Pagina 208 – VoetbalJournaal

VICTORIA’04-DoCoS eindstand: 1-3 (bij rust 1-1).

sc Victoria 04

-

5 juni 2023

VICTORIA’04-DoCoS eindstand: 1-3 (bij rust 1-1).

In de tweede ronde van de nacompetitie moest DoCoS zien te overleven om niet te degraderen naar de derde klasse. Victoria’04 daarentegen zou via het toetje promotie kunnen afdwingen naar de tweede klasse. Dat was het uitgangspunt bij deze ontmoeting.

De bezoekers uit Leiden werden door het aanvalsspel van Victoria’04 meteen na de aftrap verrast. Eerst kwam Naley Girigorie in kansrijke positie, waaruit een goede kans ontstond. Maar kort daarna was het wel raak. Een hoge voorzet van Nailey bereikte Jelle Blankestijn, die beheerst koppend afrondde: 1-0. Het zag ernaar uit, dat Victoria’04 zich naar een eenvoudige overwinning ging spelen, doch kwam bedrogen uit. DoCoS trok naarmate de wedstrijd vorderde steeds meer het initiatief naar zich toe. Victoria’04 werd naar achteren gedrongen en diende alle zeilen bij te zetten om de Leidenaren van doelpunten af te houden. Kort voor de pauze was het dan toch raak. Een hoge voorzet in het strafschopgebied bereikte een geheel vrijstaande speler, die met een geplaatste kopbal de ruststand op 1-1- bracht.

Na de pauze ontwikkelde zich hetzelfde spelbeeld. DoCoS was het vaakst in balbezit en Victoria’04 diende zich te beperken tot het opzetten van snelle counters, die keer op keer vroegtijdig strandden in de hechte defensie van DoCoS. Na bijna een uur spelen mocht DoCoS weer een gevaarlijke aanval opzetten. De linkerspits kwam in een 1op1 situatie met doelman Jochem van der Hoff (buitenspel ?) en benutte de kans: 1-2.

Om de stand gelijk te trekken koos Victoria’04 voor een andere tactiek een legde het accent meer op de aanval. Roy Meerten dacht de 2-2 aan te tekenen, maar de gelijkmaker werd wegens buitenspel (?) afgekeurd. DoCoS hield het hoofd koel en zocht waar mogelijk de aanval. In de 80ste minuut bracht een afstandsschot de 1-3 op het scorebord. In een alles-of-niets offensief trachtte Victoria’04 tevergeefs de nederlaag te voorkomen.

DoCoS verder in de nacompetitie en Victoria’04 kan terugzien op een geslaagd seizoen in de derde klasse.

Selectie Victoria’04: Jochem van der Hoff, Bart van der Hoeven (67: Rilgilio Ramsubagh), Robbin Winsveen, Lars de Visser, Osman Ünnu, Jur de Visser (67: Chris Bruurmijn), Colin Pleijsier, Jordi de Kimpe, Roy Meerten (75: Kars Martin), Jelle Blankestijn, Nailey Girigorie (80: Lars Kortleven).

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

Nick Rutten versterkt Victoria’04-defensie

sc Victoria 04

-

5 juni 2023

0

Nick Rutten versterkt Victoria’04-defensie

Nick Rutten heeft de overstap gemaakt van DVO’32 naar Victoria’04. De 28-jarige centrale verdediger voegt zich bij de gelederen van Victoria’04 in de derde klasse, waar hij zijn ervaring en kwaliteiten zal inzetten om de defensie te versterken. We spraken met Rutten over zijn transfer en zijn ambities bij zijn nieuwe club.

Carrièreverloop
Nick’s carrière begon bij RKWIK op slechts 7-jarige leeftijd. Vervolgens ging hij spelen bij Zwaluwen, maakte Rutten op 18-jarige leeftijd zijn debuut in het eerste elftal maakte. Hier speelde hij tot zijn drieëntwintigste, waarna hij overstapte naar DVO’32. Na vijf jaar bij DVO’32 gespeeld te hebben, was Rutten toe aan een nieuwe uitdaging. De overstap naar Victoria’04 was een logische keuze voor hem.

Reden overstap
“Na 5 jaar bij DVO’32 vond ik het tijd voor iets nieuws. Ik was toe aan een nieuwe omgeving en Victoria’04 bood me de kans om deel uit te maken van een jonge en getalenteerde selectie. Ik kijk ernaar uit om mijn steentje bij te dragen en te streven naar promotie naar de tweede klasse. Misschien kunnen we dat doel zelfs al dit jaar bereiken.”

Mooie herinneringen DVO’32
Terugkijkend op zijn periode bij DVO’32, koestert Rutten goede herinneringen. Hij speelde altijd met plezier voor de club en was betrokken bij promotiestrijd en nacompetitie, hoewel de promotie nooit werd behaald. Hij prijs de faciliteiten van DVO’32, met name de uitstekende velden, maar benadrukte ook de onschatbare waarde van de vrijwilligers die zich onvermoeibaar inzetten voor de club.

Ambities
Bij Victoria’04 hoopt Rutten op een succesvolle toekomst. Hij heeft hoge ambities en wil samen met het team de stap maken naar de tweede klasse. “Ik ben onder de indruk van de prestaties van de ploeg dit seizoen en ik hoop de opwaartse lijn voort te zetten. Ik ken veel jongens van Victoria’04 en ik kijk ernaar uit om de hele selectie te leren kennen. De teamgeest en de gezelligheid binnen de club zijn geweldig. Samen willen we bouwen aan een succesvolle toekomst.”

Trouwe supporters
Bij het afscheid van zijn oude club zal Rutten vooral de supporters en vrijwilligers missen. “De trouwe supporters die altijd achter ons stonden en de vrijwilligers die dag en nacht klaarstonden voor de club, dat zal ik zeker missen. Ook de vrijheid die we hadden op de club, zoals het hebben van de kantinesleutel, was iets speciaals. Maar ik kijk met veel enthousiasme naar de toekomst bij Victoria’04.”

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

‘Af en toe heb ik stiekem puntjes gepakt’, aldus Theo Borsboom van SC Monster

sc Monster

-

2 juni 2023

0

‘Af en toe heb ik stiekem puntjes gepakt’, aldus Theo Borsboom van SC Monster

Na ruim vijftig jaar bij de club, vindt Theo Borsboom het aan het einde van dit seizoen mooi geweest. De oud-grensrechter van het eerste elftal én manusje-van-alles, zet achter zijn verhaal bij SC Monster voldaan en tevreden een punt. “Ik heb het altijd met veel plezier gedaan!”

Vanaf 1972 dus. Een bijzonder lange tijd. “Helemaal niet gek, er zijn denk ik zat mensen die het niet volhouden”, lacht de inmiddels 80-jarige Borsboom. Voetballen bij SC Monster, deed hij overigens nooit. “Dat mocht niet van de huisarts, ik had ruis in mijn hart. Jammer, maar als ze dat zeggen, moet je jezelf er maar aan houden…” Gelukkig kon met een vlag langs de lijn rennen, geen enkele kwaad. “Dat begon bij het tweede, al snel vlagde ik heel wat jaren op zaterdag én zondag. Bij het eerste en de A1.” Want, zo vertelt hij. “Ik deed het wel heel serieus hoor! Af en toe, heb ik stiekem een paar puntjes gepakt. Dat hoort er toch bij?”

Stopwatch
Net als de gezelligheid. Iets waar Borsboom 25 jaar lang als grensrechter bij het eerste van heeft genoten. Maar na die tijd, was het natuurlijk niet klaar met vrijwilligerstaken. “In het bestuur van de supportersclub en nu nog bij het wedstrijdsecretariaat. De tegenstander en scheidsrechter ontvangen. En natuurlijk zorgen voor de thee of limonade, in de rust!” Vroeger stond het manusje-van-alles ook nog op woensdag- of donderdagavond in de kantine, dat doet hij tegenwoordig niet meer, vertelt Borsboom. “De laatste jaren ben ik er vooral op zaterdag.” Wat hij stiekem het allerleukste vond? “Je helpt het elftal en ze hebben vertrouwen in je. Ze rekenen op je. Daardoor is het heel leuk. Ik had altijd een horloge, met een stopwatch, kwamen ze bij mij vragen: ‘Hoelang is het nog?’. Dat wisten ze precies.” Lekker bezig zijn en betrokken worden, Borsboom heeft er geen seconde spijt van. “Ik ging al kijken bij de voetbal, dan zien ze je vaak, dan gaan ze het natuurlijk vanzelf vragen. Zo heb ik ook nog een tijdje de was weggebracht, had ik alles thuis staan.” Ook het schoonmaken van het sportpark of het repareren van de netten, stond jarenlang op zijn lijstje. “Als alles dan netjes op orde is, en je krijgt complimenten, geeft dat veel voldoening.” Zijn liefde voor het spelletje, is er in al die jaren niet minder op geworden. “Ik ga altijd kijken! Maar van uitwedstrijden, zie ik meer dan thuis. Dan moet ik halverwege altijd de thee doen, dan mis je toch wat…”

Mond houden
Onderweg heeft Borsboom de nodige rare dingen meegemaakt, zo zegt hij zelf. “Ik hield altijd de portemonnee, met het geld bij, om na de wedstrijd wat drinken te kunnen kopen in de kantine. Kwam ik op een keer naar buiten, stonden ze allemaal te vechten… Had ik net een doelpunt van ze afgekeurd voor buitenspel. Toen ben ik maar gewoon doorgelopen naar de kleedkamer.” Terwijl de inwoner van Monster het vertelt, begint hij al te lachen. “Het is de kunst van je mond houden, op het goede moment. Als ze vervelend deden, draaide ik niet om hoor.” Wat wil je ook, met een bak aan ervaring. “Er was één heel extreem seizoen, toen heb ik honderd wedstrijden in een jaar gevlagd. Met een weekend van vier potjes, gaat het hard!” En met al die duels in de benen, weet Borsboom als geen ander wat er tegenwoordig allemaal is veranderd. “De mentaliteit van de jeugd. Ze hebben niks meer voor elkaar over. Even een ander team helpen, is er niet meer bij. Dat was vroeger heel anders. En voetbal, dat komt op de tweede plaats. Ze zeggen zo makkelijk af.” Mede daardoor, heeft de vrijwilliger besloten om er straks na al die jaren mee te stoppen. “Ik ben nu tachtig, ik vind het wel goed. Het is een combinatie van.” Of hij het gaat missen, weet Borsboom nog niet. “Misschien als het echt zo ver is. Het is een mooie tijd geweest.” Eentje waarin hij alles voor de club over heeft gehad. “Doordeweeks, in het weekend, het maakte niet uit. In de A1 werden we kampioen, maar moest ik weg om ergens anders te gaan vlaggen. Daar gaat dan je feessie… Daarom zou een nieuw kampioenschap een mooi afscheid zijn!” Maar helemaal van hem af, zijn ze natuurlijk niet. “Ik kom nog wel een wedstrijdje kijken, hoor. Gaan genieten? Dat komt wel goed!”

Klik op SC Monster voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SC Monster voor meer informatie over de club.

Michel de Raad trots op talentvolle zoons

Z.V.V. Pelikaan

-

2 juni 2023

0

Michel de Raad trots op talentvolle zoons

Jaren geleden speelde Michel de Raad zelf in het eerste elftal van Pelikaan, inmiddels zijn zijn talentvolle zoons in zijn voetsporen getreden. De Raad senior is de trouwste fan van aanvaller Ruben en verdediger Jesse. “Ik ben er heel trots op dat zij het eerste elftal hebben gehaald.”

Of het na afloop van de wedstrijden aan de keukentafel steevast over de wedstrijden gaat in huize De Raad? Nee, allesbehalve. “Ze weten dat ik vrij kritisch ben en niet altijd als een vader naar het voetbal kijk”, glimlacht De Raad. “Ik bekijk hun wedstrijden ook met een trainersbril. Op je eigen zoons ben je dan net nog wat kritischer dan op anderen. Ze weten hoe ik over bepaalde dingen denk en probeer hen met tips te helpen. Na de wedstrijd komen we wel altijd even kort bij elkaar om wat dingen te bespreken. Dat is hartstikke leuk.”

Voor De Raad is het bezoek aan de wedstrijden van Pelikaan steeds weer het hoogtepunt van de week. “Ja, dat is hartstikke leuk, absoluut. Ik ben er heel trots op dat zij het eerste elftal hebben gehaald. Van jongs af aan heb ik ze natuurlijk geprobeerd dingen bij te brengen. Dromen over het eerste elftal klinkt wat zwaar, maar natuurlijk was het wel een wens. Dat komt niet aanwaaien, je moet er keihard voor trainen. Dat hebben ze wel gedaan en daar ben ik trots op. Of ik ze daarbij heb geholpen? Misschien wel ja, door vroeger met ze te voetballen en tips te geven. Maar ze hebben het vooral zelf verdiend.”

De gebroeders De Raad zijn qua voetballers totaal niet met elkaar te vergelijken, aldus hun vader. “Ze verschillen nogal wat. Jesse moet het hebben van zijn inzet en zijn karakter. Hij heeft verdedigende kwaliteiten, opbouwend kan het nog wel wat beter. Ruben is volledig tegenovergesteld. Hij is wat technischer en sneller. Bovendien speelt hij voorin. Op het veld komen dan ook niet vaak met elkaar in aanraking.” Jesse en Ruben de Raad zijn vaste waarden in het eerste elftal van Pelikaan, dat dit seizoen in de middenmoot van de tweede klasse zaterdag eindigde.

De Raad senior voetbalde zelf ook jarenlang in het eerste van Pelikaan. Hij begon in de jeugd van VV Zwijndrecht en speelde vervolgens voor Pelikaan en Alblasserdam. Ook was hij jaren terug nog coach van Pelikaan. Zijn zoons had hij in het eerste elftal nooit onder zijn hoede. “Dat heb ik ooit wel gewild. Toen ik coach was, waren zij nog veel te jong. Uiteindelijk is het er nooit van gekomen. Ik heb wel een keer tégen ze gecoacht, toen ik bij De Alblas en Meerkerk werkte. Dat is natuurlijk heel grappig. Maar nu heb ik die ambitie niet meer, ik vind het hartstikke leuk om bij ze de komen kijken. Dat is echt een genot. Bovendien geniet ik ervan dat ik nu mijn eigen agenda kan bepalen. Mijn vrouw en ik kijken er iedere week weer naar uit, we gaan iedere zaterdag kijken. Thuis én uit. Die wedstrijden willen we niet missen.”

Klik op Z.V.V. Pelikaan voor meer artikelen over de club.
Klik op Z.V.V. Pelikaan voor meer informatie over de club.

Rijsdijk Beleidsbepaler van Heerjansdam

vv Heerjansdam

-

2 juni 2023

0

Na jaren in de dug-out koos Mario Rijsdijk dit seizoen voor een rol als beleidsbepaler. Samen met Rob Snijders vormt Rijsdijk de technische commissie, die de sportieve koers van de prestatie-elftallen bepaalt. “We zijn aan het bouwen en dat betaalt zich uit.”

Natuurlijk moest Rijsdijk in het begin even wennen. Vreemd is dat niet, aangezien hij vijf seizoenen assistent was bij het eerste elftal en dus wekelijks op het veld stond. “Ja, dat was wel even een grote stap”, aldus Rijsdijk. “Maar ik heb het uitstekend naar mijn zin en ben blij dat ik deze keuze heb gemaakt.”

Zijn privéleven gaf uiteindelijk de doorslag. “Ik heb altijd op het veld gestaan, dan ben je continu bezig. Vaste trainingsavonden, de hele zaterdag op pad… Omdat mijn zoon ook voetbalt, was ik iedere maandag tot en met donderdag op de club. Als je dan op een gegeven moment een gezin hebt, worden die verplichtingen wat minder makkelijk te combineren. Daarom heb ik besloten om in de technische commissie te gaan. Daar heb ik het ook nog druk, maar iets minder op vaste tijdstippen. Ik wilde wel betrokken blijven bij de club, dus was dit een mooie oplossing.”

Rijsdijk houdt zich bezig met het technische beleid rond de selectie en moet zorgen voor verbinding met het tweede elftal en de jeugd. “De laatste jaren zijn we daar vooral mee bezig geweest. Hoe kunnen we zorgen voor een goede doorstroom van de jeugd? Uiteindelijk moeten we het namelijk hebben van jeugdspelers die doorbreken. Zij moeten een belangrijke rol in het eerste elftal gaan vertolken.”

Het loont. Heerjansdam is de laatste jaren goed bezig en strijdt dit seizoen zelfs om promotie naar de vierde divisie. “We zijn heel goed bezig dit seizoen, daar mogen we trots op zijn. Het is heel knap wat we presteren. We hebben een spelersgroep die al lang bij elkaar is en dus goed op elkaar is ingespeeld. We zijn aan het bouwen en dat betaalt zich uit.”

Hoe Heerjansdam dat voor elkaar heeft gekregen? “Wij zijn een gezellige, leuke dorpsclub. Het belangrijkste is dat we voetbal willen uitstralen en met jongens die bij de club passen successen boeken. Die eigen identiteit is heel belangrijk voor ons. Dit seizoen spelen we met zeven jongens uit de eigen jeugd. Dat is mooi om te zien. Komend seizoen halen we drie gerichte aanwinsten. Verder blijft negentig procent van de selectie bij ons voetballen. Dat zegt ook iets over dat ze zich hier op hun gemak voelen.”

Sinds Heerjansdam in 2017 promoveerde naar de eerste klasse, wordt er al stiekem gedroomd van nóg een niveautje hoger. “Maar daar zijn we wel voorzichtig in”, aldus Rijsdijk. “Het is geen kwestie van moeten. Als het gebeurt, zijn we daar natuurlijk wel heel blij mee. Maar we zeggen niet dat we naar de vierde divisie moeten, die druk leggen we onszelf niet op. Maar natuurlijk, dromen mag. Ik ben ervan overtuigd dat we het niveau aan zouden kunnen.”

Klik op vv Heerjansdam voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Heerjansdam voor meer informatie over de club.

Harvey van der Stelt voorkomt geen goals meer, maar maakt ze bij Stolwijk

vv Stolwijk

-

2 juni 2023

0

Harvey van der Stelt voorkomt geen goals meer, maar maakt ze bij Stolwijk

Harvey van der Stelt stond jarenlang te boek als een zeer talentvol keeper, maar de Stolwijker besloot twee seizoenen geleden zijn plaats tussen de palen in te ruilen voor die van een spits. Dat levert hem dit seizoen de titel pinchitter bij de hoofdmacht van zijn club op.

Een spits van twee meter en drie centimeter. Die moet levensgevaarlijk in de lucht zijn. “Dat valt reuze mee, hoor”, zegt Van der Stelt, die niet het type is om zijn prestaties binnen de lijnen op te hemelen. “Ik doe mijn best. Soms lukt het om belangrijke goals te maken, soms ook niet.”

De voetballoopbaan van de 23-jarige Stolwijker kan gerust wonderlijk worden genoemd. Op zijn zestiende debuteerde hij als keeper in het eerste van de dorpsclub. Dat hij het nodige in zijn mars had als sluitpost viel ook het Goudse Olympia op. “Ik was natuurlijk vereerd door die interesse en was ook nieuwsgierig waar mijn plafond lag als keeper”, vertelt hij over de reden van zijn overgang. In Gouda speelde hij voornamelijk in het tweede elftal, met uitzicht in de toekomst op meer. Na één seizoen Olympia vond Van der Stelt het echter al genoeg. “Het is hemelsbreed misschien tien kilometer naar Gouda, maar in mentaliteit een wereld van verschil. Ik merkte dat het bij Olympia anders was, minder gemoedelijk. Ik speelde in Gouda, maar was elke zaterdag nog wel bij mijn vrienden bij Stolwijk. Dat ene jaar heeft me geleerd dat ik maar bij één club wilde spelen, Stolwijk dus.”

Bij zijn terugkeer gooide Van der Stelt, die in Rotterdam de hbo-opleiding sportmarketing en -management volgt, het over een andere boeg. Hij ruilde zijn keeperskloffie in voor het spelerstenue. “In de selectie hadden we al twee prima keepers. Ik zag het niet zo zitten om met drie keepers te gaan voor twee teams. Ik was bovendien toe aan iets nieuws.” Van der Stelt werd als speler opgenomen in de selectie en in die rol ging er voor hem een nieuwe wereld open. “Ik had altijd gekeept en nooit gevoetbald. Ik weet nog dat ik in het begin barstte van de spierpijn. Ik maakte hele andere bewegingen als speler toen ik keeper was. Ik moest ook erg wennen dat ik mijn krachten moest verdelen.”

Van der Stelt ging van het ene naar het andere uiterste: hij werd van keeper spits. “Waarschijnlijk dachten ze dat ik daar de minste schade kon aanrichten, haha. Na verloop van tijd ging het steeds beter. Ik pakte mijn goaltjes mee bij het tweede, ik leerde een aanspeelpunt te zijn.” Ook het oog van de nieuwe trainer Marco Lange viel op de lange spits. Hij gebruikte Van der Stelt tegen Gouda als pinchhitter en prompt scoorde hij. Kort daarop herhaalde hij dat kunstje in de thuiswedstrijd tegen Be Fair waarin de gelijkmaker voor zijn rekening nam. Tegen Siveo’63 stond hij als invaller aan de basis van een belangrijke Stolwijkse goal.

“Ik vind het fijn dat ik het team heb kunnen helpen in die wedstrijden”, reageert hij nuchter. “Elk punt in de strijd tegen degradatie kan belangrijk zijn.” Doelpunten of assist, een basisplek in Stolwijk 1 claimen, daar is hij niet van. “Nee joh, er lopen jongens voorin die veel beter zijn dan ik. Ik ben al blij als ik een rolletje kan spelen. Ik ben niet zo carrièreplanner. Ik sluit ook niet uit dat ik straks gewoon weer tussen de palen sta. Ik wil het naar mijn zin hebben, dat staat op één.”

Klik op vv Stolwijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Stolwijk voor meer informatie over de club.

Lars van Strien: ”Het gaat verrassend goed hier bij Raamsdonk”

vv Raamsdonk

-

2 juni 2023

0

Lars van Strien: ”Het gaat verrassend goed hier bij Raamsdonk”

Lars van Strien draagt sinds dit jaar de aanvoerdersband bij Raamsdonk, de club waar de 26-jarige middenvelder opgroeide en al jarenlang vaste waarde in het eerste elftal is. Met zijn ploeg presteert hij dit seizoen tot grote verrassing uitstekend in de vierde klasse. “Het gaat verrassend goed.”

Als een verrassing kwam het deze zomer niet. Zijn benoeming als aanvoerder hing eigenlijk al in de lucht. Afgelopen seizoen zette de ervaren aanvoerder Marvin Blom een punt achter zijn loopbaan, waardoor Van Strien doorschoof als reserve-aanvoerder naar eerste captain van Raamsdonk. “Dat is hartstikke mooi, een fantastische eer”, vertelt de 26-jarige middenvelder. “Ik speel al sinds mijn vierde bij Raamsdonk, dus hier ben ik heel trots op.”

Als jong ventje stond Van Strien namelijk al regelmatig langs de lijn bij het eerste van Raamsdonk, dromend dat hij daar ooit zelf zou staan. Van Strien is inmiddels al enkele jaren vaste waarde bij de vierdeklasser. Daarom nam hij de laatste jaren al steeds vaker de leiding. “Voor mijn gevoel is het nu als aanvoerder daarom niet heel anders dan hiervoor. Ik speel inmiddels al wat jaren in het eerste, dus voel ik automatisch meer verantwoordelijkheid te pakken. Op het veld vind ik het makkelijker om de leiding te nemen dan erbuiten.” Zeker vanuit zijn positie als middenvelder. “Ik heb voorheen ook in de aanval gespeeld, dan speelt het spel zich voornamelijk achter je af. Op het middenveld zie je het spel juist voor je en kan je veel beter aansturen.”

Met Van Strien op het middenveld presteert Raamsdonk dit seizoen uitstekend. “Het gaat verrassend goed”, vertelt hij. “We spelen dit seizoen tegen veel teams die we niet kenden, dus verwachtte ik dat het een taaie klus zou worden. Met een jonge ploeg staan we er echter heel goed voor. Ons geheim? We hebben veel scorend vermogen. Dat was iets waar ik me aan het begin van het seizoen wel wat zorgen om maakte, want met Marvin Blom stopte onze doelpuntenmaker. Maar dat hebben we als team goed opgepakt.”

Sinds de jaarwisseling hanteert Raamsdonk ook een iets andere speelstijl. “We kregen heel veel tegengoals. We hebben dus wel de kwaliteit om een goal te maken, maar dan moet je het ook dicht kunnen houden om een resultaat te boeken. Aan het begin was het even zoeken, maar langzaam gaat het de goede kant op. Uiteindelijk gaat het zijn vruchten afwerpen en kunnen we steeds meer punten gaan pakken. We hebben de lat nog niet bereikt met dit team.

Van Strien wil er nog jarenlang onderdeel van zijn. “We hebben een heel hecht team en ik voetbal samen met veel goede vrienden.” Ambities om het elders te proberen, heeft de middenvelder dan ook niet. “Ik voetbal voor mijn plezier en het is fantastisch om dat met mijn vrienden te doen. Het is leuk om hen drie keer per week te zien en samen naar een prestatie toe te werken. Dat bevalt mij persoonlijk heel erg goed. Voor mij is er maar één club en dat is Raamsdonk.”

Klik op de link voor meer artikelen over VV Raamsdonk
Klik op de link voor meer informatie over VV Raamsdonk

Toon Wolters en HBSS: duurzaam succes

HBSS

-

2 juni 2023

0

Bij de derde poging was het eindelijk raak en zette HBSS de kroon op het werk en bezegelde het kampioenschap in de derde klasse. Een kampioenschap dat men van ver zag aankomen en ook voor trainer Toon Wolters niet als een verrassing kwam.

“We hebben een goede ploeg met veel individuele kwaliteiten. Als je op een gegeven moment vijftien punten voor staat op de nummer twee dan kun je wel zeggen dat je de terechte kampioen bent.”

De Schiedamse trainer zegt het met een bepaalde ontnuchtering die hem zo typeert. Dat hij bij HBSS nu op handen wordt gedragen door de historische promotie, daar wil hij ver van blijven. “Ik was hier ook de trainer toen we met HBSS tegen degradatie streden. Deze club voelt goed, de mensen zin aardig, de sfeer opperbest. Dat is nog meer waard dan een kampioenschap.”

Omdat het respect en de waardering wederzijds is, besloten club en Wolters hun samenwerking met nog een achtste seizoen te verlengen. In een tijd dat trainers vaak wegwerpartikelen zijn een unicum, beseft ook Wolters. Hij heeft geen advies voor collega-trainers. “Ik ben altijd mezelf gebleven en heb altijd vastgehouden aan mijn voetbalvisie. Ik heb ook altijd open gestaan voor de mening van anderen. Spelers mogen bij van alles vinden van de speelwijze, ze mogen mee-discussiëren.”

Zo ogenschijnlijk HBSS freewheelde naar het voorportaal van het kampioenschap, zo moeizaam was de laatste stap om de campagne tot een goede einde te brengen. Meeuwenplaat, de nummer twee van de rangschikking, stelde tot tweemaal toe het kampioensfeestje van de oranjehemden uit. Eerst door met 2-1 van Deltasport te winnen, waardoor HBSS nog niet aan het kampioensbier kon na de eigen zege op stadgenoot Excelsior’20, vervolgens door het onderllinge treffen winnend af te sluiten.

Wilde HBSS liever in een thuiswedstrijd kampioen worden?
Wolters: “Stellig, nee hoor. Al waren we op het dak ergens kampioen geworden, we wilden de titel zo snel mogelijk pakken. Die wedstrijd in Meeuwenplaat kan je verliezen. Meeuwenplaat heeft een goed team. Twee momenten in de wedstrijd waren bepalend. We kregen een, in mijn ogen, belachelijke strafschop tegen. En we hebben met drie man door teruggefloten vanwege buitenspel terwijl dat het in de verste verte niet was. Als je veel beter bent zullen die momenten niet bepalend zijn, tegen Meeuwenplaat wel.”

Bezig met bet volgend seizoen is Wolters nog helemaal, zegt hij. “De focus ligt nog helemaal op dit seizoen. Na de laatste wedstrijd gaan we ons richten op de nieuwe competitie.” Dan gaat Wolters ook in op de vraag of HBSS iets te zoeken heeft in de tweede klasse. “De spelersgroep blijf nagenoeg intact en we krijgen hier en daar wat versterkingen. Zo staat het er nu voor.”

Klik op HBSS voor de laatste artikelen over de club.
Klik op HBSS voor meer informatie over de club.

Senna Bunt hoopt met Zaamslag derdeklasser te kunnen blijven

VV Zaamslag

-

2 juni 2023

0

Senna Bunt hoopt met Zaamslag derdeklasser te kunnen blijven

ZAAMSLAG – Na zijn overstap vanuit de JO17 bij v.v. Terneuzen is Senna Bunt (17) bezig aan zijn tweede volledige seizoen bij v.v. Zaamslag. Daar heeft hij ook in het elftal van trainer André Siereveld vrijwel wekelijks een basisplek en knokt hij met zijn ploeg voor behoud van het derdeklasserschap.

“Dat wordt een fikse kluif, maar ik heb de overtuiging dat we het gaan redden. Het zal via de nacompetitie moeten gebeuren denk ik, maar dat is dan niet anders. We hebben ondanks dat we een stijgende lijn laten zien in onze prestaties toch niet voldoende punten gepakt. We hadden soms in wedstrijden recht op meer dan we uiteindelijk kregen, maar daar zijn we natuurlijk met z’n allen als team zelf ook schuldig aan. Als je soms te eenvoudig doelpunten weggeeft en ze aan de andere kant, waaronder ik zelf ook, de kansen niet afmaakt….”

Bunt groeide op in Zaamslag en speelde tot de JO13 ook in de jeugd van de plaatselijke v.v. De kans om in de jeugd op een hoger niveau te spelen bij v.v. Terneuzen die greep de aanvaller aan.

“Ik heb daar veel geleerd en uiteindelijk vier seizoenen gespeeld. Toen werd ik teruggevraagd en wist ik vorig seizoen een plek in de eerste selectie én daarbij ook een basisplaats te veroveren. In de nacompetitie voor behoud kon ik met assists en ook doelpunten eind vorig seizoen voor het elftal belangrijk zijn en dat was wel prettig. Mede daardoor spelen we nu ook in de derde klasse en ik hoop dat ook volgend seizoen te blijven doen. Het is nu aan ons zaak om toch in het restant voldoende punten te pakken, zodat we via opnieuw via nacompetitie ons gaan redden. Het gaat naar de veilige plaatsen is onoverbrugbaar, zo realistisch moeten we zijn. Want als je ook ziet hoeveel écht sterke ploegen er bij ons in deze klasse spelen…. Bijna de gehele linkerrij telt heel ambitieuze en erg sterke teams.”

Tegen ploegen als Zeelandia, Vlissingen en s’-Heer Arendskerke pakte Zaamslag puntjes of leed het nipte nederlagen. “Maar als je dan tegen concurrenten als Bevelanders, GPC en Noormannen niet de volle buit pakt of verliest. Dan helpt dat niet mee in de jacht op een plek in de veilige haven. Daardoor zullen we nu moeten zorgen om opnieuw tot eind van het seizoen een stijgende lijn te pakken en het dan in de nacompetitie weer te volbrengen. Want ik denk absoluut dat we met deze selectie en groep hebben die minimaal op dit niveau thuishoort. We hebben een relatief jonge groep, waarin toch de nodige potentie zit. Het is nog te wisselvallig en het komt er daardoor niet altijd uit. Maar als we deze groep bij elkaar kunnen houden, dan kan er zeker wat groeien.”

Bunt, die als middenvelder en in de voorhoede uit de voeten kan, is een type dat naar eigen zeggen altijd keihard werkt in het veld. “Werken en knokken is de basis vind ik. Daarbij vind ik het heerlijk om acties te maken dichtbij de goal. Toch moet mijn doelgerichtheid nog wel beter. Ik heb er nu vijf gemaakt, maar dat hadden er meer kunnen en ook moeten zijn. Ik hoop uiteindelijk toch wel een doelpunt of tien te maken, dat ben ik wel min of meer verplicht. Als het lukt om dat aantal te behalen én we spelen ons uiteindelijk ook nog veilig als derdeklasser, dan is dit seizoen alsnog geslaagd.”

Klik op VV Zaamslag voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Zaamslag voor meer informatie over de club.

Terheijden ziet het opleiden van coaches als een plicht

sv Terheijden

-

2 juni 2023

0

Bij Terheijden wordt het opleiden van eigen trainers steeds belangrijker. De club hoopt de eigen leden te enthousiasmeren voor het vak als oefenmeester, waarmee het zichzelf volgens voorzitter van de technische commissie Joop van Eck eveneens helpt.

Terheijden ziet het opleiden van coaches als een plicht. Een van de beste voorbeelden is misschien wel Mitchel Boomaars. Als jeugdspeler en huidige speler van de selectie is hij al zijn hele leven verbonden aan Terheijden. Hij combineert zijn eigen voetballoopbaan al enkele seizoenen met een rol als trainer binnen de jeugdopleiding. Momenteel staat hij aan het roer bij de JO16 van de club. “En dat is een heel mooie ontwikkeling vanuit eigen kweek”, vertelt Van Eck. “Het is mooi om te zien waar hij na jarenlange begeleiding is gekomen. Hij heeft nog voldoende potentie om de komende jaren door te groeien.”

Boomaars moet een voorbeeld zijn voor andere spelers die de komende jaren aan het vak als trainer willen ruiken. “Bij Terheijden zien we duidelijk dat het aantal gediplomeerde trainers in de regio heel schaars is”, vertelt Van Eck. “Ook voor ons is het als kleine club steeds weer een uitdaging om op ieder team een goede trainer te hebben. We denken wel dat er veel potentie binnen de club rondloopt. Er zijn veel ouders die enthousiast zijn om een team te trainen. Wij zien het als een mooie klus om hen op te leiden en te begeleiden. Dat is uiteindelijk ook weer goed voor de vereniging. Het is een sneeuwbaleffect. Enthousiaste en goede trainers zorgen uiteindelijk ook voor meer leden.”

In het nieuwe beleidsplan was het een van de aandachtspunten. “Wij sturen vanuit de technische commissie, die bestaat uit vier leden, alle jeugdtrainers en leiders aan. We zijn vaak aanwezig op de trainingen, sparren met hen over oefenstof en geven handvaten mee voor op het veld. Motto binnen de club is om alles met de bal te doen. Vanuit die denkwijze leiden wij onze trainers op.” Terheijden hoopt er zelf de vruchten van te plukken. “Trainers van buitenaf halen is leuk, maar dat zijn vaak toch passanten. Het is mooi om eigen mensen dingen te leren en kansen te geven.”

Het geeft Van Eck veel voldoening. “Ik krijg er veel energie van om te zien dat het werkt. Onze trainers zijn van een goed niveau. Het is aan ons de taak om hen optimaal te laten werken. Plezier, passie en professionaliteit staat voorop bij onze trainers. Natuurlijk willen we winnen, maar zeker in de jeugd is ook goed voetballen een prestatie. Dat moet voor iedereen kunnen op zijn eigen niveau. Het is leuk om te zien als de coaches stappen maken.”

Van Eck houdt zich als voorzitter van de technische commissie ook bezig met bijvoorbeeld de teamindelingen en de prestaties met het eerste elftal. Afgelopen seizoen promoveerde Terheijden naar de derde klasse. “Daarmee hebben we onze doelstelling behaald. De komende jaren moeten we kijken of er meer in zit. Ik denk dat er nog genoeg potentie in de club en de spelersgroep zit. We zijn goed bezig binnen de club.”

Klik op de link voor meer artikelen over SV Terheijden
Klik op link voor meer informatie over SV Terheijden

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief