie

In de competitie gaat het momenteel erg goed en zelfs het woord kampioenschap in de mond genomen. Op het moment van publicatie staat SVS 35+ nog bovenaan, maar kan concurrent PPSC nog langszij komen en eventueel op doelsaldo SVS passeren. Wat Aram wel opvalt is dat de grensrechters bij het 35+ nog partijdiger zijn dan bij de normale senioren. Iets met oude vossen en hun streken.

Voor meer artikelen over SVS, klik hier.
Voor meer informatie over SVS, klik hier.

De Ukkenleague van Spirit: waar het voetbalhart al op jonge leeftijd gaat kloppen

0

Op zaterdagochtend gonst het van de energie op de velden van Spirit in Ouderkerk aan den IJssel. Niet vanwege een kraker in de tweede klasse of een talentvolle JO17-selectie, maar door tientallen kinderen van vier tot zeven jaar oud. De Ukkenleague is dan in volle gang: een regionale competitie voor de allerkleinsten, opgezet met zorg, enthousiasme en een flinke dosis voetbalplezier.

Harry Oudshoorn: nooit zelf gevoetbald, maar alles voor het spel

Éen van de drijvende kracht achter de Ukkenleague is Harry Oudshoorn (45), technisch jeugdcoördinator bij Spirit voor de Ukken. Opvallend: Harry heeft nooit zelf bij een club gevoetbald. “Maar ik ben altijd met voetbal bezig geweest. Van mijn club Feyenoord mis ik geen wedstrijd,” lacht hij. Toen zijn zoon wilde gaan voetballen, twijfelde het gezin tussen DCV en Spirit. De positieve verhalen trokken hen over de streep.

“Mijn zoon ging keepen en toen er een keeperstrainer nodig was, ben ik erin gerold. En toen mijn tweeling later ook ging voetballen, ben ik me verder gaan verdiepen in het Ukkenvoetbal.” Wat begon als betrokken ouder aan de zijlijn, groeide uit tot het coördinatorschap over een van de meest unieke initiatieven in de regio.

Een regionale competitie voor de kleinsten

De Ukken zijn de jongste voetballers: kinderen van 4 tot en met 7 jaar. Spirit biedt voor deze groep een speciaal programma, waarbij wekelijks getraind en gespeeld wordt. Maar het bijzondere is dat het niet stopt bij de clubgrenzen van Spirit. De Ukkenleague is regionaal opgezet en wordt inmiddels gedragen door meerdere verenigingen uit de Krimpenerwaard.

“Clubs als Bergambacht, Lekkerkerk, Dilettant, Gouderak en Ammerstol doen regelmatig mee,” vertelt Harry. “Niet iedere club heeft elk seizoen een eigen Ukken-team, dus het is belangrijk om goed contact te houden. Het draait om samenwerken, niet om concurreren.” Hoewel de meeste wedstrijden bij Spirit plaatsvinden, wijkt de organisatie soms uit naar andere verenigingen wanneer de velden vol zijn. “Zo betrek je de regio ook echt actief bij het Ukkenvoetbal.”

Voetballen als profs: Champions League-sfeer bij de Ukken

Om het voor de jongste spelers extra leuk te maken, heeft de Ukkenleague een uniek concept: teams worden ingedeeld in de ‘Champions League’ of ‘Europa League’. Elke ploeg speelt in een shirt van een bekende Europese club. “De eerstejaars noemen we de Europa League. Daar zie je dan shirts van Fiorentina, Bayern München, Manchester United en ga zo maar door,” legt Harry uit. “Veel Ukken kennen voetbal vooral van televisie, dus het is leuk om die fantasie werkelijkheid te laten worden.”

Ruim 25 jaar Ukkenvoetbal – met liefde gecoördineerd

De Ukkenleague bestaat al meer dan 25 jaar. Harry is inmiddels ruim tien jaar betrokken bij de organisatie. “Je bent soms best wat tijd kwijt aan het vinden van de juiste contactpersonen – mensen wisselen, kinderen gaan door – maar de samenwerking met de clubs is echt goed,” zegt hij.

Elke donderdag verzamelt Harry van de clubs en spelers de informatie over wie er op zaterdag komt. Op basis daarvan maakt hij een speelschema. “Zo zorgen we dat elk team twee wedstrijden van 2x 20 minuten speelt en proberen we de krachtsverschillen zo klein mogelijk te houden.”

Op de wedstrijddagen zelf is hij vaak niet aanwezig, mede omdat hij ook trainer van een jeugdteam van zijn zoons is,  Maar een vast trio organisatoren: Ivo Raadgever, Danny Koenen en Jeroen Boudesteyn verzetten dan het werk. Zij zetten de velden uit, delen de shirts uit en zorgen dat alles soepel verloopt.

Ouders en vrijwilligers

Naast de kinderen is er ook volop aandacht voor ouders en vrijwilligers. “Voor Spirit is de Ukkenleague een eerste kennismaking met potentiële nieuwe vrijwilligers. We zorgen dat mensen zich welkom voelen en goed worden wegwijs gemaakt in de club.” Normen en waarden zijn belangrijk binnen de Ukkenleague. “We informeren ouders vooraf duidelijk over onze gedragscode. Zo zorgen we dat het een positieve, veilige en sportieve omgeving blijft.”

Trainer Arie Hoogendijk: hét gezicht van de Ukken

Een bijzondere vermelding krijgt Arie Hoogendijk, die al sinds jaar en dag van de Ukkenleague de trainingen verzorgt. “Hij is het gezicht van het Ukkenvoetbal,” zegt Harry trots. “Hij kent deze leeftijdscategorie door en door en weet precies hoe hij jonge kinderen moet stimuleren en motiveren. Zijn bijdrage is onmisbaar.”

Spirit als regionale motor voor jeugdvoetbal

Spirit wil meer zijn dan een grote club. “Wij willen een regionale rol vervullen, ook als partnerclub van Feyenoord,” zegt Harry. “Dat betekent dat we het belangrijk vinden dat jonge kinderen kunnen voetballen, ongeacht bij welke club ze spelen. We hebben geen behoefte om kinderen weg te halen bij andere clubs. Als ze graag naar Spirit willen komen, vinden ze hun weg vanzelf wel.”

De Ukkenleague laat zien hoe voetbal op jonge leeftijd draait om plezier, spel en samenwerking – niet om winnen. En dat is precies waarom het al zo lang een succes is.

Klik op VV Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Spirit voor meer informatie over de club.

Samen Sterk voor SPV’81: Sponsorcommissie zet club letterlijk en figuurlijk in het zonnetje 

0

Wat begon als een spontaan gesprek langs het voetbalveld van SPV’81, groeide uit tot een daadkrachtig initiatief dat de club een stevige impuls geeft. Edwin Wiltenburg,  voetballer en vader van drie voetballende kinderen , en Gerdine Kok, voetbalmoeder en partner van een voormalig gevreesde spits, keken tijdens een wedstrijd naar de sponsorborden en concludeerden dat er werk aan de winkel was. “Die borden kunnen wel een opfrisbeurt gebruiken,” dachten ze allebei. Bovendien viel op dat er nog genoeg ruimte was voor nieuwe sponsoren. 

Met hun gedeelde liefde voor de club en de wens om SPV’81 levendig en toekomstbestendig te houden, volgde al snel het besluit: “Als we denken te weten hoe het moet, moeten we het misschien gewoon gaan doen.” En zo werd, langs het veld, de sponsorcommissie geboren.

Sponsorcommissie groeit snel 

Het bleef niet bij twee enthousiastelingen. Martine Boele, lid van de jeugdcommissie en voetbalmoeder, en Jeffrey de Leeuw, speler, leider en vaste kracht achter de bar, sloten zich al snel aan. Samen vormen zij de huidige sponsorcommissie, die sindsdien actief werkt aan de zichtbaarheid van sponsoren én de financiële versterking van de club.

Opknappen sponsorborden was de eerste actie van de commissie 

Een van de eerste acties was het opknappen van de bestaande sponsorborden. Daarnaast werd de samenwerking gezocht met De Mediagraaf, zodat nieuwe reclameborden professioneel gedrukt konden worden Ook werd er een informatieve flyer ontwikkeld en werden diverse nieuwe sponsoren enthousiast gemaakt om zich aan de club te verbinden.

Mooi contact met VV Cabauw 

De samenwerking tussen SPV’81 en Cabauw laat zien hoe voetbal mensen bij elkaar brengt – niet alleen op het veld, maar ook daarbuiten. Tijdens derby’s is de onderlinge verbondenheid duidelijk merkbaar, met sportiviteit en gezelligheid in de hoofdrol. Ook op het gebied van sponsoring wisselen de clubs ideeën en informatie uit, wat de onderlinge band verder versterkt.

Sponsoring op maat 

De commissie benadrukt dat er voor iedereen een passende manier van sponsoring is. Dat varieert van een reclamebord langs het veld tot het sponsoren van een team of evenement. Voor slechts €30 per jaar kunnen betrokkenen zich al ‘Vriend van de Club’ noemen. Zelfs anoniem bijdragen als stille sponsor is mogelijk. “Elke bijdrage, hoe klein of groot ook, is van grote waarde voor SPV’81,” aldus de commissie.

Persoonlijke aanpak loont 

Wat de aanpak van SPV’81 onderscheidt, is de persoonlijke aandacht voor sponsoren. Er wordt actief contact gezocht met ondernemers, waarbij oprechte interesse wordt getoond in hun werkzaamheden en drijfveren. De commissie zoekt naar samenwerking en denkt mee over hoe club en sponsor elkaar kunnen versterken. Die waardering wordt niet alleen uitgesproken, maar ook zichtbaar gemaakt — via borden, sociale media en in de dagelijkse praktijk op de club.

“Sponsoren zijn geen bijzaak, maar een onmisbare schakel in de voetbaltoekomst van SPV’81,” benadrukken de initiatiefnemers.

Vooruitkijken: nieuwe plannen in de maak 

De ambities van de sponsorcommissie reiken verder. Zo is inmiddels een groot tv-scherm aangeschaft waarop vanaf het nieuwe seizoen digitale advertenties van bedrijven te zien zullen zijn — een moderne toevoeging aan het sponsorpakket. Ook wordt gewerkt aan een sponsorwand in de kantine, waar alle sponsoren een prominente plek krijgen.

Met deze en toekomstige plannen bouwt SPV’81 verder aan een gezonde, betrokken én toekomstgerichte vereniging, waar sportiviteit en gemeenschap hand in hand gaan.

Klik op SPV’81 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SPV’81 voor meer informatie over de club.

 

VV Capelle JO13-2 in actie voor KiKa

0

Met trots kan VV Capelle JO13-2 melden dat zij trainingspakken dragen met het logo van KiKa, Stichting Kinderen Kankervrij. Het team van trainer Jesse Schotman is door de ouders in nieuwe trainingssets en trainingspakken gestoken. Het idee werd geopperd om de achterzijde van de trainingsvesten te bedrukken met het logo van een goed doel. Uit een enquête bleek dat van de diverse goede doelen, verbonden aan kinderen of de voetbalsport, KiKa de grote voorkeur had.

Positieve reactie van KiKa

Teammanager René de Kok kreeg direct een uiterst positieve reactie vanuit KiKa: “Wat fijn dat jullie in actie komen voor KiKa en ons logo willen gebruiken op jullie sportshirt.” KiKa heeft uiteraard al een heel grote naamsbekendheid, waar ze heel blij mee zijn, en daar dragen de spelers van VV Capelle JO13-2 graag nog een extra steentje aan bij. Zij zullen het logo met trots dragen. Wanneer zij het shirt dragen vertegenwoordigen ze immers niet alleen onze voetbalvereniging, maar nu ook KiKa, als ‘ambassadeur’.

Normen en waarden staan hoog in het vaandel bij VV Capelle

Gepast gedrag is dan natuurlijk vanzelfsprekend, iets wat VV Capelle ook hoog in het vaandel heeft staan. De speciale Normen en waarden Commissie van VV Capelle heeft recent de regels nogmaals aangescherpt. VV Capelle is dan ook trots op het KiKa-logo op de trainingsshirts van JO13-2. Ruben de Wit, jeugdbestuurslid VV Capelle: “Ik ben trots dat we een team hebben met zo’n mooi goed doel op de trainingsshirts.”

Meer dan alleen een logo

VV Capelle JO13-2 is trots het logo van KiKa te mogen dragen en zal dus als een ware ambassadeur optreden. Iedere wedstrijd zal voor de aftrap aan de tegenstander een informatieve folder worden overhandigd, zodat ook de tegenstanders weten waarom dit logo wordt gedragen en om ook hen bewust te maken waar KiKa voor staat en waarom het team dit een warm hart toedraagt. Gedurende het seizoen zal er vanuit het team ook een actie worden opgezet om geld in te zamelen en ook op die wijze een bijdrage te leveren aan het doel van KiKa.

Doel van KiKa (visie en missie)

Ieder kind kankervrij. Dat is de visie van KiKa. KiKa gelooft dat dit mogelijk is door het financieren van onderzoek naar kinderkanker. Zij richten zich exclusief op kinderkankeronderzoek. Kinderen hebben andere behandelingen nodig dan volwassenen. Het doel van KiKa is dat geen enkel kind meer hoeft te overlijden aan deze verschrikkelijke ziekte. KiKa zet zich dagelijks in om zoveel mogelijk geld op te halen voor onderzoek dat bijdraagt aan betere behandelingen en kwaliteit van zorg, minder pijn tijdens behandelingen, meer kans op genezing en een hogere kwaliteit van leven voor patiënten, ook na behandeling.

Prestaties van het team ook steeds beter

Capelle O13-2 begon dit seizoen in de derde klasse. Daar werd op slechts één doelpunt het kampioenschap aan XerxesDZB gelaten. Wel promoveerde het team naar de tweede klasse. Daar had het team het heel moeilijk, maar wist het zich te handhaven. In het derde en laatste deel van de competitie bleek dat er veel progressie is gemaakt. De ploeg bevindt zich keurig in de middenmoot en won in de laatste wedstrijden van de koploper en noteerde ook een gelijkspel tegen de nummer twee. Een prachtige prestatie van dit mooie en bijzondere team, staf en de ouders.

Klik op vv Capelle voor meer artikelen over de club.
Klik op vv Capelle voor meer informatie over de club.

Sterk deelnemersveld op het 31e CVV Zwervers U13 toernooi

Op 8 en 9 juni 2025 wordt er op Sportpark Couwenhoek gestreden om de U13 Cup. De voorbereiding voor de 31e editie is in volle gang. Vanuit CVV Zwervers kwam vorig jaar wel een noodkreet dat het bijna niet meer te realiseren is door de oplopende kosten. Toch heeft de club meer sponsoren binnen gehaald dan andere jaren, waardoor ook de 31e editie weer door kan gaan

Intensieve voorbereiding

Vanaf het moment dat Club Brugge vorig jaar de beker in ontvangst mocht nemen als winnaar van de U13 Cup 2024 is de voorbereiding voor de editie van 2025 alweer van start gegaan. Vorig jaar kwam vanuit de organisatie wel de waarschuwing dat met name door de hoog opgelopen kosten een volgende editie wel eens lastig zou kunnen worden om de begroting rond te krijgen. Toch is dat wederom gelukt. Er werden meer advertenties verkocht voor de toernooikrant en de toernooigids. In de kantine prijkt al jarenlang het Vriendenbord. Daar hangen nu 140 bordjes met vrienden van het

Wederom een prachtig deelnemersveld op Sportpark Couwenhoek

Zoals altijd staan er weer prachtige namen op de deelnemerslijst van het toernooi. Vaste gasten zoals Paris St Germain, Feyenoord, KRC Genk en Ajax doen mee. Ook Liverpool, Borussia Dortmund, Glasgow Rangers, FC Midtjylland, Malmö FF, Everton en het Portugese Benfica maken hun opwachting. Ook de thuisclub doet uiteraard mee met het toernooi.

Concurrentie vanuit België

De 31e editie heeft last van concurrentie van het O13 toernooi van Bassevelde. Normaliter wordt dit toernooi eind mei gespeeld, maar de aankomende editie wordt door omstandigheden ook tijdens het pinksterweekend afgewerkt. “Daarom kunnen Club Brugge en AZ bijvoorbeeld niet deelnemen aan ons toernooi. De clubs zijn daar overigens niet blij mee”, zegt de coördinator hierover.  Dat is jammer, want Club Brugge kan daardoor zijn titel niet verdedigen.

Beroemde spelers gaven acte de préséance op het toernooi

Het toernooi kent een rijke historie met deelnemende spelers. Zo speelden de Nederlandse internationals Calvin Stengs, Georgino Wijnaldum, Frenkie de Jong, Royston Drente, Lutsharel Geertruida, Jorrel Hato  en Teun Koopmeiners op het toernooi. Bekende buitenlandse spelers waren er ook genoeg. Een kleine greep uit deze spelers: Thibaut Courtois, Kaj Havertz, Leon Goretzka, Hector Fort, Divock Origi en Ethan Mbappe. Wie weet zitten er bij de 12 clubs die dit jaar deelnemer weer een paar grootheden in de dop bij.

Winnaars van het toernooi

De historie van de U13 Cup kent mooie winnaars. De afgelopen tien jaar wonnen Bayer Leverkusen, Feyenoord (4x), Borussia Dortmund, Paris St. Germain, Barcelona en Club Brugge het toernooi. Dat is toch een lijst waar iedere voetballiefhebber zijn vingers bij aflikt! Feyenoord is de recordhouder wat betreft het aantal overwinningen van de U13 Cup: Maar liefst zes keer ging de beker mee naar Varkenoord. Sparta won vier keer, PSV en Borussia Dortmund zegevierden drie keer op Sportpark Couwenhoek.

Klik op CVV Zwervers voor de laatste artikelen over de club.
Klik op CVV Zwervers voor meer informatie over de club.

Michel van Noort (58): Heel bijzonder om samen met mijn zoon DCV te gaan trainen

Michel van Noort, een bekende naam binnen de regionale voetbalwereld, heeft een mooie carrière achter de rug. Van actieve voetballer naar trainer, zijn reis door het amateurvoetbal heeft alles te maken met passie voor het spel, toewijding en de liefde voor het ontwikkelen van jonge talenten. Afgelopen voorjaar besloot de geboren Rotterdammer te stoppen als trainer bij Nieuwerkerk om meer aandacht aan zijn gezin te geven. Maar zoals dat vaak gaat in de voetbalwereld, was zijn afscheid van de zijlijn slechts van korte duur. Vanaf volgend seizoen zal hij samen met zijn zoon Youri aan het roer staan bij DCV, de club uit Krimpen aan den IJssel, waar hij zijn ervaring en liefde voor het vak wil overbrengen.

Een mooie spelerscarrière

Hoewel Michel van Noort nu al een aantal jaren in Rotterdam woont, ligt zijn geschiedenis in Krimpen aan den IJssel. Als vierjarige verhuisde hij vanuit Rotterdam naar Krimpen, maar begon zijn voetballoopbaan bij Alexandria’66 in Rotterdam. Het was voor hem vanzelfsprekend om daar te spelen, aangezien een groot deel van zijn familie betrokken was bij de club. “Mijn ouders brachten me altijd naar de club, maar toen ik ouder werd, moest ik zelf op de fiets naar Rotterdam om te trainen. Uiteindelijk ben ik na een paar jaar bij Alexandria’66 overgestapt naar DCV, dat dichter bij huis was,” vertelt Michel. Na zijn periode bij DCV, waar hij uitgroeide tot een gewaardeerde speler, keerde hij terug naar Alexandria’66. Daar speelde hij nog jaren in het eerste elftal, voordat hij besloot zijn actieve voetbalcarrière te beëindigen.

Van speler naar jeugdtrainer

Na zijn actieve voetballoopbaan besloot Michel de overstap naar het trainersvak te maken. Zijn eerste stappen als trainer zette hij bij CVV Zwervers in Capelle aan den IJssel, waar hij begon als jeugdtrainer. “De technische commissie vroeg of ik als jeugdtrainer wilde helpen om het team dat ik trainde te begeleiden in het eerste elftal,” zegt Michel. Na CVV Zwervers trainde hij de jeugd bij DCV. De zoektocht naar nieuwe uitdagingen bracht hem naar Dilettant, Spirit en SC Excelsior. Bij deze clubs was Michel hoofdtrainer.

In deze periodes leerde hij het trainersvak goed kennen, maar het was niet altijd eenvoudig. “Bij SC Excelsior moest ik echt alles zelf doen. Wat me het meeste tegenstond was dat de kantine na de wedstrijd meteen dicht ging. Je kon niet eens rustig wat eten of een drankje doen na afloop van de wedstrijd.” Na het stoppen bij SC Excelsior besloot Michel meer tijd aan zijn gezin te besteden, waarbij hij zijn voetballende kinderen wel trainde. “Op een gegeven moment konden ze zichzelf goed redden, en ben ik bij FC Binnenmaas gaan werken. Een mooie club met een fantastisch clubgebouw.”

FC Binnenmaas

Bij FC Binnenmaas kreeg Michel de kans om veel jeugdspelers in te passen op verzoek van het bestuur. Gedurende zijn drieënhalf jaar bij de club, ook tijdens de coronaperiode, heeft hij veel jeugdige talenten kansen gegeven om zich te ontwikkelen.

Het avontuur bij Nieuwerkerk

Momenteel is Michel nog trainer bij Nieuwerkerk, waar hij in 2023 het stokje overnam van Ron Luijten. De start was allesbehalve makkelijk. Na zes wedstrijden stond het team op slechts twee punten. Toch slaagde Van Noort erin om zijn team om te vormen en leidde hij hen naar de achtste plek in de Tweede Klasse D. Dit seizoen gaat het beter. Voor de winterstop stond de ploeg in de

middenmoot, maar de winterstop ging de knop om en pakten ze periodetitel en spelen nu nacompetitie. Ondanks de teleurstelling over het mislopen van de titel, is hij optimistisch over de toekomst van het team.

De overstap naar DCV

Hoewel Michel dus nog steeds actief is als trainer van Nieuwerkerk, heeft hij inmiddels de beslissing genomen om volgend seizoen bij DCV aan de slag te gaan. De club benaderde hem met een bijzonder voorstel. “Ze vroegen of ik samen met mijn zoon Youri aan de slag wilde bij het eerste elftal. Hij is bezig met het behalen van zijn UEFA B-licentie en wil heel graag een eerste elftal gaan trainen. Ze gaven ons het podium om dat te doen.” Michel heeft enthousiast ja gezegd, en volgend seizoen zal hij beginnen als hoofdtrainer bij DCV, met Youri als zijn assistent. Het plan is om Youri binnen een paar jaar als hoofdtrainer aan het roer te zetten. “Het is heel bijzonder om samen met je zoon te trainen,” zegt Van Noort met een glimlach.

Heropbouw bij DCV

Dit seizoen is DCV helaas gedegradeerd naar de tweede klasse, maar Michel is vastbesloten om snel weer terug te keren naar de eerste klasse. Ondanks dat er verschillende spelers stoppen of vertrekken heeft de club goede aanwinsten kunnen binnenhalen. “We gaan met een kleine, maar sterke selectie het nieuwe seizoen in,” zegt Michel. Nieuwe aanwinsten zoals Javan Hagens, Luciano Ramos Bosselaar en Shay van Liempd moeten helpen om de club weer naar het juiste niveau te tillen.

Michel van Noort kijkt met vertrouwen naar de toekomst. En het mooiste is: hij doet het samen met zijn zoon Youri.

Klik op DCV voor de laatste artikelen over de club.
Klik op DCV voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.