Eclatante eerste uitzege voor RVVH
Op een drijfnat sportpark ‘Bentwoud’ behaalde RVVH een eclatante eerste uitoverwinning in deze vierde divisie B. Thuisclub DSO werd met maar liefst 1-8, (rust 0-1) verpulverd. Guytano dos Santos was met vier goals de topscorer van de middag.
Helaas weer slecht weer dus tijdens een middagje voetbal waar het ook doelpunten regende. Het deerde met name de Ridderkerkers niets die van begin af aan de technisch vaardigere en gevaarlijkere ploeg waren en ook bleven.
Mede debutant DSO kwam er totaal niet aan te pas en moest toezien hoe RVVH voor de rust al diverse kansen bij elkaar voetbalde, maar met name Jeremy Moreno wist niet te scoren. Er werd pas in de laatste minuut voor de rust gescoord. Een lekker lopende aanval bracht de bal rechts in de zestien waar Everton Pires Tavares vervolgens de mee opgekomen Romano Niamut bereikte die de 0-1 ruststand op het bord zette.
Na de rust kwam RVVH weer goed uit de kleedkamer al duurde het weer even voor er gescoord werd, maar toen ging het wel los ook. Dos Santos mocht aanleggen voor een vrije trap net buiten de zestien die hij in de benedenhoek deed ploffen voor de 0-2. Drie minuten later een werkelijk fantastische goal van de ingevallen Gino Stolk die buiten de zestien schuin rechts voor de goal uithaalde waarna de bal in de linkerkruising vloog, 0-3.
Halverwege deel twee dacht Dos Santos aan het zelfde. Zijn afstandsschot van zo’n 20 meter verdween als een streep in dezelfde bovenhoek, 0-4. Tien minuten later vervolgens geklungel achterin bij RVVH wat leidde tot de tegentreffer van de ingevallen Tim Ceder, 1-4.
In de laatste tien minuten ging RVVH helemaal los. Dos Santos profiteerde van een opbouwende fout bij DSO, 1-5. Vervolgens pakte ook Stolk zijn tweede goal mee door van de zestienmeterlijn invaller keeper Joeri Molenaar te verschalken met een hard schot, 1-6. De pret was nog niet op. Dos Santos had er zin in en verhoogde de productie naar 1-7 door de bal onder de keeper door binnen te schieten. In de slotminuten raakte eerst de ingevallen Shamir de Jesus de lat alvorens net in de blessuretijd Suently Alberto aan het einde stond van een soepele aanval via de rechterkant, 1-8. Daarna blies scheidsrechter Y. Kuipers al vrij snel voor het einde en maakte daarmee een einde aan de lijdensweg van DSO.
RVVH genoot en glom van vreugde met deze grote overwinning behaald in slechte weersomstandigheden, waar RVVH goed mee om wist te gaan. De zege zal vertrouwen geven richting de toekomst.
NSVV wint van koploper Spijkenisse
In het eerste deel was NSVV knap de bovenliggende partij en werd er een verdiende 2-0 voorsprong op het scorebord gezet. Na de rust ging Spijkenisse alles of niets spelen en kwam er druk op het NSVV-doel. Spijkenisse creëerde wat kansen en aan de andere kant had NSVV via de counter ook mogelijkheden. Er vielen geen doelpunten meer en met een geweldige teamprestatie trok NSVV de overwinning over de streep.
De eerste helft begon een half uur later, omdat scheidsrechter Gyuri Takács het hoofdveld had afgekeurd en er uitgeweken moest worden naar het kunstgrasveld. De weergoden dachten gelijk zich niet meer aan de afspraken met buienradar te hoeven houden en het bleef ondanks andere voorspellingen de hele middag regenen.
NSVV liet zien er veel zin in te hebben en Spijkenisse liet het kaas van hun brood eten. Mitchel Louwerens was al tweemaal gevaarlijk langs zijn tegenstander geglipt en telkens was het eindstation Sjoerd Hofstede. De eerste keer was een Spijkenisse verdediger de spelbederver en de tweede keer de keeper. Uiteindelijk werd een diepe bal op Wessel van Haren de verdediging van Spijkenisse te machtig. Wessel werd in de rug gelopen en scheidsrechter Gyuri Takács wees resoluut naar de penalty stip. Aanvoerder Mitchel Louwerens ontfermde zich over dit buitenkansje en zette NSVV op een verdiende voorsprong.
Daarna bleef NSVV het spel maken en gaf het bij balverlies geen ruimte aan Spijkenisse om het spel te maken. Een tweede maal werd Wessel van Haren onreglementair gevloerd en dit keer net buiten het strafschopgebied. NSVV heeft een aantal vrije trap specialisten binnen de gelederen en Jasper Huisman is er daar een van. Deze keer was Jasper aan de beurt om zijn fenomenale kunsten te vertonen. Hij beschaamde dit vertrouwen niet en krulde de vrije trap schitterend om de muur onhoudbaar in de kruising.
De robuustheid van de 2-0 voorsprong werd in de eerste helft maar eenmaal op de proef gesteld door Spijkenisse. Spits Julien Gret werd bij een vrije trap over het hoofd gezien door de NSVV-defensie. Zijn inzet ging echter over het doel en zo mocht NSVV met een verdiende voorsprong gaan rusten. Het thuispubliek ging zo trots als een pauw opdrogen in het clubhuis.
De tweede helft bracht Spijkenisse direct drie wissels in en was de opdracht met zijn allen naar voren. Dit resulteerde in een spervuur van cornerballen, maar geen doelpogingen voor Spijkenisse. NSVV werd wel teruggedrongen en doordat Spijkenisse ver van het eigen doel stond ontstond er ruimte voor een counter. De eerste kans was dan ook via een mooie snelle counter voor NSVV. Razendsnel schakelde Peter Jan Cazander om en speelde Sjoerd Hofstede strak aan. Sjoerd vond Mitchel Louwerens en zijn inzet kon maar net geblokkeerd worden door een Spijkenisse verdediger. NSVV had daarnaast nog een aantal counter mogelijkheden, maar telkens was de eindfase net niet nauwkeurig genoeg om gevaar voor het Spijkenisse doel te stichten.
Uiteindelijk kwamen er ook kansen voor Spijkenisse. Ray Kroon legde de bal goed terug op de vrijstaande Dwaite Duurham. Zijn schot ging naast. De grootste kans voor Spijkenisse was voor spits Julien Gret. Hij stond twee meter achter de NSVV-defensie en nam de bal in het strafschopgebied in ontvangst. Alle NSVV-supporters riepen onder hun paraplu vandaan “buitenspel”. Scheidsrechter Gyuri Takács had echter gezien dat de bal van een NSVV-verdediger afkomstig was en gebaarde doorgaan. Deze kans was niet aan Julien Gret besteed, want waarschijnlijk geschrokken door zijn vrijheid schoot hij de bal over het doel.
Spijkenisse gaf het op en de laatste kansen waren voor NSVV. Peter Jan Cazander soleerde met zijn sterke lichaam langs vier verdedigers van Spijkenisse en aangekomen bij het uiteindelijke doel schoot hij net over. Dion van Kralingen kreeg net voor tijd nog een mooie mogelijkheid en net als zijn ploegmakker schoot hij over het doel. Na het laatste fluitsignaal bedankte de jarige NSVV-voorzitter het team voor het mooie cadeau van de overwinning. De geplande black & white party barste daarna los in het clubhuis van NSVV.
Volgende week gaan we knallend het jaar uit met het restant van de gestaakte Hoeksche Waardse derby SHO – NSVV. De wedstrijd start al om 14:15 uur en gaat verder vanaf de 28ste minuut met een geflatteerde voorsprong van 1 – 0 voor SHO.
Kom met z’n allen kijken hoe NSVV de geweldige vorm waarin het steekt gaat verzilveren in Oud-Beijerland. Kom daarna maar weer snel terug naar Numansdorp om onder de kerstboom na te genieten van de geweldige eerste seizoenshelft van NSVV!
Klik hier voor meer informatie over NSVV
Klik hier voor meer artikelen over NSVV
Victoria’04 onderuit bij Rhoon
En wederom kreeg Victoria’04 niet wat het verdiende, want het leed een onfortuinlijke nederlaag in de uitwedstrijd tegen het hoger geklasseerde Rhoon.
In de gestaag neervallende regen ontwikkelde zich een gelijk opgaande wedstrijd, waarin beide teams het accent legden op de verdediging. Naarmate de wedstrijd vorderde kreeg Victoria’04 meer balbezit en verwierf zich enkele kansjes.
Doelgerichte pogingen van Remco van der Laan, Lars Kortleven en Rilgilio Ramsubagh strandden op de prima doelman van Rhoon. Aan de overzijde moest de achterhoede van Victoria’04 alert blijven op speldenprikken van Rhoon. Na ongeveer een half uur spelen opende Victoria’04 middels Roy Meerten de score, die een vlot lopende aanval met een harde schuiver afrondde: 0-1. Het liet zich aanzien, dat deze stand tot aan de rust zou blijven gelden. Niets was minder waar, want Rhoon benutte een directe vrije trap kort voor de rust: 1-1.
De tweede helft was nauwelijks begonnen of de thuisclub kwam enigszins fortuinlijk op een 2-1 voorsprong. Na een lage voorzet werd de bal door verdediger Michael Blok even getoucheerd om doelman Jochem van der Hoff kansloos te laten.
Victoria’04 toonde veerkracht en ging op jacht naar de gelijkmaker, die echter niet werd gescoord. Keer op keer werd een aanval opgebouwd, die telkens strandde in het zestienmetergebied van Rhoon. Het dichtst bij de tweede treffer waren Remco van der Laan (bal uit de kruising getikt door de doelman) en Jelle Blankestijn (bal van de doellijn weggewerkt). Het sterk verdedigende Rhoon was nauwelijks nog gevaarlijk. De onverdiende nederlaag smaakte zuur in het Vlaardingse kamp.
Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.
Aanvoerder Tom Sanen denkt dat MOC’17 zeker tweede klasse waardig is
Een club met de omvang van MOC’17 moet zonder twijfel minimaal in tweede klasse spelen. Dat het eerste elftal dit seizoen uitkomt in de zaterdag 2e Klasse E is volgens aanvoerder Tom Sanen ‘zoals het hoort’. Maar hij beseft ook dat het een flink karwei zal zijn om ook voor langere tijd op dat niveau te blijven.
“Het is een klasse waarin iedereen van elkaar kan winnen, maar dus ook even makkelijk van elkaar kan verliezen. Ben je even niet scherp of denk je er te makkelijk over, dan kan je zomaar aan het eind van een zaterdagmiddag zonder punten het veld afstappen. Dat is ons dit seizoen helaas al enkele keren gebeurd en dat is balen. Want ik ben er van overtuigd dat we het elke ploeg wekelijks moeilijk kunnen maken, maar dan moeten we wel de afspraken die we maken nakomen en geen onnodig domme fouten maken. Op dit niveau worden die genadeloos afgestraft.”
Het is door de sterkte van de competitie belangrijk om wekelijks goed voor de dag te komen voor de Mevo Olympia Combinatie. “Als je twee keer verliest sta je op een degradatieplek, maar win je twee duels dan sta je zomaar in de subtop. Zo dicht zit het bij elkaar. We willen graag een stabiele rol spelen in de tweede klasse dus moeten we daar als ploeg ook van doordrongen zijn. Hellevoetsluis en Heinenoord zijn als team verder dan wij zijn, maar voor de rest denk ik dat we tegen elke tegenstander ons moeten durven tonen. Durf hebben om te voetballen, fysiek zijn in de duels en vooral scherp de wedstrijden ingaan. Ik ben twee jaar geleden teruggekeerd van Cluzona naar MOC’17 omdat ik een uitdaging zag in het meerjarenplan dat hier werd gepresenteerd. We liggen momenteel iets voor op schema, maar dat wil niet zeggen dat je dan moet stagneren. We willen vooruit en dan kijken tot hoever we met deze groep kunnen reiken.”
Veel vrienden van de 30-jarige Sanen waren en zijn actief bij MOC’17, terwijl ook met de komst van een kleine de gezinssituatie is veranderd. Het waren, samen met de uitdaging die er lag om de club terug te brengen op een hoger niveau, allemaal redenen voor de centrale middenvelder om terug te keren naar de Olympialaan.
“De keus om ook op zaterdag te gaan voetballen dat was ook een belangrijke reden. Maar het is een grote club, veel leden, heel veel talent en daar wilde ik graag mijn bijdrage aan leveren. In de coaching, in de begeleiding van de jonge gasten in de selectie. Dat is prachtig om te zien hoe die jongens vanuit de JO19 aanhaken en leergierig zijn om te verbeteren. Dat ik als een jongen van de club nu ook de aanvoerdersband draag, dat is alleen maar mooi en maakt me ook wel trots. Met vechtlust en inzet, maar ook door coaching en te proberen het voortouw te nemen. Een voorbeeld zijn en een voortrekkersrol nemen op en naast het veld. Dat is een rol die wel bij me past en wat ik altijd heb gedaan. Maar dat doe ik niet alleen, want ook de andere ervaren jongens in de selectie proberen zoveel mogelijk die jonge gasten mee te trekken naar een hoger sportief niveau.”
Handhaving is volgens de ervaren vormgever de enige en voornaamste doelstelling van de club. “We liggen een jaar voor op schema, maar willen wel blijven waar we nu zijn gekomen. Kampioen worden doe je niet zomaar even. We promoveerden uit de vierde klasse via de nacompetitie en vorig seizoen werden we een niveau hoger zelfs kampioen. Een prachtige prestatie en onvergetelijke ervaring. Als we met deze groep de juiste poppetjes bij elkaar kunnen houden, wie weet wat er dan nog inzit. Maar eerst en vooral blijven waar we zijn en dan graag zonder nacompetitie. Als dat lukt, dan hebben we het perfect gedaan.”
Klik hier voor meer artikelen over MOC ’17
Klik hier voor meer informatie over MOC ’17
Week bij Anton Verweij grotendeels in het teken van voetbal
Hij loopt, op een paar seizoenen als voetballer bij RKVV Roosendaal na, als sinds zijn vijfde rond bij RKSV Halsteren. Met recht mag men Anton Verweij dan ook wel een clubman noemen. In verschillende functies is hij al jarenlang actief op Sportpark de Beek, terwijl hij bovendien ook nog hoofdtrainer is bij vijfdeklasser NVS uit Nieuw-Vossemeer. De week van Verweij staat dan ook grotendeels in het teken van voetbal.
“Het is dan ook het mooiste spelletje dat er bestaat. Gelukkig heb ik een goed thuisfront en een partner die me daarin alle vrijheid geeft. Want anders zou ik natuurlijk nooit zes dagen in de week op of langs het veld kunnen staan. Sinds drie seizoenen combineert ik het hoofdtrainerschap met een rol als assistent-trainer bij het eerste elftal bij Halsteren zaterdag 1. Dus de weekdagen en ook het weekend zijn voor het grootste deel gevuld met voetbal.”
Maar daarmee houdt het voor Verweij nog niet op, want bij Halsteren is hij bovendien ook nog verantwoordelijk voor het materiaalbeheer. “Het materiaalbeheer doen we met een fantastische groep mensen, waar ik best trots op ben overigens. Verder ontvang de scheidsrechters en tegenstanders en dat doe ik overigens met heel veel plezier. Je hebt veel contact met mensen en het is gewoon fijn om iets voor een vereniging te kunnen betekenen. Het zal wel in de genen zitten, want mijn opa heeft zo’n rol ook ruim dertig jaar lang vervuld bij RKVV Roosendaal. Daar heb ik zelf nog even gevoetbald, maar ben uiteindelijk toch weer hier bij Halsteren teruggekeerd.”
Sinds 2009 heeft de oefenmeester zijn UEFA-C diploma en is hij actief binnen het trainersgilde. De laatste seizoenen dus bij zowel NVS, waarmee hij in de middenmoot van de vijfde klasse zondag bivakkeert én in de rol van assistent bij Halsteren. Eerst samen met huidig MOC’17-trainer Remco van Haaren en momenteel samen met Eric van der Giessen. “Ik kende Eric al langer en heb de club ook attent gemaakt op hem toen Remco besloot een nieuwe uitdaging aan te gaan. Vanaf het eerste moment werken we prima samen en doen dat ook op gelijkwaardige basis. Natuurlijk is Eric de eindverantwoordelijke, maar we overleggen heel veel en ik krijg ook veel de vrijheid om zaken op te pakken. Het is geweldig werken op deze manier en samen proberen we deze groep naar een hoger niveau te brengen.”
Het is overigens wel de wens van Verweij om op termijn ook zijn UEFA-B diploma te gaan halen en dan eventueel een stap naar het hoofdtrainerschap te maken. “Dat is wel hetgeen ik de club kenbaar heb gemaakt. Er is sinds enige tijd een nieuwe koers die de club wil varen, met veel meer kansen voor jongens uit de eigen jeugdopleiding. Daar loopt in mijn ogen voldoende talent rond. Bij de JO17 en JO19 zijn zeker jongens die op termijn in de senioren van waarde kunnen zijn. Of dat bij de zondag is dat moet blijken, want die stap is heel erg groot, maar voor de zaterdag 1 zeer zeker. Het is ook het streven om daarmee nog een stap omhoog te zetten richting de tweede klasse. Op die manier kun je die jonge jongens vanuit de jeugd een mooiere tussenstap bieden en blijven ze langer voor de club behouden. Laten wennen aan het seniorenvoetbal en bij de zaterdag 1 laten rijpen, het is de ideale stap voor die jongens in hun voetbalontwikkeling denk ik. Daaraan wil ik in elk geval met mijn veertien jaar als trainer graag mijn positieve bijdrage blijven leveren.”
Klik op Rkvv Roosendaal voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Rkvv Roosendaal voor meer informatie over de club.
De Kerstboom van Glenn Rijsdijk van vv Spijkenisse
In de geest van de feestdagen heeft Glenn Rijsdijk, de veelbelovende speler van vv Spijkenisse, zijn ideale team samengesteld met een mix van huidige en voormalige teamgenoten en tegenstanders. Laten we een kijkje nemen in de kerstboom van de 25-jarige Glenn Rijsdijk.
Trainer:
Glenn begint met zijn favoriete trainer, Peter Wubben. Hij prijst de hoofdtrainer voor zijn directheid en eerlijkheid, en benadrukt dat hij altijd streeft naar aanvallend en aantrekkelijk voetbal. ”Voor mij is hij dan ook een trainer waar ik graag mee samen werk.”
Keeper:
Om met de kerstboom te beginnen, begint de 25-jarige verdediger met de keeper uit zijn beste 11. Zijn ex-Barendrecht ploeggenoot Bradley van der Meer is in zijn ogen de beste keeper die hij is tegengekomen in zijn carrière. Met de simpele reden: ”Het is een betrouwbare keeper die goed is op de lijn.”
Verdediging:
Op de rechtsback positie zet Rijsdijk de 32-jarige Tim Eekman neer. Zij waren vorig seizoen ploeggenoten bij v.v. Barendrecht in de derde divisie. ” Een opkomende back met een hele goed trap in zijn benen. Ook nog is een back met scorend vermogen en een goede voorzet, daarbij is hij verdedigend positioneel ook zeer slim.” Voor Rijsdijk dus de beste keuze op die positie.
Naast de rechtsback van v.v. Barendrecht staat Anthony Bentem, de speler waarmee Glenn het liefste het centrale duo mee vormde. Deze 33-jarige centrale verdediger speelt momenteel nog bij HBSS in de 2e klasse D. ”Voetballend zeer sterke centrale verdediger met een geweldige pass tussen de linies. Ook tactisch zeer sterk.”
De tweede centrale man die Rijsdijk op zou stellen is Danny Monster. Deze ervaren verdediger van 32 jaar, speelt al meer dan 10 jaar in de hoofdmacht van v.v. Barendrecht. ”Hij is verdedigend zeer sterk, leest het spelletje goed en sterk in zijn duels. Aan de bal maakt hij nagenoeg ook geen foute keuzes.” Volgens Rijsdijk zou die ook heel goed op het middenveld uit de voeten kunnen. Een multifunctionele speler dus.
Rijsdijk vindt dit elftal zo goed, dat hij zichzelf op de linksbackpositie opstelt. Niet, omdat er geen kwalitatief betere spelers zijn, maar omdat hij zelf gewoon heel graag met dit team samen wil spelen. ”’Zou leuk zijn om met dit team een wedstrijd te kunnen spelen.”
Middenveld:
De 33-jarige Joey Jongman speelt momenteel centraal op het middenveld bij v.v. Barendrecht, maar speelde in het verleden onder anderen bij: Katwijk en v.v. Spijkenisse. Glenn ziet hem als een speler die niet van de bal te krijgen is, maar dat zijn niet zijn enige kwaliteiten. ”Hij is een speler met ogen in zijn rug. Denkt altijd een seconde sneller dan de tegenstander, daarbij nog een geweldige trap waarmee die makkelijk zijn spelers bediend of zelf makkelijk scoort.”
Naast de ervaren Joey Jongman kiest Rijsdijk voor een talent, waarmee hij in de jeugd van Spijkenisse samen heeft gespeeld. De naam is Sven Mijnans. Via Spijkenisse, ADO en Sparta is hij nu terechtgekomen bij AZ. ”Sven is een speler met een hele goede linker poot, zoals iedereen wel weet. Ook komt hij makkelijk vrij tussen de linies en is hij zeer vaardig in de kleine ruimtes.” Al met al een logische keuze van Rijsdijk.
Met al bijna tien seizoenen in de hoofdmacht van vv Spijkenisse is Daan Bourgonje een echte bekende bij de groen-witte. Rijsdijk omschrijft hem als volgt: ”Daan is super comfortabel aan de bal en heel goed in de kleine ruimtes en het vinden van ruimte tussen de linies.” Bourgonje beheerst de balletjes met de buitenkant rechts als de beste, volgens Rijsdijk.
Buitenspelers:
Na de middenvelders beginnen wij nu bij de favoriete buitenspelers van Glenn. De eerste naam is Marouane Bakour. De 25-jarige buitenspeler maakt momenteel indruk bij v.v Noordwijk in de tweede divisie, maar speelde vorig seizoen samen met de linksback van Spijkenisse. Glenn kent hem daarom als geen ander. ”Een snelle en technische buitenspeler die heel goed is in de 1 tegen 1. Een buitenspeler die onvoorspelbaar is en zowel de binnen en buitenkant opzoekt, daarbij is Marouane een buitenspeler met een hoog rendement.”
Robbert Olijfveld is een bekende naam in de hoogste divisies van het amateurvoetbal. Met ASWH, Rijnsburgse Boys en Barendrecht heeft hij een behoorlijke CV opgebouwd. Rijsdijk kiest hem dan ook voor een vrije rol aan de linkerkant. ”Robbert is eigenlijk een spits maar kan ook wel op de buitenpositie. Hij zorgt constant voor gevaar en dreiging door zijn snelheid en werklust. Robbert heeft goede loopacties achter de laatste linie en weet ook makkelijk het netje te vinden.”
Spits:
Michael van Dommelen is in de ogen van Rijsdijk de beste spits die hij is tegengekomen. ”Als je Michael een kans in de 16 meter geeft is het een doelpunt. Zeer sterk in de lucht en een heel fijn aanspeelpunt. Verder is Michael ook een echte leider en veel met jonge jongens bezig. Michael staat altijd wel garant voor goals.”
Hiermee staat er weer een erg mooie kerstboom met veel grote namen. Niet alleen uit de hoogste divisies van de amateurs, maar ook iemand die nu bij AZ speelt. Deze kerstboomopstelling is de tweede van een reeks, waarin er ook veel grote namen in het amateur/betaald voetbal voorbij komen. Houd daarom de site in de gaten!
Klik hier voor meer artikelen van VV Spijkenisse.
Klik hier voor meer informatie over VV Spijkenisse.
Ivo Peeters: ‘We hebben ontzettend veel lol bij Maasdijk’
Ivo Peeters glundert nog steeds als hij praat over de bijzondere wedstrijd van het vierde team van Maasdijk afgelopen zomer tegen de oud-profs van FC De Rebellen. Het duel was live op ESPN, Hans Kraaij deed de interviews, en de voetballiefhebbers kwamen massaal naar de Lange Kruisweg in Maasdijk. “We hadden aardig wat vaten bier ingeslagen, maar we moesten snel weer nieuwe vaten halen”, lacht Peeters.
De voorzitter van de club was trots na dit voor Maasdijk grote evenement. “Het was zo bijzonder. Er waren 3300 mensen op de vereniging, we hadden tribunes gebouwd, er was een horecaplein, een DJ, een band. Echt alles erop en eraan. Wel hard werken, want je hebt ook een vergunning nodig en een bak aan vrijwilligers. Dat verliep allemaal perfect. Ontzettend veel mensen hebben hun steentje bijgedragen. Ook de selectie hielp mee. Het weer was perfect, zo’n dertig graden. Alles echt boven verwachting.”
Bij FC De Rebellen stonden veel bekende oud-profs in het elftal. Ruben Schaken, Royston Drenthe, Ali Boussaboun, Pascal Bosschaart en Sjaak Polak onder meer. Dat het vierde team van Maasdijk niet won, was geen verrassing. FC De Rebellen zegevierde met 5-1. “Maar dat deed er natuurlijk helemaal niet toe”, aldus Peeters.
Waardering
Vijf jaar is Peeters nu voorzitter van Maasdijk. “Ik vind het heel leuk om te doen. De waardering die je van iedereen krijgt, maar ook het kennismaken met zoveel mensen binnen de vereniging en van andere clubs. Je legt zoveel contacten en je doet wat voor de samenleving. Dat vind ik wel belangrijk. We zijn allemaal druk met werken en geld verdienen, maar de amateursport draait op vrijwilligers. Als we allemaal iets doen, blijft het intact, betaalbaar en leuk voor iedereen.”
Onderneming runnen
Toen Peeters vijf jaar geleden instapte als voorzitter had hij helemaal geen ervaring met een bestuursfunctie. “Ik zeg je eerlijk dat ik niet eens wist dat een voorzitter deed. Ik wist dat er één was, maar ik had me er nooit mee beziggehouden. Mensen op de club vonden het wel iets voor mij. De toenmalige voorzitter, Martien de Zeeuw, legde me het één en ander uit en na een weekendje weg met mijn vrouw dacht ik: oké, ik doe het. Het is goed voor je ontwikkeling, je runt toch een beetje een onderneming. Het is enorm leerzaam. En ik doe het niet alleen, bij Maasdijk verdelen we de lasten over veel schouders. Dat maakt het een stuk prettiger.”
Veel lol
In de afgelopen jaren is er veel veranderd bij Maasdijk. “Dat maakt me ook trots. Wat we met z’n allen voor elkaar krijgen. Hoe we corona doorgekomen zijn, hoe we er financieel voor staan en dat we een gezonde vereniging zijn met een berg aan sponsoren. De sponsorborden hangen bij ons drie hoog, daar kan bijna niets meer bij. We hebben het hoofdveld vervangen, er is nieuwe led-verlichting, de kantine en toiletgelegenheden zijn vernieuwd en we gaan de bestuurskamer nog aanpakken. En, niet onbelangrijk, we hebben ontzettend veel lol. Dat is het belangrijkste, plezier hebben. Dan wordt presteren ook makkelijker.”
Het eerste elftal van Maasdijk komt uit in de vierde klasse D. Op bescheiden dus, maar het team kan wel rekenen op de steun van veel trouwe supporters. “Dat is wel grappig. Als we een uitwedstrijd spelen, gaan er zeker 50 a 60 man mee. We hebben echt een stevige achterban. Dat is bij andere verenigingen vaak anders. Dus als wij een uitduel spelen, krijgt de barmedewerker het druk als er ineens vijftig mensen de kantine binnenstormen, ha ha. Ons eerste elftal is erg jong dit jaar. Na afgelopen seizoen zijn er veel oudgedienden gestopt. We hebben al met het jongste Maasdijk-team ooit gespeeld. Een groep met kwaliteit. En toekomst dus.”
Klik op VV Maasdijk voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Maasdijk voor meer informatie over de club.
Joey Loonstijn ziet aanvoerderschap als nieuwe stap in voetbalontwikkeling
Te wisselvallig. Zo laat het huidige seizoen van derdeklasser Prinsenland zich volgens Joey Loonstijn (25) nog het beste omschrijven. Trots is hij dat trainer Natalino Storelli hem mededeelde dat hij vanaf dit jaar de nieuwe aanvoerder is van ploeg uit Dinteloord.
“Ik speel nu zo’n acht seizoenen in het eerste elftal en ben sinds mijn zeventiende ook bijna wekelijks wel basisspeler. Er zijn een aantal ervaren basisspelers vertrokken in de zomer en na een gesprek met de technische staf kwam eruit dat ze vonden dat ik wellicht de aangewezen persoon was om deze groep als aanvoerder te vertegenwoordigen. Op en ook naast het veld. Daar ben ik zeker ook trots op en het is voor mij een nieuwe stap in mijn voetbalontwikkeling. Ik wilde graag op een bepaalde wijze meer verantwoordelijkheid op me nemen en dit is natuurlijk een mooie kans om het ook te laten zien.”
Loonstijn is afkomstig uit Rotterdam waar hij in het verleden op hoog niveau voetbalde bij DRL. “We verhuisden naar Dinteloord toen ik een jaar of vijftien was. Voetbal was dan voor mij een heel logische plek om op een snelle manier nieuwe vrienden te maken en om in de gemeenschap te integreren. Ik heb toen bij de B-jeugd begonnen. En in het seizoen van de fusie in 2015 maakte ik vanuit de jeugd definitief de overstap naar de senioren en kregen veel jonge spelers de kans om zich te laten zien. Vrij snel wist ik een basisplaats te veroveren op het middenveld en ben er eigenlijk niet meer uit verdwenen.”
Momenteel is de aanvoerder één van de meer ervaren jongens en moet de relatief jonge selectie bij de hand nemen. “Een aantal gasten heb ik als jeugdtrainer bij de JO17 onder mijn hoede gehad, dus ken ze goed. Ze kunnen behoorlijk voetballen, maar moeten in wedstrijden soms nog meer durf tonen in balbezit. Door de jeugdigheid en het wegvallen van de nodige voetbalervaring in de groep is het soms nog te wisselvallig. Heel goede wedstrijden wisselen we af met mindere duels en dat moeten we eruit zien te krijgen. Want ik ben er van overtuigd dat er meer inzit.”
De jeugd van Prinsenland speelt volgens de controlerende middenvelder niet op een heel hoog niveau en ook het tweede elftal is een ploeg in opbouw. Dat heeft tijd nodig, maar in het huidige voetbal is dat juist iets wat je niet krijgt als het gaat om presteren. Je moet er nú staan en dat is soms wel lastig te realiseren. Het eerste elftal kent een basisploeg die volledig bestaat uit jongens uit Dinteloord en na tien jaar reken ik mezelf daar absoluut ook bij. Er is kwaliteit en ik durf wel hardop uit te spreken dat we gewoon moeten meedoen voor promotie. We hebben al een paar keer de nacompetitie gehaald, maar het niet gered. Toch denk ik dat we op termijn best de stap kunnen maken.”
Zelf had Loonstijn wel zijn twijfels na vorig seizoen om elders op hoger niveau voor zijn kansen te gaan. Toch besloot hij in Dinteloord te blijven. “Ik heb we getwijfeld, maar een gesprek met de trainers Natalino en Patrick deed me overtuigen te blijven. De visie is goed, de samenwerking is perfect en ook de klik tussen staf en spelersgroep is perfect. Zolang deze trainers bij Prinsenland blijven, zal ik zeker ook nergens anders heengaan. Er is voldoende om voor te voetballen en iedereen kan zich nog volop ontwikkelen. Dit seizoen minimaal in de top-zes eindigen en hopelijk nog hoger, dat moet haalbaar zijn. En dan zit er denk ik zeker nog veel meer in als we deze groep bij elkaar houden.”
Klik op vv Prinsenland voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Prinsenland voor meer informatie over de club.
Van invalkeeper naar hoofdtrainer van vierdeklasser Quintus
Ramon Hageraats is sinds dit seizoen trainer van vierdeklasser Quintus. Zijn derde club in het Westland. “Ik heb ook bij Lyra en Maasdijk gezeten en ik vind Quintus wel op die verenigingen lijken. “Alles supergeregeld, veel vrijwilligers, een mooie accommodatie. En veel verbondenheid van de mensen uit het dorp met de club.”
Dat laatste spreekt de 50-jarige Hageraats aan. “Ik heb veel dorpse verenigingen getraind, dat is echt een bewuste keuze. Het zijn clubs met een eigen identiteit. Ik heb een aardige lijst met verenigingen achter mijn naam staan, maar ik ben natuurlijk ook al een tijdje bezig hè.”
Hageraats was 27 jaar toen hij startte aan zijn eerste klus als hoofdtrainer. “Dat was bij Wippolder. Maar ik wist al op veel jongere leeftijd dat ik trainer wilde worden. Op 16-jarige leeftijd begeleidde ik al F-jes. Dan groei je door, haal je je diploma’s en wordt het allemaal steeds serieuzer. Ik wilde het trainersvak in en stopte zelf met keepen. Op vroege leeftijd, dat klopt, maar ik zag veel in het trainer zijn”, aldus de oud-speler van onder meer Laakkwartier.
Gekeept bij Quintus
Wippolder, Maasdijk, Kagia, Be Fair, Lyra, ESTO, OSV Oud-Beijerland, Olympia, CVC Reeuwijk en nu dus Quintus. “Ik vind het echt leuk dat ik bij Quintus terecht ben gekomen. Het grappige is dat ik ooit nog zes wedstrijden voor deze club gekeept heb. Lang geleden hoor, dat moet ergens in 2005 geweest zijn. Ik was trainer van Wippolder op dat moment en Quintus had een tijdelijk keepersprobleem. De toenmalige trainer, Hans van Heteren, vroeg mij of ik een paar duels onder de lat wilde staan. Dat heb ik toen gedaan.”
Sociale vereniging
Met veel plezier, geeft Hageraats aan. “Ja, dat goede gevoel heb ik altijd wel onthouden. Ik vond Quintus toen al een leuke sociale vereniging, dat is nog steeds zo. Iedereen hier levert een bijdrage, dat vind ik hartstikke belangrijk. Veel clubs kijken vooral naar het eerste elftal, bij Quintus niet, alles en iedereen telt mee. De spelers helpen ook mee. Zo hoort het ook. Toen ik destijds kortstondig keepte bij Quintus, speelden Berry Jansen en Edwin Louwerens in het eerste elftal. Zij maken nu deel uit van de technische commissie. En Roy van Velden was toen een heel jong mannetje. Hij zit nog steeds bij de selectie.”
Hageraats geniet van zijn eerste periode bij Quintus als hoofdtrainer. “We hebben echt een aardig elftal voor de vierde klasse”, vertelt hij. “Kijk, wat er mogelijk is moeten we nog zien. Maar als ik ergens aan de slag ga wil ik wel het maximale eruit halen. En wat dat is verschilt per club. Werken in een plezierige omgeving is voor mij altijd de basis, het leuk hebben met elkaar. Met de spelers en de hele begeleiding. En daarnaast presteren, kijken wat erin zit. We willen met Quintus een stabiele factor zijn in de vierde klasse, met misschien zo nu en dan een uitschieter naar boven toe.”
Bouwen
Bij Wippolder en Be Fair was Hageraats vier jaar de eindverantwoordelijke. “Dat is eigenlijk ook altijd mijn insteek, langer aan een club verbonden zijn. Dat is er in de laatste jaren door omstandigheden niet van gekomen bij mijn laatste verenigingen. Dat kan gebeuren. Bij CVC Reeuwijk ben ik bijvoorbeeld weggegaan vanwege de reisafstand. Ik woon zelf in Wateringen. Je weet natuurlijk nooit hoe het loopt, maar ik ben wel iemand die ervan houdt om te bouwen aan iets moois. Quintus is een mooie club met een eigen identiteit. Met eigen jongens. Dat vind ik heel interessant. Ze zijn bereid een stapje extra voor elkaar te doen, ze kennen elkaar. Dat is echt een kracht.”
Klik op vv Quintus voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Quintus voor meer informatie over de club.