Home Blog Pagina 65

ERNÖ KALMÁR IS MISTER GJS

Ernö Kalmár (60) is Mister GJS. Bijna 50 jaar is deze man al verbonden met de club waar hij zowat alle functies die er zijn bij een amateurclub bekleed heeft. Nog altijd heeft Ernö een  invloed op het beleid van zijn geliefde GJS. “We hebben een mooie club.”

Één keer. Slechts één keer heeft Ernö zijn geliefde GJS verlaten. Dat was in 1977, hij was veertien jaar. Ernö voetbalde als enige bij GJS en al zijn klasgenootjes speelden bij Unitas. Op zijn achttiende keerde hij terug bij de club waar zijn hart lag en 42 jaar later nog steeds ligt. Clubicoon Ruud Bos noemt hem zelfs Mister GJS. Bos: “Ernö loopt al heel lang mee en heeft heel veel meegemaakt. Hij is de bepalende man binnen de club.”

Als voetballer heeft Ernö een aantal keer in het eerste elftal gespeeld, maar kwam voornamelijk uit in de tweede selectie. Na twee knieoperaties nam hij aan het eind van zijn carrière met het bestuur deel aan het jaarlijkse vier tegen vier toernooi. Nadat hij opnieuw door zijn knie ging en een derde operatie volgde, besloot hij zijn voetbalschoenen weg te gooien. Als bestuurder heeft Mister GJS meer succes gekend. Zo heeft Ernö in de ruim veertig jaar zoveel functies bekleed bij GJS dat de inkt moeite heeft om de pen bij te houden. Bij deze toch een poging; (jeugd)trainer, clubscheidsrechter, voorzitter jeugdcommissie, voorzitter, secretaris, bestuurslid facilitaire zaken, bestuurslid sponsorzaken en als laatste bestuurslid voetbaltechnische zaken. “Na mijn tweede bestuurlijke periode heb ik me gericht op het realiseren van de uitbreiding van het clubgebouw wat in 2023 is gerealiseerd.”

De enige rollen die ontbreken aan het CV van Mister GJS zijn kantinebeheerder, wedstrijdsecretaris en penningmeester. Momenteel is Ernö teammanager van het eerste team en coördinator van de senioren. “We hebben nu zes seniorenteams bij GJS. Gezien het ledenaantal van ongeveer 1200 is dat weinig. Zeker als je bedenkt dat alleen de eerste twee teams prestatief zijn. Ik probeer te zorgen voor een goede doorstroming naar de seniorenteams. Met de nieuwe Onder 23-teams hopen we de drempel te verlagen. Behalve teammanager en coördinator van de senioren ben ik ook nog medeoprichter en bestuurslid van de business club: Business United GJS. Samen met Martin de Man en René de Kuiper is de business club opgericht na mijn eerste bestuurlijke periode. Het doel van de business club is niet om spelers te betalen, maar om de vereniging in de volle breedte te ondersteunen. ”

Naast deze officiële functies heeft Ernö nog altijd invloed op het beleid van GJS. Zoals Ruud Bos ook al zei is hij de bepalende man binnen de club. Ernö zegt er zelf het volgende over: “Ik ben nu een klankbord voor het bestuur dus ik heb nog wel enige invloed, maar uiteindelijk is het bestuur het orgaan wat beslist. Op bestuurlijk niveau ben ik een constante factor geweest. Jarenlang heb ik me druk gemaakt over het ontwikkelen van deze club. Het geeft mij voldoening om het maximale uit mensen en organisaties te halen. Als je dan ook nog eens een goed beleid hebt en bereid bent om samen te werken, kun je als club heel ver komen. En ik denk dat we heel ver zijn gekomen. We hebben nu meer dan 1200 leden. Zo’n twintig jaar geleden hadden we rond de 300 leden. Die groei heeft ook alles te maken met de groei van Gorinchem-Oost. Daarom zie ik GJS, hoewel de club nu 94 jaar is, eigenlijk als een jonge vereniging.”

Ernö kijkt met veel genoegen naar zijn club. “We hebben een mooie club. Er heerst een goede cultuur en de betrokkenheid is hoog. De spelers die in het eerste elftal staan, leiden we zelf op. Ik haal mijn voldoening uit het feit als ik zie dat iedereen zich happy en betrokken voelt. En ik heb het idee dat dat over het algemeen zo is bij ons.”

Klik op GJS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op GJS voor meer informatie over de club.

SportBSO NL sinds 1 april nu ook op Tholen geopend

THOLEN – SportBSO NL had al verschillende vestigingen in Etten-Leur, Bergen op Zoom en Roosendaal. Maar sinds 1 april zijn ook de deuren van SportBSO Tholen geopend. De buitenschoolse opvang met ‘sport en spel’ als extra plus is gevestigd in Basisschool De Kraal in Tholen-stad.

Eigenaren Max Geers en Marvin Bedaf hebben de afgelopen tien jaar al vijf vestigingen  geopend van hun SportBSO NL. De vesting in Tholen is de eerste in Zeeland. Het is tevens de eerste BSO die oom de eerste samenwerking is tussen het tweetal en Corina Oudesluijs. “Zij woont op Tholen en verzorgt vanuit Sportbedrijf de Leertuin al jarenlang het bewegingsonderwijs en/of sportclinics binnen alle basisscholen van de gemeente Tholen. We zijn blij met deze stap en samenwerking. De voorbereidingen duurden ruim anderhalf jaar, maar nu zijn er bij SportBSO Tholen dertig kindplaatsen beschikbaar”, zegt Marvin Bedaf.

Open dag
Onlangs werd er nog een open dag georganiseerd en daar kwamen maar liefst tachtig kinderen en hun ouders een kijkje nemen. “Dat zegt ons dat er zeker voor een buitenschoolse opvang met dagelijks anderhalf uur sporten als extra voldoende interesse is.”

SportBSO Tholen is gevestigd op Tholen bij Basisschool De Kraal, de sportactiviteiten worden gegeven in Sporthal de Meulvliet, op wandelafstand gelegen van de basisschool. “Daar zijn we uiteraard enorm blij mee. Het was lang zoeken en afwegen maar we hebben nu een heel geschikte uitvalsbasis en sportruimte gevonden.”

Bedaf wil overigens wel verduidelijken dat de SportBSO Tholen beschikbaar is voor kinderen van 4 tot 13 jaar van alle scholen uit de gemeente Tholen. “En dus niet allen voor de kinderen uit Tholen. Wij verzorgen, indien dat nodig is, voor het vervoer van en naar onze opvanglocatie. Sinds de start van onze SportBSO NL zien we dat steeds meer mensen het belang inzien van een buitenschoolse opvang in combinatie met sport, gezondheid en bewegen.”

SportBSO Tholen is vijf dagen per week geopend en biedt voor- en naschoolse opvang, Maar ook opvang tijdens vakantieperiodes. Tijdens de opvangmomenten wordt dagelijks anderhalf uur sport en bewegen aangeboden. “Dat doen we in een afwisselend programma waarbinnen de kinderen kennis maken met verschillende sporten en waar ze zich op motorisch vlak verder kunnen ontwikkelen. We sporten overwegend binnen, maar mocht de gelegenheid zich voordoen zullen we ook buitenactiviteiten aanbieden tijdens de opvangmomenten.”

Victoria ’04 is een stap dichterbij handhaving

De opdracht was duidelijk voor Victoria’04: er moest worden gewonnen in de strijd om degradatievoetbal te voorkomen. De Vlaardingse ploeg startte daarom ook zeer gemotiveerd aan het duel met Hillegersberg. Want ook de thuisclub bevindt zich nog niet in veilige haven.

Vanaf de aftrap werd het doel van Hillegersberg door Victoria’04 opgezocht. En met snel succes, want in de 3de minuut na vlotte aanval rondde Jelle Blankestijn een assist van Nailley Girigorie beheerst af: 0-1. Victoria’04 bleef jagen op meer treffers, doch pogingen van Roy Meerten en Nailey Girigorie brachten niet het gewenste succes. 

Pas na een kwartier spelen spelen kreeg Hillegersberg iets meer vat op het aanvallende spelen van de bezoekers. Doelman Colin Kraaijbeek keerde een knap schot uit de kruising. Het spel golfde over en weer, maar Victoria’04 bleek de betere partij. Na 20 minuten spelen belastte Linksachter Kynan Bruce zich met een vrije trap en zag zijn prachtig geplaatste schot in het doel van Hillegersberg verdwijnen: 0-2. 

De Vlaardingers dachten de winst binnen bereik te krijgen, nadat kort hierna aanvoerder Oscar Knecht zijn solo fraai afrondde: 0-3. Doch in de 35ste minuut kwam de thuisclub terug tot 1-3 door na een aanval over vele schijven doeltreffend af te ronden. Vlak voor het rustsignaal deponeerde Roy Meerten na een snelle counter de bal nog tegen de paal van de gastheren.

In de tweede helft ontwikkelde zich hetzelfde spelbeeld. Een dominerend Victoria’04, dat het accent legde op het behouden van de voorsprong en een machteloos spelend Hillegersberg, dat geen potten meer kon breken. Na een uur spelen was de wedstrijd gespeeld, toen Nailey Girigorie zich vrij maakte in het strafschopgebied van Hillegersberg en Victoria’04 op een 1-4 voorsprong zette. De moe gestreden bezoekers verzuimden hierna om de score uit te breiden.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

Spirit nu weer samen met De Zwerver koploper

Spirit heeft zaterdag op bezoek bij FC IJsselmonde goede zaken gedaan in de strijd om het kampioenschap. Zelf won het vrij eenvoudig met 0-3 en zag op het naast gelegen veld concurrent De Zwerver met 0-0 gelijk spelen tegen Overmaas.

Op het zonovergoten Sportpark Olympia, waar FC IJsselmonde èn Overmaas hun thuiswedstrijden spelen, nam Spirit via Ruben Slooff al in de 11e minuut de leiding. De aanvoerder verdubbelde 5 minuten later de voorsprong na een prachtige pass van Levi de Jong (0-2).

Spirit kreeg in het vervolg van de 1e helft nog een aantal mogelijkheden. Een schot van Olaf Visser belandde in de handen van de keeper en Levi de Jong en Ruben Slooff schoten (hoog) over. Vlak voor rust kreeg Thico Addicks de bal niet voor het doel waar Ruben Slooff en Levi de Jong geheel vrij voor het doel opkwamen.

In de 2e helft was het de thuisclub dat wat meer het spel maakte. Het zocht regelmatig het Ouderkerkse doelgebied op, maar tot echte kansen kwam het niet. De Spirit defensie, waarin Marijn Advocaat na lang blessureleed zijn rentree als basisspeler maakte, hield goed stand.

Na een uur spelen kwam Spirit op 0-3. Levi de Jong gaf de bal aan Thico Addicks dat zijn schot via de keeper naast het doel zag gaan. De snel genomen corner kwam bij Jéziël van der Zijde die hoog voorgaf richting de 2e paal. Ruben Slooff kopte terug op Levi de Jong die van dichtbij de definitief beslissende treffer inkopte. In het restant van de wedstrijd moest Sean Luthart nog 2 keer in actie komen en trof Levi de Jong het zijnet.

Na afloop spoedde de ploeg naar het naastgelegen veld om te kijken wat concurrent De Zwerver deed. Het was en bleef daar 0-0 waardoor Spirit nu weer samen met de ploeg uit Kinderdijk (in punten) bovenaan staat in de 3e klasse J. De Zwerver bezet nog wel de 1e plaats door een iets beter doelsaldo (5 doelpunten).

Behalve de strijd om het kampioenschap wordt er in de competitie ook volop gestreden om de 2e en 3e periode. Rijsoord leidt de 2e periode, maar ziet De Zwerver en Slikkerveer op 1 punt in hun nek hijgen. Voor de 3e periode (de hoogst genoteerde ploeg in de eindstand achter de kampioen die nog geen periodetitel heeft) zijn Slikkerveer, Rijsoord en Drechtstreek met elkaar in gevecht. Slikkerveer heeft daar 1 punt voorsprong.

Onderin gaat de strijd ook nog volop door. Hekkensluiter ZBC’97 won met 3-2 van Wieldrecht en gaf daarmee de rode lantaarn af aan LMO, dat met 3-2 verloor van Drechtstreek. Beide ploegen staan nog op de rechtstreekse degradatie plekken. LMO staat nu 2 punten achter ZBC’97. Om nacompetitie af te dwingen moeten beide ploegen in de resterende 3 wedstrijden resp. 2 en 4 punten goed maken op Streefkerk, dat verrassend met 0-3 won bij Pelikaan. Groote Lindt (5-0 nederlaag bij Rijsoord) staat met slechts 1 punt meer op de laagste ‘veilige’ plaats.

Volop spanning dus, waarbij met name Rijsoord een sleutelrol gaat spelen. Zelf maakt het nog steeds kans op plaatsing van de nacompetitie voor promotie naar de 2e klasse, maar heeft in de laatste 2 speelronde koplopers Spirit (thuis) èn De Zwerver (uit) op het programma.

Klik op VV Spirit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Spirit voor meer informatie over de club.

Sterren van Morgen schittert in Marokko: kampioenen, cultuur en karakter!

Een unieke voetbalreis vol sportieve glorie en persoonlijke groei

De talenten van Sterren van Morgen uit Breda hebben deze maand geschiedenis geschreven met een onvergetelijke voetbalreis door Marokko. Wat begon als een sportief avontuur werd een inspirerende reis vol overwinningen, culturele ontdekkingen en onvergetelijke ervaringen voor de jonge spelers, ouders, begeleiders én staf.

Vier teams, vier kampioenschappen

Met vier jeugdteams – Onder 10, Onder 12, Onder 14 en Onder 17 – reisde Sterren van Morgen af naar het indrukwekkende Ifrane, waar ze deelnamen aan een sterk bezet jeugdtoernooi, op uitnodiging van de koning van Marokko. De prestaties waren indrukwekkend: alle vier de teams wisten kampioen te worden in hun leeftijdscategorie. De toewijding, het spelplezier en de teamgeest spatten van het veld, tot grote trots van de begeleiders, coaches en de meegereisde ouders.

Een stop vol cultuur in Rabat

Na het toernooi reisden de O17 spelers, staff en begeleiders door naar Rabat, waar een culturele tussenstop op het programma stond. In de hoofdstad van Marokko kregen de jongens de kans om niet alleen te ontspannen, maar ook om te leren over de rijke geschiedenis en cultuur van het land. Van koninklijke paleizen tot eeuwenoude stadspoorten – voor een aantal was het een eerste kennismaking met een andere wereld buiten het voetbalveld.

Indrukwekkend Casablanca

De reis eindigde in Casablanca, een metropool die bij aankomst direct indruk maakte. “Wat een stad!”, was een veelgehoorde reactie. Ook voor oprichter Abdelhak, geboren en getogen in Casablanca, was dit een zeer emotioneel en mooi moment; zijn Sterren Van Morgen jongens in zijn geboortestad. Terwijl de jongens even ontspanden, reed oprichter Abdelhak door Casablanca – van wijk naar wijk – om bij zijn familie álle kleding van de spelers fris en fruitig gewassen te krijgen. Alles voor dat ene moment: de wedstrijd van hun leven.

Tijdens wandelingen door de volkswijken en de bekende souks werden de jongens regelmatig aangesproken: “Wie zijn jullie?” “Wat komen jullie doen?” De rivaliteit tussen supporters van Raja en Wydad Casablanca werd voelbaar toen bekend werd dat Sterren van Morgen het zou opnemen tegen de O17 van Wydad, een van de grootste clubs van Afrika, grootmacht en bekend over heel de wereld. Tijdens het komende WK voor clubteams zal Wydad aanwezig zijn om Afrika te vertegenwoordigen.

Op straat spoorden Raja-supporters de Bredase ploeg aan om “zeker te winnen”, terwijl Wydad-fans het wat sceptisch hielden: “Dat moeten we nog maar eens zien…”

Voor aanvang van de wedstrijd klonk het Marokkaanse volkslied. Stilte. Ontzag. Een moment om nooit te vergeten. Onder toeziend oog van vele bekende Marokkaanse personaliteiten werd de wedstrijd bekeken. Waaronder Abdesslam Hanat (oud President Raja), Saïd Ben Manssour president  sport en vriendschapsvereniging en voorzitter stichting oud internationals,, Hassan Nadir (oud speler Marokkaans elftal en oud speler WAC), Shayta Abdelmajid (oud speler Marokkaans elftal en oud speler WAC), Said Ghandi (oud speler Marokkaans elftal en oud speler Raja), Mustapha Najjari, (top atleet) en Fatima Halim, (president FNHEC).

David vs Goliath – en David won

Voor de grote wedstrijd tegen Wydad kregen de jongens van de O17 een peptalk van jewelste. De coaches spraken over karakter, over geloof in jezelf, over dromen durven najagen. De wedstrijd begon met 11 namen. In het doel: Abdullahi, die het vertrouwen kreeg om het fort te bewaken tegen niemand minder dan Wydad Casablanca. In het hart van de verdediging stonden Souhail Anaoua (links centraal) en Abdousalam Aboubacar – oftewel aanvoerder Abu Bambam – (rechts centraal). Op de backs: Nielson Liong a Kong rechts, Rachad Traore links.

Het middenveld bestond uit Julian Rojer samen met Riki Florentina als controleur en Jantje de Vulder als spelmaker op 10. Voorin stonden drie aanvallers: Abdulrahman el Bouazati (spits), Michee (rechtsbuiten) en Damin (linksbuiten).

Voor de aftrap werd het Marokkaanse volkslied gespeeld. De spelers stonden stil. Een moment van kippenvel, respect en geschiedenis.

De eerste 20 minuten waren zwaar. De felle zon brandde op de jongens neer. Maar ondanks de erbarmelijke omstandigheden hielden ze stand. Ze kwamen door het dode punt heen, herpakten de organisatie en begonnen de controle over de wedstrijd over te nemen.

In de rust gaven de coaches aan dat er meer rust en controle nodig was op het middenveld. De gouden wissel volgde: Zakariya El Haouary kwam erin voor Julian Rojer.. Zijn eerste balcontact? Een droom. Na een aanval die door bijna elk teamlid werd aangeraakt – van de centrale verdediging via de backs naar de vleugels, weer terug naar het centrum en uiteindelijk naar Abdulrahman el Bouazati, die een voorzet gaf op Damin. Zijn kopbal werd nog gered, maar Zakariya stond klaar. Bam. 1-0 voor Sterren van Morgen.

Wydad reageerde fel en zette hoger druk. Die druk leidde tot een ongelukkig moment: een miscommunicatie achterin tussen keeper Abdullahi en verdediger Souhail. De bal kwam via Souhail zijn borst, maar de scheidsrechter zag er een hands bal in. Penalty.

Wydad scoorde. 1-1.

Maar Sterren van Morgen gaf niet op. Ze bleven voetballen met lef en flair. In de tweede helft kregen ze een vrije trap vanaf de middenlijn. Trainer Maikel riep: “Souhail, jij neemt hem!” En Souhail, met stalen zenuwen, ramde de bal in de kruising. 2-1.

In het slot van de wedstrijd kwamen er nog twee jonge invallers in: Adam Balaj (geboren in 2010) en Sami ait Bahmet (2011). Zij namen het op tegen spelers van 2007/2008 – en hielden stand.

De scheidsrechter floot voor het einde.

Sterren van Morgen wint van Wydad Casablanca.

 

Na Red Bull Leipzig. Na Paris Saint-Germain. Nu ook Wydad.

Wat. Een. Verhaal.
Een sprookje? Nee. Realiteit. Een stunt van formaat, waar zelfs de tegenstanders na afloop hun respect voor uitspraken. Na afloop werd de beker uitgereikt door niemand minder dan mevrouw Fatima Halim, president van FNHEC en vrouwenambassadeur in Marokko. Een eer voor de jongens, een bekroning op een droom.

Maar daarmee was het verhaal nog niet klaar. De jongens werden na afloop persoonlijk aangesproken door prominente aanwezigen, waaronder oud-internationals en sportfunctionarissen. De boodschap was helder: “Als jullie zo doorgaan, zien we jullie over een paar jaar zeker terug in het Nederlands Elftal.” Woorden die binnenkwamen en nagalmden. Voor Jantje – onze creatieve spelverdeler op tien – was er een extra bijzonder moment. Zijn spelinzicht, passing en rust aan de bal deden velen denken aan niemand minder dan Ronald Koeman. Een vergelijking van formaat. Maar voor ons? Hij blijft gewoon ‘Jantje Koeman’.

De ware motor achter dit team? De technische en begeleidingstaff, met niemand minder dan Maikel Resort, al 38 jaar actief in het vak. Onder zijn vleugels zijn talloze talenten gevormd – van pupil Amine Bakbachi tot Guillermo Zschusschen, Virgil van Dijk, Omer Bayram, Mehdi Naqqadi, Ali Bouhajtaoui, Yvan Nkundumugisha, Mardoche Mputu,, tot de huidige generatie. Coach Mardoche Mputu speelde maar liefst 11 jaar bij NAC Breda. Coach Ali Bouhajtaoui speelde 6 jaar bij Willem II en kwam uit voor KNVB Onder 13 en Onder 14. Head coach Amine Bakbachi, oud-speler van NAC en FCV Dender (België), coach Gildo Neto, FC Den Bosch. Samen met oprichter Abdelhak vormen zij een team met ervaring, visie en hart voor jeugdontwikkeling. Zij vormen het fundament waarop deze jongens groeien – als voetballers én als mensen.

Meer dan voetbal

Deze reis was meer dan alleen een reeks wedstrijden. Het was een ervaring die de jonge spelers – sommigen voor het eerst buiten Europa – gevormd heeft. Ze leerden omgaan met druk, trots, emoties en nieuwe culturen. Het is precies wat Sterren van Morgen voor ogen heeft: jongeren perspectief bieden via sport, hen sterker maken – op en buiten het veld.

De toekomst ligt open voor deze talenten. Ze hebben bewezen dat ze het in zich hebben. En wie weet kijken we over een paar jaar terug en kunnen we zeggen: “Toen, in Marokko, begon het echt.”

Volg de Sterren van Morgen op instagram via @sterrenvanmorgennl

Klik op Sterren van Morgen voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Sterren van Morgen voor meer informatie over de club. 

Papendrecht legt Heinenoord over de knie

Papendrecht heeft op zaterdag 3 mei op niet mis te verstane wijze revanche genomen voor de grote 1-6 thuisnederlaag tegen Heinenoord in november 2024. Vanaf het eerste moment namen de rood-zwarten het heft in handen op sportpark De Tienvoet in de gemeente Hoekse Waard en slaagden erin om binnen 20 minuten de Worstebakkers, de bijnaam van inwoners van Heinenoord, op een ogenschijnlijk kansloze 0-3 achterstand te zetten.

De 0-1 kwam uit een snelle uitval waarbij Roger Dupuis met een slim passje Lorenzo van Wijk alleen voor Spanjaart zette. De Heinenoord-doelman was na 7 minuten volstrekt kansloos. Papendrecht hield het tempo hoog en zag na ongeveer 18 minuten spelen uit een corner Brent van der Hilst na een daaropvolgende scrimmage de bal hoog in het doel schieten: 0-2. Kort na de Heinenoordse aftrap was het opnieuw raak. Izzy Karfouh wist rond de middenlijn de vrijwel op een lijn opererende verdedigers van ‘De Noord’ met een snelle voetbeweging uit te spelen. In een ruk alleen afgaand op Spanjaart maakte hij geen fout en schoot onberispelijk binnen: 0-3.

Net voor de drinkpauze werd het drama compleet voor de gastheren. Donny Navajas Sanchez begin binnen 1 minuut tijd 2 overtredingen die door de uitstekend leidende heer B. de Meij met evenzoveel gele kaarten werden bestraft. Daarna volgde uiteraard rood en moest Heinenoord de wedstrijd met 10 man vervolgen. Kort daarop had Roger Dupuis de 4e treffer moeten aantekenen maar zijn schot was niet krachtig genoeg nadat hij door Izzy Karfouh alleen voor de keeper was gezet.

Trainer Divkovic van de thuisploeg wisselde in de rust tweemaal. Heinenoord ging achterin 1 op 1 spelen om wat meer druk naar voren te kunnen geven. De hechte Papendrecht-defensie, onder leiding van de goed coachende Brent van der Hilst, gaf geen enkele kans van betekenis weg. Doelman Timo Kurpershoek werd maar 1 keer tot een redding gedwongen hetgeen hem prima afging. Defensief nam Heinenoord het nodige risico maar Papendrecht was slordig bij het uitspelen en het benutten van de vele kansen. Uiteindelijk zorgde Lorenzo van Wijk ervoor dat hij het duel met de ver uit zijn doel komende doelman winnend kon afsluiten en gaf Djerrel Saffignani de gelegenheid de bal in het verlaten doel te schieten: 0-4.

Trainer Driss el Akchaoui, die de met een blessure kampende Rick Molenaar uit voorzorg aan de kant hield, wisselde kort daarna Lorenzo Van Wijk, Izzy Karfouh, Jarden Van Ek en Cees Baars en bracht Ties van Aggelen, Wouter van der Werff, Maikel van Rooijen en Mart Wielaard in het veld voor het laatste kwartier. Nadat een schot van Norichio Nieveld de lat had geteisterd en nog enkele zeer fraaie mogelijkheden om zeep waren geholpen, was het Ties van Aggelen die voor de 0-5 eindstand zorgde. Vanaf rechts naar binnenkomend deponeerde hij met zijn linker de bal in de verre kruising. Een beauty waarmee de snelle aanvaller bijzonder blij was en waarvoor hij door zijn teamgenoten flink geknuffeld werd.

Een topprestatie dus van Papendrecht dat door de nederlagen van Sparta AV, BVCB en Spartaan’20 inmiddels 6 punten is verwijderd van een nacompetitieplaats. Ook is de ploeg nog steeds in de running voor de derde en laatste periodetitel. SHO en Spijkenisse hebben in de tussenstand respectievelijk 3 en 1 punt meer.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

Klik hier voor meer artikelen over SV Heinenoord
Klik hier voor meer informatie over SV Heinenoord

Corina Hofkens al jaren verbonden aan Madese Boys: ‘Derde helft moet je goed afsluiten’

Als je aan de damesafdeling van Madese Boys denkt, dan kan je niet om Corina Hofkens heen. Bij bijna alle damesteams van de club uit Made, is Hofkens bij betrokken. Zij vertelde uitgebreid over de damesteams van Madese Boys en waarom zij al jaren veel plezier uit het voetbal haalt.

Al vanaf het begin, toen de vereniging besloot om ook damesteams te introduceren, was Hofkens erbij. Inmiddels is ze bijna bij alle damesteams betrokken. “Ik kom uit Made, dus was het logisch dat ik bij Madese Boys terechtkwam. Ik voetbal al sinds mijn 13e hier. Mijn hele familie zit hier, mijn vader en broertjes hebben hier ook altijd gezeten.”

Het takenpakket van Hofkens bij Madese Boys zit ramvol, al haalt ze er zelf heel veel plezier uit. “Ik geef training aan de MO20 en ik voetbal zelf bij de dames 1 en bij de 30+ eens in de zoveel tijd. Ik ben dus bijna elke dag van de week op de club.

Hofkens geeft aan dat Madese Boys een belangrijk plekje in haar leven heeft. De gezelligheid gecombineerd met het voetbal gaat heel goed samen. “Sportiviteit en gezelligheid staat hier voor in het vaandel. Dat bevalt mij wel”, zo geeft ze zelf aan.

In tegenstelling tot een aantal andere clubs in de regio Oosterhout, wordt Madese Boys steeds groter qua damesteams. Hofkens denkt dat er in Made goed gedacht wordt aan de betrokkenheid qua damesteams. “De dames en de teams worden hier goed bij elkaar gehouden. Je merkt zeker dat er de afgelopen jaren steeds meer dames willen voetballen. Toen ik begon, was er nog maar één team. Nu zijn het er al zeven.”

De omgang tussen de dames zit bij de Madese Boys enorm goed als het aan Hofkens ligt. Zelf geeft ze aan dat er meerdere activiteiten worden georganiseerd buiten het voetbal om voor de vrouwen. “Na de wedstrijd gaan we gezellig naar de kantine met zijn allen. De derde helft moet je natuurlijk ook goed afsluiten”, zei ze lachend. “Voor de rest staat gezelligheid voorop en worden er ook activiteiten zoals een gourmetavond georganiseerd”, voegde ze daaraan toe.

Hofkens geeft daarbij aan dat de Madese Boys ernaar streven om de damesteams nog verder uit te breiden. Maar als het aan haar zelf ligt, zal dat niet een makkelijke opgave worden. “Je ziet wel dat de club dat wilt, maar dat is wel lastig. Natuurlijk zou het mooi zijn, maar het doorschuiven is soms een probleem. Je merkt dat er veel meiden op een gegeven moment andere interesses krijgen. Dat lukt nog niet altijd, maar hopelijk wordt dat in de toekomst verbeterd.”

Daar waar Hofkens op haar dertiende begon, is Madese Boys sindsdien behoorlijk uitgebreid. Inmiddels kunnen meiden al op zeer jonge leeftijd beginnen met voetballen bij de jongens en zullen dan uiteindelijk doorgeschoven worden naar de MO11. Daar loopt het inmiddels volledig op rolletjes en lijken zij af te gaan op het kampioenschap in de eerste klasse.

Klik op de link voor meer artikelen over Madese Boys!
Klik op de link voor meer informatie over Madese Boys!

 

 

Toekomst HZ’75 ziet er prachtig uit: Aftredend voorzitter Maron Gosens kan afscheid nemen met promotie en 50-jarig jubileum

De toekomst van HZ’75 ziet er rooskleurig uit. De maatschappelijke speler binnen het dorp Hooge Zwaluwe staat momenteel op de tweede plaats in de vijfde klasse, wat inhoudt dat promotie naar de vierde klasse in zicht is. Daarbij viert de club dit jaar haar 50-jarig bestaan. Voorzitter Maron Gosens, die na elf seizoenen afscheid neemt, vertelt ons over het pad dat de amateurclub momenteel bewandelt.

Vandaag de dag viert HZ’75 zijn 50-jarig jubileum, een mijlpaal die de rijke historie en het doorzettingsvermogen van de club onderstreept. De vereniging heeft in de afgelopen decennia een enorme ontwikkeling doorgemaakt en staat er sterk voor. Met een groeiend ledenaantal en een sterk eerste elftal, is dit seizoen extra bijzonder: promotie lonkt en zou een fantastische afsluiter zijn voor Gosens als voorzitter.

Elf seizoenen geleden trad Gosens aan als voorzitter van HZ’75. De man die eerder al als penningmeester aantrad, heeft van alles meegemaakt bij de club met het geel-blauwe shirt. “Nadat ik 16 jaar bij Madese Boys had gevoetbald, ging ik voor de liefde verhuizen naar Hooge Zwaluwe. Daar kwam ik al vrij snel terecht bij HZ’75 en ben ik daar de jeugd gaan trainen op 21-jarige leeftijd. Vervolgens ben ik een aantal jaren later door het bestuur gevraagd om penningmeester te worden en na vijftien jaar werd ik voorzitter”, aldus Gosens over zijn eigen carrière bij HZ’75 in een notendop.

Naast de zeggenschap binnen de club en het fungeren als uithangbord bij de club, is Gosens momenteel volop in de voorbereiding van het 50-jarig jubileum van HZ’75. Momenteel werken een hoop mensen uit Hooge Zwaluwe eraan om er een onvergetelijk feest van te maken. “Op de planning staat een jeugdkamp op ons eigen terrein. Daar komt een grote tent. Dat begint op woensdag en dan zal op donderdag een ploeg met oud spelers van NAC aantreden. Onder andere Anthony Lurling, Pierre van Hooijdonk en Kees Luijkx zullen daar waarschijnlijk bij zijn. Daarnaast zal er een feestavond georganiseerd worden met mensen van de KNVB en clubs om Hooge Zwaluwe heen en als afsluiter is er op zondag een dorpsontbijt waar iedereen mag komen en zal er daarna een zeskamp en nóg een feestavond zijn. En dan denk ik dat het kaarsje wel uit zal gaan”, aldus een lachende Gosens.

Naast de festiviteiten en de bomvolle agenda, verkeert HZ’75 nog altijd in de strijd om promotie. De vijfdeklasser staat momenteel op de tweede plaats achter NVS. Als zij dit vasthouden, zal dat rechtstreekse promotie betekenen. “Voor ons is dat heel uniek”, zo geeft Gosens aan. “Ons eerste elftal bungelde altijd meer onderin de vijfde klasse. Dit seizoen hebben we een nieuwe trainer en een uitgebreide technische staf. Daar plukken we dit seizoen de vruchten van.”

HZ’75 moet nog vier wedstrijden spelen. Voor Gosens zal promotie een fantastisch afscheid zijn als voorzitter, al is het geen doelstelling. “Natuurlijk zou dat fantastisch zijn, maar als het niet gebeurt is dat ook prima. Als het niet lukt, proberen we het volgend jaar gewoon weer opnieuw.”

Nog heel even dus en dan treedt Gosens af als voorzitter van HZ’75. Met een club die in de schijnwerpers staat, een peloton aan sponsoring, een vrolijk sportief vooruitzicht en het 50-jarig jubileum kan hij de club met een gerust hart overdragen. “Het is een soort van hoogtepunt om te stoppen als voorzitter, op meerdere vlakken”, zo laat Gosens weten. “Ik ben heel trots op wat wij samen allemaal bereikt hebben. Het is natuurlijk niet zo dat ik helemaal weg ben. Mijn hart zal altijd geel-blauw blijven.”

Klik op de link voor meer artikelen over HZ’75
Klik op de link voor meer informatie over HZ’75

Madese Boys hecht waarde aan vrijwilligers: ‘Zonder hen zijn we helemaal niks’

Madese Boys uit Made is trots op haar vrijwilligers. Al jarenlang zijn er rondom de club tientallen mensen achter de schermen aan het werk, om op die manier de club in goede banen te leiden. Een van die vrijwilligers is Kees Westen, die al meer dan een halve eeuw op de club te vinden is.

De 71-jarige Westen begon al op zijn tiende bij Madese Boys. Hij was een snelle verdediger en speelde de hele jeugd bij de club uit Made. Ook in het eerste en in het tweede heeft hij zijn wedstrijden gespeeld. Alleen tussen 1967 en 1970 voetbalde hij bij een andere club die inmiddels niet meer bestaat. Vervolgens keerde hij weer terug bij Madese Boys en is hij nooit meer weggeweest. “Mijn kinderen zijn hier toen ook gaan voetballen. Ik werd hun trainer en leider en toen ben ik helemaal gegroeid in dat vrijwilligerswerk”, zo laat hij zelf weten.

Voordat Westen aan de slag ging als terreinknecht op de maandag, heeft hij meerdere functies binnen de club gehad. “Ik heb een tijdje in het hoofdbestuur gezeten als tijdelijke vervanger en daarna heb ik in het jeugdbestuur gezeten. Van daaruit heb ik ook verschillende teams getraind en was ik tegelijk hun leider.”

Nadat Westen vervroegd met pensioen ging, kwam er een nieuwe voorzitter bij Madese Boys. Die stelde voor aan hem om meer vrijwilligerstaken op zich te nemen, waaronder ook het onderhoud van het complex. Tegenwoordig zorgt hij er op maandag voor met andere vrijwilligers, dat de thuisbasis van Madese Boys er volledig strak bijstaat voor de rest van de week. “Het is een hobby die nogal uit de hand gelopen is. Maar ik vind het superleuk om te doen. Je blijft zo met elkaar een beetje bezig en we halen constant geintjes uit met elkaar.”

Westen geeft daarbij aan dat vrijwilligers onmisbaar zijn voor de Madese Boys. “De club zal op zijn kont vallen als er geen vrijwilligers zijn. Dan zijn we serieus failliet. We hebben vrijwilligers nodig voor het voetbal, zodat de kinderen getraind kunnen worden, er moeten mensen in de kantine staan. Dat alles bij elkaar wat geregeld moet worden, wordt voor 99 procent gedaan door vrijwilligers.” Gelukkig voor alle vrijwilligers, merkt Westen daarbij wel op dat zij genoeg erkend worden voor hun werk. “Ik persoonlijk wel ja. Iedereen omschrijft en ziet wat je doet. Ik ben bijna bij alle thuiswedstrijden. Ik hoor ook van de ouders alleen maar positiviteit over hun kinderen die ik getraind heb. Dat is hartstikke mooi.”

Op de vraag wat Madese Boys betekent voor Westen, hoeft hij niet lang na te denken. De 71-jarige vrijwilliger omschrijft de derdeklasser uit de regio Oosterhout als zijn derde thuis. “Mijn familie staat op nummer één, daarna mijn broers en zussen en dan heb ik Madese Boys. Het is mijn uitlaatklep. Ik ben nu bijna tien jaar thuis, dus vind ik dit leuk om te doen. Ik ben geen denker, maar een doener.”

Klik op de link voor meer artikelen over Madese Boys!
Klik op de link voor meer informatie over Madese Boys!

VV Oosterhout gaat van zondag naar zaterdag

Vanaf volgend seizoen zal VV Oosterhout verhuizen van de zondag naar de zaterdag. De derdeklasser zal niet meer te bewonderen zijn op de zondag, wat volgens aanvoerder Wesley Stadhouders niet hoeft uit te maken: “De derde helft blijft hetzelfde en misschien wordt hij nog wel beter.”

 Stadhouders speelt al zijn hele leven bij VV Oosterhout. Hij is geboren en getogen in Oosterhout en ging al op zijn zesde bij Oosterhout spelen. “Ik ben daar begonnen bij de kabouters en van daaruit alle jeugdteams doorlopen. Ik heb altijd bij dezelfde club gezeten en uiteindelijk doorgegroeid naar het eerste elftal.”

Al op jonge leeftijd stroomde Stadhouders door naar de senioren. Na de eerste paar jaren in het tweede, mocht hij naar het eerste en daar groeide hij uiteindelijk uit tot aanvoerder van de club. “Toen ik 16 was, was er geen JO19-selectie. Daardoor gingen wij door naar het tweede elftal in de selectie en vervolgens mocht ik naar het eerste en ben ik daar uiteindelijk aanvoerder geworden.”

Stadhouders maakte een behoorlijke metamorfose mee als voetballer. “Vroeger was ik altijd middenvelder en daarna ging ik centraal achterin spelen. Uiteindelijk ben ik als rechtsback gaan spelen in het eerste en dat doe ik nu nog steeds. Daar kom ik goed uit de voeten, maar als er veranderingen komen dan kan ik ook centraal spelen. We spelen heel hoog met de backs en dat vind ik ook heel leuk.”

Momenteel verkeert VV Oosterhout in de middenmoot van de derde klasse. De club en Stadhouders hopen stiekem een keer met zijn club een periodetitel binnen te hengelen en zo omhoog te kunnen kijken. “Het wordt inderdaad lastig om aan te haken bij de top. Na de winterstop hadden we een slechte start. Dan raak je de aansluiting kwijt. Misschien dat er nog iets te behalen valt in de middenmoot. Zo willen we het seizoen in ieder geval afsluiten.”

Het is volgens Stadhouders zeker realistisch dat het eerste elftal de komende jaren verbeterd kan worden. Volgens de vleugelverdediger, die ook op het middenveld en centraal achterin uit de voeten kan, komt er aanwas vanuit de jeugd. “Zij spelen zeker op een goed niveau. We kunnen wel verwachten dat er van daaruit iets aan zal komen. Dit jaar hebben we met een nieuwe trainer al gewerkt aan een goede basis en dat kan alleen maar beter te worden.”

Intern is er uiteindelijk na meerdere peilingen besloten dat het voor Oosterhout goed zal zijn als ze verhuizen naar de zaterdag. Voor Stadhouders maakt het weinig uit, zo geeft hij zelf aan. “We zagen al dat meerdere teams die stap maakten. SCO en TSC bijvoorbeeld. De kwaliteit op zaterdag gaat stukken beter worden en misschien dat de club commercieel nu stappen kan gaan zetten. Het maakt mij niet zo heel veel uit, ik denk dat het altijd leuk is als je tegen clubs uit de buurt blijft spelen. De derde helft komt er misschien wat anders uit te zien, maar die was altijd al top”, zo sloot hij lachend af.

Klik op VVO voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VVO meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.