Home Blog Pagina 220

Doelman van WDS Nick Verhagen ; liefhebber pur sang

“Ik ben een voetballende keeper”

Keeper Nick Verhagen begint aan zijn 2e seizoen in het doel van WDS. De 30-jarige routinier pendelde wat op en neer tussen de buurman Boeimeer en WDS maar heeft nu zijn stekkie gevonden. 

De oudste vereniging van Breda speelde vorig seizoen nog nacompetitie voor de promotie naar 3e klasse, maar werden er in het 1e beste duel uit gekegeld met 5-1 door GSBW. Een ploeg die volgens trainer-coach Martijn van Wanrooy ‘een maatje te groot ’was voor zijn nog jonge ploeg. Een team dat nog volop in ontwikkeling is en zich fors versterkt zag worden. Drie spelers van Boeimeer (Shaqur de Kraaij, Thomas van der Heijden en Danni van Steenhoven red.), waar de zondag 1 tak werd opgeheven, Romithan Jeyarajah van Unitas ’30 en een zestal spelers uit de eigen club. De vertrekkers: Jouri Brouwer (Gunners), Pim Joosen (Oosterhout) Richel Nicia (RVV Blijdorp) en Levi van Beckhoven (lager team) werden dus meer dan voldoende kwantitatief opgevangen.  

Voor ervaren kracht Verhagen zal er allemaal niet zo veel veranderen. Hij kan wel genieten van al het jeugdig enthousiasme voor zijn neus en heeft het naar zijn zin als sluitpost van de blauw-witte jonge honden brigade uit de Haagse Beemden. 

“In het seizoen van 2022-2023 ben ik vanuit Boeimeer weer terug gegaan naar de selectie van WDS om daar weer vervolgens te gaan keepen voor het 1e elftal. Had de jeugd al wel hier doorgebracht en begon ooit als verdediger met spelen. Maar in de D-jeugd kwam ik er al snel achter dat ik keepen ook leuk vond. Vanaf dat moment ben ik gaan keepen. Ben later naar Boeimeer gegaan om in een vriendenelftal te spelen. Tot een paar jaar terug was dat wel leuk, maar gaandeweg werd het plezier daar minder en ben ik 5 jaar geleden weer voor de selectie gegaan bij Boeimeer. Maar toen kwam corona om de hoek kijken en was ik het beu allemaal. Ik stopte bij de selectie en ging terug naar het vriendenteam. Maar vorig seizoen kwam WDS dus voor de selectie en ik wilde die uitdaging graag aangaan,” aldus Verhagen die in de beveiliging werkt op een groot distributiecentrum.  

Een welkome brok ervaring en routine tussen de jeugd! 

“Ja inderdaad. Ik ben ook heel de wedstrijd bezig met het coachen van de spelers. Ik voetbal ook graag mee en neem deel aan het spel. Dan houd je die jonge gasten voor me ook scherp. Zou graag bij de bovenste drie zitten dit seizoen en hierdoor nacompetitie spelen. Wat mij betreft zou ik gerust met dit elftal van WDS door willen gaan naar de 3e klasse. De kern was al goed, en de nieuwe spelers die er zijn bij gekomen zijn zeker een versterking. Ja …..op naar de 3e klasse. Dat zou mooi zijn,” mijmert en hoopt de ervaren sluitpost van Sportpark Paradijs.

Klik op WDS’19 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op WDS’19 voor meer informatie over de club.

Op Weg naar Succes: Mika Ridderhof’s Voetbalavontuur

0

Het is niet altijd eenvoudig om op jonge leeftijd je passie te vinden en vast te houden, maar voor Mika Ridderhof was voetbal liefde op het eerste gezicht. Op slechts 4-jarige leeftijd zette hij zijn eerste stappen op het voetbalveld, en hij is sindsdien niet meer gestopt. We gingen in gesprek met Mika, een 19-jarige speler bij MZVC, om meer te weten te komen over zijn carrièreverloop, ambities en passie voor voetbal.

Het Begin van de Reis

Mika begon zijn voetbalreis bij Jong Ambon, waar hij zijn hele jeugd doorbracht en uiteindelijk zijn debuut maakte voor het eerste elftal. Het was een periode vol hoogtepunten, met meerdere jeugdkampioenschappen en zelfs een bekerfinale, waarbij ze ondergewaardeerd werden vanwege hun lagere klasse. De finale eindigde helaas in een verlies, maar het toonde Mika en zijn team dat klasse geen rol speelde als je hart en toewijding had.

Na zijn eerste jaar in het seniorenvoetbal kreeg Mika de kans om te spelen tegen de eerste elftallen, iets wat hij altijd al had gewild. Zijn debuutseizoen was divers, waarbij hij op verschillende posities speelde, van linksback naar rechtsvoor tot het middenveld. Na dit seizoen maakte hij de overstap naar MZVC, waar hij momenteel als linksback speelt en uitkijkt naar vele mooie wedstrijden in de toekomst.

Ambities voor de Toekomst

Mika’s ambities in het voetbal zijn hoog. Als relatieve nieuwkomer in het seniorenvoetbal droomt hij ervan om in het buitenland te spelen. Als dat niet lukt, is zijn doel om op het hoogst mogelijke niveau in Nederland te spelen. Ambitie en vastberadenheid zijn duidelijk de drijvende krachten achter zijn voetbalcarrière.

Huidig Seizoen en Terugblik

Dit seizoen heeft Mika veel speeltijd gehad, hoewel hij recentelijk met een blessure te maken kreeg. Het team heeft echter de doelstellingen niet kunnen bereiken die ze voor ogen hadden. Als we teruggaan naar vorig seizoen, waar ze een periodetitel wonnen en vierde eindigden in de competitie, is de huidige zevende plaats een teleurstelling. “Net niet” lijkt de perfecte omschrijving voor dit seizoen.

Hoogte- en Dieptepunten

Een van de hoogtepunten in Mika’s carrière was zijn deelname aan een bekerfinale. De weg naar de finale was vol uitdagingen, maar Mika en zijn team toonden hun kracht. Aan de andere kant was zijn dieptepunt in zijn eerste seizoen bij Jong Ambon, waar het team tien opeenvolgende wedstrijden niet had gescoord, wat een zware mentale klap was.

Persoonlijke Doelen en Voorbeeldvoetballer

Mika heeft persoonlijke doelen gesteld, waaronder het bereiken van een hoog niveau in het voetbal. Hij droomt ervan om in het buitenland te spelen, en Luka Modric dient als inspiratie vanwege zijn indrukwekkende technische vaardigheden.

Rituelen en Hobby’s

Voordat Mika in een seniorenelftal speelde, had hij geen rituelen. Maar nu stapt hij altijd met zijn linkerbeen het veld op, wat is ontstaan tijdens een reeks verloren wedstrijden. Buiten het voetbal houdt Mika van hardlopen en lezen.

Liefde voor de Club

Mika heeft diepe waardering voor de clubliefde binnen MZVC, vooral wanneer hij ziet dat mensen de club zelfs op hun huid dragen, met MZVC-tatoeages.

Waarom Voetbal Belangrijk is

Voetbal is voor Mika altijd zijn passie geweest. Het combineert plezier en competitie, waarbij het gevoel van verlies voor niemand leuk is, maar de competitieve aard van voetbal trekt hem altijd aan.

Blik op het Seizoen en de Toekomst

Dit seizoen mag dan niet volgens plan verlopen, maar Mika en zijn team kijken vooruit. Ze willen het seizoen afsluiten met overwinningen en bereiden zich voor op volgend jaar, waar een nieuwe trainer voor verandering zal zorgen. Mika kijkt uit naar de uitdagingen en veranderingen die voor hen liggen.

Mika Ridderhof is een jonge voetbaltalent met grote ambities. Zijn passie voor het spel, vastberadenheid en dromen van internationaal succes maken hem een opvallende speler in de wereld van het amateurvoetbal. We blijven zijn carrière volgen en wensen hem veel succes in zijn reis naar succes!

Klik hier voor meer artikelen van MZVC
Klik hier voor meer informatie over MZVC

Jop van Galen : “wij gaan voor het kampioenschap”

“We hebben vorig seizoen geschiedenis geschreven”

Voor de 20-jarige Bedrijfsadministratie student Jop van Galen begint de voorbereiding, na de vreugdeweken aan het eind van vorig seizoen, in mineur. De jonge centrale verdediger brak onlangs zijn middenvoetsbeentje door zich te verstappen in de eerste wedstrijd van het (beker) seizoen tegen 3e divisionist Groene Ster. Enorm balen dus voor 1 van de twee van Galen brothers, die tevens zijn veel scorende oudere broer Tijn het komende half jaar op werkreis ziet vertrekken. Half oktober verwacht de jongste van de twee, die aan zijn 3e seizoen in de laatste lijn begint, terug te keren op het veld.

En dit nadat Groen Wit historie schreef door de beker te winnen en als beloning aan het landelijke Bekertournooi mee mocht doen. Groene Ster uit Limburg speelt 3 niveaus hoger en stuurde-een door vakanties gedevalueerd Groen Wit- in augustus met 6-0 weer terug naar Breda. Toch blikt Jop nog vol trots terug.

“Het bekeravontuur was geweldig. Elke wedstrijd gingen we in om te winnen. We wonnen veel wedstrijden en zaten in een goede flow. Ook een wedstrijd wisten we maar met 1-0 te winnen en ook een wedstrijd wonnen we met penalty’s. Voordat we het wisten kwam de finale wel ineens dichtbij en werd Nuenen de tegenstander. Zij spelen in de 4e divisie en waren dus favoriet. We waren compleet en met de juiste spirit geloofden wij er in. Bijna al onze spelers zaten er naar 90 minuten doorheen. Dat kwam omdat Nuenen erg sterk was en wij alles moesten geven. Uiteindelijk lukte het ons om op 1-1 te eindigen in de verlenging. Daarna penalty’s en omdat wij al een penaltyserie gewonnen hadden, hadden we veel vertrouwen. We faalden niet en wonnen. En toen was het een gekkenhuis. Iedereen het veld op en een groot feest. Dit ging nog lang door die dag. Geschiedenis hebben we geschreven,” aldus van Galen. De uitstekend presterende ploeg van coach Saadouni zag Youri Knook (TVC Breda) en Piet van Gorp (Achtmaal) vertrekken. Versterking kwam er van Jeremy Goveia (Kruisland), Mouchine Zerouali en Scott Colkin (van PCP), en de jonge keeper Toontje van Beers (Excelsior Maasluis) die naar de Postillonstraat verkassen, waar ook routinier Lindenborg er nog een jaar aan vastplakt.

Ondanks een fantastische bekerreeks lukt het helaas net niet om te promoveren !

“Met de nieuwe spelers erbij gaan wij dit seizoen voor het kampioenschap. Vorig jaar hebben wij dit echt weggegeven en zijn we net niet gepromoveerd. Met de nieuwe aanwinsten proberen we dat dit jaar rechtstreeks te doen. Er zijn, Piet en Youri, geen mensen weggegaan. Ja, en mijn broer die na een half seizoen al weer terugkomt. We hebben weer een sterke selectie. Bij Groen-Wit wil iedereen elkaar helpen om een zo goed mogelijk resultaat te behalen. Zelf is voor mij de voorbereiding slecht begonnen en dit duurt nog even, maar hoop dat ik er weer snel bij ben.”

Met zelfs een speler van 2e divisionist  Excelsior Maassluis ?

“Toontje van Beers is een keeper die uit de jeugd van Excelsior Maassluis komt. Die moet dus de strijdt aangaan met Stijn. Het zijn 2 jonge jongens en ze hebben allebei veel potentie. Als laatste hoop ik dat dit een mooi seizoen wordt waarin we net als de voorgaande jaren finales gaan bereiken. Deze keer hoop ik echt te promoveren en zit er misschien wel weer een bekerstunt in,” besluit de revaliderende Jop van Galen.

Klik op Groen Wit voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Groen Wit voor meer informatie over de club.

Alex Rasenberg en Corn Boys willen ook dit seizoen weer verrassen

Als er een ploeg in Zeeuws-Vlaanderen kon worden getypeerd als dé verrassing, dan was het wellicht Corn Boys. Niemand gaf vooraf de Sassenaren enige overlevingskans in de 4e Klasse A, zeker niet met de versterkte promotie/degradatieregeling. Maar middenvelder Alex Rasenberg (26) en zijn ploeggenoten verrasten vriend en vijand door zichzelf zelfs rechtstreeks te handhaven.

“Dat was ongetwijfeld iets waar heel weinig mensen rekening mee hadden gehouden. Wij hadden in het begin ingezet op handhaving, eventueel via de nacompetitie. Maar dat we het uiteindelijk zelfs direct zouden redden daar hadden we allemaal vooraf wel voor getekend denk ik hahaha. Toch werd gedurende het seizoen wel duidelijk dat we een ploeg waren om niet meer te onderschatten. De komst van enkele jongens uit Oekraïne heeft ons van een enorme kwaliteitsimpuls voorzien en gaandeweg de competitie ging het steeds beter draaien.”

Rasenberg is wat je noemt een ‘ideale speler’ voor een trainer om erbij te hebben. Niet altijd basisspeler, nooit zeuren en gewoon daar zijn wedstrijden spelen waar de nood het hoogste is volgens de trainer. “Het is mijn elfde seizoen bij de eerste selectie sinds ik er op mijn vijftiende bijkwam. Het ene seizoen speelde ik vaker in de basis dan in andere, maar ik vind het gewoon geweldig om erbij te zijn. En als een trainer me nodig heeft, dan probeer ik mijn taak en mijn positie zo goed mogelijk in te vullen. Soms speel ik weken achter elkaar hele wedstrijden en soms ook een paar weken niet in de basis. Natuurlijk wil je altijd voetballen, maar het is aan de trainer om de keuzes te maken he. Ik kan niet meer doen dan mijn uiterste best.”

Het kon zo zijn dat hij inmiddels al de nodige omzwervingen in het Sasse elftal heeft gemaakt. Vorig seizoen kreeg hij van de nieuwe trainer Marino d’ Hooge veel basisplaatsen al was dat vaak op andere posities. “Als centrale middenvelder, zelfs een tijd als pinchhitter, als rechtsback en het seizoen heb ik afgemaakt als linksback. Zelf speel ik het liefst in een rol als verdedigende middenvelder. Werken, rennen, sleuren, duels aangaan, ballen veroveren en inleveren. Maar als linksback voel ik me ook wel comfortabel in ons systeem.”

Dat systeem bleek succesvol genoeg voor lijfsbehoud, nadat het pas gaandeweg het vorig seizoen begon te lopen. “Dat duurde even om de boel ineen te laten vloeien. Natuurlijk was het ook wennen aan elkaar. We hebben nu een vijftal jongens uit Oekraïne erbij. Die gasten zorgen voor een kwaliteitsimpuls en maken ons als team echt sterker. Dat heeft ons ook de nodige punten opgeleverd. Voetballend voegen ze zeker veel toe aan ons elftal en daar plukt iedereen de vruchten van. We hebben een aantal jonge jongens erbij en die ontwikkelen zich, mede daardoor extra goed.”

Dit seizoen wordt overigens voor Rasenberg en zijn ploeggenoten weer eentje met nieuwe indrukken en vooral nieuwe uitdagingen. “We hebben ook besloten om op zaterdag te gaan voetballen in navolging van een aantal andere Zeeuws-Vlaamse teams. Het is daardoor ook best moeilijk in te schatten wat onze kansen zijn. Maar als we het vorig seizoen op eigen kracht hebben gered in het zondagvoetbal, dan ga ik er vanuit dat we ook op zaterdag mogelijkheden hebben. Afgelopen seizoen wisten we zelfs ook tegen de top-drie punten te pakken, dus moeten we dit seizoen ook durven uitgaan van onze eigen kwaliteiten. In eerste instantie is ook hier handhaving de belangrijkste doelstelling. En persoonlijk lijkt me de doelstelling ook meer dan helder: een heel seizoen basisspeler zijn en waarde hebben voor het team. Als dat lukt, dan ben ik meer dan tevreden.”

Klik op Corn Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Corn Boys voor meer informatie over de club.

De nieuwe Oefenmeester van JEKA : Maikel Nijst

0

Maikel Nijst is de nieuwe trainer van 2e klasser Jeka. De pas 31-jarige Nijst had afgelopen seizoen de onder- 19 van Jeugdig Enthousiasme Kan Alles onder zijn hoede en promoveerde daarmee naar de 1e divisie.

Hij was eerder lang actief in het jeugdvoetbal en bij de senioren assistent bij GVV Unitas van toenmalig trainer: Jeroen van Bezouwen die dit jaar al snel Baronie verliet. (“enorm leerzaam om mee te kijken en denken met zo’n goede trainer, al was het door corona een heel raar en apart seizoen, “volgens Nijst) Na dat leerzame jaar ging hij naar Baronie om de 19-1 en de Meisjes U17 te trainen. Na 1 jaar werd Nijst gevraagd door Hoofd Jeugd Opleiding Arnoud Jonker van JEKA. Het seizoen 23-24 wordt zijn eerste als zelfstandig hoofdtrainer bij de senioren.

De aanstelling van Nijst, na het vertrek van de geroutineerde Ivo van Moergestel naar VOAB, sluit volgens de bestuurders Arnoud Jonker en Fred Mijnhijmer perfect aan bij de ontwikkelingen van de oudste jeugd op Sportpark “Tussen de Leijen”. De Bredase tricolores zette de afgelopen jaren vol in op de ontwikkeling van de jeugd en dat bracht de selectieteams op een hoger niveau waardoor ze nu tot de beste van Breda en omstreken behoren. Een ‘echte ‘ Jeka trainer roept men eensgezind bij Bredaas grootste voetbalvereniging over Nijst. Wel eentje die een karrenvracht aan spelers zag vertrekken en slechts twee spelers van buitenaf zag aansluiten, maar wel kwaliteitsspeler Lucas Jacobs zag terugkeren in Breda. Hij zou tekenen in Italie bij een 4e divisie club , maar dat ging op het allerlaatste moment uiteindelijk niet door.

Bowen van der Linden komt van Baronie zaterdag en is een gokje, maar Justin Houtzager brengt wel kwaliteit met zich mee. Na vele jaren bij 4e divisionist Moerse Boys geschoffeld te hebben is de Bredanaar een regelrechte aanwinst voor rood-wit-blauw. Samenspelen met zijn broer zit er dan helaas niet meer in, want Boris Houtzager ging terug naar zijn vertrouwde nest van De Gunners. Jammer want dat niveau was hij juist ontgroeid en samen met z’n broer spelen bij JEKA was een mooie uitdaging geweest. Naast Boris vertrokken Rick en Koen Lábee, die samen met Cecilia naar Baronie zaterdag verhuisden. De sterke Jordy den Tenter gaat afbouwen bij 5e klasser Sab, terwijl zijn broer Justin juist een sportieve uitdaging bij Baronie (zo) aangaat. Stoppen bij Jeka 1 gaan; Mats Walder, Job van Pelt, Douwe Zeegers, Tim Pennock, Rick van den Maagdenberg en Sven van Son.

Er ligt een uitdaging voor je klaar in de 2e klasse na de overstap uit het juniorenvoetbal!

“Ja inderdaad en dat na een historisch seizoen bij de U19 waarin er twee keer een kampioenschap volgde en er gepromoveerd werd van de 3e divisie naar de hoogst landelijke divisie. Na het eerste kampioenschap werd ik in de winterstop door het bestuur benaderd of ik een stap hoger wilde zetten richting het 1e elftal. Met zo’n goede jeugd en de mogelijkheden die er binnen JEKA liggen was dit vervolgens geen moeilijke keuze. Er staat een goede organisatie. Met Orpheo Koulen heb ik de ervaren JEKA assistent die ik graag wilde. Daarnaast heb ik met Koen Dillisse een vaste vlagger. Zijn Wilbert Vogels en Marco van der Ven beide teammanager en heb ik nog twee verzorgers in de vorm van oud JEKA 1 speler Teun Lips en Bram.

Dat is prettig, maar sportief lijkt de selectie kwantitatief en kwalitatief ingeteerd te hebben!

De selectie is zeker in vergelijking met vorig jaar gekrompen. Er zijn 8 jongens van de selectie van vorig seizoen gestopt of weggegaan naar een andere club. Dit gaan we proberen op te vangen met jeugdspelers en spelers die van buitenaf gekomen zijn. De jongens uit de 019-1 die doorgeschoven zijn naar de selectie zijn erg talentvol en kunnen zomaar gaan verassen dit seizoen.”

Wat mogen de spelers verwachten van debutant Nijst , die tevens docent lichamelijke Opvoeding is- en speelde in de jeugd bij Woudrichem –in de A1 schitterde bij vv Sliedrecht in de 4e divisie –terugkeerde in het 1e van Woudrichem en afsloot met 1 jaar GVV Unitas?

Het groepsproces is voor mij als trainer erg belangrijk. Om samen naar een bepaald doel toe te werken en dit gedurende het proces eventueel bij te stellen vind ik belangrijk. Hierdoor creëer je commitment binnen de groep voor het proces waar ze zelf onderdeel van zijn. Bijna iedere trainer wil denk ik aanvallend voetbal spelen. Echter moet je kijken naar de kwaliteiten van de groep en het niveau van de tegenstanders. Je kan fantastisch mooi aanvallend voetbal spelen, maar uiteindelijk gaat het aan het einde van de wedstrijd toch om de 3 punten.”

Is de club in de fase van terug opbouwen met eigen jeugd? 

“De naam JEKA zegt het al, Jeugdig Enthousiasme Kan Alles. Ook met de jonge groep die we hebben gaan we proberen te verassen in de competitie. Met een aantal ervaren krachten hebben we een hele mooie mix,”besluit de enthousiaste Nijst.

Klik op rkvv JEKA voor de laatste artikelen over de club.
Klik op rkvv JEKA voor meer informatie over de club.

Lars Pfyfferoen hoopt na zware knieblessure fitter terug te komen bij SV Sluis

De beslissende wedstrijd tegen titelconcurrent Breskens viel uit in het nadeel van Sluis. Maar voor Lars Pfyfferoen had de wedstrijd een dubbele anticlimax op een mooi seizoen. Na drie minuten voetbal viel hij uit met een zware knieblessure waarvan hij nog zeker tot eind van dit kalenderjaar moet revalideren.

“Dat was inderdaad een fikse tegenvaller. Na zo’n seizoen waarin we heel lang hebben meegedaan om het kampioenschap met lege handen achterblijven én een zware blessure. Die hakte er bij mij wel even in.  Het was een duel waarvan je er op een seizoen misschien duizenden ziet op een voetbalveld. De bal viel tussen ons in en ik werd uit balans gebracht. Normaal geen probleem maar nu kwam ik verkeerd terecht en blijkbaar scheurde alles af. In eerste instantie had ik niet door dat het zo erg was. Ik zakte er wel doorheen en vermoedde wel dat het niet oké zat, maar zo erg…. Dat had ik niet ingeschat. Ik ben nog het veld af gelopen en ook na de wedstrijd nog, maar de volgende dag kon ik niet meer steunen en lopen op dat been”, aldus de 25-jarige rechtsback.

Onderzoek gaf uitsluitsel en toonde meniscus- en kruisbandletsel aan. Hij werd uiteindelijk geopereerd in Eeklo. Een domper voor de verdediger die al sinds zijn vierde actief is voor de vierdeklasser die dit seizoen uitkomt in het zaterdagvoetbal. “Dat is ook weer nieuw en dan is het extra balen dat ik er niet vanaf de start bij kan zijn. Maar gezondheid is het allerbelangrijkste en dat komt nu op de eerste plaats. Je kunt gewoon helemaal niks! Niet lopen, er niet op steunen en ga zo maar door. Pas wanneer je een blessure hebt zoals deze, dan merk je voor wat we onze knieën allemaal gebruiken haha.”

Jaren terug liep Pfyfferoen al eens een gebroken pols in een promotiewedstrijd tegen Biervliet. “Misschien dat ik de volgende promotiewedstrijd maar voor de zekerheid dan maar even laat schieten… Nee zonder gekheid, dit is mijn eerst echt zware blessure. Eentje ook die flink lang duurt en waarbij ik goed de aanwijzingen van de fysiotherapeut opvolg. Ik heb nu drie keer per week fysio en merk wel dat er veel vooruitgang inzit. Maar die eerste periode was verschrikkelijk. Nu heb ik weer het gevoel dat ik echt stappen voorwaarts maak, al zal het nog zeker een maand of vier nodig hebben voordat de eventuele seinen op groen gaan.”

Het revalidatieproces is pittig en binnenkort start hij met zwemmen en voorzichtig wat hardlopen. En bovendien ook krachttraining. “Ik ben op mijn zestiende bij het eerste gedebuteerd en sinds mijn achttiende speel ik als vast selectielid mee. Als je dan nu iedereen op het veld ziet toewerken naar de nieuwe competitie en zelf kan je geen onderdeel er van uitmaken, dan is dat niet prettig.  Maar ik ga niks overhaasten, want dat werkt alleen averechts. Liever twee weken langer revalideren dan een week te vroeg beginnen. Want ik wil fitter terugkeren dan voor mijn blessure en op die manier echt van waarde zijn voor de groep.”

Tot die tijd zal hij toekijken hoe zijn ploegmaats gaan debuteren in de vierde klasse  van het zaterdagvoetbal. Daar hoopt SV Sluis toch ook een rol van betekenis te gaan spelen. “We willen heel graag de stap maken naar de derde klasse. Ik denk ook dat dit realistisch is gezien onze selectie die we hebben. Afgelopen seizoen hebben we ook lang meegedaan. Het is nu om het ook in deze competitie te laten zien. We hebben een geweldige vriendengroep en een goede mix van voetballend vermogen en werklust. Na de winterstop hoop ik er zelf ook weer definitief bij te zijn.”

Klik op SV Sluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Sluis voor meer informatie over de club.

In gesprek met Jeroen Ras, de nieuwe trainer van The Gunners

Ik wil mijn team vooral met veel lef en energie laten spelen”

“de vele supporters moeten ons thuis ‘onoverwinnelijk’ maken”

In het Jubileumjaar dat de club haar 70e verjaardag vierde werd er stiekem gehoopt op promotie, maar dat zat er geen moment in voor de Jubilaris. Het jaar daarvoor greep de club in de na-competitie maar net mis naar promotie namelijk. Afscheid werd er genomen van Brian Piris en echte Gunners man Jeroen Ras is de nieuwe trainer.

Een man uit eigen gelederen van de zaterdagclub. Ras speelde –op 1 seizoen na- altijd bij de Gunners, maar stopte op zijn 27e  bij de selectie door een versleten rug. Op zijn 15e begon hij met training te geven. Maar dat had wel een aparte aanleiding!

”Ik was een vrij agressieve voetballer die nogal onnodig veel kaarten pakte toen. In de jeugd was er vanuit de KNVB destijds een pilot. Als je een schorsing kreeg, mocht je gewoon voetballen mits je een ‘alternatieve’ straf uitvoerde. Ik moest van de club een aantal weken een F-team trainen en coachen en dat vond ik zo leuk dat ik trainer gebleven ben. Heb inmiddels alle lichtingen doorlopen als trainer, van de F jeugd tot het tweede elftal. In de tussentijd heb ik ook bij andere clubs Dames selectie elftallen getraind,”aldus Ras.

Van een agressieve voetballer naar een coach die zijn tactiek en coaching rustig overbrengt ?

“Ik vind het belangrijk dat als spelers de keuze maken om in een selectie te voetballen dat ze er binnen het niveau waarop zij spelen wel alles uit halen wat er in zit. Dus vooral niet kijken naar wat er NIET mogelijk is, maar eerder kijken naar de kansen. ? Ik wil mijn team vooral met veel lef en energie laten spelen en dat de spelers plezier en eenheid uitdragen. De Gunners heeft op het niveau waarop het speelt relatief veel supporters. Ik wil hen meenemen zodat er iets onoverwinnelijks ontstaat.”

Nieuwbakken coach Jeroen Ras heeft er zin in en kan rekenen op een aantal echte ‘Gunners’ die de debuterend trainer van een 1e ploeg bij zullen staan

“ Vaste kompaan waar ik 3 jaar het tweede elftal mee getraind heb Peter Sleijster is gebleven bij het tweede elftal. Voor dat team heb ik ook mijn vader (Joop Ras red.) weten te strikken. Hij is gediplomeerd en zeer ervaren. Daarnaast zijn bij het eerste elftal Ad Dekkers en Paul Pedersen betrokken. Ad is al leider van het eerste elftal toen ik er nog speelde, door zijn ervaring is hij mijn klankbord. Paul is natuurlijk gepokt en gemazeld binnen het amateurvoetbal binnen Breda. Daarnaast hebben we nog twee verzorgers, Eelco Gubbels en Frans van Berlo. Het kader binnen de selectie is dus goed verzorgd,” zegt de tevreden coach.

De Gunners  rijp voor de 3e klasse dus ? 

“Ik vind dat The Gunners in de 3e klasse thuishoort en denk dat onze huidige selectie dat niveau ook zeker aan kan. Het is echter de kunst om te promoveren. Dit jaar is voor mij het doel om in de eerste helft van het seizoen de speelwijze die ik voor ogen heb erin te slijpen en in de tweede seizoenshelft te gaan oogsten. Vind dus dat we minimaal voor een nacompetitie plek moeten gaan strijden. Op de middellange termijn heb ik als doel gesteld om binnen 3 jaar gepromoveerd te zijn. Hoop dat ik die kans ga krijgen,”besluit coach Ras.

Klik op The Gunners voor de laatste artikelen over de club.
Klik op The Gunners voor meer informatie over de club.

Jorn Vonck wil zich verder ontwikkelen in het trainersvak

Zijn tweede seizoen als trainer bij de senioren. Het moet er voor Jorn Vonck (29) bij v.v. STEEN er weer eentje worden die aan de rugzak vol ervaring kan worden toegevoegd. Vanuit de jeugdafdeling begon hij vorig seizoen als trainer bij de reserves van de derdeklasser. Een uitdaging die hem prima is bevallen en die doet smaken naar meer.

“Het was jammer dat we door de KNVB in de reserveklasse na de winterstop werden opgedeeld in twee poules. De bovenste vier teams speelden voor promotie. De andere acht teams speelden zonder doel. Wij werden zesde en dan is het lastig om de boel gemotiveerd en scherp te houden als je geen prijs hebt om voor de spelen. Toch gaf het voor mij als trainer ook wel mogelijkheden om dingen te proberen. Bovendien vraagt het dan ook andere dingen van je als trainer en coach. Dus op dat vlak was het leerzaam, maar laat mij maar in een competitie spelen waarin wat te winnen valt. Gelukkig is dat dit seizoen wél het geval.”

Vonck speelde in het verleden zelf voor STEEN, maar een hardnekkige enkelblessure deed hem eerst van voetballer tot keeper transformeren. Maar uiteindelijk kreeg hij ook knieklachten, was hij al het blessureleed meer dan zat en koos hij voor een rol als trainer. Eerst bij de jeugd en nu dus bij de senioren. “Via de JO15, JO17 en JO19 ben ik doorgestroomd en die weg is me goed bevallen. Waar het vorig seizoen soms lastig was om vastigheden te creëren door heel veel blessuregevallen, daar zou het dit seizoen anders moeten zijn. Er zijn vanuit de zaterdag-2, mijn oude JO19-team, een zevental spelers aan onze selectie toegevoegd. Dat geeft meer concurrentie en meer mogelijkheden voor mij als trainer. Je hebt dan een grotere groep en kunt gerichter naar een bepaalde tactiek toewerken. Door het op deze manier op te lossen denken we daar een eerste stap mee te zetten.”

Het doel van de jonge trainer is helder. “We spelen reserve-tweede klasse en daarmee zijn we één van de hoogst spelende reserveteams in Zeeuws-Vlaanderen. Dat willen we uiteraard graag blijven. Bovendien willen we dus de vaste kern met spelers die beschikbaar zijn voor het tweede vergroten, waardoor je een betrouwbaar tweede elftal op het veld kan wegzetten. Met de uitbreiding van de selectie hoop ik dat we gerichter kunnen trainen, want ik hoop niet meer elke week te moeten puzzelen of stad en land af te moeten bellen om met voldoende spelers een wedstrijd te kunnen voetballen. De kwaliteit van de jongens die erbij komen die is me bekend vanuit de jeugd, dus dat scheelt al een hoop. Zij kennen mijn werkwijze dus dat is prettig en vooral ook handig.”

In tegenstelling tot het eerste elftal heeft Vonck bij het tweede elftal geen beschikking over een assistent-trainer. Toch heeft hij voldoende kansen om te sparren over opstellingen, tactiek of andere zaken. “Er spelen een paar ervaren jongens in het elftal zoals onder andere Rens Hamelink, Michiel Standaert en Michael van Mol. Die hebben jarenlang in het eerste meegedraaid dus weten wat er wordt verwacht om wedstrijden over de streep te trekken. Zij vormen mijn verlengstukken in het veld en binnen de selectie.”

Het trainerschap bevalt de inwoner van Sint Jansteen bijzonder goed en heeft ook wel de nodige ambitie aangewakkerd. “Het is leuk om als trainer je speelwijze over te brengen op een groep, spelers te ontwikkelen en ergens naartoe te werken. Voorlopig wil ik nog in de luwte vlieguren maken. En als het moment daar is en er een mooie gelegenheid komt, dan lijkt het me mooi eens te kijken of ik dat ook als hoofdtrainer kan. Dat is toekomstmuziek, eerst maar eens hier de doelstellingen zien te halen met elkaar.”

Meer artikelen lezen over VV Steen? Klik hier.
Klik hier voor meer informatie over VV Steen.

Baron met een Willem II verleden Dylan den Exter

0

“We willen gas geven dit seizoen”

Woonachtig in Waalwijk , maar bereid om  3 a 4 x per week de route naar vv Baronie en Breda te maken. Centrale verdediger den Exter heeft het er graag voor over. Ondanks zijn 27 jaar verruilde hij zaterdagclub Almkerk graag voor de Bredase 3e Divisionist.

Na Baardwijk in zijn woonplaats Waalwijk volgde 8 mooie jaren bij profclub Willem II. Zijn vervolgstap was het ambitieuze WSC, waarna zijn oude liefde Baardwijk toch weer aanklopte. Het ambitieuze Almkerk was voor de 4 daaropvolgende jaren zijn nieuwe club.

“Ik ben begonnen als aanvallende middenvelder toen ik bij WSC in de selectie kwam, maar ben eigenlijk vrij snel daarna als verdedigende middenvelder gaan spelen. Totdat ik bij Almkerk links centraal achterin kwam te spelen. Dit beviel zo goed dat ik daar tot op heden nog steeds speel. Omdat ik een van de oudere ben in deze jonge ploeg past de rol om iedereen goed weg te zetten in de organisatie mij wel. Ik moet het hebben van mijn passing en inzicht en ben rustig aan de bal, zegt de nieuweling bij de Bredase club.

Prettig voor de nieuwe trainer dus, die komt na het opstappen van Bezouwen !

“Het opstappen van de trainer sloeg wel in als een bom. We waren wel op de hoogte dat er wat dingen speelde, maar dit verwachtte niemand. De groep staat wel achter elkaar en iedereen wil nog steeds gas geven dit seizoen. Ik denk dat wij met een klein budget en veel nieuwe spelers een zwaar jaar zullen krijgen, maar toch zijn er weinig teams die zomaar “even” van ons winnen. We zijn ook prima begonnen aan de competitie.

Er komt hopelijk snel duidelijkheid over een nieuwe trainer en dan gaan we gewoon verder waar we gebleven waren. Aan de spelersgroep zal het zeker niet liggen, besluit de ervaren Dylan den Exter.

Klik op Baronie voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Baronie voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.