Home Blog Pagina 11

Meer dan voetbal: FC Lienden zet volop in op vitaliteit en maatschappelijke verbinding

LIENDEN – Bij FC Lienden wordt al lang niet meer alleen gedacht in termen van goals en punten. Onder leiding van bestuurslid Vitaliteit Erwin Vermeer (54) timmert de club stevig aan de weg als sportvereniging met maatschappelijke betekenis. “We willen dat FC Lienden niet alleen vitaal is op het veld, maar ook daarbuiten.”

Vermeer groeide op tegenover het sportpark en speelde zijn jeugd bij FC Lienden tot aan de B1. Toen zijn kinderen gingen voetballen, keerde hij terug. “Ik raakte betrokken. Ik begon met het maken van foto’s voor de club en voor je het weet draai je helemaal mee.” Inmiddels is hij verantwoordelijk voor allerlei vitaliteitsinitiatieven binnen de club én lid van het bestuur.

“Vitaliteit gaat bij ons verder dan bewegen,” legt Vermeer uit. FC Lienden is aangesloten bij de Burense Sport Coöperatie, waarin alle acht voetbalverenigingen in de gemeente samenwerken aan bepaalde thema’s, opgedeeld in drie domeinen: de vitale vereniging, vitaal accommodatiebeleid en maatschappelijke vitaliteit. Elk jaar stelt de club een nieuw plan op. “Soms bouwen we voort op bestaande ideeën, maar er moeten ook altijd nieuwe initiatieven bij zitten.”

Een concreet voorbeeld is de inzet op vrijwilligers. “Zoals bij veel clubs zijn die lastig te vinden. Daarom verplichten we leden of ouders om per seizoen een vrijwilligerstaak te doen. Van helpen in de kantine tot ondersteuning bij toernooien – dat maakt echt verschil.” Financieel wordt er creatief meegekeken: van samenwerking met een buitenschoolse opvang tot gesprekken met bedrijven als DHL om het sportpark als pakketpunt te gebruiken. “Onze kantine staat doordeweeks leeg. Waarom zouden we die ruimte niet delen?”

Onder maatschappelijke vitaliteit vallen projecten waar Vermeer zichtbaar trots op is. Zoals de sociale activering. “We werken samen met de gemeente om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een plek te geven. Eén man helpt inmiddels dagelijks mee op het complex en is zelfs onderdeel geworden van ons walking football-team. Hij is helemaal opgenomen in de club.”

Daarnaast biedt FC Lienden plek aan het Nederlands Transplantatievoetbalteam, organiseert het de ‘Nijntje Beweegdiploma’s’ voor kinderen met een motorische achterstand en wordt het sportpark opengesteld voor scholen en buurtkinderen. “We willen geen gesloten bastion zijn. Kinderen moeten hier kunnen spelen, ook als er geen training is.”

Op het gebied van duurzaamheid en accommodatiegebruik loopt de club eveneens voorop. Er zijn zonnepanelen geplaatst, laadpalen aangesloten via de KNVB, en de businessruimte wordt actief aangeboden aan bedrijven als vergaderlocatie. “We hebben het complex ooit ingericht voor topvoetbal, maar nu gebruiken we het in de breedte. Voor sport én samenleving.”

Als bestuurder is Vermeer overtuigd van de koers. “We zijn een voetbalclub, maar ook een ontmoetingsplek. Vitaliteit is niet iets dat alleen op het veld begint en eindigt. Het zit in hoe je met mensen omgaat, hoe je als club midden in de samenleving staat. Daar werk ik elke dag met trots aan mee.”

Voor meer artikelen over de club klik op FC Lienden
Voor meer informatie over de club klik op FC Lienden

Honderd wedstrijden voor TEC: ‘Liever belangrijk hier, dan elders op de bank’

TIEL – In een tijd waarin voetballers vaker van club wisselen dan van voetbalschoenen, is het best bijzonder: Bo van Essen speelde dit seizoen zijn honderdste officiële wedstrijd voor TEC. De 26-jarige aanvaller uit Westervoort doet daar zelf nuchter over, maar geeft toe: “Het is toch mooi. In deze tijd is dat uniek.”

Van Essen begon zijn voetbalcarrière op jonge leeftijd bij SC Westervoort, maar stapte al snel over naar AVW’66, ‘de buren’. Zijn talent bleef niet onopgemerkt: op zijn twaalfde werd hij opgepikt door Vitesse, waar hij de volledige jeugdopleiding doorliep. “Ik heb daar echt alles meegemaakt”, vertelt hij. “Uiteindelijk werd ik kampioen met Jong Vitesse en was ik topscorer, maar ik mocht niet meedoen met de voorbereiding van het eerste. Daar kwam nog een knieblessure bovenop en er liepen veel Chelsea-huurlingen rond, dus mijn kansen waren beperkt.”

Van Essen voor een andere route. Hij ging studeren, vond een baan in de arbeidsbemiddeling en ging zijn geluk beproeven in het amateurvoetbal. Na een lastige periode in de Tweede Divisie bij De Treffers – waar corona roet in het eten gooide toen hij eindelijk een basisplaats af had gedwongen – vond Van Essen zijn draai bij DOVO. Daar scoorde hij in zes wedstrijden negen keer. De overstap naar TEC volgde al snel. “Léon Hese, met wie ik eerder werkte bij Vitesse, haalde me binnen. Hij zag het in me zitten, en het voelde meteen goed.”

In zijn eerste periode bij TEC kende Van Essen twee diverse seizoenen. In het eerste zat hij als nieuwe speler veel op de bank, maar handhaafde de ploeg vroeg in de Tweede Divisie. In het tweede jaar dwong de buitenspeler wél een basisplaats af en scoorde hij negentien doelpunten, maar degradeerde TEC weer naar de Derde Divisie. Wat hem het meest is bijgebleven? ‘’Ik maakte een hattrick tegen De Treffers. Het was lekker om op die manier mijn gram te kunnen halen.’’

Na dat topjaar stond Spakenburg op de stoep. ‘’Dat voelde als een logische stap omhoog. Maar uiteindelijk paste het niet. Ik kwam terug van een blessure, het spel lag me minder, en ik kreeg het gevoel dat ik niet echt in het plaatje paste. Dan kies ik liever voor een club waar ik elke week belangrijk kan zijn.”

En dat is TEC. “Hier voel ik me gewaardeerd’’, zegt Van Essen. Zijn honderdste wedstrijd voelde dan ook als een klein feestje. “Vooral in het amateurvoetbal is dat tegenwoordig bijzonder. Ik ben trots dat ik deze mijlpaal bij TEC heb kunnen halen.”

Het huidige seizoen verliep voor TEC teleurstellend. Zelf miste Van Essen tien wedstrijden door hamstringproblemen, maar kwam toch nog tot twaalf doelpunten. “Persoonlijk had ik er meer uit kunnen halen. Die blessure was een wake-upcall: ik moet gewoon topfit aan het volgende seizoen beginnen.”

Met de komst van trainer Eric Meijers kwam er meer structuur in het elftal. “Je merkte meteen verschil. We hadden zelfs een periode waarin we vijf keer op rij wonnen. Als we die lijn vanaf het begin hadden gehad, hadden we om promotie meegedaan.”

En dat is nu ook het doel voor komend seizoen. “Ik wil met TEC terug naar de Tweede Divisie. Dat is waar deze club thuishoort. Er komt een bredere groep aan, met jongere, regionale spelers. Ik heb er zin in. Laat dat nieuwe seizoen maar komen.”

Klik op sv TEC voor de laatste artikelen over de club.
Klik op sv TEC voor meer informatie over de club.

Wesley Dalebout groeit door bij ASV Brouwershaven

BROUWERSHAVEN – De eerste speelminuten in het eerste van ‘Brouw’ maakte Wesley

Dalebout (28) toen hij een ventje van vijftien was. Danny Sandhövel liet hem destijds debuteren bij ASV, maar daarna kende hij geregeld seizoenen doorspekt met blessures. Dit seizoen beleeft hij eindelijk een blessurevrij jaar zonder ’pijntjes’.

“Heerlijk! Ik kan niks anders zeggen op dat vlak. Na een lang blessureverleden is het wel eens lekker om gewoon pijnvrij te trainen en wedstrijden te spelen. Ik heb bijna vijf jaar gesukkeld met een onwillige hamstring. Van mijn vijftiende tot mijn twintigste voelde het gewoon beroerd aan en heb ik te slecht naar mijn eigen lichaam geluisterd. Ik weet dat er ook wel wat overbelasting om de hoek kwam kijken die ik zelf heb veroorzaakt. Ik deed naast voetballen ook aan fitness, fietsen en sliep te weinig. Dat is funest en zorgde er dus voor dat ik vaak geblesseerd was, maar daar heb ik nu een goede balans in kunnen vinden.”

Door blessures miste Dalebout de afgelopen seizoenen meer dan de helft van de wedstrijden. In het begin van deze competitie lag hij er nog eventjes uit, maar inmiddels heeft hij zo’n wedstrijd of zestien aan de aftrap gestaan. “Ik heb nu eindelijk het gevoel echt onderdeel van het team te zijn week in, week uit. Dat voelt echt geweldig en smaakt naar meer. Net zoals we ook op meer gerekend als het om de punten gaat en de plek op de ranglijst voor Brouwershaven. We spelen goed maar maken onze kansen veel te weinig af. Sommige tegenstanders trekken de punten wel over de streep waar wij dat nagelaten hebben. Dat is jammer maar wel realiteit.”

Het gemis van een echte afmaker in de selectie is iets wat Brouwershaven al een paar seizoenen parten speelt. Sinds het vertrek van Martijn Dalebout, de broer van Wesley, naar MZC’11 ontbeert het de vijfdeklasser aan een goalgetter. “Maar die is al een aantal seizoenen weg, dus dat mag nu geen excuus meer zijn. Het is wel een aandachtspunt voor ons als selectie om veel zorgvuldiger met onze kansen om te gaan om hoger op de ranglijst te kunnen eindigen.”

Wesley zelf is een aanvallende middenvelder die ook als controleur uit de voeten kan. Over zijn seizoen tot nu toe is hij wel tevreden, zeker qua speelminuten. “Ik ben blij dat ik nu zoveel heb gespeeld en zei dat ik tien goals en tien assists wilde halen. Ik heb nu zes goals en zeven assists. Daar mogen er nog wat bij. De ambitie is om het volgend seizoen nog meer stappen te maken, sterker te worden en meer wedstrijden te spelen. Maar voor nu ben ik al redelijk tevreden.”

Klik op Brouwershaven voor meer artikelen over de club.
Klik op Brouwershaven voor meer informatie over de club.

Boris de Bruine ziet veel potentie voor toekomst bij Bruse Boys

BRUINISSE – Met een plek in de middenmoot is men bij Bruse Boys volgens spits Boris de Bruine niet echt tevreden. Het doel was om iets hoger op de ranglijst te bivakkeren maar het gebrek aan voldoende ervaring heeft de ploeg geregeld opgebroken dit seizoen.

“Het is vooral in de eerste seizoenshelft dat het nog al stroef liep. Veel jonge jongens, weinig spelers met veel ervaring en een nieuwe trainer. Dat was allemaal bij elkaar even zoeken en puzzelen om tot de juiste formatie en speelwijze te komen. De derde periode gaat het echter stukken beter en zijn we iets opgeklommen. Voor de winter was het geregeld ‘net niet’, mede omdat we een echte leider in de ploeg missen die de rest meeneemt om een duel in het slot te gooien of een resultaat over de streep te trekken. Met Julian van Nieuwenhuize en Mats Willemse hebben we er twee maar dat is op dit niveau te weinig vind ik persoonlijk.”

De Bruine debuteerde op zijn zestiende in het eerste uit bij Delta Sport en maakt inmiddels al zo’n vijf seizoenen deel uit van de selectie. Een groep die in zijn ogen over voldoende kwaliteit beschikt. “Er zit veel potentie in, zeker voor de toekomst van de club is dat heel positief. Maar het moet echt nog allemaal groeien bij iedereen. We zitten nog verre van op onze top als spelersgroep denk ik.”

Het doel voor de toekomst is volgens de aanvaller, die niet verzekerd is van een onbetwiste basisplaats bij de paarshemden, om uiteindelijk een stabiele derdeklasser te worden. “Ik ben zelfs zo overtuigd dat we misschien in de verdere toekomst naar de tweede klasse zouden kunnen toegroeien. Zover is het echter nog lang niet, want het is eerst belangrijk om vlieguren te maken, ervaring op te doen, aansluiting te vinden en in de derde klasse structureel mee te kunnen draaien om de prijzen.”

De 23-jarige aanvaller maakte bij Bruse Boys het voetballen mee in zowel de eerste-, tweede- en derde klasse. “Voor nu is dit wel het niveau wat passend is bij ons als groep. Daar heb ik zelf ook te maken gehad met een seizoen van pieken en dalen. Ik was regelmatig afwezig vanwege uitstapjes of weekendjes weg. Voor mij bestaat enerzijds het leven uit meer dan alleen voetbal en dan snap ik goed dat de trainer andere keuzes maakt als ik wel beschikbaar ben. Daardoor heb ik ook veel met het tweede elftal meegedaan. Nu heb ik toch wel het besef gekregen dat ik voor mijn kansen bij het eerste wil gaan. De knop heb ik omgezet en hoop op een gegeven moment de trainer te overtuigen om mij te kiezen. Momenteel zijn het vooral nog invalbeurten, maar daar wil ik wel graag verandering in gaan brengen.”

Realistisch is hij echter ook wel, want hij heeft momenteel Niels van der Maas hoger in de pikorde staan. “Dat is geen schande want Niels is een complete spits, veel doelgerichter nog dan ik ben. Van origine ben ik ook middenvelder en ben ooit naar de spits geschoven. Dat beviel me wel en daar wil ik dus ook proberen mijn kansen te grijpen. Ik blijf mijn best doen en dan is het aan de trainer om de uiteindelijke keuze te maken. Maar vertrekken naar een andere club om daar eerste spits te worden zie ik niet zo snel gebeuren. Ik ben een echte Bru-jongen dus wil daar voor mij kans gaan. Derdeklasser blijven de komende jaren en een basisplek veroveren zijn de doelstellingen de komende jaren.

Klik op vv Bruse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op vv Bruse Boys voor meer informatie over de club.

Nieuwbouw bij MZC’11 noodzaak voor de toekomst

ZIERIKZEE – Er is de afgelopen tijd al heel veel gebeurd bij MZC’11. Op sportief vlak staat de club er geweldig voor. Het eerste elftal draait bovenin mee in de tweede klasse, terwijl ook de jeugdafdeling weer vanaf de basis in de steigers is gezet. Maar er is meer, want ook qua accommodatie is er hard gewerkt.

“Er is een kantineoverkapping gebouwd, een tweede kunstgrasveld en een pannakooi wordt binnenkort opgeleverd. De overkapping is helemaal door eigen leden gerealiseerd, en het kunstgrasveld vanuit de gemeente. Dat veld was ook noodzakelijk, zeker gezien de groeiende aantallen leden vooral bij de jeugd. En om alle teams een plek te geven om te spelen en trainen zijn we blij dat de gemeente dit heeft gerealiseerd”, zegt voorzitter Leo ’t Mannetje.

Maar bij deze veranderingen aan de accommodatie blijft het niet als het aan de voorzitter ligt. We willen graag de huidige kantine verbouwen én vergroten. Vooral omdat we uiteindelijk de oude Mevo-kantine kunnen verwijderen. Daarin zitten nu de kinderopvang, ons wedstrijdsecretariaat, de ballenberging en de fysiotherapie nog ondergebracht. Onze MZC-kantine willen we qua volume uitbreiden zodat we die faciliteiten daar naartoe kunnen verplaatsen. De plannen, offertes, schetsen en overleggen daarover zijn in volle gang. Dus we zitten verre van stil.”

De kantine zal dan aan verschillende kanten worden uitgebouwd en wenselijk is ook een verdieping erop voor een extra vergaderzaal annex bestuurskamer. “We willen gaan bouwen richting veld één toe en hoe het eruit moet gaan zien, daar buigen we ons met een bouwcommissie voor. Daarin zijn mensen vertegenwoordigd vanuit verschillende geledingen binnen de vereniging. Allen met hun eigen expertise om zo te komen tot de best mogelijke oplossing. Daar heb ik alle vertrouwen in.”

Er is volgens de voorzitter al heel veel werk verzet en de accommodatie wordt steeds meer compleet en toekomstbestendig. “Als je die kantineoverkapping ziet daar is, dankzij gepensioneerde bouwvakkers die allemaal betrokken clubmensen zijn, heel hard gewerkt. En daarbij mogen we ook onze sponsoren niet vergeten te noemen. Want met elkaar hebben we iets moois gerealiseerd. Dus qua randvoorwaarden als vereniging zijn we volop in beweging.”

Op sportief gebied zit de Schouwse club ook behoorlijk in de flow. “Binnen onze jeugdafdeling hebben we de boel vanaf de kabouters weer opgebouwd. Heldere visie, goede trainers en ga zo maar door. Daar investeren we in want we willen heel graag een opleidingsclub zijn en blijven. Dat is merkbaar omdat omringende, hoger spelende clubs geïnteresseerd zijn in onze spelers. Soms keren ze na een aantal jaren weer terug en daar profiteren wij dan sportief gezien ook weer van. De club heeft een goede aantrekkingskracht. Al is er nog wel werk te verzetten. In de jeugd hebben we qua bovenbouw geen continue doorstroom door het ontbreken van een O17. Dat heeft wel onze aandacht en willen we graag in de toekomst ondervangen.”

Qua senioren ziet ’t Mannetje de toekomst positief tegemoet. “Zonder meer. Want in de jeugd hebben we in verschillende lichtingen goede talenten rondlopen. Dus dat is hoopvol. Nu doen we het met ons eerste goed. Promotie zou mooi zijn, maar het is voor ons geen absolute noodzaak. We timmeren met heel veel mensen op verschillende vlakken goed aan de weg. Toewerken naar een mooie toekomst en daar mogen we als club trots op zijn.’

Klik hier voor meer informatie over MZC’11
Klik hier voor meer artikelen over MZC’11

Wisse Flikweert zet eerste stappen als trainer bij JO15 DZC’09 / SKNWK

DREISCHOR/NIEUWERKERK – Toen Martin Kiezenberg besloot om naar de JO16 te gaan als trainer, kwam er een plekje open bij de JO15 van DZC’09/ SKNWK. Na een vraag vanuit de jeugdcommissie van SKNWK staan nu Jari Goudswaard en Wisse Flikweert  (25) voor de spelersgroep als trainersduo.

“Dat is voor mij wel totaal iets nieuws. Want ik heb zelf geen trainerservaring of achtergrond. Alleen vanuit eigen ervaring als speler probeer ik nu de jongens zo goed mogelijk te begeleiden en coachen. Jari, waarmee ik ook samen bij dezelfde organisatie werk, heeft eerder in zijn tijd bij MZC’11 wel al eens een elftal getraind dus dat is wel prettig. Daarnaast is vanuit Fred van der Helm op donderdagen de trainer en doet dat al jarenlang. Voor mezelf is het vooral een mooie ervaring om voor een groep te staan. En tot nu toe gaat het goed en bevalt het perfect.”

Flikweert speelt in het derde elftal van SKNWK en Goudswaard is actief bij het eerste elftal van de ploeg uit Nieuwerkerk. “Wij doen de trainingen op dinsdag en doen op zaterdag samen de coaching. Fred doet de donderdagtrainingen bij deze groep en die samenwerking verloopt goed. De jongens hebben er veel plezier in en het is mooi om te zien dat het één hechte groep is. Ze spelen al jaren samen en worden nog altijd beter in hun ontwikkeling. Dat is ook voor ons de uitdaging om te proberen ze als team beter te laten voetballen en ook individueel stapjes vooruit te laten maken. Dat gaat soms met wisselend succes maar over het algemeen doen ze het gewoon prima in de derde klasse.”

Vanuit zijn eerdere werk is Flikweert wel gewend om met pubers om te gaan en ziet daar ook nu bij de JO15 wel de uitdaging in. “Het is een gave leeftijd om mee te werken. Soms heel eigenwijs en niet altijd makkelijk, maar om ze dan juist mee te krijgen in de richting die we op willen, dat is de uitdaging. En als je ziet dat ze er plezier in hebben is dat heel mooi. We begonnen met een groepje van dertien spelers en inmiddels hebben we er al een stuk of achttien. Dus dat geeft aan dat ze andere vriendjes ook enthousiast hebben gemaakt om aan te sluiten. Zoals het er nu naar uitziet gaan we ook komend seizoen nog door, want we zijn erg benieuwd om te zien wat er qua ontwikkeling nog allemaal uit te halen valt de komende jaren.”

Klik op SKNWK voor de laatste artikelen over de club.
Klik op SKNWK voor meer informatie over de club.

Julian Zuurmond en Lewedorpse Boys gaan vol voor promotie

LEWEDORP – Voorafgaand aan het seizoen was het klip en klaar voor degradant Lewedorpse Boys: meestrijden voor de titel. En anders minimaal een periode pakken en vol gaan voor promotie. De titel werd afgetekend gepakt door De Patrijzen, nu gaat Lebo volgens Julian Zuurmond dus vol voor promotie. ‘Anders is het wel een verloren seizoen geweest.’

“We hebben qua wedstrijden alleen tegen De Patrijzen en Zaamslag niet thuis gegeven jammer genoeg. Maar alle andere wedstrijden hebben we laten zien dat we toch flink wat kwaliteit in de groep hebben. Het is zuur dat er één ploeg was die zoveel beter bleek dan de rest en je dus al relatief snel de titel kon vergeten. In elke ander competitie ben je met vijftig punten kampioen,  helaas in onze klasse dus niet.”

Zuurmond vindt het dan ook geen schande om nu via de nacompetitie te moeten strijden voor vernieuwde promotiekansen. “Nee, Patrijzen was beter en heeft een bredere selectie dan wij hebben. Maar we hebben de afgelopen vijf jaar laten zien dat we prima in de derde klasse kunnen meekomen, dus daar willen we nu echt alles aan doen om weer op dat niveau te kunnen uitkomen.”

Hij begon ooit met voetballen in de F’jes van Zeelandia Middelburg, maar toen hij op zijn zevende verhuisde naar Lewedorp ging hij bij de ‘Boys’ voetballen en is er sindsdien nooit meer weggegaan. “Het is een echte en vooral hechte dorpsclub en ik voetbal hier met allemaal vrienden in het eerste. Heerlijk is dat en dat is ook iets om te koesteren. Dus ik zie mezelf hier niet zo snel vertrekken”, zegt de 24-jarige environment process technologist bij frietgigant Mc Cain wat is gevestigd aan de rand van Lewedorp.

Momenteel is hij bezig aan zijn zesde seizoen bij de hoofdmacht, waar hij op verschillende posities wordt gebruikt door huidig trainer Micky Vujovic. “Dat vind ik wel eens lastig. Van nature ben ik een centrale verdediger of middenvelder, maar dit seizoen heb ik ook al als back op de flanken, rechtshalf- en rechtsbuiten gespeeld. Maar daar komen mijn kwaliteiten niet tot zijn recht. Ik ben iemand die het van het voetbal moet hebben en ga me komend seizoen toch focussen op één positie. Dan kan ik écht laten zien wat ik kan. Anders kom ik nooit in mijn ritme en moet steeds schakelen qua positie. Hopelijk kan ik mezelf dan weer meten in de derde klasse, want daar horen we als Lewedorpse Boys echt wel thuis.”

Klik op Lewedorpse Boys voor de laatste artikelen over de club.
Klik op Lewedorpse Boys voor meer informatie over de club.

Edwin Everse speelt pas sinds 21e in clubverband voor SC Waarde

WAARDE – Voetballen op trapveldjes deed Edwin Everse als kind en tiener veelvuldig. In clubverband speelde hij echter nooit. Pas op zijn eenentwintigste trok hij voor het eerst een officieel wedstrijdtenue aan nadat hij lid werd bij SC Waarde. Daar is hij nu bezig aan zijn vierde seizoen in het eerste.

De term ‘laatbloeier’ kan daarom zonder twijfel worden toegeschreven aan Everse, die doorgaans door trainer John Tahapary als rechtsback of rechtsbuiten wordt gebruikt. “Daarin heb ik niet echt een voorkeur. Aanvallen is leuk, maar als verdediger haal ik ook veel voldoening uit het spelletje. Daarnaast kan je als wingback ook mee gaan in de aanval, dus dat ligt me wel. Assists geven of af en toe zelf eens een goaltje meepakken is toch het leukste van het voetbal.”

In de 5e Klasse A van het zaterdagvoetbal steken Apollo’69 en MZVC er bovenuit. “Maar daarna zit het allemaal redelijk kort bij elkaar. Als ik kijk naar de tegenstanders en naar onze eigen selectie dan denk ik dat een subtopplek prima is voor ons. Vorig seizoen eindigden we laatste en nu is het dan toch een stukje leuker allemaal. Zelf heb ik nog wat wedstrijden in de spits gespeeld en ook een paar goals gemaakt, al hadden dat er misschien wel wat meer moeten zijn. Dus ook daar kan de trainer me neerzetten als hij dat nodig vindt. Ik speel waar ik word opgesteld en daar doe ik mijn best en probeer ik vooral hard te werken.”

In het verleden was het vooral werken wat de 25-jarige Yesenaar deed, want tijd voor een echte hobby nam hij niet echt. “Totdat mijn broer, die keeper is bij Waarde, voor de zoveelste keer vroeg of ik geen lid wilde worden. In het verleden had ik al eens wedstrijdje meegespeeld maar toen vond ik het niks.  De laatste keer toen hij het opnieuw vroeg ben ik overstag gegaan en het bevalt perfect. Nu zie ik het al een mooie uitlaatklep en geniet ik van het totale plaatje van trainen, gezelligheid, spelplezier en wedstrijden spelen.”

Doordat hij zo laat begon als ‘officieel’ voetballer heeft hij zich de basistechnieken en tactische ontwikkeling allemaal zelf of later moeten aanleren. “Die basis heb ik niet gehad natuurlijk, maar nu leer ik elke training en wedstrijd nog altijd bij. En dan vooral op tactisch vlak. Daarin kan ik echt nog stappen zetten. Anderen doen dat al vanaf hun jeugd, maar het zijn dingen die ik niet meer kan terugdraaien. Echt grote sportieve ambities heb ik niet als het gaat om voetbal. Voor mij is het goed zoals het nu is.”

Klik op Waarde voor meer artikelen over de club.
Klik op Waarde voor meer informatie over de club.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Ontvang nu ook maandelijkse het laatste nieuws uit het amateurvoetbal in jouw regio.