De beslissende wedstrijd tegen titelconcurrent Breskens viel uit in het nadeel van Sluis. Maar voor Lars Pfyfferoen had de wedstrijd een dubbele anticlimax op een mooi seizoen. Na drie minuten voetbal viel hij uit met een zware knieblessure waarvan hij nog zeker tot eind van dit kalenderjaar moet revalideren.

“Dat was inderdaad een fikse tegenvaller. Na zo’n seizoen waarin we heel lang hebben meegedaan om het kampioenschap met lege handen achterblijven én een zware blessure. Die hakte er bij mij wel even in.  Het was een duel waarvan je er op een seizoen misschien duizenden ziet op een voetbalveld. De bal viel tussen ons in en ik werd uit balans gebracht. Normaal geen probleem maar nu kwam ik verkeerd terecht en blijkbaar scheurde alles af. In eerste instantie had ik niet door dat het zo erg was. Ik zakte er wel doorheen en vermoedde wel dat het niet oké zat, maar zo erg…. Dat had ik niet ingeschat. Ik ben nog het veld af gelopen en ook na de wedstrijd nog, maar de volgende dag kon ik niet meer steunen en lopen op dat been”, aldus de 25-jarige rechtsback.

Onderzoek gaf uitsluitsel en toonde meniscus- en kruisbandletsel aan. Hij werd uiteindelijk geopereerd in Eeklo. Een domper voor de verdediger die al sinds zijn vierde actief is voor de vierdeklasser die dit seizoen uitkomt in het zaterdagvoetbal. “Dat is ook weer nieuw en dan is het extra balen dat ik er niet vanaf de start bij kan zijn. Maar gezondheid is het allerbelangrijkste en dat komt nu op de eerste plaats. Je kunt gewoon helemaal niks! Niet lopen, er niet op steunen en ga zo maar door. Pas wanneer je een blessure hebt zoals deze, dan merk je voor wat we onze knieën allemaal gebruiken haha.”

Jaren terug liep Pfyfferoen al eens een gebroken pols in een promotiewedstrijd tegen Biervliet. “Misschien dat ik de volgende promotiewedstrijd maar voor de zekerheid dan maar even laat schieten… Nee zonder gekheid, dit is mijn eerst echt zware blessure. Eentje ook die flink lang duurt en waarbij ik goed de aanwijzingen van de fysiotherapeut opvolg. Ik heb nu drie keer per week fysio en merk wel dat er veel vooruitgang inzit. Maar die eerste periode was verschrikkelijk. Nu heb ik weer het gevoel dat ik echt stappen voorwaarts maak, al zal het nog zeker een maand of vier nodig hebben voordat de eventuele seinen op groen gaan.”

Het revalidatieproces is pittig en binnenkort start hij met zwemmen en voorzichtig wat hardlopen. En bovendien ook krachttraining. “Ik ben op mijn zestiende bij het eerste gedebuteerd en sinds mijn achttiende speel ik als vast selectielid mee. Als je dan nu iedereen op het veld ziet toewerken naar de nieuwe competitie en zelf kan je geen onderdeel er van uitmaken, dan is dat niet prettig.  Maar ik ga niks overhaasten, want dat werkt alleen averechts. Liever twee weken langer revalideren dan een week te vroeg beginnen. Want ik wil fitter terugkeren dan voor mijn blessure en op die manier echt van waarde zijn voor de groep.”

Tot die tijd zal hij toekijken hoe zijn ploegmaats gaan debuteren in de vierde klasse  van het zaterdagvoetbal. Daar hoopt SV Sluis toch ook een rol van betekenis te gaan spelen. “We willen heel graag de stap maken naar de derde klasse. Ik denk ook dat dit realistisch is gezien onze selectie die we hebben. Afgelopen seizoen hebben we ook lang meegedaan. Het is nu om het ook in deze competitie te laten zien. We hebben een geweldige vriendengroep en een goede mix van voetballend vermogen en werklust. Na de winterstop hoop ik er zelf ook weer definitief bij te zijn.”

Klik op SV Sluis voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Sluis voor meer informatie over de club.