Na de promotie in 2022 en het kampioenschap een jaar later moet MOC’17 in de tweede klasse vol aan de bak voor handhaving. Het seizoen heeft niet gebracht wat Rick van Loon (21) en zijn ploegmakkers ervan hadden gehoopt. ‘Dat we nu nog moeten strijden in de nacompetitie was niet wat we voor ogen hadden na ons kampioenschap.’ 

Hele lullige tegengoals, te weinig zelf de kansen afgemaakt én verzuimd om de broodnodige punten te pakken op de momenten dat het moest gebeuren. “Dat is in het kort inderdaad wel de juiste samenvatting van ons seizoen tot nu toe. Jammer dat we, zeker nadat we kampioen werden vorig jaar, het ons nu tot op het allerlaatste moment zo moeilijk hebben gemaakt. Rechtstreekse handhaving was vooraf onze doelstelling, realistisch ook gezien de kwaliteit in onze selectie, maar daarvan zijn we heel erg ver verwijderd gebleven.”

Met MZV’11 en Heinenoord zijn er volgens de middenvelder twee topteams die er ver bovenuit steken qua niveau, met Yerseke daar iets achter. “Daarna komen er een aantal teams waarmee we ons met wat geluk en de juiste instelling zeker moeten kunnen meten. Maar als je bekijkt dat we tegen WHS over twee duels maar één puntje pakken…. We zijn natuurlijk wel in twee jaar tijd van vierde naar tweede klasse gepromoveerd. Je merkt dat aan alles. Van vierde- naar derde klasse is de stap nog redelijk te doen, maar het voetballende niveau in tweede klasse is echt heel hoog. Elk foutje wordt afgestraft en elke kans die je mist is dodelijk. Dat blijkt ook als je ziet hoe we sommige wedstrijden hebben verloren of verzuimden om toch minimaal een puntje te pakken. Dan sta je dus terecht op de plek waar je staat.”

Voor Van Loon, die al zijn gehele leven uitkomt voor de MEVO-Olympia Combinatie, was het overigens wel op heel veel vlakken leerzaam. “We hebben, op enkele ervaren gasten na, een heel jonge selectie. Dit soort seizoenen heb je liever niet misschien maar je leert er als voetballer wel heel erg veel van. Sneller handelen, betere keuzes maken en ook dat je niet op halve kracht of inzet wedstrijden kan winnen op dit niveau. Dat moeten we meenemen in de rugzak met ervaringen met z’n allen.”

Tweede klasse was en blijft voor de grootste club uit West-Brabant nog altijd het doel. “Men wilde twee keer promoveren in drie jaar en dat hebben we in twee jaar voor elkaar gekregen. We lopen dus eigenlijk een jaar voor op schema, maar het zou zonde zijn mochten we nu een terugval maken. Dat moeten we met z’n allen zien te voorkomen in elk geval.”

De afgelopen jaren had Van Loon te maken met een reeks aan blessures aan spieren en gewrichten waardoor hij een hoop wedstrijden moest missen. “Ik speel al sinds mijn vijftiende in het eerste, destijds nog als B- en A—junior. De laatste vier jaar vast bij het eerste en, mits ik fit was, speelde ik ook altijd. Maar een kruisbandblessure kostte me een half jaar en daarna kreeg ik nog een blessure aan de enkelbanden en hamstrings. Op dit moment probeer ik terug fit te worden vanwege een blessure aan dezelfde knie.”

De toekomst van MOC’17 zal er komend seizoen sowieso anders uit gaan zien. Ervaren jongens als Robin Hanssler, Tom Sanen, Hein Loman en Gijs Wijnmaalen stoppen. Joshua Becht vertrekt evenals trainer Remco van Haaren. “Dat zal kwalitatief maar zeker qua ervaring een aderlating worden. Toch heb ik er met de aankomende jeugd en toch ook tweede selectie vertrouwen in. Zelf ga ik zeker door en dat hoop ik hier nog flink wat seizoenen te kunnen spelen.”

Klik op MOC’17 voor meer artikelen over de club.
Klik op MOC’17 voor meer informatie over de club.