Home Blog Pagina 115

NSVV morst twee punten tegen Sliedrecht

NSVV was de beter voetballende ploeg en had alle kans om net als bijna alle andere teams in deze competitie gewoon drie punten mee te nemen uit Sliedrecht. Tweemaal was er een miskleun aan NSVV-zijde op psychologisch belangrijke momenten en hierdoor kwam Sliedrecht tweemaal op voorsprong.

Net zoveel keer kwam NSVV verdient terug en miste daarna een penalty. Het laatste half uur maakte beide teams er daarna een spektakelstuk voor de neutrale toeschouwer van, maar de vele kansen aan beide zijden werden daarna niet meer benut. De Numansdorpse supporters dropen teleurgesteld in de 2-2 eindstand af.

1e helft

In de eerste helft begon NSVV geweldig. Er was direct een vrij trap van Jasper Huisman die goed terug werd gekopt door Jeroen Voshart en Boyd van Andel zag zijn inzet net door een verdediger naast getikt worden. De daaropvolgende corner kwam bij Mitchel Louwerens, die zijn schot met een mooie krul op de lat zag belanden. NSVV had de bal de eerste twintig minuten en er was geen vuiltje aan de lucht voor NSVV. Het eerste doelpunt van Sliedrecht kwam toch uit de lucht vallen. Een vrije trap werd snel genomen op de diepgaande rechtsback van Sliedrecht. Een NSVV-aanvaller was bij de les en kon de bal onderscheppen.

Waarschijnlijk was de gedachte al bij de vervolgactie, want de bal werd half geraakt en belande precies voor de voeten van de diepgaande rechtsback van Sliedrecht. De NSVV-verdediging was uit positie en de rechtsback legde de bal eenvoudig op de voor het doel geheel vrijstaande Sliedrecht spits Nordin el Hassani. Eenvoudig kon hij Sliedrecht op voorsprong brengen. Sliedrecht tankte vertrouwen uit dit cadeautje en ging beter tegenstand bieden.

Net voor rust kwam er toch gerechtigheid. Mitchel Louwerens draaide een corner zo goed in dat de Sliedrecht keeper alle moeite had om een direct doelpunt te voorkomen. De keeper tikte de corner tegen de lat en in de rebound kon Quinton Burk de bal inkoppen. Snel daarna kwam het rustsignaal. Op een lekker moment had NSVV een gevoelige tik uitgedeeld. NSVV kon weer met een schone lei aan de tweede helft beginnen. De supporters van NSVV hadden er alle vertrouwen in dat de beste ploeg vanzelf zou komen bovendrijven.

2e helft

In de tweede helft begon NSVV met een miscommunicatie tussen rechtsback Lars van der Heiden en keeper Jarmo Hartgers. Beide dachten waarschijnlijk dat de ander de bal wel zou hebben. De derde die er in dit geval mee vandoor ging was Sliedrecht speler Cedric Tokromo. Hij zei dankjewel en tikte de bal langs Jarmo in het doel. Sliedrecht ontving weer een boost en NSVV wilde snel de euforie van Sliedrecht de kop in drukken. Binnen een paar minuten was het weer gelijk. De eerste kans was voor Finn Langerak. Alleen voor keeper Jasper Sprong lukte het niet om hem te verschalken. De mooiste aanval van de middag werd wel benut. Na een mooie combinatie speelde Kjetil Mol de diepgaande Mitchel Louwerens vrij. In het strafschopgebied aangekomen schoof Mitchel de bal langs de keeper en via de binnenkant van de paal in het doel. De stand was weer gelijkgetrokken, 2-2.

Met nog veertig minuten te spelen kon NSVV werken naar de overwinning. Idee op dat moment was dat als NSVV op voorsprong komt het verzet van Sliedrecht wel gebroken zal zijn. Hoe mooi is het dan dat een verdediger van Sliedrecht de fout in gaat en scheidsrechter Killy Mandemakers een strafschop aan NSVV toekent. Aanvoerder Mitchel Louwerens ging achter de bal staan. Zijn inzet was hard, maar naast het doel. Voor Sliedrecht ging de zon weer schijnen en ze kregen er weer zin in.

Het laatste half uur werd een spektakelstuk waar NSVV niet op zat te wachten. NSVV had drie grote kansen, maar Sliedrecht ook. De drie grote kansen voor NSVV was tweemaal een perfect gegeven voorzet van Jasper Huisman. Tweemaal werd vergeten de voorzet te promoveren tot doelpunt. Jeroen Voshart heeft al menig van dergelijke vrije kopkansen erin gekopt, maar vrij bij de tweede paal kopte hij net naast. De tweede keer was het de beurt aan Wessel van Haren. Ook Wessel is de man die je in dergelijke posities wilt krijgen, maar ook Wessel kopte de bal naast.

Laatste grote kans was voor Jeroen Voshart, maar dit had hij zelf niet in de gaten. De verdediging van Sliedrecht miste een voorzet en Jeroen rekende daar niet op. Bij de tweede paal kwam hij er te laat achter dat dit een levensgrote kans was om de bal simpel binnen te tikken.

Na de wedstrijd bleek NSVV wel een plekje gestegen te zijn op de ranglijst, maar dit hadden gewoon drie plekken kunnen zijn als NSVV gewonnen had. Er is natuurlijk niets aan de hand en NSVV heeft alleen niet de mogelijkheid gegrepen om wat meer rust in de klassering richting het einde van het seizoen te creëren. Positieve is dat NSVV onder druk vaak goed voor de dag komt en volgende week er weer eens een thuiswedstrijd op het programma staat. In de ranglijst van alle thuiswedstrijden staat NSVV 3e van boven en in dezelfde ranglijst van alle uitwedstrijden staat NSVV 3e van onderen. De thuiswedstrijd komende zaterdag is tegen BVCB waar uit gelijk tegen gespeeld is. Achterstand op BVCB is slechts 1 punt. Kom allen kijken hoe NSVV met stip gaat stijgen op de ranglijst.

Klik op NSVV voor meer informatie over de club.
Klik op NSVV voor meer artikelen over de club.

Papendrecht klimt naar linkerrijtje na 3e zege op rij

Op zaterdag 16 maart speelde Papendrecht uit tegen Brielle. De thuisploeg stond net onder de streep maar had net zoveel verliespunten. In saaie wedstrijd, die pas in de slotfase tot leven kwam, pakte Papendrecht voor de derde keer op rij de volle buit.

De eerste helft was het aanzien nauwelijks waard. Twee ploegen die achteruit hingen, matig voetbal en veel foute passes. Een bal op de paal van Brielle en een bal op de lat van Papendrecht waren de enige noemenswaardige momenten.

Na de rust kabbelde de wedstrijd aanvankelijk rustig verder. In een wat mindere fase van
Papendrecht kwam Brielle enige keren gevaarlijk door. In de 65e minuut leidde dat tot de 1-0. Een voorzet van de rechterkant werd met een bekeken volley afgerond door Jordy Braber.

Na het doelpunt was Papendrecht even van slag maar herpakte zich in het laatste kwart. De gasten drukten Brielle verder naar achter, kregen mogelijkheden en kwamen in de 80e minuut op gelijke hoogte. Na aangeven van Justin Beemsterboer verscheen Lorenzo van Wijk dankzij een geweldige actie alleen voor Brielle keeper Nigel Keehnen en schoof
vervolgens de 1-1 binnen.

Daarna ontbrandde de wedstrijd. Beide ploegen zochten de aanval waardoor aan beide kanten mogelijkheden ontstonden op de voorsprong. Toen in de 88e minuut scheidsrechter Jaggan naar de stip wees, zakte bij de supporters van Papendrecht de moed in de schoenen. Vlak daarvoor had centrale verdediger Cees Baars in een duel op de achterlijn in de ogen van de scheidsrechter een overtreding gemaakt. Routinier Lex van Dommelen wist wel raad met het buitenkansje en jaste de bal in de kruising: 2-1.

Met de moed der wanhoop ging Papendrecht op zoek naar de gelijkmaker. Eén van de
aanvallen eindigde in de zestienmeter waar de bal vervolgens als in een flipperkast voor
diverse voeten terechtkwam zonder dat er een schot op doel volgde. Uiteindelijk was het
invaller Wesley Tilroe die de bal oppikte en na een prima actie de bal achter Nigel Keehnen
schoot. Terwijl de Papendrechtse fans opgelucht ademhaalden en met hun gedachten al bij
een mooi gelijkspel zaten, viel zowaar nog de 2-3.

In één van de laatste aanvallen werd de bal in het strafschopgebied van Brielle gebracht. Na een scrimmage viel de bal voor de voeten van Lorenzo van Wijk die met een verwoestend schot de winnende binnenschoot. Niet veel later floot scheidsrechter Jaggan voor het einde. Een mooie zege waar een gelijkspel misschien terecht was geweest maar dat maakt het niet minder mooi.

Door de overwinning staat Papendrecht nu in het linkerrijtje. De komende twee weken heeft de ploeg geen competitieverplichtingen. Op zaterdag 6 april volgt de uitwedstrijd tegen nummer 2 Spijkenisse.

Klik op vv Papendrecht voor meer informatie over de club.
Klik op vv Papendrecht voor meer artikelen over de club.

 

Wedstrijdverslag MVV’27 – Victoria’04

Op het hobbelige veld van Sportpark De Commandeur in Maasland werd een pittig
maar sportief duel uitgevochten door twee fanatiek spelende ploegen. Bij Victoria’04 wist MVV’27 met 0-4 de thuisploeg te verslaan. Doch nu bleken de rollen omgekeerd.

Victoria’04 trachtte zich te revancheren tegen een MVV’27, dat een groot aantal
basisspelers noodgedwongen miste. De Vlaardingse formatie koos waar mogelijk de
aanval en in de omschakeling probeerde een risicoloos spelend MVV’27 iets terug te
doen. Beide defensies sloten op tijd, zodat er weinig doelkansen ontstonden. Na een
half uur spelen kreeg Nailey Girigorie de beste mogelijkheid om Victoria’04 op
voorsprong te zetten.

Na een vloeiend lopende aanval schoot hij de bal via een graspolletje van dichtbij precies in de grijpgrage handen van de keeper van MVV’27. Ook de thuisclub bleek niet bij machte een doelpunt te forceren, waardoor de ruststand op 0-0 bleef steken.

De tweede helft gaf hetzelfde spelbeeld te zien: een aanvallend ingesteld Victoria’04 tegen een sterk verdedigend Maaslands collectief. Naarmate de wedstrijd vorderde kreeg Victoria’04 steeds meer vat op het spel van de thuisclub. Het duurde tot de 80ste minuut voordat de score kon worden geopend. Een hoge bal op Nailey Girigorie werd in één tijd met het hoofd verlengd naar Lars Kortleven, die alle gelegenheid kreeg om de bal in het doel te lopen: 0-1.

MVV’27 joeg in de resterende tijd op de gelijkmakende treffer, doch bleek niet bij machte om Victoria’04 van de volle winst af te houden.

Klik op sc Victoria’04 voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sc Victoria’04 voor meer informatie over de club.

Wim de Jong is de trotse aanvoerder van Nieuw Lekkerland

Al sinds zijn jeugd droomde Wim de Jong ervan om de groene grasmat te betreden, en bij Nieuw-Lekkerland heeft hij zijn thuis gevonden als aanvoerder. Op 28-jarige leeftijd draagt hij met trots de aanvoerdersband van deze club, waar hij al zeven seizoenen het spel van de Lekkerlanders verdeeld.

,,Toen ik vorig jaar tot aanvoerder werd benoemd, voelde dat als een eer’’, deelt De Jong. Degene die vorig jaar aanvoerder was raakte geblesseerd en De Jong draagt sindsdien de band om zijn arm. Hij deed altijd al zijn ding op het middenveld van Nieuw Lekkerland, maar nu mag hij de band van de club, waar hij al lange tijd speelt, dicht bij zijn hart dragen. Nu is het mijn beurt om zijn ervaring te delen en het team te leiden. ,,Het is een goede groep jongens, waar ik een goede band mee heb’’, verteld de Bergambachter.

Binnen en buiten de lijnen

Met zijn positie op het middenveld neemt Wim de leiding op zich, zowel op als buiten het veld. ,,Ik probeer vaak bezig te zijn met het organiseren van het spel en het coachen van mijn teamgenoten,’’ zegt hij. ,,Communicatie is belangrijk en ik probeer altijd duidelijk en ondersteunend te zijn naar mijn teamgenoten’’. Maar eigenlijk is zijn rol niet veranderd sinds hij aanvoerder is geworden. ,,Ik doe niet anders dan normaal. Binnen het veld zet ik iedereen neer en buiten het veld praat ik met de jongens uit het team, maar dat deed ik al voordat ik aanvoerder werd’’. De 28-jarige De Jong probeert op deze manier te pijlen hoe zijn medespelers uit zijn team zich voelen in de groep en op het veld.

Fanatieke achterban

De Jong’s liefde voor de club Nieuw-Lekkerland gaat verder dan alleen het voetbalveld. Hij prijst de club voor de warme sfeer en fanatieke achterban. Het is meer dan alleen voetbal in Nieuw Lekkerland. ,,De supporters zijn fantastisch en vormen een hechte kern die ons altijd aanmoedigt. Elke zaterdag zijn ze er weer’’, vertelt de Nieuw-Lekkerland-aanvoerder. ,,Ik voetbal hier met veel plezier, omdat de sfeer goed is en we op een mooi niveau spelen’’, zegt hij.

Als geboren en getogen Bergambachter koestert Wim zijn band met zijn geboorteplaats, maar hij vindt ook dat Nieuw-Lekkerland hem goed doet en dat hij daar volledig op zijn plek zit. Bij Jodan Boys, de club waar hij eerder speelde, had hij veel concurrentie. Bij Nieuw Lekkerland word hij gewaardeerd en speelt hij iedere minuut. Ooit hoopt de spelverdeler nog terug te keren naar het dorp waar hij is geboren. ,,Dat zou misschien wel leuk zijn, maar voorlopig zit ik goed bij Nieuw Lekkerland.

Vastberaden

Met grote ambitie blikt De Jong vooruit op het huidige seizoen. ,,We staan voor een uitdaging, maar ik geloof in ons team,’’ zegt hij vastberaden. Nieuw Lekkerland staat op dit moment in de degradatiezone en moet uitkijken voor degradatie. ,,Vorig seizoen maakten we hetzelfde mee. Tot de laatste speeldag was het spannend en uiteindelijk speelden we ons hierin veilig. Ik hoop dat we dat dit jaar nog een keer kunnen doen. Maar dat mag van mij wel wat eerder dan vorig seizoen’’, grapt de middenvelder. Nieuw Lekkerland maakte een sterkte start, maar moet duidelijk vechten voor ieder punt. ,,We moeten iedere wedstrijd weer gas geven. We zijn in gevaar, maar willen er heel graag inblijven’’, ambieert De Jong.

Klik op Nieuw Lekkerland voor meer artikelen over de club.
Klik op Nieuw Lekkerland voor meer informatie over de club.

Ro van der Linden (73) al 18 jaar teamleider van VV Hardinxveld

In de wereld van amateurvoetbalclubs zoals VV Hardinxveld zijn het niet alleen de spelers op het veld die de aandacht verdienen. Achter elke amateurploeg staat een toegewijde teamleider die zich inzet voor het welzijn en de prestaties van het team. Voor VV Hardinxveld is dat de 73-jarige Ro van der Linden.

Wat maakt het zijn van teamleider zo speciaal voor Ro van der Linden? Voor Ro draait het allemaal om de band die hij met de spelers heeft opgebouwd. Hij geniet ervan om na de wedstrijd samen met de jongens te zitten, te grappen en te dollen. ,,Cynische opmerkingen en gekkigheid met de jongens zijn altijd leuk. Dan hebben we een prettige avond of middag na de trainingen en wedstrijden’’, vertelt Ro. Maar het zijn niet alleen de gezellige momenten die het werk van een teamleider zo waardevol maken. Ro benadrukt ook de blijdschap die hij voelt na een overwinning, wanneer het drankje net iets lekkerder smaakt en de sfeer onderling goed blijft.

Ro heeft een hoge betrokkenheid bij het eerste elftal VV Hardinxveld. ,,Ze zeggen dat je na een tijdje onderdeel van het meubilair wordt, en dat is ook wel een beetje zo’’, grapt Ro. In 2006 begon Ro aan zijn klus aan teamleider. Hij organiseert van alles voor de jongens; van kleding tot bidons. Al is er volgens de ervaren teamleider wel veel veranderd in de tijd dat hij teamleider is. ,,Vroeger waren er eigenlijk twee verenigingen in één. We hadden een zondag- en een zaterdagafdeling. Nu is het één club. Dat was in het begin wat kleiner met alleen een eerste en een tweede elftal, maar nu is het allemaal weer groter. Ook de jongens uit de jeugd zijn anders, al is dat een generatiedingetje, die veranderen ook’’, vertelt Ro.

Kampioenschap 2009

Hij heeft de vereniging zien groeien met kampioenschappen, maar hij kent de ploeg ook in mindere tijden, bij degradaties. ,,De kampioenschappen en promoties via de nacompetities zijn dingen die je niet vergeet. Dat zijn wel de hoogtepunten van mijn tijd als teamleider’’, zegt Ro. In 2009 maakte hij zijn eerste kampioenschap met Hardinxveld mee. ,,Als je iets voor het eerst meemaakt, is dat altijd extra mooi’’, weet de teamleider.

Alle jongens uit de selectie weten niet beter dan dat Ro de teamleider is van het eerste elftal. Ro heeft alle spelers stuk voor stuk zien opgroeien en uit de jeugd door zien breken. ,,Je bouwt een band op met de jongens. Je ziet iedereen drie keer per week en maakt een praatje met ze’’, vertelt hij. Wat niet iedereen bij Hardinxveld zal weten, is dat hij vroeger twintig seizoenen bij Kozakken Boys onder de lat stond. Voordat hij naar Werkendam vertrok, speelde hij wel al bij Hardinxveld, tot zijn achttiende.

De jaren gaan tellen

Maar waarom heeft Ro ervoor gekozen om juist bij VV Hardinxveld actief te zijn? Voor Ro is het antwoord eenvoudig: het is de club waar hij is opgegroeid en waar hij zijn liefde voor voetbal heeft ontwikkeld. Het teamleiderschap bij Hardinxveld houdt hem jong, al vraagt Ro zichzelf iedereen weer af of hij niet moet stoppen. ,,De jaren gaan toch tellen’’, zegt Ro. Maar vooralsnog heeft Ro het ieder jaar weer naar zijn zin bij de vereniging.

Eén groot hoogtepunt ieder jaar is het trainingskamp, dan Ro al sinds 2012 organiseert. ,,Het wordt steeds groter’’, vertelt Ro. Want, waar de jongens vroeger nog in Nederland bleven voor een weekendje weg, gaan ze nu naar het buitenland voor vier á vijf dagen. Maar dat vind Ro alleen maar mooi, want hij gaat zelf uiteraard ook mee. ,,Het zijn voor 90% jongens van de eigen vereniging, dus we weten wel wat voor vlees we in de kuip hebben. Dan durven we zo’n tripje naar het buitenland wel aan.

Klik op VV Hardinxveld voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Hardinxveld voor voor meer informatie over de club.

 

Maarten Vintges op zijn plek als keeperstrainer van De Zwerver

Lange tijd was profvoetballer worden de droom van de Nijmeegse Maarten Vintges. Na de jeugdopleiding van NEC, vervolgde de doelman zijn carrière bij amateurverenigingen als Beuningse Boys, NEC amateurs, Alverna en VVGZ. Nu deelt de ervaren doelverdediger zijn kennis van het keepersvak bij VV De Zwerver. ,,Dat is het leukste wat er is’’.

Hij speelde tot zijn zestiende in de jeugd van NEC. Een aantal lichtingen voor Jasper Cillessen had ook Maarten Vintges de droom om het te schoppen tot het eerste elftal. Deze droom werd geen werkelijkheid. Hij keerde terug op amateurniveau bij de Beuningse Boys, waar hij een aantal jaar in het eerste elftal speelde. Ook speelde hij bij de amateurs van NEC in de hoofdklasse. Via Alverna belandde hij bij VVGZ, want hij verhuisde naar Zwijndrecht. Een vriend van hem was daar actief. ,,Die link was makkelijk gelegd’’, zegt de 40-jarige keeperstrainer. Vier jaar lang speelde hij voor de gelukvogels uit Zwijndrecht, waarna hij op zijn 35e de handschoenen in de kast legde.

Als keeperstrainer is hij ondertussen ook al weer vijf seizoenen actief. Hij deelt zijn kennis graag met de talentvolle keepers van De Zwerver. Maar, voordat hij vorig seizoen aansloot bij De Zwerver, deed hij dat eerst vier jaar bij Dubbeldam uit de vierde klasse. Hier zaten wel een hoop coronajaren tussen. Bij Dubbeldam verloor hij na een aantal jaren de uitdaging en motivatie.

Talentvolle keepers

Die uitdaging voelt hij bij De Zwerver wel. ,,Ik heb het ontzettend naar mijn zin op de Kinderdijk. De faciliteiten zijn beter en het niveau op de trainingen ligt hoger. Het is twee niveaus hoger dan Dubbeldam, wat ook zorgt voor een mooie uitdaging. Bij De Zwerver lopen veel talentvolle keepers rond die graag beter willen worden. Dan is het leuk om ze te helpen en te zien groeien’’, verteld Vintges.

Met doelmannen als Siggy Schutte, Lukas Bijleveld, Angel Kielema en Kevin van Meerkerk heeft Vintges vier leergierige keepers voor zich die stuk voor stuk beter worden en de ambitie hebben om de doelman van het eerste elftal te worden.

Volgens Vintges is het trainen van de keepers bij De Zwerver een mooi vak. Hij legt uit dat de meeste keepers op dit niveau de benodigde kwaliteiten al hebben en hij juist met zijn ervaring de keepers op andere vlakken goed kan helpen. ,,Op dit niveau hoef je keepers niet meer uit te leggen hoe ze moeten vallen of een bal uit de bovenhoek moeten plukken, maar juist hoe ze positioneel beter kunnen staan of hun medespelers beter kunnen coachen. Hier kan ik mijn ei in kwijt’’.

Op zijn 35e stopte hij met het voetballen in een eerste elftal. Maar de binding met een eerste elftal is nog steeds wat hem heel erg blij maakt. ,,De humor in de kleedkamer, het werken op de training en het toewerken naar de zaterdag is het leukste wat er is. Ik train zelfs nog weleens mee met de selectie’’, zegt de liefhebber.

De juiste balans

Ook de doelmannen van De Zwerver sprekend lovend over de keeperstrainer. ,,Voor mij voelde het de eerste dag al het alsof hij al jaren een vriend van me is. Het is een fijne gast en ook in de kleedkamer is het een echte gangmaker’’, zegt VV De Zwerver-doelman Siggy Schutte over zijn leermeester. Hier kan Vintges zich goed in vinden. ,,In de kleedkamer en op trainingskamp is het altijd lachen. Ik ben altijd in voor een dolletje, dat weten de jongens ook’’, verteld hij. ,,Maar’’, voegt hij eraan toe, ,,Zo lang er maar hard gewerkt wordt op de training’’.

Klik op de Zwerver voor de laatste artikelen over de club.
Klik op de Zwerver voor meer informatie over de club.

 

Jan de Bruijn vindt voetbalplezier terug bij VV Ameide

Het voetbalplezier dat hij een tijdje kwijt was, heeft hij weer teruggevonden bij zijn jeugdclub VV Ameide. Na een periode van drie seizoenen bij Kozakken Boys en verschillende try-outs bij verschillende BVO’s  is de 18-jarige linksbuiten weer terug op het oude nest. ,,Ik wil weer lekker voetballen.’’

Lange tijd kon de creatieve buitenspeler, die overigens ook vanuit de spits en de ’10 positie’ uit de voeten kan, niet genieten van het spelletje. Op zijn vijftiende vertrok de 18-jarige buitenspelen vanuit de JO16-1 naar Kozakken Boys en besloot drie jaar laten om terug te keren naar Ameide. ,,Ik ben blij om terug te zijn. Het was een warm welkom’’, vertelt hij.

Stap in de goede richting

,,Het voelde gewoon het beste’’, zegt hij over zijn keuze om weer terug te keren bij VV Ameide. ,,Het is vertrouwd. Ik kende de trainers en de technische commissie dus de link was snel gelegd’’. Na een vierjarige periode bij Kozakken Boys uit Werkendam is De Bruijn terug. Ook liep hij stage bij meerdere BVO’s. ,,Ik moest als 16-jarige jongen meedoen met de onder 21. Dan moet je wel heel goed zijn voor je leeftijd en ik kwam simpelweg wat te kort’’, vertelt de buitenspeler over zijn ervaringen. Door terug te keren bij VV Ameide, dat uitkomt in de vierde klasse E, doet De Bruijn een kleine stap terug, maar is hij blij met deze transfer en voelt het als een stap in de goede richting. ,,Ik wil gewoon lekker voetballen. Uiteindelijk vind ik het een mooie stap om het plezier terug te vinden en het naar mijn zin te hebben op het veld’’.

De eerste seizoenshelft was de overschrijving van De Bruijn nog niet compleet, dus mistte hij veel wedstrijden. Wel speelde hij twee oefenwedstrijden, waarin hij in beide wedstrijden wist te scoren. Voor de winterstop mocht hij nog één keer invallen. Zijn overschrijving was eindelijk voldaan en zo kon hij een half uurtje invallen. ,,Dat was wel weer lekker’’, blikt de flankspeler terug. Na de winterstop bleek dat half uurtje toch fataal te zijn geweest, want hij verrekte zijn hamstring. Maar de fysiek sterke buitenspeler komt er snel bovenop, want twee weken later staat hij alweer op het veld.

Dreiging

In het vervolg van de competitiejaargang hoopt de rechtspoot vooral veel te voetballen en genieten van het spelletje. ,,Ik wil mezelf laten zien bij VV Ameide en belangrijk zijn met veel goals en assist’’, ambieert De Bruijn. Als buitenspeler zorgt hij voor de dreiging vanaf de linkerkant en ook vanuit de spits of als aanvallende middenvelder is de creatieve speler een gevaar voor iedere tegenstander uit de vierde klasse.

In de kleedkamer houdt De Bruijn zich gedeisd. Het is een rustige jongen die vooral zijn voeten laat spreken op het veld. ,,Ik ben natuurlijk ook nog jong en redelijk nieuw in het team, dus ik ben best rustig’’, meent hij. ,,Als je goed speelt gaan mensen je vanzelf waarderen, maar zo werkt het volgens mij overal’’. Wel ligt De Bruijn goed in de groep en is het vooral fijn om weer onderdeel van een team te zijn. ,,Iedereen gaat goed met mij om’’, zegt De Bruijn.

Gevarenzone

Ameide moet dit seizoen oppassen voor degradatie naar de vijfde klasse. Met de nieuwe degradatieregeling zijn er zes ploegen die degraderen. VV Ameide, staat op het moment dat dit geschreven is in de gevarenzone. Wel is de ploeg van Pieter van Zessen al sinds december vorig jaar ongeslagen en weet het de weg omhoog langzaam te vinden.

Klik op VV Ameide voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Ameide voor meer artikelen over de club.

Mike van Kraaij: ,,Ik ben een echte winnaar’’

De 31-jarige Mike van Kraaij is onderdeel van de Sliedrecht Brigade. Een nare blessure hield hem de eerste seizoenshelft aan de kant, maar na de winterstop laat de verdediger weer zien hoe belangrijk hij kan zijn voor het elftal van Sjoerd van der Waal. De nog altijd ambitieuze voetballer neemt ons mee in zijn voetbalreis.

Geboren Culemborger speelde een groot gedeelde van zijn jeugdige voetbaljaren bij Vriendenschaar en maakte daarin één uitstapje naar Feyenoord. Al op jonge leeftijd maakte de verdedigend ingestelde voetballer zijn debuut voor het eerste elftal van Vriendenschaar. Hij maakte een mooie stap naar FC Lienden, maar kwam daar niet verder dan alleen meetrainen met het eerste elftal. Op zijn twintigste besloot Van Kraaij de handdoek in de ring te gooien. Andere dingen gingen zwaarder tellen voor Van Kraaij, want hij kreeg op jonge leeftijd een dochtertje en ging zich richten op een maatschappelijke carrière. Op 22-jarige leeftijd begon het voetballen toch weer te kriebelen en hij sloot zich aan bij VV Tricht. Via zijn oude club Vriendenschaar en een aantal seizoenen bij De Bilt, sloot hij zich aan bij Sliedrecht, waar hij al vier seizoenen lang de opbouw verzorgd.

In het begin van het huidige seizoen liep Van Kraaij een scheurtje op in zijn voorste kruisband, waardoor hij er een aantal maanden uit heeft gelegen. Na de winterstop is hij weer volledig fit geraakt en speelt hij zonder zorgen. Van origine doet hij dat op ‘zes’. Al kan hij zich naar eigen zeggen nog veel verbeteren in het verdedigen. ,,Ik ben geen echte verdediger, al sta ik de laatste tijd wel veel centraal achterin. Daar moet ik mezelf nog steeds in verbeteren, zelfs op mijn leeftijd’’, grapt hij. ,,Ik wil altijd de bal voor me hebben, dus dan is centraal achterin ook goed’’, zegt de Sliedrecht-verdediger.

Winnaarsmentaliteit

,,Mike is de leider en het aanspreekpunt voor het gehele team, met een geweldige winnaarsmentaliteit’’, waren de woorden van Sliedrecht-trainer Sjoerd van der Waal. Het zijn woorden waar Van Kraaij dankbaar voor is én zich goed in kan vinden; ,,Ik heb dat leiderschap wel echt moeten ontwikkelen. De winnaarsmentaliteit heb ik altijd gehad, alleen niet altijd op de juiste manier. Vroeger had ik oudere jongens in mijn team waar ik veel van heb kunnen leren. Nu moet ik deze rol oppakken, aangezien we een hele jonge groep hebben. Ik voel me nu geroepen om op te staan als leider en aanspreekpunt’’.

Want een jonge groep is het. Sliedrecht, uitkomend in de eerste klasse D, staat stijf onderaan en moet vechten voor een plek in de nacompetitie. Van Kraaij houdt vertrouwen en is positief. ,,In deze jonge groep zit heel veel potentie. De jongens uit ons team komen van een ander niveau en je ziet dat ze de potentie hebben om op dit niveau te voetballen, maar dit heeft wel tijd nodig. Onze spelers zijn nog niet zo ver in hun ontwikkeling als dat de spelers van andere clubs uit onze competitie zijn. We verliezen de wedstrijden die we spelen vaak op mannelijkheid en volwassenheid’’, verteld Van Kraaij.

De Baggeraars

Als leider van ‘De Baggeraars’, is Van Kraaij continu bezig met de organisatie. ,,Ik probeer een verlengstuk te zijn van de trainer door de basisprincipes en afspraken erin te slepen’’, verteld de verdediger over zijn speelstijl. Hij is zich ervan bewust dat het belangrijk is om de organisatie te bewaren en je als team vast te houden aan de spelprincipes en speelwijze. ,,Ik wijs mijn medespelers op onze afspraken en stel mijn teamgenoten de vraag of ze snappen wat er van ze wordt gevraagd. In het veld gaat het namelijk allemaal veel sneller dan de magneetjes tijdens de bespreking. Je moet het in het veld écht begrijpen en weten waar je moet staan. Alleen dan kunnen we de degradatie voorkomen’’, weet Van Kraaij.

Klik op Sliedrecht voor de laatste artikelen van de club.
Klik op Sliedrecht voor meer informatie over de club.

Duijzer & Schaap kiezen voor Noordeloos

De eerste selecties van de mannen- én vrouwenafdeling van Noordeloos kennen twee enthousiaste coaches. Hans Duijzer tekent voor een derde seizoen bij de eerste herenselectie en Ron Schaap begint aan een klus bij het eerste vrouwenelftal. In een duo interview maken we kennis met de twee hoofdtrainers.

Hans Duijzer verlengt bij Noordeloos. Nooit had hij de ambitie om hoofdtrainer te worden, maar toch staat hij straks alweer drie jaar voor de groep van het eerste elftal van Noordeloos. ,,Ik sta niet graag in de spotlights’’, bevestigt Duijzer. De hoofdtrainer is gek van het behalen van goede resultaten, al smaakt het biertje na de wedstrijd niet minder lekker als er wordt verloren. ’’Gezelligheid en saamhorigheid zijn in mijn ogen toch belangrijke pijlers voor een goed resultaat”. Dat Duijzer niet graag in de picture staat, is volgens hem zelf een valse bescheidenheid. ,,Ik sta niet graag in de belangstelling. Het is leuk als mensen een praatje komen maken over de wedstrijd of over totaal wat anders, maar daar blijft het dan ook bij’’, vertelt hij.

Op de vraag waarom hij dan toch hoofdtrainer is geworden, heeft hij een duidelijk antwoord. ,,De voorzitter vroeg of ik interesse had om het eerste te trainen en ik zag dat er wel potentieel in deze spelersgroep zat. Ik wil dat de ploeg een systeem speelt waar iedereen in zijn kracht speelt. Dan gaan we resultaten halen en hebben we plezier. Het moet natuurlijk wel leuk blijven’’, benadrukt Duijzer.

,,Hier geniet ik van’’

Eigenlijk voelt Duijzer zich meer op zijn gemak met in een rol in de luwte. Bijvoorbeeld, als trainer van een tweede elftal, wat hij jarenlang bij VVAC deed. Daarna stapte hij in bij de jeugd van Noordeloos. Nu is hij toch alweer drie jaar hoofdtrainer van het eerste elftal en dat doet hij met veel genoegen. ,,De club wil dolgraag met me door en ik heb ook een goed gevoel. De voorzitter ziet ook dat er wat in beweging gekomen is binnen de vereniging. Het is ook heel gezellig en we halen momenteel mooie resultaten. Daarnaast is het leuk om jongens uit de jeugd over te zien komen die ik in het verleden heb getraind, daar geniet ik van’’.

Vrouwenelftal

Ook de vrouwentak van Noordeloos heeft een enthousiaste trainer aan weten te stellen in de persoon van Ron Schaap. Schaap is een ervaren trainer, want al op zijn veertiende begon hij met het trainen van jeugdelftallen. Door een zware blessure, een beenbreuk, kon hij het voetballen op jonge leeftijd wel vergeten. Bij SVW is hij zijn eerste team gaan trainen. Als leergierige tiener is hij aangesloten bij de D’tjes en groeide hij door naar de C’tjes. Op deze manier werkte hij zichzelf omhoog door cursussen en diploma’s te behalen. In 2013 kwam hij voor het eerst in contact met een vrouwenelftal.

In 2017 kwam hij al in contact met Noordeloos over het trainen van het vrouwenelftal, maar beide partijen kwamen er op dat moment niet uit. Via de vrouwen van Barendrecht is hij uiteindelijk toch bij Noordeloos terecht gekomen. ,,Ook door de drukke thuissituatie moest ik besluiten om een stapje terug te doen. Vanaf de winterstop van deze jaargang is Schaap begonnen bij Noordeloos. ,,Er zit muziek in de selectie, dus het bevalt goed’’, zegt hij over zijn eerste maanden als hoofdtrainer. ,,Noordeloos is een leuke, sociale vereniging’’, vindt Schaap. Over zijn meidengroep is hij zoals gezegd ook tevreden. ,,Ik zie dat iedereen leergierig is. De trainingsopkomst is goed en ze ontwikkelen zich goed. Het afgelopen halfjaar hebben ze het moeilijk gehad. Ze degradeerden van de derde naar de vierde klas. Dat kwam ook doordat ze niet echt leiding hebben gehad. Nu maken we stappen en pakken we ook punten’’, vertelt Schaap over de ontwikkeling van zijn meidenelftal’’.

Klik op SV Noordeloos voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SV Noordeloos voor meer informatie over de club.

Aron van Andel terug in de basis bij Hardinxveld

De verdedigende middenvelder uit de ploeg van Hardinxveld keert dit seizoen na een afwezigheid van drie jaar terug in het elftal. Een ingescheurde achterste kruisband hield hem jaren aan de kant, maar Van Andel verloor de motivatie nooit. ,,Betrokken blijven bij het team is het beste medicijn’’.

,,Aron is een hele belangrijke speler voor ons. Het is waanzinnig om te zien hoe snel hij zich weer in de basis heeft weten te knokken’’, waren de woorden van hoofdtrainer Theo de Boon. ,,Dat is mooi om te horen’’, reageert Van Andel op de positieve woorden van zijn trainer. Zelf is de middenvelder ook blij om weer op het veld te staan, want hij weet ook hoe het anders kan zijn. Hij neemt ons mee in het ontstaan van zijn ‘horrorblessure’.

,,Tijdens de corona periode ging ik potje zaalvoetballen met vrienden, dat deden we wel vaker. Ik ben altijd fanatiek, dat was ik ook dit potje. In de laatste wedstrijd die ik speelde wilde ik een bal binnen houden. Dat mislukte en ik kwam in contact met de muur. Het voelde eigenlijk niet zo pijnlijk en ik kon zelfs nog even doorvoetballen. Maar, al snel werd mijn knie stijf en kreeg ik steken. Ik besloot om er toch even door mijn fysio naar te laten kijken. Het bleek al snel heftiger dan ik dacht. Mijn fysio stuurde me door naar de huisarts en vervolgens naar de orthopeed. Ik had mijn achterste kruisband ingescheurd. De dokter vergeleek het met een autoblessure na een ongeluk en wees op een natuurlijk herstel’’.

Symbolische rentree

Het natuurlijke herstel is er nooit gekomen. Na een halfjaar werken met de fysio merkte Van Andel weinig verbetering. Zijn knie stond stil en kon niet draaien. Een halfjaar na het ontstaan van zijn blessure in augustus 2020 is er in het Erasmus MC een nieuwe MRI-scan gemaakt. Er was geen mogelijkheid op een natuurlijk herstel. Er moest geopereerd worden, maar daar moest de middenvelder een halfjaar op wachten. Uiteindelijk vond de operatie plaats in maart 2022. Precies een jaar later, stond Van Andel weer op het veld met het tweede elftal van Hardinxveld. In de laatste wedstrijd van dat seizoen maakte hij zijn rentree in het eerste elftal. ,,Dat was meer symbolisch, maar het was ook een prachtig moment’’. Nu is hij weer vaste kracht. ,,Het is geweldig om weer elke week op het veld te staan. Ik voel me de laatste wedstrijden pas echt weer 100% fit. In de eerste wedstrijden hield ik nog wel eens in, omdat ik bang was voor een blessure, maar ook dat is helemaal verdwenen. Dat is een lekker gevoel’’, benadrukt Van Andel.

Stofzuiger

Lijnen dichtlopen, ballen afpakken en inleveren bij de goede kleur is zijn grootste kwaliteit. Na al het harde werken kan de stofzuiger op het middenveld elke week weer laten zien hoe belangrijk hij voor zijn ploeg kan zijn. ,,Het was een lange reis, maar ik heb mezelf altijd als onderdeel van het team gezien. In de tijd dat ik uitgeschakeld was, heb ik geprobeerd een rol als assistent-trainer op te pakken. Gelukkig luisterde Theo ook nog weleens naar mij’’, grapt hij. ,,Altijd bij de groep blijven, dichtbij zijn bij de wedstrijden en trainingen, pionnen uitzetten en de derde helft meedoen zijn de beste medicijnen om de motivatie de houden’’, tipt Van Andel.

Er was voor Van Andel ook geen reden om te stoppen, want voetballen bij Hardinxveld is zijn hele leven. Al vanaf kleins af aan speelt de middenvelder bij zijn vereniging. ,,Zelfs de jongens waar ik in de jeugd mee heb gevoetbald, zitten nu in het eerste elftal. Om daar nu nog samen mee te spelen, is fantastisch’’.

Klik op VV Hardinxveld voor de laatste artikelen over de club.
Klik op VV Hardinxveld voor voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.